Vandaag uitpufdag na een enerverende Koningsdag 2018.
Lekker even niksen na 3 dagen soort van nonstop bakken. Dit jaar nog iets chaotischer omdat we afgelopen weekend 5 daagjes naar Rome waren.
Helemaal geweldig (wil morgen weer terug), maar qua timing natuurlijk lousy!
Normaal gesproken probeer ik voor de baksessie mijn huishouden op orde te hebben: gepoetst, alle was gedaan, boodschappen in het vooruit, paar dagen veel groente gegeten etc. zodat ik mij zonder afleiding/schuldgevoel aan het gezinsleven kan onttrekken.
Nu niks van dat alles, de kids hadden het huis prima verzorgd, maar mijn moederoog zag toch was/stofzuig-issue's. De 1e bakdag ging dus grotendeels verloren zonder enige bakactiviteit. (nou ja, verschoven naar de late uurtjes...)
Het vaste repertoire stond op de rol, blackbeanbrownie, carrotcake, bakewell, notentaart, bananencake etc.
Heel georganiseerd had ik voor ons vertrek al 2 gember-biet-plaatkoeken (nieuw!) gebakken en bij de buuf in de vriezer gestopt.
Als 2e nieuwigheidje besloot ik nog 2 abrikoos-perzik-yoghurttaarten te bakken, zien er zo gezellig uit en de kleuren passen goed bij oranjedag.
Donderdagavond keek ik enigszins voldaan naar de oogst van al het harde werken, alleen de bananencaken waren om onverklaarbare redenen volkomen mislukt, prullebakvoer.
De gember-biet viel ook af: de diepvriesdeur bij de buuf bleek tijdens hun eigen weekendjeweg niet goed gesloten te zijn geweest. Sacherijnig had de buur alle ontdooide spullen weggegooid en niemand had meer beseft dat daar ook mijn taarten bij zaten.
Surprise om 21.00 uur toen ik mijn taarten wilde komen ophalen...
Even slikken, maar niets aan te doen. Zonde vd tijd/ingrediënten/potentiële opbrengst. (kreeg wel net mooie rode pioenrozen ter compensatie, mijn favoriete bloemen)
Ondanks deze tegenslag kijk ik terug op een Konings(mazzel)dag: we hadden namelijk tegen de voorspellingen in prima marktweer.
Niet echt koud, droog en soms zelfs een waterig zonnetje.
's Ochtendsvroeg nam ik mijn gereserveerde vaste plekje in, eerst maar eens goed wakker worden, niemand wil taart om 8 uur 's ochtends toch?
Er waren al wel veel mensen op pad!
Tegen 10'en kwam ik toch maar in actie, natuurlijk toch weer volkomen ongeorganiseerd. Moest de naamkaartjes nog knippen en schrijven, taarten snijden etc. Van af dat moment was er geen rust meer, nonstop verkoop, bijna geen tijd om mijn stalletje op orde te houden.
gelukkig kwam Ilja nog even helpen |
Uiteindelijk was ik om 15.00 uur bijna los, het overgebleven stuk bakewell werd thuis welwillend ontvangen. Even later ging het regenen. (de volgende dag bijna nonstop)
Thuis had mijn privékok een echt koningsmaaltje in elkaar gedraaid, ik kon zó aanschuiven, weer mazzel.
Geen record-omzet, wel een dag met een oranje gouden randje, een mazzeldag!
deel van onze vlaggende straat |