De hele mikmak

Druk als een klein baasje, zo voel ik mij soms.
Het wordt een beetje afgezaagd, maar het bloggen schiet er dan toch echt bij in.
Hoewel ik mijzelf nergens toe wil pushen is het toch ook wel jammer want er zitten echt wel blogwaardige momentjes tussen en nu ben ik veel in's en out's al weer vergeten.

Een kleine poging:

begin vd maand werd De Boekproeverij eindelijk geopend, het koffie/theehoekje in de lokale boekhandel.
Aan mij de schone taak om meerdere bananencakes (recept Yvette van Boven) te bakken en uit te delen als proefstukjes.
Ik betwijfel echter of mijn bakresultaat gaat bijdragen aan de boekverkoop, mijn eigen bananencake is veel lekkerder!

 

Diezelfde dag gingen we op verjaardag bij familie in Den Haag, kado's niet gewenst, dan maar taart!
Aangezien een nichtje vegan eet bakte ik een vegan chocotaart.
Natuurlijk wat kleine aanpassingen op het oorspronkelijke recept, gelukkig lukte de cake wonderwel. Na nog wat aanpassingen zal ik er over bloggen, nu alleen een vluchtige foto (vergeten om terplekke een aangesneden stukje te fotograferen)
Mijn schoonzus had haar tijd goed besteed met het maken van een overvloed aan sushi, jammie!!!

Zoet he? De tijd gaat snel

Eerder vierde Sacha haar 18e verjaardag, een feestelijke dag met ook een onverwachts rouwrandje. Ik vond ons konijn Blackie dood in zijn hok, dat was wel even slikken ook al weet ik wel dat hij met 12 jaar mega oud is geworden!
Nog maar even een stuntelig filmpje uit de oude doos ter nagedachtenis...

Bijna elke avond denk tijdens het koken nog aan 'm: een koolstronkje, bloemkoolblaadjes, appelklokhuis etc.

Na onze verbouwing 2 jaar geleden hadden we nog steeds 2 tuindeuren in de schuur staan, kon ze maar niet weggooien.
Een facebookadvertentie leverde een liefhebber op, in ruil verblijde zij mij met een joekel van een pompoen.
Hoewel, verblijden?
Niemand hier vindt pompoen lekker, laat staan 11 kg!
Dit bracht mij op het lumineuze filantropische domme idee om gratis pompoensoep aan te bieden op dezelfde lokale facebookpagina.
Veel positieve reacties op het gebaar, maar weinig toehappers. Zelfs gratis vindt blijkbaar bijna niemand pompoen te hachelen..
Gelukkig vond iedereen die 't wel durfde 'm heerlijk. Lef wordt beloond.
Ik had nog aardig wat lege plek in mijn vriezer, kunnen we nog lang nagenieten.

Tussendoor was het ook nog St. Maarten, ik had al een tijdje een traktatie op het oog en 'm nu maar eens uitgevoerd: eikeltjes van mini-zoentjes met een mini-stroopwafel. Beetje onhandig omdat het direct opgegeten moest worden, daar zag echter geen kind een probleem in. De hele mikmak zó in de mond (excl prikker)

Dit jaar was de aanloop best redelijk groot, gelukkig maar want bij ons gaat iedereen alleen voor de zoen van BUYS.

viel de zon precies op m'n werkplekje, goed voorteken

De allergrootste activiteit deze periode was echter de catering voor mijn 2e 50jarige. Deze keer een verjaardagsmaaltijd voor 28 personen.

Niet hoogdravend culinair, maar gewoon smakelijk en gezellig.

Na wat overleg kozen we voor een Indiaas hoofdmaaltijd: lamscurry, aardappel-bloemkoolcurry, witte kool-komkommer-mango salade, basmatirijst en papadums.

Als voorgerecht sharing tapasplankjes met oostblok geinspireerde hapjes: mini glaasje knolselderij-bloemkoolsoep, makreelmousse, augurkje, zure rode biet met dille, rucola, everzwijnpaté, gerookte ham, katenspek, rucola, geroosterde paprika met ui, druiven en rogge zuurdesembrood. Lekker stapelen met mosterddressing of hartige pruimenjam. (dit alles door ons hoteluitstapje naar de Achterhoek, later meer).

Caramelflannetjes met gebakken appel/rozijn, slagroom en bastognekoekkruimels als toetje klonk toen ook als een goed idee.

 

 

 

Het ging goed deze keer, minder 'erg' dan verwacht. Grote dank aan Ilja voor haar hulp ter plekke.

Koken is het probleem niet, gewoon wat vaker hetzelfde werk, maar logistiek is het knelpunt.

Hoe warm je 'le moment' rijst op voor 28 personen, soep, èn 2 braadsleeën bloemkoolcurry èn je lamscurry, bak je papadums èn waar laat je alles?

Ook het voorafje bleek nog onhandig, we (Ilja) stelden de plankjes pas op lokatie samen. Gelukkig was er nog een werkbank in het tuinhuis.

Stond het voorgerecht op tafel, sjeesten we door met de hoofdmaaltijdactiviteiten, dàt geserveerd moesten er 28 puddinkjes uit hun vormpje gekeerd worden etc.etc.

2 handen zijn gewoon niet genoeg!

MAARRR, iedereen was enthousiast over het eten, de smaken en de ideeën.

Daar doe je het voor!

 

enige foto vh diner, helemaal vergeten

Als klap op de vuurpijl vierde Ilja vorige week haar 20e verjaardag met een high tea.

Alles door haarzelf bereid, ik heb alleen de tafel gestyled.

De appel en de boom etc.

 

 

 

 

Zo terugkijkend mag ik tijdgebrek best wel als excuus opvoeren, toch?

Of geen puf?



Bekentenis en feestelijke knutsels

11 uur 's ochtends. Ik heb al de badkamer en 2 WC's gepoetst, de 2e was draait, ik heb eten gekookt (moet vanmiddag werken) en veel losse eindjes en rommeltjes opgeruimd!
Ik voel mij namelijk schuldig, vorige week heb ik natuurlijk niet genoeg gedaan.
Niet eens vanwege het lekkere weer, maar gewoon omdat het heerlijk was geen programma te hebben.
Lekker je hoofd leeg te maken. (betekent bij mij: eindeloos Google'en voor antwoorden op openstaande culinaire vragen, oude kranten lezen, opgenomen TV-programma's kijken en meer van dit soort mentale opruimactiviteiten)
Ik heb ook echt wel iets gedaan: in een heel laag tempo ALLE sokken ( 2 vuilniszakken) verzamelen en tot paren toveren, alle mutsen/petten gewassen en uitgezocht voor de komende winter en eindelijk Antal's kast helemaal leeg getrokken. Er bleef bijna niets over, kleine jongens worden groot...
De dames deden hun eigen schifting en zo kreeg de buuf 3 grote tassen met potentiële nieuwe kleding voor haar kids.
Daar zat ook veel beddengoed bij, we zijn het rose en de Disney-figuren ontgroeid.
De dames hebben recent een slaapkamer make-over gehad en slapen nu allebei in een 140 cm breed bed (bespottelijk) met zorgvuldig uitgezocht beddengoed.
Alle troep uit hun kleine kamertjes was ook goed voor wat ritjes naar de stort en de goede doelen winkel.
Ik heb mij verdienstelijk gemaakt met schilderwerk en mijn husband heeft 2 mooie laminaatvloertjes gelegd.

We kunnen er weer even tegenaan, hoewel er nog steeds veel weg kan.
Ik moet mijzelf nog even pushen tot wat Marktplaatsacties, ik kan zó slecht dingen weggooien. Niet omdat ik aan alles gehecht ben, maar uit zuinigheid!
Ik weet wat alles ooit gekost heeft en zie nog steeds die waarde in de spulletjes.
Omdat ik ook wel weet dat dat natuurlijk nooit gaat lukken, blijft  vaak alles alsnog liggen.
Langzaam slibt ons huis dicht.
Voor mij is zo'n TV-programma over hoarders (ziekelijk verzamelaars) altijd een goede schop onder mijn ko..! Opruimen voordat ik op TV kom.

Heel ander onderwerp: recent gemaakte feestknutsels.

 

Een paar x per jaar heb ik een creatieve opleving/oprisping, zo leef ik mij graag uit op uitnodigingen voor borrels en verjaardagen.
Het laatste weekend vd zomervakantie (wanneer was dat ook al weer????) hadden wij een gezellige after holidays-borrel georganiseerd.
Passend bij het mooie Nederlandse zomerweer (?!) had ik een uitnodiging gemaakt met Caribische trekjes: plastic wegwerpbordjes, rietjes met snor, zee en zon (met bewegend oogje!).
Wel even wat werk, maar dan heb je ook wat!
Het feestje was gezellig, met het weer hadden we best nog mazzel. In de Caraïben heb je óók stortbuien...

Meer recent hadden we de 75e verjaardag van mijn vader, gevierd met passend cadeau.
We hadden hints ontvangen over de Nationale Taptoe in Rotterdam, een jaarlijks indoor internationaal spektakel van militaire muziek.
Ik moet er niet aan denken, maar mijn vader heeft altijd al iets gehad met drumbands enzo.
Dus... 2 toegangskaartjes met een gezellig etentje vooraf, in the pocket!
Op de ochtend vd verjaardag kreeg ik opeens inspiratie voor een passende kadoverpakking, een trommel!
Een oude doos, glimmend pakpapier, wat A4-tjes en gordijnband, that's it.
Mijn vader trommelde er vrolijk op los, extra hard, de bovenkant moest kapot zodat hij bij het verstopte kaartje kon.
Het cadeau viel in zeer goede aarde.
Mijn ouders hebben het erg naar hun zin gehad, de oren waren ook nog heel.
Op naar de volgende 75!

 

PS. ik was vandaag weer in de kringloopwinkel met een doos leuke zooi, zag ik nergens mijn ingeleverde kastje en schattige kinderbedden....
Verkocht of weggegooid....? Ik heb het maar niet gevraagd, alles weten schijnt niet gelukkig te maken!

5 kaarsjes voor 2 jaar ???????

50 ??????

Mijn blog bestaat alweer 2 jaar!!!!!
Eigenlijk op de 15e, maar toen heb ik er niet aan gedacht.
Ook dit 2e jaar is weer voorbij gevlogen.
't Was best spannend om te ervaren of ik nog wel iets zinnigs zou kunnen schrijven over vaak dezelfde belevenissen als in het 1e jaar.
Dat is geloof ik meestal aardig gelukt. Ook al is het weer Kerst/herfst/lente, iedere keer heeft toch zijn eigen twist/eigenaardigheden. Anders zou het leven ook wel erg saai worden.
Ik merk wel dat het soms iets moeizamer is om een vast ritme aan te houden, maar het moet tenslotte ook een hobby blijven en geen must. Ik blog alleen als ik iets te melden heb, is voor de lezer ook prettiger, toch?

Dit jubileum is een mooie kapstok voor de feesttaart die ik laatst gemaakt heb. Een buurman van even verderop werd 50. Over een kado hoefden we niet moeilijk te doen, hij wilde graag een financiële bijdrage voor een mooie espressomachine.
Prima natuurlijk, maar het voelde toch een beetje kaal, normaal doen wij een gezamenlijk burenkado en hij werd tenslotte 50!
Ik besloot dus een kleine mooie verjaardagstaart voor hem te knutselen.
Klinkt simpel, maar dat is het bij mij uiteindelijk eigenlijk nooit. Het was weer een hoogtepunt van chaotisme en improvisatie.
Het feest was op zondagmiddag. Aangezien ik zaterdagmiddag moest werken had ik mijn husband gevraagd de benodigde ingrediënten te kopen, de ingrediënten waar ik toen aan dacht tenminste.
Je voelt het al aankomen: ik miste hier en daar wat. Waarom bedacht ik niet dat je voor buttercream echt wel boter nodig had?

Als tegenwicht voor het bereiken van de hoge leeftijd wilde ik graag een erg jeugdige taart bakken.  Allereerst dacht ik aan de regenboogtaart, maar niet iedereen vindt al die kleurtjes een smakelijk idee.
Omdat de buur een erg grote fan is van AZ (of was het nou Ajax) besloot ik mij te beperken tot rood en wit.
Rode cake, witte creme, witte chocolade ganache met aardbeien bovenop, cijfers van rode poedersuiker en kinderlijk vrolijke sprinkels aan de buitenkant. Easy.
Zaterdagavond alvast de rode taartbodems gebakken, als ze mislukten had ik nog tijd genoeg om nieuwe te bakken. Ik ben echt wel georganiseerd!
Ze werden perfect, lekker felrood.
In mijn oorspronkelijke plan speelden aardbeien een aardige rol, zondagochtend bleek het overgrote deel reeds opgesnoept te zijn. Exit aardbeien!
Roomboter leende ik bij mijn Engelse buuf, maar de buttercream lukte voor geen meter. Misschien omdat de boter gezouten bleek te zijn? AARGH!
Genoeg voor die dag: zonder taart togen wij naar het feest. Het was erg gezellig en ook lekker met de afhaal-Thai. Ik beloofde mijn taart de volgende dag te brengen.

Met frisse moed maandagochtend alsnog een mooie buttercream gemaakt en het versieren kon beginnen.
Poedersuiker droog kleuren bleek niet zo gemakkelijk, eigenlijk heb je vocht nodig maar ik wilde geen glazuur maken. Alléén geconcentreerde kleurpoeder gebruiken stond mij tegen, dus: een kleine aanpassing, witte cijfers van gewone poedersuiker. Omdat wit op wit niet goed gaat veranderde de witte ganache op papier in een donkerbruine pure ganache. Ook wel zo mannelijk.
Omdat ik bang was dat de witte buttercream niet goed zou dekken op de rode zijkant vd cake (ik had ook een beetje weinig gemaakt ivm de maat vd taart) heb ik deze mokkakleurig gemaakt met een beetje donkere ganache. Prima.
Sprinkels erop, cijfers gesjabloneerd, kaarsjes aan, fototoestel mee en op naar de ex-jarige.

 

De taart was voor mij niet zo spectaculair als eerst bedacht, maar gelukkig vonden ze 'm mooi èn lekker.
It's the thought that counts....!
Ze vonden mij wel een beetje obsessed, zeker toen ik foto's ging maken van de aangesneden taart (stuk of 20). Zolang ik echter eens vaker taart bracht zouden zij geen problemen maken!
Goede buur en verre vriend etc.

Een lang verhaal over een jubileumtaart, voor mij toch passend bij mijn eigen jubileum. (typisch Gerry-verhaal: altijd goede/grootse bedoelingen, onzekere uitkomst)
Nu maar hopen dat dit jaar niet de 'terrible 2's' worden (peuterpubers, ik ben 2 en ik zeg NEE!!!!!!), zou ook wel weer passen eigenlijk.

Zelf slingers ophangen

Toen ik na het broodbakken bij mijn oud-collega langs ging (zie HIER) vertelde ik natuurlijk ook trots over mijn blog. Ze waren impressed, maar vonden wel dat ik voornamelijk over zoetigheden schreef.
En inderdaad, als ik mijn laatste blogposts terug lees zie ik alleen maar taart en gebak. Zoals ik wel eerder uitgelegd heb komt dat gewoon omdat dat voor mij praktischer is ivm foto's maken etc.
Warm eten moet je warm eten, geen tijd voor 300 foto's. Nu naar de winter toe is het gebrek aan licht soms ook de spelbreker.
Hoewel ik mij toen maar weer eens voornam om over iets hartigs te bloggen komt hier toch weer eerst iets zoets!

Mijn oudste dochter, Ilja, heeft namelijk iets leuks gebakken en wil graag dat ik erover blog. Samen met 2 goede vriendinnen hadden ze bedacht dat ze hun verjaardag gingen vieren. Dat er niemand jarig was maar een onbeduidend detail. (2 jarig in de zomervakantie en 1 in November).
Bij feest hoort taart.
Aangezien het feest in teken stond van glamour/glitter en overdaad moest het ook een 'over the top'-taart worden. En dat is prima gelukt!
Na het succes vd tiramisutaart besloten we meerdere genoise-bodems te bakken. De glamour-twist zat 'm in het overdadig gebruik van kleurstoffen: het werd een regenboogtaart.
Terwijl de andere dames vd feestcommissie zich stortten op het maken vd  versieringen (oa. snoep-piñata) was Ilja Hoofd Taart.
5 lagen moesten er komen, allemaal andere kleuren, met tussenlagen van botercreme en een buitenlaag van witte chocolade. (zodat de gasten de kleurtjes pas zagen bij het aansnijden)
Omdat de kleuren echt heel fel moesten zijn gebruikten we foodcolouring gel/paste ipv de zwakkere vloeibare kleurstof uit bijv. de toko.

Omdat de rauwe degen erg fel van kleur waren schrokken we van het gebakken resultaat. Dof en grauw. De buitenlaag was gelukkig gemakkelijk af te pellen zodat de werkelijke kleur zichtbaar werd.

Het idee botercreme stond mij erg tegen, maar omdat we wel een luchtig, romig, stevig tussenlaagje wilden was dit toch de aangewezen creme. Op Amerikaanse blogs kwam ik vaak de Swiss meringue buttercream tegen. Door het gebruik van eiwit in ieder geval iets minder vet. (?!)

Deze buttercream ( SMBC voor de insiders) is bijna net zo mytisch als het maken van macarons, veel handleidingen en tips.
Het gebruik de themometer vond ik erg spannend, maar Ilja zei: we gaan ervoor!
En het lukte in 1 keer!!!!! Apetrots waren we!
Zalvig, cremig, luchtig en zoet. Je zou zó een bak leeg eten.

Diva taart

 

Voor de buitenlaag smolten we véél witte chocolade, maar dat bleef dus veel te vloeibaar. Uiteindelijk heb ik er een 1/2 blokje mon chou doorheen geklopt en toen was het ook prima.
Als kleurcontrast op de bovenkant een pure ganache. Ilja decoreerde de taart smaakvol met witte chocoladehartjes en zilverpareltjes.
Een plaatje!
Na moeizaam vervoer per auto (verkeersdempels) kon het feest beginnen. (en in de late uurtjes eindigen).
Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen. (ook weer niet tè vaak)



extra versierd met zwart/wit vlokken

Diva taart

5 x genoise-bodem. (zie HIER), fel op kleur gebracht

Swiss meringue buttercream

5 eiwitten
200 gr suiker
225 gr roomboter in klontjes (hard, maar op kamertemp.)
evt. tl citroensap
tl vanille-extract

kookthermometer
handmixer

Roer de eiwitten en suiker door elkaar in hittebestendige kom. Zet een bijpassende pan met een laagje water op. Laat deze bijna aan de kook komen.
Zet de kom op de pan, de bodem mag het water niet raken!
Verwarm het eiwit/suikermengsel al roerend tot 65C.
Haal de pan van het vuur en klop met de mixer tot zeer luchtig en koud (ongv. 5-7 min.) Het is nu een zeer luchtige merengue. Mix op lage snelheid 1 voor 1 klontjes boter door de merengue. Goed mixen tot de boter opgenomen is voor je een nieuw klontje toevoegt. Het mengsel wordt een beetje dunner.
Als alle boter opgenomen is zet je de mixer op hoog en klop je misschien nog wel 10 min. tot het een zalvig luchtig mengsel is. Als het gaat schiften moet je gewoon blijven kloppen tot het 'pakt'.
Evt. kun je het ook even tijdelijk in de koelkast zetten en dan verder kloppen.
Nu kun je kleur/smaakstoffen toevoegen. De botercreme kun je in de koelkast wel 2 weken bewaren. Invriezen kan ook.
Om te losse kruimels in je deklaag te voorkomen schijnt je eerst een dun laagje te moeten aanbrengen. In de koelkast op laten stijven en pas dan je dikke laag aanbrengen.
Bodems inkwasten met een suikersiroop is een bijkomende optie.

Witte chocolade ganache

3 repen witte chocolade (3x 75gr.)
beetje warm water/melk, paar el.
1/2 blokje monchou

Verhit het water tot zeer warm en giet het over de witte chocolade. Roer tot een egaal mengsel. Klop met de mixer tot het koud is. Klop de monchou er doorheen tot een stevige creme.

Bruine ganache

1 reep pure chocolade (of 1,5)
2 el water/melk
kl. el. boter

Verwarm de chocolade en het vocht in de magnetron. Steeds 20 sec. en roeren tot het een glad papje is. Boter toevoegen en glanzend roeren. Uitsmeren met een paletmes.


Onze geweldige inspiratiebron: Sweetapolita, haar uitleg vd SMBC HIER
en ook een hele goede visuele uitleg van het maken van de SMBC is: whisk-kid
Ik maak niet zo vaak gebruik van kleurstoffen, voelt toch erg chemisch.
Voor een keertje is het wel leuk en ik begreep dat de electric colors van AmeriColor de helderste resultaten gaven.
Te koop in bakwinkels en webwinkels. Ik had zelf een ander merk, was ook prima.



ster vh buffet (mobiel foto)

 

Het bezige bijtje, de bloemetjes en de patatten

Ik heb het een beetje druk. Of eigenlijk, ik heb mijzelf een beetje druk gemaakt. Werken, man in Argentinië, ouderavond op school, collecte lopen voor de Nierstichting, verjaardagstraktatie voor school regelen en als klap op de vuurpijl/slagroom op de taart: morgen (eigenlijk alweer vandaag, donderdag) een broodbakcursus bij Levine van 'Uit de keuken van Levine'.
Voor dit laatste heb ik heb ik natuurlijk zelf gekozen, maar een ander weekje was fijn geweest. Deze keus was er echter niet. Ik boekte pas 2 weken geleden en dit was het laatste plekje voor de rest vh jaar! Ik heb nog mazzel, zo meteen is ze zó professioneel dat ze geen workshops meer geeft. Laat staan bij haar thuis!
Ik heb eigenlijk geen ervaring met broodbakken, maar zie in blogs alle oud-cursisten enthousiast aan het bakken slaan. Dat beloofd dus een goede dag te worden.
Oorspronkelijk wilde ik er een 2-daags reisje van maken, (slapen bij familie en vrijdag lekker statten in Den Haag), maar nu mijn husband opeens weg moest kan dat natuurlijk niet meer. Ik had de kids uit logeren kunnen sturen, maar dat voelt toch iets te luxueus. Wel ga ik na de cursus nog even lekker Den Haag in (toko eten?). Alle zelfgebakken broden gooi ik wel in een kluisje in de Bijenkorf.

De verjaardagstraktatie was eigenlijk een beetje mosterd na de maaltijd. Antal was al jarig in Augustus. Midden in de schoolvakantie.
Omdat hij toch nog graag wilde trakteren (laatste keer?) kwamen wij deze week maar eens in actie. Hij vindt het nog steeds leuk om op iets origineels te trakteren in tegenstelling tot 99% van de klas (chips is bijna standaard).
We hebben het niet zelf bedacht en al eens eerder voor 1 vd andere kinderen gedaan, maar het blijft leuk. En supersimpel.

Bij de patatboer heb ik 40 bakjes gekocht (1.50 Euro, de jongen wist het ook niet). Vervolgens dunne plakken van een kantklaar cake gesneden. Zelf bakken ging mij iets te ver voor de hongerlapjes. Per bakje sneed ik 1,5 plakje in 6 dunne frieten. De mayonaise (slagroom uit spuitbus) heb ik er pas in de klas bij gedaan (wordt snel dun). Eerst wilde ik het de kinderen zelf laten doen, maar dat leek bij nader inzien toch niet zo'n goed plan. (1 spuitbus/kind?).
Het was een groot succes, de kids waren erg enthousiast.

Voor de meesters en juffen hadden we een cake-spiesje. Naar keuze met slagroom. (je hebt altijd een paar snoepers)
De sateprikkers had ik versierd met stoffen plakbloemetjes (Xenos/HEMA) en dat zag er ook gezellig uit. Vanwege de kwetsbaarheid vd aardbeien had ik deze spiesjes ook pas 's ochtends gemaakt.

Natuurlijk had ik geen fototoestel meegenomen, leek zo overdreven. Later had ik spijt. Het zag er tijdens het trakteren zo gezellig uit.
Ik wilde later thuis nog een foto maken van Antal met de traktatie, maar dat vond hij maar onzin. Pech dus.
Hij is ook al 11!

Really homemade!

 

Toen wij op vakantie waren in Toscane verbleef mijn schoonzus met kids in ons opgepoetste huis. Ze hebben zich als voorbeeldige toeristen gedragen en in korte tijd waarschijnlijk meer gezien van Noord-Holland dan wijzelf!
Als attentie lieten ze een leuke koekstempel achter: HOMEMADE
We hebben er simpele zandkoekjes mee gemaakt. Voor het beste resultaat dien je de ingestempelde koekjes een tijdje te koelen voor je ze gaat bakken anders loopt de indruk snel vlak.

Weer een goede reden om aan huizenruil te doen (mijn man zag de Hawaii-ruil wel zitten, ik moet toch opletten wat ik schrijf!)

Zeg het met bloemen !!!!

Ik weet dat niet iedereen mij het in dank af zal nemen, maar ik ben blij dat NL uit de EK is. Ik heb echt een hekel aan voetbal. Er is bij ons thuis geen ontkomen aan, alles moet bekeken worden, voorbeschouwingen, alle vage wedstrijden (nu staat Spanje-Kroatië weer op), natuurlijk 2 op een avond en vanzelfsprekend het eeuwig herkauwen in de nabeschouwingen. We aten zelfs speciaal voetbaleten (frituur en gemaksvoedsel). Ook al doe ik ondertussen andere dingen (heb niet eens de oranje-wedstrijden gekeken) word ik gek van de geluidsoverlast van de wedstrijdgeluiden. Ik wil rust aan mijn oren.
Voor de fan's vind ik het echt wel jammer en ook voor de horeca. Gisteravond wilden ze hier thuis geen meelevende woorden horen, maar tegen deze bloemen zeggen ze vast geen nee!

Zaterdag was mijn lagere school-vriendinnetje jarig, wij kennen elkaar al 37 jaar! We zouden onze verjaardagen vieren met koopzondag-shoppen dus ik wilde niet echt een kadootje meenemen. Op internet was ik al vaker koekjes op een stokje tegen gekomen en besloot een koekjesbloemen-boeket te maken.
Het deeg heb ik een beetje uit de losse pols samengesteld dus het was nog best wel spannend hoe het zou uitpakken. Werd het niet te hard/te zacht/zoet genoeg etc.etc. Ik krijg nog de uitslag vd smaaktest nog.
Als vulling heb ik mijn te stevige bramenjam van vorig jaar gebruikt, stevig is juist handig als vulling.
Bij het uit de oven halen golfde er nog een beetje bramenvocht over een paar koekjes, jammer, maar ook wel 'homemade'.
Met de strikjes en inpakfolie was het net een echt boeket, ze waren om op te eten!
Op de verjaardag was het trouwens erg gezellig, een groepje 40+ dames waarvan ik sommigen niet kende. Dit was totaal geen probleem, we hadden allemaal een beetje dezelfde interesses: ouder worden/kinderen/gezond eten, we konden leuk ervaringen uitwisselen. Amusant om te zien hoe iedereen op dezelfde golflengte zat, alsof je elkaar al jaren kende.

Koekjesbloemen

170 gr zelfrijzend bakmeel
50 gr amandelmeel
120 gr roomboter (even in diepvries)
50 gr suiker
beetje zout
3 gr koekkruiden
1 ei, losgeklopt
paar lepels jam

Lollistokjes, 20 cm (Wilton, kookwinkels)

Rasp de boter tot sliertjes, meng kort met de overige ingrediënten (bewaar een beetje ei) tot een deegbal.
Stop het deeg een 1/2 uurtje in de koelkast.
Verwarm de oven op 175 C.
Rol het uit tot een dunne lap (2 à 3 mm) en steek er vormpjes uit met een gekartelde koekjesvorm.
Steek uit de helft vd koekjes een gaatje met bijv. een dop van een fles. (zoek iets dat de goede verhouding heeft, klokhuissteker is ook een idee, of een marsepeinstekertje). Er bestaan ook speciale linzerkoekjes-setjes.
Leg de bodemkoekjes op een bakplaat met bakpapier. Leg een paar cm vh lollistokje op het koekje en druk licht aan. Doe een ruime klodder jam in het midden en strijk een beetje glad. Dek af met de koekjes met gat. Druk rondom goed aan, rond de jam en vooral bij het stokje. Strijk een beetje bewaard ei op de bovenkant.
Bak de koekjes 15-25 min. tot ze licht bruin en glanzend zijn.
Laat de koekjes compleet afkoelen op de bakplaat. Versier de stokjes evt. met een lintje.

Zeg het met bloemen, goed voor troost of felicitatie! Ook leuk als verjaardagstractatie (kleiner formaat, kortere stokjes), variant mogelijk in ster of hartvorm.

Hoera Ties!

Afgelopen week werd mijn buurjongentje Ties 5 jaar.
Een tijd terug zag ik in een bakwinkeltje in Alkmaar hele leuke mini-muffinbakpapiertjes en kon het niet laten ze voor mijn buuf mee te nemen.

Het waren namelijk piraatvormpjes, ideaal voor een 5 jarige verjaardagtraktatie. Ik zag er een kraaiennest in.
Zo gezegd, zo gedaan, mijn buuf heeft er weer iets leuks van gemaakt!
Weer heel anders dan ik in mijn hoofd had (gewone vlag en halverwege stokje), maar zo zie je maar, er zijn altijd meerdere mogelijkheden.

Het was natuurlijk extra leuk dat oma een siliconen kasteelbakvorm had. Met de Ties-vlag op de hoektorens was dit een fantastische traktatie voor de meesters en juffen.

Natuurlijk moest ik een foto maken. Jammer genoeg was mijn batterij echter snel op zodat ik geen foto meer kon maken vd onderkant vd cupcakes (bijna mooiste deel). Toen ik later op de middag terugkeerde was het al te laat: er was gemuit en de buurpiraten hadden de cakejes al opgegeten.
Schobbejakken!

Hoge hakken, hopelijk alleen echte chocoliefde

We zitten midden in ons verjaardags-hoogseizoen: gisteren was onze nr 2. Ilja jarig. Mevrouw werd 14!
Tijdens een lekker ontbijtje (afbakbagel met roomkaas/avocado en zalm) was het kadootjestijd. De jarige had weinig wensen, eigenlijk alleen veel geld en een luxe mobiel. Ik vind principieel dat een 14 jarige niet met een apparaat van een paar honderd euro hoeft rond te lopen, dus waren het luxe shampoo's, mascara en sloffen geworden en een beetje cash. Voor de mobiel had ze al een oplossing gevonden: de moeder van een vriendinnetje had er één over, problem solved.
Zelf een verjaardagsfeestje organiseren was ook niet aan nodig: er was 's avonds een mega-schoolfeest!
Voor dit feest waren natuurlijk nieuwe schoenen nodig. Met toestemming op pad voor ballerina's, komt mevrouw thuis met mega hakken!
Zonde, dit werd dus ook een verjaardagskadootje, waarschijnlijk 1-malig gebruik.
Ze kon er aardig op lopen, maar ik had nog nooit zulke hoge hakken gehad, laat staan toen ik 14 was! Tijden veranderen?

Bij een verjaardag hoort taart, maar de jarige was eigenlijk helemaal niet thuis, uit school direct naar vriendinnetjes voor het optutten.
Ik wilde al heel lang een 5 minuten chococake uitproberen en dit leek mij de ideale gelegenheid, chocoliefde is toch van alle (leef)tijden?

5 minuten chococake

4 el gewone bloem
3 el suiker (evt bruine basterd)
3 el cacao of paar blokjes gesmolten chocolade
3 el gesmolten boter
1/4 tl bakpoeder
3 tl melk
1 ei
beetje vanille-extract
beetje zout

Mix alles in een mengkom en giet over in een koffiemok. Zet 1,5 min in de magnetron (1000 watt?)  KLAAR!


Hmmm, ik ben niet helemaal overtuigd. De cake kwam geweldig omhoog in de magnetron, zeker 5 cm. Daarna zakte het echter als een souffle in. Het resultaat was een beetje rubberige, sponzige chococake in een mok met een vieze wand. De smaak was aardig voor de minimale inzet en tijd, maar ik vind 1 ei, 3 el suiker en 3 el boter best veel voor een 1 persoonsportie!
Weet niet of ik het weer ga doen, misschien alleen om het ultieme recept te vinden.

PS. Het schoolfeest haalde de (lokale) krant en dat is niet positief. Voortijdig gestopt vanwege vechtpartijen en alcohollevels wegens indrinken. Gelukkig was dit nog niet van toepassing op mijn kinderen en directe vrienden en ik hoop dat ze zich nog lang bedenken dat plezier geen drank nodig heeft!

Mañana, manãna.........

Ik weet het, ik had voor deze keer taart beloofd. Het was ook de planning, maar er kwam iets tussen. Wel iets taart-related: mini-high tea-verjaardagsfeestje van mijn 12 jarige dochter.
De dagen voor de verjaardag was ik al steeds aan het vissen naar de verjaardagswensen: wat te trakteren, wat als verjaardagseten en wat doe je met vriendinnetjes? Er kwam niet veel uit, meer zoiets als: zie ik wel, weet ik niet, laat mij nou!
Hmm, pré-pubergedrag. Echt bijna 12.
De avond voor de verjaardag kwam opeens de suggestie van een high tea met een paar vriendinnetjes, met van die kleine taartjes. Mijn cateringhart ging in de versnelling, maar dit was natuurlijk veel te korte termijn en mevrouw wilde ook graag perse naar de bakker.
Ook mijn reputatie op traktatiegebied is weg: het werd chips en bonbons. Ik moest wel even slikken.
Tussen de middag togen we samen naar de banketbakker waar bleek dat de kleine taartjes eigenlijk gebakjes waren (in chique kringen noemen ze dat toch ook taartjes?) terwijl ik meer aan petit-fours had gedacht.
Voor mij is een high tea een groot aanbod van veel verschillende hapjes en niet allemaal 1 gebakje. Meerdere gebakjes pp vond ik ook geen optie, dus besloten we de gebakjes in stukjes verdelen, 1 haps porties.
Met herfstbonbons, slagroomsoesjes en 2 soorten plaatcake hadden we een leuk assortiment.

Onder schooltijd heb ik vervolgens de tafel gezellig gedekt met waxinelichtjes, theepotjes en een goed gevulde etagère. (met bloemversiering)
Gelukkig had ik toen al foto's gemaakt want ik werd dringend verzocht afwezig te zijn. Onder genot van zeer vies ruikende vruchtenthee (jak) en luide muziek hebben de dames in een zeer hoog tempo alles verorberd. Tot de laatste kruimel. Ik denk niet dat alle ouders blij met mij waren tijdens het avondeten.
En het ECHTE verjaardagsfeestje komt nog......!

Dom genoeg had ik steeds in mijn hoofd dat ze na het weekend zou trakteren en dan was het Halloween (vandaag dus of eigenlijk alweer gisteren). Ik zag het wel zitten met pompoenmuffins of vleermuiskoekjes maar het waren no-go's en sowieso tracteerde ze natuurlijk vrijdag op haar eigen verjaardagsdag.
Beetje laat, maar hier nog enkele leuke links van Amerikaanse blogs betreffende Halloween:
http://iammommy.typepad.com/i_am_baker/2011/09/halloween-cake-in-a-jar.html
http://www.skinnytaste.com/2011/09/meringue-ghosts.html
http://kitchentablescraps.com/cheap-and-tasty/creepy-coconut-kiwi-panna-cotta/
en de beste van allemaal: http://www.hungryhalloween.com/

Misschien inspiratie voor een sint-surprise?
En die taart komt er echt in mijn volgende blogpost, belofte maakt schuld, wat in het vat zit verzuurt niet, mañana,manãna etc.etc.

3-voudig jubileum: 1e verjaardag, 100-ste blogpost, 30.000 pageviews!!!!!!!!!

Even leek het er op dat ik mijn 100-ste blog zou schrijven op mijn 1e verjaardag, maar dat liep anders (zie vorige blog).
Niet getreurd, het komt vanzelf. Opeens zag ik gisteren dat ik toch echt wel al 99 had geschreven en dat het nu dus tijd is voor een jubileum-blog!
3-voudig jubileum zelfs want ik heb ook 30.000 pageviews gehad. (teller op homepage pas later geinstalleerd).
Ik kan daar echt nog niet bij: 30.000!!!!! (nu zit ik daar zelf ook best met een fors aantal tussen want het lukt mij maar niet om mijzelf te blokkeren, maar het zijn er geen duizenden, toch?????) Volgens mij klopt het ook niet, soms tel ik als 1, soms als 2, net hoe ik binnen ben gekomen. Waarschijnlijk is het aantal dus veel lager, maakt niet uit, iedereen welkom!
Redenen genoeg voor een feestje. Voor ik ga slapen hang ik zelfs nog slingers op ( jarige dochter morgen), ook een beetje voor mij zelf dus.
Best vreemd als ik zo terug kijk op een jaar. Eigenlijk is het voorbij gevlogen, ik snap niet hoe ik er 100 blogs uit heb kunnen gooien. Soms twijfel ik of ik nòg een jaar iets kan voortbrengen. Been there, seen that, wordt het niet een herhaling van hetzelfde? Wéér Kerst, wéér jarig, wéér zomer (hoop ik maar).
Tegelijk weet ik dat er zoveel aanleiding is, soms ongezocht zomaar voor je voeten, dan MOET ik er over schrijven, als een soort instinctief reflex.
We gaan dus gewoon op hetzelfde pad verder. Ik heb ook geen speciale voornemens, geen to-do-lijst die ik af wil werken. Go with the flow!

Wel vind ik het leuk om aan de hand van wat statistieken de ups en downs van mijn afgelopen blogjaar door te nemen. Ik hou wel van cijfertjes en feiten.
 - meeste bezoekers natuurlijk uit NL, goede 2e is België, 3e VS (!) (of is dat LinkWithin? kleine plaatjes op blog) 
 - meest onverwachte landen: Australië, Iran, Zuid-Korea, Moldavië en blijkbaar een grote fan in Rusland (?), zou er soms een criminele code versleuteld zijn in mijn blog?
 - meeste bezoekers komen via Google, maar ook heel veel via 'De keuken van Arden' (dank, dank)
 - meest gevonden via zoekwoord junior Masterchef
 - best bekeken blogpost is dan ook Junior Masterchef! Koken met de Dutch oven is een goede 2e
  - 12 volgers
 - maximaal aantal reacties op blogpost: 3 (meer zijn altijd welkom!)
 - grootste 'culinair event' sof: deelname aan underground boerenmarkt
 - grootste 'culinair event' succes: kerstborrel en pré-school BBQ met alle buren!
 - beste zelf verzonnen culinaire creatie: marokkaanse chocoladetaart
 - smerigste misluktste creatie: ongepubliceerd!!!!!
 - blogpost waar ik het meest trots op ben? Eigenlijk op allemaal! Als ik oudere blogs doorlees vind ik ze nog steeds leuk en kan bijna niet geloven dat ik dat allemaal gebroddeld heb. Alsof ik het niet zelf was.

Volgende blogpost is er 'echte' taart (ben druk aan het bakken), jullie zijn allemaal uitgenodigd!!!!!!!

 

Say cheese! ( kaas-maak-verjaardagsfeestje)

Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover: Antal's 10e verjaardagsfeestje. Eerst thuis de bekende onderdelen: kadootjes verstoppen en zoeken (complicatie bij gast Michiel die zijn beide kado's bijzonder verstopte: 1 is tot heden onvindbaar gebleven, de ander had hij ingenieus achter een ingebouwde verwarming laten zakken: bewaren we voor een toekomstige verbouwing).

Daarna eierkoeken versierd met vla/slagroom en hagelslag, altijd groot succes. Voor we vertrokken nog lekker broodjes knakworst en het feest was bijna compleet.

Onze bestemming hielden we geheim tot we bij een grote boerderij buiten Alkmaar stopten. Boter, kaas, eieren stond er op een bord. Dit was een duidelijke hint. 2 kids wisten direct te melden dat ze geen kaas lusten (of alleen pizzakaas), maar ik overrulede want ze hoefden het niet te eten maar te maken! (altijd iets te mekkeren).

We gingen kaas maken bij boerderij Zeilzicht met boerin Corrie.
Na een introductiefilmpje over kaasproductie was het tijd om zelf aan de slag te gaan. We kregen allemaal een lang plastic schort om en een vaag badmutsje op. Omdat bij kaas maken hygiëne erg belangrijk is (bij alle voeding natuurlijk) werden onze handen ontsmet, we waren er klaar voor!

Elk kind kreeg een emmer met 5 liter melk. De boerin had er al stremsel aan toegevoegd zodat het meer leek op een soort melkvla.




Met een mes moesten we daar langzaam lange strepen in trekken, soort boter/kaas/eieren en daarna in kleine stukjes hakken met een lepel.

Ik ben het verhaal alweer een beetje kwijt,maar het had iets te doen met de suikers die in de melk zaten en door het klein maken kwam dat vrij en dus niet in je kaas zodat deze niet ging schimmelen. De gestremde melk scheidde zich in wei (zoetig eiwitrijk vocht) en wrongel (losse witte kaasklontjes). Het is mij onduidelijk waarom het eerst langzaam moest en later met klutsende bewegingen (golven maken, zei de boerin). Tussendoor werd er 2x warm water(?) toegevoegd (om op temperatuur te houden?) en de wei afgeschept.

De kinderen moesten echt hard werken. Ze hebben wel een 1/2 uur staan snijden en klutsen, afwisselen met links en rechts tegen de kramp. Je inspanning zou je terug zien in de kaas.  Ultiem bewerkte wrongel zou een kaasje van ongeveer 500 gr. opleveren. Hoe zwaarder, hoe slechter. De kinderen konden kiezen uit 3 smaakvarianten: naturel, komijn, brandnetel-kruidenkaas (toevoegingen). Er was 1 durfal (het enige meisje!)

stiekem proeven

trotse kaasboer

Eindelijk konden de kaasklontjes in een zeefbakje en in een mal. 
Elk kaasje kreeg een soort ouwel met de vermelding: zelfgemaakt, rauwe melk en een persoonlijk nummer en ging onder een grote pers. 

Na een welverdiende pauze gaf boer Arie een rondleiding door de koeienstallen. Jammer genoeg geen foto's, ik had mijn camerabatterij leeggeschoten bij het kaas maken. Dom, dom. (en klassiek) Vooral de stal met jonge kalfjes was erg in trek. De kinderen vonden het erg leuk om de moeders hooi te voeren.
In een andere stal was de volgeautomatiseerde melkrobot erg interessant. Per koe werd precies bijgehouden hoeveel melk ze gaf en hoe vaak ze door de robot was gekomen. Miste ze een beurt dan werd ze automatisch naar de robot geleid. Per melkbeurt kregen ze eten als beloning en de robot duwde 'illegale' koeien (die gewoon extra kwamen voor de beloning) gewoon weg!

Toen moesten we alweer naar huis. Van boerin Corrie kregen de kinderen hun eigen kaasje. Bijna iedereen had een gewicht in de 500, ze hadden dus heel goed gewerkt! In het piepkleine kaaswinkeltje heb ik nog een lekker stuk komijnekaas gekocht.
Het feestje was alweer voorbij, maar de kinderen hebben wel huiswerk meegekregen: 2 weken lang moeten ze de kaas omdraaien en soms insmeren met zout en wordt de korst gevormd. Na 2 weken rijpen kunnen ze het resultaat van hun eigen harde werken proeven. Zou het de niet-kaasliefhebbers bekeren? Het maken vonden ze in ieder geval leuk!

PS. leuke kaassites voor kinderen: http://www.zuivelonline.nl/hoofd/7/kids.html 
met bijv een a4 hoe je melk maakt : http://www.zuivelonline.nl/pagina/1002/leerkrachten_lesmaterialen_kaas-maken-doe-je-zo.html

of   http://www.boerenkaas.nl/nl/1577-Home.html

Allemaal heel informatief voor spreekbeurten en met leuke spelletjes!