Snoepjes van koekjes....!

Af en toe verzin ik echt een projectje zodat ik er over kan bloggen. Dit weekend had ik een verjaardagscadeautje voor een vriendin nodig, zelfgemaakt vind ik zelf altijd heel charmant.
Ideale bloguitdaging.
Als snel bleef ik hangen in een koekjes-idee.
Bij de kapper (vakantiehaar exit) werd ik door Seasons geïnspireerd met een recept voor kant-koekjes.
Ter versiering maak je in koekjesdeeg een afdruk met grove kant, mits je deeg goed koud is blijft deze afdruk tijdens het bakken behouden.
Mooi effect.

Eigenlijk zag ik daar een brocante glazen koekjespot bij, maar mijn kennis heeft een echt stoer mannenhuishouden.
Bij Xenos vond ik een precies goed alternatief, minstens zo leuk: een stoere rechte glazen pot met krijtverfdeksel.
Je kon dus zelf opschrijven wat je er in ging stoppen en ook weer aanpassen.
Tijd om kant te kopen had ik echter niet meer, ik moest werken (zaterdagmiddag).
Zondagochtend in de kast wat kant opgesnord, maar het was niet grof genoeg.
Het relief werd meer een slordig bultjespatroon.
Ondertussen had zich echter al een alternatiefplan gevormd, ik ging koekjes maken in snoepjesvorm. Koeksnoepjes of snoepkoekjes?!

Er bestaan zeker cookie cutters in snoepvorm, maar ik heb gewoon zelf iets gefröbeld. (spuitmondje op z'n kop op het deeg, 2 driekhoekjes aan de zijkant snijden, dan langs de boven en onder ronding vh spuitmondje snijden)
Even had ik de hoop dat ik het deeg kon twisten, maar dat brak natuurlijk gewoon af. Wel kun je de punten vd driekoekjes iets opwippen voor 3D-effect.

 

Een kleurtje maakt je koekje tot een echt snoepje. Je kunt reguliere voedingskleurstof gebruiken, maar bij Dille&Kamille kwam ik natuurlijke kleurstof (op basis van bietenpoeder) tegen. Wel met dextrose.
Met poedersuiker en een weinig water maak je een dik-vloeibare glazuur.
Met een heel klein spuitmondje streepjes trekken en laten drogen.







De bovenkant vd deksel heb ik met het bijgeleverde krijtje beschreven, de zijkant met een semi-permanent krijtstift. Omdat de vloeistof heel dun is moet de tekst voor optimaal effect meerdere keren overschreven worden.
Om niet helemaal aan sluikreclame te doen heb ik mij beperkt tot 'GEWOON LEKKER' en dat geldt zeker ook voor deze koekjes! (eenvoudige biscuitsmaak)

Koeksnoepjes (24 koekjes)

100 gr zachte roomboter
100 gr tafel/basterdsuiker
1/2 ei
200 gr bloem (evt. deel amandelmeel)
snufje zout
citroenrasp v 1 citroen
1 tl vanille-extract
evt koekkruiden
glazuur

Boter en suiker 5 min. kloppen tot wit romig (of korter met handmixer).
Al roerend ook het halve ei erbij.
Bloem en zout op lage stand doorkloppen. Evt. navormen met de hand.
Als platte schijf in plastic verpakken en 1 à 2 uur in de koelkast koelen.
Tussen bakpapier uitrollen tot lap v 5 mm dikte. Koekjes snijden, restanten opnieuw uitrollen en gebruiken. Weer 10 min. in de koelkast koelen.
Oven voorverwarmen op 180C.
Koekjes bestrijken met restant ei (verdund met beetje water/melk)
Koekjes 8-15 min. lichtbruin bakken (let op onderkant). Op de bakplaat af laten koelen, decoreren met glazuur.

       GEWOON LEKKER SNOEPEN !!!!!!!

PS. we zitten trouwens alweer midden in de
'British Bake off'  (woensdagavond 21.00 uur BBC1)
en de 'Heel Holland Bakt' (zondagavond 20.20 NPO1).
Het laatste met extra emotie als ex-potentiële kandidaat!

Herrie in de keuken.

Vorige week gingen mijn 2 oudste kids op Europareis, een buitenlandse schoolreis.
Marnix naar Berlijn en Ilja naar Londen.
Ik wil ook wel eens weg! (weekendje Lille?)
Het was best een stille week, soort empty nest.
Mijn hele inkoopbeleid liep mis, de achterblijvers vonden dat we best een beetje feest konden vieren met allemaal favoriete frivole maaltijden.
De restjes groenten stapelden zich op. (ondertussen alweer verwerkt in pompoenchili, Vietnamese rijstrolletjes en tonijnspaghetti)
Toch was het ook wel lekker, stilte na de storm.
Het was zondag namelijk echt spits in de keuken: Ilja scheen niet op pad te kunnen zonder eigengemaakte proviand, het leek alsof ze voor de hele bus moest cateren. (cooking up a storm)
Antal sloeg ook met een vriendje aan het bakken en ik maakte een goed gelukte notentaart voor mijn laatste steiger-buurman.
Echt herrie dus in onze kleine keuken, niet mijn sterkste punt. Ik word heel crumpy van alle chaos en rommel. Waarom heb ik mijn bak-genen doorgegeven aan mijn kids?
Ilja bakte dus echt 3 dingen, een volkorenbrood, een rocky road en een hele bakplaat cinnamon twirls.

met deze cake in je maag moet je niet teveel hobbelen!

Met de rocky road hadden ze calorieën genoeg voor een busreis naar China.
Oorspronkelijk is het een soort arretjescake met marshmallows, de dames maakten hun eigen superdeluxe variant met vers fruit, noten, zelfgebakken chocolade cake, de marshmallows en een overdaad aan pure chocolade.
Samengeperst in een cakeblik en overgoten met witte chocolade, anyone hungry?
Het idee was leuker dan lekker, na 2 happen zat je helemaal vol.
En dan moest je nog beginnen aan de bakplaat kaneelbroodjes.
Gelukkig waren deze een beetje mislukt, te vettig, niet fluffy genoeg en te weinig smaak.
Ik heb nog overwogen er een soort broodpudding mee te maken, maar na een paar dagen heb ik het thuisgebleven deel toch maar weggegooid.
Het volkorenbrood was wel prima gelukt, mooi gerezen en luchtig. Werd versneden tot gezonde sandwiches voor de lunchbox.

Ook Antal deed goede zaken, hij bakte heerlijke aardbeientaartjes.
Mèt zelfgemaakte banketbakkersroom!
Toch niet zo verkeerd, die culinaire kids!
 

Alternatieve spaghetti carbonara!

de spekjes waren het eerst op!

Wij zijn allemaal liefhebbers van een goede spaghetti carbonara, de een iets meer dan de ander maar iedereen eet zonder problemen zijn bordje leeg.
Wel met lekker veel salade om door de cremigheid heen te bijten.
Echt heel gezond is het natuurlijk niet met alle kaas, spek, eieren en room.
Nu kwam ik laatst ergens een idee tegen om het iets gezonder te maken: gepureerde gekookte bloemkool als cremige saus!

Zo gezegd, zo gedaan. Ik moet zeggen, ik was er zelf best erg van gecharmeerd. Er zijn wat kleine aanpassingen mogelijk/nodig, maar het idee is goed.
Op deze manier krijg je ook nog wat extra groente binnen, hoewel ik niet weet of er nog veel vitaminen in gaargekookte bloemkool zitten.
De bloemkool moet zo gaar gekookt worden omdat je het anders niet goed kunt pureren, het blijft dan te korrelig en dat geeft geen lekker mondgevoel.
Het mondgevoel was ook het grootste probleem voor mijn kids.
De smaak was OK (niet hartig genoeg), maar ze misten de smoothness van veel slagroom.
Nu had ik met mijn gezondheidsidee misschien ook een beetje overdreven met de hoeveelheid bloemkool, de saus was vrij zwaar. Toch zou je aan de smaak nooit vermoeden dat er bloemkool in zat.
De volgende keer wrijf ik de bloemkool misschien door een zeef, voeg er zeker meer spek aan toe en dus minder bloemkool tov melk.
Ook leuk als bechamelsaus (zonder spek en met bijv. sojamelk ook gemakkelijk vegetarisch/veganistisch) voor de lasagne!

Bloemkool carbonara

1/4e-1/2e gekookte bloemkool
lekker veel gerookte ontbijtspekjes
melk
schep mascarpone of andere romigheid
geraspte parmenzaanse of pecorinokaas
eierdooier
knoflook
peper/zout

Bak de spekjes halfhard in een beetje boter. Bak de knoflook op het laatst mee, maar pas op voor verbranden.
Pureer de bloemkool met wat melk tot een yoghurtdikke saus.
Evt. in de blender/door een fijne zeef.
Voeg de spekjes en wat spekvet toe en verwarm tot heet. Zet het vuur uit en roer de eierdooier, de kaas en de mascarpone er door.
Kruid op smaak met zout en veel peper.
Roer door hete spaghetti. Evt. nog extra melk of spekvet tot de gewenste smeuigheid is bereikt.

Ook lekker met gepureerde knolselderij!

Goede voornemens en een toast op 2013!

De waarschijnlijk grootste stresstest van 2013 heb ik al weer achter de rug: het opruimen van de kerstverlichting!
Wat is dat toch altijd een drama. Deze keer waren het 3 snoeren en het heeft volgens mij bijna een uur geduurd voor ik ze ontward en opgerold had!
Het was me te min op ze weg te gooien, maar ik had er zóveel zin in.
MAARRR, ik voerde 1 van mijn goede voornemens van 2013 uit: meer geduld hebben. Meer geduld met de kids, mijn man en niet te vergeten mijzelf.
Dit laatste moet vooral resulteren in minder perfectionisme, minder moeilijk doen.
Waarom moet ik altijd denken dat alle koekjes zelfgemaakt moeten zijn, of verjaardagstractaties of, of, of, of.......
Het leven moet toch een stuk gemakkelijker zijn zonder die prestatiedrang. Niemand vraagt mij erom, niemand ziet het ook eigenlijk.



Het is te merken, ik zit weer in een post-Kerstdepressie. (eigenlijk gewoon winterdepressie)
Bijna had ik ook geen nieuwjaarsfoto-kaartje gemaakt. Ik had geen zin om weer aan iedereen te trekken, bijna had ik blanco kaartjes verstuurd met als bijschrift: verzin hier een leuk gezin bij!
Toch besloot ik mij niet zo snel gewonnen te geven, ik doe dit verdorie al 15 jaar! Dus heb ik gewoon een fotocollage gemaakt van portretten van het afgelopen jaar. One big happy family!
Uiteindelijk pas vandaag verstuurd terwijl ik ze dus ook al wel in November had kunnen maken.
Nog een goed voornemen voor het komende jaar: relaxed een kaartje maken!
(of was dit toch de laatste....?)

♫ 11 november was de dag.... ♫ ♫

 

Afgelopen zondag was het St. Maarten. Ik twijfelde even of dat wel door zou gaan op zondag, maar daar was ik geloof ik de enige in, niemand begreep waar ik het over had: St. Maarten is toch altijd op de 11e November? Tuurlijk, maar vroeger liepen wij echt niet op zondag!
Het was goed St.Maarten weer: droog, niet te koud en weinig wind.
Ik had de standaard basics ingeslagen: mini-bars van de bekende merken, diverse verpakte snoepjes en mandarijntjes.
's Middags kreeg Ilja het echter op haar heupen, er moest gebakken worden!
We zagen hele leuke muffin-hamburgers (met brownie als vlees) en dat zou het worden. Omdat we te weinig mini-muffin-bakpapiertjes hadden besloten we ze zonder papier te bakken. Waarschijnlijk heeft Ilja iets meer bakpoeder gebruikt want ze rezen prachtig en ploften toen neer. Alle muffins waren aan elkaar gegroeid en wilden niet meer uit het bakblik. Allemaal voor ons dus! Na wat uitgraven bleken ze heerlijk luchtig en boterig, zó boterig zelfs dat je er bijna misselijk van werd.

 

Plan 2 waren herfstkoekjes. Met een mal van papier werden uit koekkruiden-zanddeeg bladeren gesneden. Met een mesje een paar nerven kerven en bakken maar. De koekjes waren goed gelukt, de nerven moesten alleen een beetje nagesneden worden. Zag er gezellig uit.
De brownie was eigenlijk te laat klaar en hebben we ook maar voor eigen gebruik gehouden, wat een feest die 11e November.
Opeens was het donker en heb ik snel mijn lampjes klaar gezet voor de zingende kids. Het was iets rustiger dan andere jaren, toch de zondag?
De koekjes waren een groot succes, ik heb heel veel kinderen bij het weg lopen horen zeggen: hmmm, dat zijn lekkere koekjes!



Door flitslicht lijken het wel indian summer-koekjes!

Antal liep (de laatste keer?) met 2 vriendjes, heel uitgekookt met een step: konden ze sneller véél meer ophalen en kon de zware tas mooi aan het stuur! Wat een goochemerds!

Het bezige bijtje, de bloemetjes en de patatten

Ik heb het een beetje druk. Of eigenlijk, ik heb mijzelf een beetje druk gemaakt. Werken, man in Argentinië, ouderavond op school, collecte lopen voor de Nierstichting, verjaardagstraktatie voor school regelen en als klap op de vuurpijl/slagroom op de taart: morgen (eigenlijk alweer vandaag, donderdag) een broodbakcursus bij Levine van 'Uit de keuken van Levine'.
Voor dit laatste heb ik heb ik natuurlijk zelf gekozen, maar een ander weekje was fijn geweest. Deze keus was er echter niet. Ik boekte pas 2 weken geleden en dit was het laatste plekje voor de rest vh jaar! Ik heb nog mazzel, zo meteen is ze zó professioneel dat ze geen workshops meer geeft. Laat staan bij haar thuis!
Ik heb eigenlijk geen ervaring met broodbakken, maar zie in blogs alle oud-cursisten enthousiast aan het bakken slaan. Dat beloofd dus een goede dag te worden.
Oorspronkelijk wilde ik er een 2-daags reisje van maken, (slapen bij familie en vrijdag lekker statten in Den Haag), maar nu mijn husband opeens weg moest kan dat natuurlijk niet meer. Ik had de kids uit logeren kunnen sturen, maar dat voelt toch iets te luxueus. Wel ga ik na de cursus nog even lekker Den Haag in (toko eten?). Alle zelfgebakken broden gooi ik wel in een kluisje in de Bijenkorf.

De verjaardagstraktatie was eigenlijk een beetje mosterd na de maaltijd. Antal was al jarig in Augustus. Midden in de schoolvakantie.
Omdat hij toch nog graag wilde trakteren (laatste keer?) kwamen wij deze week maar eens in actie. Hij vindt het nog steeds leuk om op iets origineels te trakteren in tegenstelling tot 99% van de klas (chips is bijna standaard).
We hebben het niet zelf bedacht en al eens eerder voor 1 vd andere kinderen gedaan, maar het blijft leuk. En supersimpel.

Bij de patatboer heb ik 40 bakjes gekocht (1.50 Euro, de jongen wist het ook niet). Vervolgens dunne plakken van een kantklaar cake gesneden. Zelf bakken ging mij iets te ver voor de hongerlapjes. Per bakje sneed ik 1,5 plakje in 6 dunne frieten. De mayonaise (slagroom uit spuitbus) heb ik er pas in de klas bij gedaan (wordt snel dun). Eerst wilde ik het de kinderen zelf laten doen, maar dat leek bij nader inzien toch niet zo'n goed plan. (1 spuitbus/kind?).
Het was een groot succes, de kids waren erg enthousiast.

Voor de meesters en juffen hadden we een cake-spiesje. Naar keuze met slagroom. (je hebt altijd een paar snoepers)
De sateprikkers had ik versierd met stoffen plakbloemetjes (Xenos/HEMA) en dat zag er ook gezellig uit. Vanwege de kwetsbaarheid vd aardbeien had ik deze spiesjes ook pas 's ochtends gemaakt.

Natuurlijk had ik geen fototoestel meegenomen, leek zo overdreven. Later had ik spijt. Het zag er tijdens het trakteren zo gezellig uit.
Ik wilde later thuis nog een foto maken van Antal met de traktatie, maar dat vond hij maar onzin. Pech dus.
Hij is ook al 11!

Back to normal.

 

De schoolvakantie is weer afgelopen! Afgelopen maandag moesten al mijn kids weer naar school. De oudsten begonnen met niet echt heel serieuze activiteiten als fietstocht en duinenschoonmaakactie, maar de jongste moest direct volledig aan de bak. Hij had zo weinig zin, school is stom. Dat zegt hij al jaren, hij is gewoon een beetje lui en eigenwijs. Voor hem is school vooral een ontmoetingsplaats met zijn vriendjes.
Gelukkig gaat het wel heel goed op school, heeft hij een leuke juf en prima vriendjes. Volgend jaar mag óók hij naar de middelbare en zal hij waarschijnlijk met weemoed terugkijken op zijn basisschool-luizenleven.
Sacha zal het kunnen beamen want zij is net in de brugklas begonnen, klaar voor het èchte leven. De lagere school zeker ontgroeid is het toch spannend met al die nieuwe ervaringen. Het is wel leuk om te zien hoe ze onderling praten over leuke/rare leraren, werkt echt verbroederend/verzusterend. Veel tips/tricks worden uitgewisseld.

Ik ben blij dat we weer een beetje in een normaal ritme komen. Al die bank-hangende pubers ontnemen mij veel energie. Ook schiet het huishouden er een beetje bij in want ik ga toch ook niet pal voor hun neus staan sloven,  denken ze echt dat ik iemand vd huishoudelijke dienst ben: "kamer 3 kan ook schoongemaakt worden".
Vandaag is eindelijk weer een beetje normale dag, het is heerlijk nazomerweer en omdat ik ook niet hoef te werken voelt het echt een beetje als vakantie! Onder het genot van een (frans) vakantiemuziekje heb ik al redelijk veel gepoetst en opgeruimd. Een grote stoel vol (vakantie)was staat klaar voor de strijk, maar eerst dit blog afmaken.
Als in de vakantie de schermpjes toch echt allemaal uit moesten sloeg de verveling al snel toe. Er viel 'echt niets' te doen, ik was ouderwets, 'in het stenen tijdperk (mijn jeugd) was alles anders' en stoeprandje doen was ook geen zinnige suggestie!
Gelukkig was de bibliotheek meestal open (ze lezen graag) en viel er ook altijd wel iets te bakken.



mijn 'stiekem' aangeschafte zoveelste bakboek,
beide gebakjes op de voorkant

 Op een duffe middag zochten Antal en Sacha dus allebei een recept uit en toverden (met een pietsje hulp) deze heerlijke gebakjes te voorschijn.
't was even werk, maar ze waren heel goed gelukt. En nu weten we tenminste ook dat we zelf custard kunnen maken. Voor herhaling vatbaar.


Ik ben een beetje lui, het zonnetje roept (niet de strijkwas) en je weet nooit wanneer er weer een puber komt binnen zeilen( heerlijk al die wisselende roosters) dus heb ik de recepten integraal gekopieerd.
Ik ga nog even van mijn 'vakantie' genieten. (dit weekend wordt zelfs echt strandweer voorspeld, ik weet dus al wel waar ik zal zijn.........)




Antal



Sacha

Appeltaart voor harde werkers

georganiseerde chaos

In ons dorp houden ze de laatste week van de zomervakantie traditioneel een timmerdorp. Voor diegene die dit fenomeen niet kennen: kinderen bouwen van afvalhout de meest fantastische hutten. Onze jongste, Antal, had vorig jaar een dagje geproefd bij zijn deelnemende vriendjes en was dit jaar volop vd partij.
Nadat wij als ouders allerlei verzameld oud hout gebruiksklaar hadden gemaakt (ontspijkerd) konden de kinderen afgelopen week aan de slag. Ze hadden geweldige mazzel met het weer, de hele week droog en zonnig, ondanks mindere voorspellingen.
Ieder groepje begon met 4 ingegraven palen. Nieuwe verdiepingen konden pas gebouwd worden na een verleende bouwvergunning (veiligheidscontrole). Er verrezen de meest geweldige paleizen, sommige wel 4 verdiepingen hoog! Ik heb via de Timmerdorp-postbus nog een kaartje gestuurd of ze de 'walk-in fridge' niet vergaten. (vindt Antal altijd zo'n geweldige

reclame.)
Naast bouwen werden de kinderen vermaakt met een voetbaltoernooi, film en een heuse BBQ (per hut een eigen vuurtje waar ze ook pannenkoeken op konden bakken). Dit alles onder begeleiding van een heel leger aan enthousiaste vrijwilligers. Antal wil volgend jaar zeker weer!

trotse eigenaren van Hamersteeg 51, met brug naar de buren

In de tussentijd vroeg mijn buurvrouw om een suikerarm-appeltaartrecept en enthousiast geworden door mijn Google-speurtocht besloot ik er zelf ook maar 1 te bakken en een deel aan de hardwerkende bouwvakkers te brengen.
Zo gezegd zo gedaan. Dochter Sacha heeft de taart afgeleverd en leuke foto's gemaakt. Ik hoopte op een foto van de appeltaart-attack, maar dat vond ze niet zo smakelijk.
Sowieso werd de taart met wisselend enthousiasme ontvangen: sommigen hielden niet van taart (?!), anderen eten alles wat los en vast zit, weer anderen vonden het niet zoet genoeg en te volkoren. Hmmm, ik vond het zelf erg geslaagd.
Het gebruik van jam als zoetstof vond ik erg verrassend. Ik was bang voor een zeer klef deeg, maar dat was niet het geval. Voor de zekerheid had ik extra speltmeel en maizena gebruikt, maar dat was misschien niet nodig geweest.
Het was een prima zanderige korst. De amandelsmaak onderving het gebrek aan suiker, het gaf een rijke, volle smaak. De appel had misschien wat langer gekund, maar de korst zeker niet. Een (h)eerlijke, nog gezondere appeltaart!

Suikerarme appeltaart

Bakvorm van 22 cm
120 gram speltmeel (natuurwinkel)
100 gr amandelmeel (natuurwinkel)
150 gram roomboter, zacht geworden
100 gram suikervrije abrikozenjam (natuurwinkel, Ekoland/Fiordifrutta)
-ipv jam schijn je ook 2 eetl. agavestroop de kunnen gebruiken-
(evt. 1/2 ei, 35 gr extra speltmeel en 20 gr maizena)
3 à 4 appels, in schijfjes
rozijnen naar wens
kaneel naar wens, tl ofzo
evt. geschaafde amandelen
Doe bloem, boter, jam en zout in de kom. Snij de boter in stukjes en kneed het deeg tot een samenhangende natte bal. Laat het deeg min. 1 uur, verpakt in folie, rusten in de koelkast.
Meng de appels met de rozijnen, kaneel (en de amandelen).
Boter de vorm in, pak driekwart van het deeg en rol dit uit. Bekleed de vorm hiermee. Vul het met het appelmengsel. Duw het overgebleven deeg plat en bedek de taart met losgescheurde flubbers van dit zachte deeg, beetje patchworken.
Bak de taart ongeveer 40 á 50 min op 160 graden in een voorverwarmde oven, tot de appeltaart lichtbruin is. Evt. nog beetje verwarmde abrikozenjam op de taart smeren, of beetje agavestroop.

Mijn buuf had het originele recept aangehouden (dus geen ei/extra meel/maizena) en had met een dubbel recept een plaattaart gemaakt. Ook haar taart was heerlijk, iets zoeter door meer kaneel en zachtere appels.
Wel moest de taart ruim 70 min. in de oven voor de juiste kleur.

3x = scheepsrecht, toch?

Afgelopen donderdag vierde mijn man zijn verjaardag. Nou zijn wij niet van die goede vierders, maar dit keer had hij bijna zijn hele familie (broers/zus/ouders) uitgenodigd. Op een doordeweekse dag! Niet iedereen kon dus ook komen, maar we waren toch (met ons zelf) met 6 volw. en 7 kinderen.
Omdat de weersvooruitzichten enigszins onzeker waren besloten we niet voor de standaard BBQ te gaan. Het thema werd Grieks met lamsvlees vd grill, Griekse gehaktballetjes met knoflooksaus, tzatziki-aardappelsalade, Griekse salade (choriatiki, tomaat/komkommer/ui/olijven/feta), pesto-pastasalade en gegrilde groentenlasagne. 
Op taartgebied stonden er 3 taarten op stapel: Hollandse appeltaart (favoriet vd kids), mijn yoghurttaart en een (kersen)chocoladetaart. Veel te doen dus, ik had de dag maar vrij genomen. (visite kwam in de namiddag)
De avond vt voren begon ik veel te laat aan het bakken en omdat ik op de appeltaart moest wachten lag ik pas om 01.00 uur in mijn bed!
De bodem van mijn yoghurttaart had ik laten verbranden dus die moest alsnog de volgende dag. (drama 1)
Met frisse moed hervatte ik mijn kook/bakactiviteiten de volgende ochtend om 10.00 uur. Ik heb nonstop doorgewerkt tot 16.00 uur, met een snelle douche was ik net op tijd voor de eerste visite.
Ondertussen was de yoghurttaart definitief geskipped want ik had de 2e bodem laten vallen!!!!!! (drama 2)
Omdat je bij ons ècht vd vloer kunt eten (!?) heb ik de grootste stukken maar gewoon weer opgepakt, vinden de kids nog steeds prima te eten. Mijn man kocht ondertussen maar een taart bij de bakker.

De chocoladetaart liep ook niet helemaal lekker, het was net alsof hij niet helemaal gaar was, het was natuurlijk ook een vreemd recept met water en crème fraîche. Mijn eigen toevoegingen van kirsch en kersen waren waarschijnlijk ook niet behulpzaam. Toch was de testpin echt droog geweest.
Daarom besloot ik maar te doen of het zo hoorde.
Mijn man had nog de goede suggestie om de gevallen koekstukken op de tussenlaag te verkruimelen voor een beetje crunch. (geluk van een ongeluk)
Hazelnootcreme en chocoladeganache maakten de taart af.
Versierd met pecan's en kersen aan een steeltje was het in ieder geval een plaatje.
Alle taarten smaakten gelukkig heerlijk. De (mislukte)chocoladetaart ging door voor truffeltaart (dan mag hij een beetje klef zijn), wel erg machtig.
Ik had natuurlijk veel teveel eten gemaakt, de halve straat had mee kunnen eten. Vooral de groentelasagne viel goed in de smaak. (recept volgt ooit)
Bij de koffie wilde ik nog een stukje taart serveren en liep met de appel-en chocoladetaart naar buiten. Blijk ik toch de ring vd springvorm niet goed vastgemaakt te hebben, ik duw zó de taart door de vorm: een halve appeltaart in het gras. (Drama 3!)
Doodzonde, ook nu maar weer de bovenste stukken gered voor de kids en de rest weggekieperd. Ik was nu echt wel klaar met alle taart.
Gelukkig was er nog wijn.

Toen mijn ouders vrijdag kwamen heb ik met de kruimels alsnog een mini-yoghurttaartje gemaakt. Met nieuw vlees en de restanten vd vorige dag had ik een gemakkelijke kookdag.
Zaterdag heb ik met de kids (mijn man moest op reis) echt de laatste restjes opgegeten. Volgende keer toch maar wat minder maken!

klef schijnt toch lekker te zijn

(kersen)chocoladecake

225 gr boter
100 gr pure chocolade, in stukjes
1,5 dl water
300 gr bloem
2 tl bakpoeder
275 gr bruine basterdsuiker
1,5 dl crème fraîche (of 1,25)
2 losgeklopte eieren
(evt. kleine stukjes kers)
(evt kirsch, scheut)
(evt. hazelnootpasta)
(evt. koekkruimels)

glazuur:
200 gr pure chocolade (kan ook iets minder)
6 el water
3 el room
1 el koude boter

decoratie:
halve pecannoten
kersen met steeltje

Verwarm de oven tot 190C. Vet een springvorm of bakblik ( 33x20 cm) in met boter. Leg bakpapier op de bodem. Doe de boter, het water en de chocolade in een steelpan en laat op zacht vuur tot saus smelten (roeren). Magnetron kan ook.
Meng de bloem, bakpoeder en suiker. Schenk het hete chocolademengsel erbij en roer alles goed door elkaar. Roer dan de crème fraîche en vervolgens de losgeklopte eieren erbij. (voeg nu de evt. kersen en kirsch toe). Doe het beslag in de bakvorm en bak 40-45 min. (kan dus langer)
Laat in de vorm afkoelen en dan compleet koud worden op een taartrooster.
Snij daarna de taart evt. doormidden voor de hazelnootpasta en de koekkruimels).
Smelt voor de glazuur de chocolade/room en water op laag vuur (of magnetron), roer dan de koude boter erdoor en giet het mengsel over de koude taart. Verdeel met een spatel, ook over de zijkanten.
Verdeel de pecannoten en de kersen ter decoratie. Laat de chocolade hard worden in de koelkast. Ruim op tijd weer uit de koelkast halen.
Door het grote temperatuurverschil op onze warme dag kwamen er condensdruppeltjes op de chocolaag, net alsof het zweette, jammer.

De 1e keer dat ik deze taart maakte was als prijs voor een schoolfancyfair. De gelukkige winnaar mocht zelf any taart uitkiezen uit een van mijn bakboekjes.
Hij (was toevallig een vriendje van mijn jongste) koos toen deze taart. Ook toen was ik niet helemaal happy, maar zijn verjaardagsvisite (handige prijs) vond 'm helemaal geweldig. En zo is 't gekomen!

Officieel geschift !!!!!!!!

grondige inspectie, Sacha links

Ik wist het zelf natuurlijk wel een beetje, maar kon het tot nu aardig verbloemen: eigenlijk ben ik gewoon geschift!
Op kookgebied dan hè.
Nooit kan ik gewoon een recept volgen, eens de gemakkelijke weg kiezen, niet door blijven peuteren en 100 variaties bedenken. Gewoon de feiten/beperkingen accepteren.  Zo ook weer deze week.
Sacha deed op school (groep 8) een Egypte-project. Meester had een heel fantasieverhaal verzonnen over een Egyptische professor die hen nodig had om onderzoek te doen. Oplossingen van puzzels/opdrachten moesten ze zelfs naar de professor emailen (emailadres was anagram van meestersnaam). Heel leuk.
Ter afsluiting van het project werden ouders verzocht Egyptische hapjes te koken. Ik had het eerst naast mij neergelegd (ben een beetje school-moe), maar toen het er naar uitzag dat er niet zoveel hapjes zouden komen, kwam ik toch maar in actie.
Het plan was mini-shoarmabroodjes te maken. Mini-broodjes kopen, kipshoarma zelf maken. Simpel toch?
Zij het dat er geen mini-pitabroodjes meer te koop zijn. Supermarkt in, supermarkt uit, gespeurd op internet, nergens. Wel kwam ik meerdere zoekers tegen (leek wel mini-hype) en ook nog een oud leuk forumonderwerp over gemiste produkten (zo mis ik nog altijd de Nobo sprits met pure chocolade, was er ooit, is gewoon weg). Heel leuk om te lezen. HIER

Nu had ik natuurlijk gewoon iets anders kunnen koken (had ook recept van egyptische saucijzenbroodjes) of normale pita's doormidden kunnen snijden, maar ik MOEST natuurlijk mijn kleine pitabroodjes hebben. Dus maar zelf maken! Genoeg recepten op het net.
Eigenlijk bak ik nooit brood, maar nu was dat geen issue.
Na wat opstartproblemen (broodjes werden meer soort bolletjes) had ik de swung te pakken en rammelde er zeker 40 uit.
Ondertussen de shoarma gemaakt en toen op het nippertje oververhit naar school vertrokken. Geen tijd meer voor een goede foto.

Staat me daar toch een overvolle tafel, het leek wel Kerst. Als ik dat geweten had had ik mijn ochtend anders besteed. Toen er ook nog niet eens veel van gegeten werd wist ik het zeker: compleet geschift.
Waarom moest ik zonodig alles zelf bakken/maken (4 uur ploeteren) voor een schoolaardigheidje?
Too much. Pure uitsloverij.
Om 1/2 vier kwam ik echter terug en toen waren alle pitabroodjes verzwolgen en het restantje shoarma paste in een holle kies.
De een had de ander aangestoken hoorde ik van meester. Zo kwam het toch allemaal weer goed. 
Maar heb ik hier iets van geleerd? Ik betwijfel het!

1e volkoren poging aan het rijzen

 (mini)pitabroodjes

250 gr bloem (pizzabloem 00?)
100 gr fijne griesmeel (smida)
200 ml lauw water
1 tl suiker
1 1/2 tl zout
4 gram gist

Meng het water met de gist en suiker. Laat 10 min. staat tot een bruisend geheel. Meng de meelsoorten en het zout, giet er het gistmengsel bij en roer met een vork tot het 1 massa is. Kneed daarna tot een soepel deeg. Laat 10 min. rijzen onder theedoek.
Rol het deeg uit tot een dunne lap (3 mm. en steek rondjes met een glas/koekjesvorm) laat deze op bakpapier rijzen. Verhit een koekepan met dikke bodem. (officieel in Marokaanse makla) Bestrooi de broodjes met een beetje griesmeel en druk ze met duim en wijsvingel tot platte schoteltjes. Bak zonder boter in de koekepan op laag-medium vuur.  Ongv. 4 min. ene kant en 4 min. andere kant. Evt. blazen voorzichtig platduwen met achterkant lepel. Opensnijden als ze niet meer loeiheet zijn. Lekker vullen!

Ook leuk op kinderfeestje of bij buffet. Diverse lekkere recepten op Marokkaans eten-blog.

creatief met deeg

Kids in de keuken, een leuk idee.
Soms pakt het iets minder uit, laatst ging er 1 afwassen (waarschijnlijk om sporen van wentelteefjes bakken uit te wissen) en gooide toen mijn vlierbessensiroop ook maar weg omdat het leek op kookvocht van de knakworst van eerder op de dag. Was ik niet zo blij mee.
Vaak pakt het ook positief uit, zo kunnen mijn dochters o.a al heerlijke guacamole, pastasalade, fruitsalade, omeletten, taarten en cakes maken (en dus wentelteefjes).
De heren houden het meer bij opeten en assisteren, maar knoeien met deeg vinden ze allemaal leuk.
Met een restantje deeg vd bloemenkoekjes ging Antal met een vriendje aan de slag. Ik verwachtte sterretjes en vierkantjes, maar de heren waren echt aan het kleien geweest: ze hadden 2 gezichten gemaakt, compleet met haren.
Volgens het vriendje leek zijn koekje op zijn opa, dubieus type dus.
Heerlijk die fantasie!
Terwijl de mega-koekjes in de oven stonden ging ik 'even' buurten bij de buuf. Bij terugkomst bleken de koekjes al verslonden, ze waren ook mega-lekker geweest!
Geen foto vh resultaat dus.



decoratie met mega-hagelslag, rechts opa

Mijn man gaat trouwens maandag naar Linz in Oostenrijk, kan ik daarna testen of de originele Linzertorte echt zo lekker is als ik denk.

Voorwaarts mars...



Voldaan en trots (Antal in het midden)

Daar zijn we weer!
Het virus is bestreden! Nadat de computer 1 hele week 24/7 heeft staan draaien, 18.5 MILJOEN !!!!!!!! objects heeft gescanned op onvriendelijke bestanden (82 gevonden) konden we eindelijk weer bij de besturing. En niets kwijt geraakt, geen foto's of favorieten.
Halleluja!!!! (nu snel back-uppen)
We waren niet de enige, vandaag melden radio 538 en telegraaf.nl diverse aangiftes bij de politie. Wij hadden niet eens die moeite genomen omdat we op internet al op vele lotgenoten stuitten.

De avond4daagse bloemen, mijn Hollandse trio met de gladiool van school

Wat is er in de tussentijd gebeurd: veel natuurlijk.
Ik doe en deed mee aan de Veggiechallenge, daarover later meer.
The major event was de avond4daagse! Onze jongste 2 liepen mee, 10 km.
Ik weet niet eens of ik dat vol hou, laat staan 4 avonden achter elkaar.
En het was dit jaar afzien.
Elke avond wordt een andere route in het bos gelopen, soms ook naar het strand. De 1e avond waren ze bijna het bos uit toen het (zeer locale) noodweer los brak, onweer, keiharde HAGEL en later een tropische regenbui.
Ik was net thuis van mijn werk en besloot ze tegemoet te rijden. Ik was niet de enige, het wemelde van de (verontruste) ouders. Uiteindelijk trof ik ze zeiknat op school, ze waren met soms wel 12 kinderen in diverse auto's geduwd.
Bij hen was geen paniek geweest, maar de volgende dag sprak ik op mijn werk diverse ouders die andere ervaringen hadden.
Sacha had in haar doorweekte katoenen gympen diverse blaren opgelopen.
De volgende avond kwam ze daardoor zelfs met bebloede voeten thuis. Toch wilde ze ook de volgende avonden (ingepleisterd en al) gewoon lopen, wat een bikkel. (was natuurlijk ook wel haar laatste jaar)
De laatste avond was natuurlijk het inhalen van de stoet. Traditiegetrouw met bloemen en een kleine kadootje.

Dit jaar had ik gekozen voor een kadobon van onze lokale ijsboer, toepasselijk verpakt in een ijshoorntje. Dit had ik voor Antal bevestigd aan een oranje hawaiiketting en voor Sacha aan een Napoleon-parelsnoer.
Voor dit laatste had ik allemaal zwart-wit Napoleon's (haar favoriete snoepje) aan elkaar vast gemaakt met plakband en nietjes. Ik vond het zelf erg geslaagd, maar mevrouw wilde het niet om (waarom moest ik ook altijd iets fröbelen, was het pubercommentaar). Blijft moeilijk.

Al een beetje op z'n paasbest.

om op te (vr)eten

Pasen komt er alweer aan (8-9 apr/12). Het paasassortiment ligt al weer geruime tijd in de supermarkt. Tot nu toe ben ik alleen gezwicht voor van die kleine spiegeleikoekjes, mierzoet maar door hun formaat voelt het minder 'erg'.
Ik loop altijd zolang mogelijk met een grote boog om de paaseitjes heen. Soms te lang. Toen de kinderen nog klein waren moest ik ooit op Paaszondag naar een benzinepomp omdat ze anders geen eitjes konden zoeken in de tuin.
Naast het eieren verstoppen gingen we ook altijd eieren verven met zo'n klein draaiapparaatje en broodjes bakken, die goeie oude tijd.
Nog steeds is Pasen een leuke gelegenheid voor creativiteit (lente in de kop). Vorig jaar heb ik voor het eerst eieren geverfd met uienschillen, fantastisch resultaat, zie hier
Op internet (vooral USA) kom ik de meest geweldige creatieve ideeën tegen die ik natuurlijk dankbaar kopieer/leen. Zoals deze cake-eieren.

volwassen styling met mijn mooie servies

Het is een geweldig gepriegel, zeker geen kidsstuff, maar het resultaat is dankbaar. Als cakebeslag heb ik gewoon een quatre-quarts (=viervierde=pound cake) beslag gebruikt, dus van alle ingrediënten evenveel.
Omdat ik 4 proefeieren wilde maken leverde dit ook 4 eierdooiers/witten op en daardoor veel teveel beslag als vulling.
Van het overschot heb ik in een mini-springvorm (HEMA) een lekkere gemarmerde cake gebakken (deel beslag met cacao en scheutje dubbeldrank). Deze viel zo goed in de smaak dat hij op was voor er een foto gemaakt kon worden!

cake-eieren

X rauwe eieren, gewassen, gewogen
zelfde gewicht boter
zelfde gewicht suiker
zelfde gewicht bloem
tl vanilleextract
neutrale olie
beetje zout
(evt theelepels cacao en scheutje sap)

Verwarm de oven op 175C. Maak in de spitse top van het ei voorzichtig een gaatje met een kurkentrekker. Maak het gaatje iets groter maar zorg dat er geen gruis/schaalstukjes in het rauwe ei vallen. Het gaatje moet zo groot zijn dat er een spuitmondje in kan. (1/2 cm ofzo). Hou het ei boven een kommetje en laat het eiwit weglopen. Roer de eierdooier kapot en laat het ei leeglopen. (of roer direct in het begin).
Spoel het ei goed uit met warm/heet water en knijp vooral niet! In de VS-versie zag ik een soort desinfectie (germs) met zout water, maar ik dacht dat het zo wel kon omdat alles nog de oven in gaat.  Op de kop uitlekken en laat een beetje olie in het ei rondwalsen zodat de cake later gemakkelijker loslaat. (denk ik, was het zelf vergeten)
Roer de suiker en boter met de mixer tot een romig geheel, voeg de (losgeklopte) eieren in delen toe. Spatel vervolgens de bloem en het zout luchtig door het beslag.
Maak met aluminiumfolie de holtes van een muffinblik kleiner zodat de eierschalen stabiel kunnen staan. Doe een deel van het cakebeslag in een spuitzak met klein mondje en spuit de eieren vol. Schud het ei tussendoor zodat de vulling zakt. Stop als het ei bijna vol is, ivm rijzen.
Maak van de rest vh beslag iets anders. (muffins?)
Zet het muffinblik en de andere cakecreatie in de oven voor ongv. 20 min. Je zou na 10 min evt. de temperatuur kunnen terugschakelen naar 160C. Een deel vh deeg zal uit het ei gestroomd zijn. Dit is niet erg, je breekt het af en als het veerkrachtig is is je cake-ei gaar. (misschien dus 5 min. langer). Check of je cakecreatie nog langer moet, niet te droog bakken.
Breek al het overstroomde beslag direct van de hete eieren en veeg het ei schoon met een vochtig doekje (gaat moeilijker als het koud is).
Laat de eieren compleet afkoelen.

ooit hadden we 4 modelletjes, schattig he?

Tips and tricks:
Je kunt zelf kiezen wat je het leukst vindt: een deel vh schil wegpellen of de inhoud geheim houden (surprise ei!).
1 van mijn eierschalen was gebarsten door het cakegeweld. Misschien had ik ze toch iets minder kunnen vullen (nu echt volgepropt).
Beetje olie aan de binnenkant lijkt mij een goed plan, niet uitgeprobeerd.
Je kunt ook de eiwitten/dooiers scheiden en dan de stijfgeklopte eiwitten op het laatst toevoegen voor een luchtiger cake. (eierdooiers er eerder doorheen)
Je zou de buitenkant nog kunnen decoreren met eetbare verf/kleurstof.
Zou een gekleurd cakebeslag leuk staan bij bijv. een wit ei? Lekker kitsch.

Ander cakerecept en duidelijke instructie foto's hier

Hoera Ties!

Afgelopen week werd mijn buurjongentje Ties 5 jaar.
Een tijd terug zag ik in een bakwinkeltje in Alkmaar hele leuke mini-muffinbakpapiertjes en kon het niet laten ze voor mijn buuf mee te nemen.

Het waren namelijk piraatvormpjes, ideaal voor een 5 jarige verjaardagtraktatie. Ik zag er een kraaiennest in.
Zo gezegd, zo gedaan, mijn buuf heeft er weer iets leuks van gemaakt!
Weer heel anders dan ik in mijn hoofd had (gewone vlag en halverwege stokje), maar zo zie je maar, er zijn altijd meerdere mogelijkheden.

Het was natuurlijk extra leuk dat oma een siliconen kasteelbakvorm had. Met de Ties-vlag op de hoektorens was dit een fantastische traktatie voor de meesters en juffen.

Natuurlijk moest ik een foto maken. Jammer genoeg was mijn batterij echter snel op zodat ik geen foto meer kon maken vd onderkant vd cupcakes (bijna mooiste deel). Toen ik later op de middag terugkeerde was het al te laat: er was gemuit en de buurpiraten hadden de cakejes al opgegeten.
Schobbejakken!

And again.......

Net gisteren uitgebreid een stukje geschreven moet ik vandaag alweer. Ja, MOETEN want ik wil iets belangrijks kwijt!
Vanavond begint serie 8 van Masterchef BBC Amateurs.
Naar mijn mening zijn de amateurs het leukst, je ziet de mensen in de loop vd tijd groeien en er zitten soms heel unieke koks tussen.
Als vanouds weer met Gregg (the Egg) Wallace en John (Toady)Torode.
In een serie van 15 afleveringen wordt de beste amateurkok van 2012 gekozen. Op basis van blindproeverijen blijven de 24 beste kandidaten over. Om 1 vd 12 beschikbare Masterchefschorten te verkrijgen zullen zij diverse tests moeten doorstaan, o.a. het meedraaien in een professionele keuken (mijn ergste nachtmerrie). Trapsgewijs zullen er vervolgens steeds kandidaten afvallen tot de finaleweek met de 3 finalisten.

Kijkt allen: va 17/1/2011, BBC 1, 22.00 (onze tijd), di, wo,do, 25 min-1 uur.

 

Wij hadden in de Kerstvakantie onze eigen amateurchefs: de jongste 2 wilden ook graag een keertje koken. Dat juich ik altijd toe, mits er een recept gebruikt wordt. Anders ga ik toch weer teveel meekoken. Ze moeten het zelf uitzoeken en goed doorlezen, dat vergt best enige oefening. Hoe te kiezen uit het geweldige receptenaanbod?

Sacha was best snel klaar: als hoofdgerecht iets met pasta-zalm en roomsaus.
Vooraf een soort pizza-bladerdeegcupje met mozzarella en als toetje slagroomsoesjes met chocolade. Natuurlijk heb ik op hectische momenten meegeholpen en een beetje een draaiboek aangegeven.
Hoewel er best hier en daar iets getweaked kon worden was het prima te eten. De soesjes waren natuurlijk het succesnummer! Misschien wel gevaarlijk dat ze nu weet hoe ze die moet maken.

Antal had in de school-Kerstmusical een Griek gespeeld en ook zijn keuze stond daardoor snel vast: Gyros met pitabrood, tzatziki, en Griekse salade als hoofgerecht, vooraf caprese spiesjes (mozzarella/tomaat/basilicum) en appelcrumble (mijn suggestie) als toetje.
Niet helemaal topografisch korrekt, maar het ging om de inspiratie.
Ik heb grote bewondering voor zijn tomeloze inzet: hij is va 12.00 uur 's tot etenstijd (19.00) in de weer geweest.

Zelf vleesmarinade maken, komkommer raspen, zouten, uitlekken, appelblokjes snijden (eindeloos), kruimeldeeg maken, spiesjes construeren, ZELF afwassen: het ging maar door, zonder enige wanklank!
Natuurlijk met enige begeleiding/aanwijzingen werd het een prima maaltijd met ook hier weer het toetje als klapstuk.

Het was leuk, lekker en zeker voor herhaling vatbaar! Nog even en ik word uit mijn eigen keuken verstoten, moet ik ook mijn plaats bevechten.
Een Masterchef wedstrijd in eigen gezin!