Vrolijke Paa(r)sdagen!

 

Bijna Pasen.
Ieder jaar neem ik mij voor om gezellige zaken te koken en bakken voor mijn blog, ideeën genoeg (desnoods gejat van internet).
Ieder jaar komt er niets van. Ik ben gewoon niet georganiseerd in planmatig werken.
Speciale broodjes bak ik om op te eten tijdens Pasen, niet een week eerder voor mijn blog! Compleet gebrek aan commerciële skills.
Wel kunnen we gekookte gerechten een paassausje geven, past het toch mooi in het thema!
Zo viel ik op de markt laatst als een blok voor hele mooie jonge artisjokken.
Prachtig bloemen in geweldige paarstinten, konden zo als boeket in de vaas.
Ze belanden in de koelkast...

Ze waren namelijk ook best wel intimiderend, hoe moest ik ze optimaal klaarmaken?
Een week later lagen ze weer op de markt. Een (allochtoon) opaatje zocht zorgvuldig de mooiste exemplaren uit, ik zag een kans.
Ik vroeg hem hoe hij ze ging bereiden, ja, dat wilde een andere omstander ook wel weten.
Hij ging ze stoven met knoflook, later tikte hij me nog op de arm, dunne plakken in bloem gewenteld en gebakken was ook een goed idee.
Zo kreeg ik insidertips tijdens de boodschappen, heerlijk.
Een mooie paasgedacht!


Artisjok is de onvolledig geopende bloemknop van een distelachtige plant (Cynara scolymus L.) in het voorjaar komen de babyexemplaren (veelal uit Italië )op de markt. In tegenstelling tot de latere grotere Bretonse exemplaren kun je bijna de hele artisjok eten.
De jonge exemplaren hebben namelijk malse bladeren en nog geen hooi, wel zo gemakkelijk. Artisjok en wijn kan wel een moeilijke combinatie zijn, de wijn kan metalig gaan smaken.
Aan thee gemaakt van de bladeren wordt veel gezondheidskwaliteiten toegeschreven:  goed voor lever, spijsverteringsproblemen, vochtafdrijvend, cholesterolverlagend, vol antioxidanten etc.

Paas artisjokken, petit violet

1 boeket jonge artisjokken
2 tenen knoflook, gesnipperd
water/bouillon
olijfolie
citroen

Vul een grote bak met koud water en knijp een 1/2 citroen erin uit.
Snij van de artisjok de steel af op ongv. 3 cm onder de knop. Verwijder ook 1/3e vd bovenkant. Schil met een dunschiller de steel en de steelaanzet. Pluk de buitenste taaie blaadjes van de bloem.
Snij de bloem met steel in de lengte in 4 kwarten, leg direct in het citroenwater.
Vul een hapjespan met 2 à 3 cm water/bouillon, doe er een goede scheut olijfolie bij en de gesnipperde knoflook.
Voeg alle schoongemaakte artisjokdelen toe en leg er een passend bord bovenop (anders gaan ze drijven en worden niet gaar)
Laat het geheel aan de kook komen en sudder op een matig vuurtje 20-30 min. tot het meeste vocht verdampt is (zet anders vuur harder) en je met een mespunt gemakkelijk door de steelaanzet prikt.
Laat de stukken evt. wat aankleuren in de nagebleven olie (of giet nog wat bij)
Serveer met citroen en misschien een licht sausje (dilleyoghurtmayonaise of vinaigrette)

Op naar de zomer!

 

 

 

Extra tips/info:

http://www.ecoville.nl/encyclopedia/56-artisjokken-camus.html

http://www.ecoville.nl/recepten/406-artisjokken-bereiden.html

https://groentegroente.nl/groentes/artisjok-koken/



Foodblogswap maart'17

Eind vd maand, tijd voor weer een foodblogswap.
Heel inspirerend zo'n swap, spieken op andermans blog, soms ook wel wat deprimerend.
Deze maand kreeg ik Potjes en Pannen van Anita, vol overtuiging, gedreven met visie en een ongelooflijk bezig bijtje. Ik voel mij direct aartslui.
Met 2 jonge kinderen, een moestuin, helpen in schoonpapa's poelierbedrijf, vanwege de gezondheid zelf kruidenmengsel en bouillonpoeders maken, recepten omzetten naar lactose en tarwevrij en ook nog zelf je brood bakken!
Doe ik allemaal niet, ik doe maar wat zonder groter plan.

Wat te kiezen voor de swap?
Dat zelf samenstellen van kruidenmixen sprak mij wel aan sinds Conimex mijn boemboe sésate uit de handel heeft gehaald (op internet zijn hulpgroepen opgericht) en bij gemaakte bouillon heb je het zoutniveau in eigen hand.
Al bladerend bleef ik echter hangen bij de breekbroodjes met kruiden en knoflook. 't Was al zo lang geleden dat ik zelf brood had gebakken...
Zo gezegd zo gedaan op 1 van de 1e mooie lentedagen stond ik laat 's middags veel te lang in de keuken.

Anita had een tarwerecept van Jumbo omgezet naar spelt, ik switchte het weer terug.
Wij mogen prima tarwe eten en van het speltmeel bak ik liever een neutraal brood.
Al snel had ik meer veranderingen in het recept aangebracht, 20 gram gedroogde gist leek mij toch extreem veel voor 500 gr. meel (zou ze verse bedoeld hebben?), teruggebracht naar 7 gram (mooi 1 zakje)
25 gr. oregano klonk ook bijzonder, dat zijn 2 hele potjes van Stegeman!
Ik had nog wel wat pesto, een paar gedroogde tomaatje en een beetje feta, ook een mooie combi van smaken.
Zonder al teveel nadenken mengde ik dit alles door het deeg.
Mijn bakskills waren wel een beetje roestig, ik stond echt te stuntelen.
Enthousiast was ik broodjes gaan vormen terwijl het deeg eerst gewoon moest rijzen. Alles weer aan elkaar geplakt, toen begon ik te twijfelen. Zou het deeg nog wel rijzen met al deze extra ingrediënten?
Nou ja, er was geen weg terug!

Na de 1e redelijke rijs maakte ik van het deeg allemaal kleine bolletjes en vormde er een breekbrood van. Zag er gezellig uit. (slecht fotolicht)
Na de 2e rijs konden de broodjes in de oven, al snel rook het hele huis naar pizza.
Voor mijn gevoel uren nadat ik begonnen was kwamen er prima mooie broodjes uit de oven, bruin, glanzend, net echt!

De broodjes leken wel 10 kleine negertjes, steeds verdween er weer 1.....
Vooral Antal was enthousiast over de warme broodjes, ik wilde graag dat mijn avondeten goed gegeten werd!

Zeker leuke broodjes voor bij een soep, salade of BBQ.
De broodjes hadden mooie kruim, maar ondanks de olie en de pesto vond ik ze nog een beetje droog. Ook miste het broodje naar mijn idee toch nog een beetje smaak ondanks alle toevoegingen. Waarschijnlijk was ik gewoon een beetje te zuinig met zout of was het toch de gemiste oregano?
Vast ook lekker om ipv olijfolie de olie vd tomaatjes te gebruiken.

Breekbroodjes met knoflook, pesto, gedroogde tomaat en feta

500 gr tarwebloem
120 gr/ml olijfolie (of minder)
2 el geperste knoflook (5 teentjes?)
4-6 el pesto
50 gr feta, verkruimeld
paar gedroogde tomaatjes op olie, 5 of meer
1 el oregano
300 gr lauwwarm water
7 gr. gedroogde gist
1 el zout
kneepje honing

Zet de gist met het lauwwarme water en de honing weg voor 10 min.
Vermeng daarna met het meel.
Voeg de overige ingrediënten toe en meng tot een nat deeg.
Mix in de keukenmachine met de deeghaken tot een elastisch deeg, op de hand > 10 min. tot je een vliesje kunt trekken van een klontje deeg.
Maak vh deeg een bol.
Vet een grote mengkom in met wat olijfolie, leg de deegbal er in en keer om zodat overal wat olie zit.
Dek af met plastic en laat rijzen tot dubbele volume (1-2 uur?) en een vingerprik zichtbaar blijft.
Duw het gerezen deeg plat op je bebloemde aanrecht en verdeel in gelijke stukken (20-25)
Vorm van de stukken kleine bolletjes/buideltjes door alle randen naar elkaar toe te brengen en te sluiten tot een bal, leg ze met de naad naar beneden losjes bij elkaar (ze rijzen groter) als cirkel of andere vorm op een bakplaat met bakpapier.
Dek de bakplaat af met plastic en laat weer rijzen tot het deeg langzaam terug veert bij induwen. 1 uur? Te lang gerezen deeg zakt in tijdens het bakken.
Verwarm de oven tot 210 C.
Bak de broodjes 20 min. of tot ze bruin kleuren. Ze moeten hol klinken als je er op klopt.
Eet smakelijk!


Dankzij de swap is mijn enthousiasme voor broodbakken is zeker aangewakkerd, heb al uitvoerig het broodboek van Levine weer eens doorgespit.
De smaak te pakken?



Pizza Finocchio en de foodswap

Het is weer tijd, de hoogste tijd, voor de Foodblogswap van maart!
Deze maand kreeg ik het Belgische blog Teveel kookboeken.
Beheerder is Koen Verschaeren, lid van de mannelijke minderheid in onze bloggroep.
Sinds december 2013 blogt hij spannende recepten uit alle windstreken.
Ik moest wel een beetje slikken bij sommige combi's: linzen in een toetje, crumble met spicy garam masala. Niet mijn comfortzone.
Je kunt dat zien als een uitdaging, maar ik was toch wel opgelucht toen ik een aansprekende combo tegen kwam: pizza met venkel en kaas.
Met pizza sta ik altijd een beetje op een gespannen voet, het zegt mij niet zoveel.
Bij de pizzeria kies ik dan ook liever pasta of een vleesgerecht.
Misschien komt het ook wel door de veelgebruikte tomatensaus, witte pizza spreekt mij meer aan. Lekker met creme fraiche, mozzarella en veel groente.
De venkelpizza kwam in de buurt, geen saus, wel groente en kaas.
Andiamo!

Voor het pizzadeeg wordt een no knead recept gebruikt.
Heel interessant, met de brooddeeg-variant heb ik al leuke broden gebakken.
Het basisprincipe is dat je niet (zoals gebruikelijk) je deeg langdurig hoeft te kneden voor de glutenontwikkeling. Gewoon alles door elkaar roeren en het gist zijn werk laten doen.
Na 2 uur rees het letterlijk de pan uit!
Het deeg was wel een beetje onhandelbaar, er viel niets uit te rollen.
Zo kregen we dus een freeform pizza, heel modern.
Gaan we zeker vaker gebruiken!

Volgens het recept bakte ik de ui en venkel, echter toch eigenwijs: met knoflook, een 1/2 rode paprika en een scheutje sherry.
Samen met de 2 kaas soorten (fontina = Italiaans schapenkaas à la gruyere) en toch een plakje ham was het een smakelijke combinatie.
Ik was thuis wel de enige enthousiasteling, maar ik hou dan ook van venkel.
Het geheel had een beetje een te vettig mondgevoel en de venkel had misschien wat meer
al dente gekund, maar het was een goede basis om verder te experimenteren met bijv. blauwe kaas en/of noten voor een bredere smaak.
Misschien minder geschikt als volledige maaltijd, maar zeker leuk bij een visgerecht of als appetizer met een wit wijntje.
Op naar een hete zomer......

Venkelpizza (best veel)

1x no-knead pizzarecept, zie link in bovenstaande tekst, neem een grote kom!!!!!!  

1 venkelknol,in 1/2e ringen

1 ui, in ringen

2 tenen knoflook, gesnipperd

1/2 rode paprika, gesnipperd

scheutje sherry

evt. 100-200 gr plakjes schouderham

200 gr Fontina kaas, geraspt

100 gr Parmenzaanse kaas of andere oude kaas, geraspt

zwarte peper

evt venkelgroen

   

Verwarm de oven op de hoogste stand (220-250 C)

Bak de venkel, ui, knoflook, paprika en de sherry al omscheppend in de verhitte olie tot beetgaar.

Beleg een bakplaat met bakpapier.

Schep met je handen een deel van het deeg uit de beslagkom en duw het met je vingertoppen passend op je bakplaat.

Beleg het deeg desgewenst met de ham.

Verdeel het venkelmengsel over het deeg en bestrooi het daarna met de 2 kaassoorten.

Bestrooi met peper en evt. venkelgroen.

Bak de pizza gaar in 13-15 min.

 

Hartig broodschoteltje

Wanneer je met een lege maag boodschappen gaat doen kom je vaak met veel teveel spullen thuis.
Soms zijn het niet echt onnodige dingen, maar verandert thuis opeens je eetplan of vergeet je gewoon dat je dat en dat ook nog gekocht had.
Zo worden bij ons vaak stokbroden vergeten. In de winkel (weekend) plan je daar een lekker kaasje op maar eenmaal thuis doe je het op een toastje of ga je gewoon direct eten omdat er kinderen zijn die nog ergens heen willen.
1 of 2 dagen later weer ontdekt is het natuurlijk niet echt lekker meer.
We gooien het toch nooit weg. We piepen het gewoon weer op (vochtig maken, verwarmen in de oven) of bakken het in de oven met kaas als grote tosti.
Kaasfondue is ook een idee en als last resort hebben we nog ons konijn en de vogels.
Na afgelopen weekend had ik zo 2 stokbroden over, dat was wel een beetje veel! Ik besloot het te veranderen in een avondmaaltijd, een hartige variant op wentelteefjes. Met een Italiaanse twist: gegrilde groenten, room en veel kaas.
1 stokbrood viel af, het verkruimelde direct toen ik het probeerde te snijden, direct naar de vogels dus. Niet elk stokbrood is geschikt dus.
Het voelde een beetje onzinnig alle ingrediënten te gebruiken om maar 1 stokbrood te redden, maar ik had ook geen pan B.
Het was een groot succes, het brood was nog wel een beetje soggy, maar dat gaf vreemd genoeg hetzelfde mondgevoel als spaghetti.
Samen met een salade hebben we er met 5 personen toch weer een smakelijke maaltijd aan gehad. Zo leidt restverwerking tot nieuw gerechten!

Hartig broodschoteltje

1 oud stokbrood (of Turks brood)
1 courgette, in dunne plakken (5 mm)
1 doosje spekjes (vegetarisch kan natuurlijk ook)
1/2 rode paprika, in blokjes
1 ui, gesnipperd
1 grote teen knoflook, gesnipperd
3 tomaten, in stukjes
Parmezaanse kaas, geraspt
1 bol mozzarella, in blokjes
pecorino, geraspt
2 of 3 eieren
ruime theelepel oregano
300-400 ml melk
dikke scheut slagroom 50 gr zachte geitenkaas nog meer Parmezaanse kaas
peper/zout nog meer pecorino verse basilicum
 
Verhit de oven tot 175-200C.
Wrijf de courgette in met wat olijfolie en gril de plakken in een grillpan.
Bak in een ruime koekenpan de spekjes tot zacht krokant, voeg dan de ui, knoflook en paprika toe. Kruid met peper/zout en oregano. Bak tot een lekker husseltje.
Snij het stokbrood in plakken (1 cm) en verdeel over de bodem van een baktray. Beleg met de courgette, kruid met peper/zout.
Verdeel daar de stukken tomaat over en bestrooi met geraspte pecorino en Parmezaanse kaas.
Spreid daar het groente/spekmengsel over. Klop de eieren los met de geitenkaas, Parmezaanse kaas, slagroom en peper/zout.
Giet gelijkmatig uit boven de vulling, nog eenmaal pecorino er overheen raspen en ongv 20 min de oven in tot de kaas gesmolten is en het eimengsel enigszins opgenomen! (korter/langer mogelijk)
Dien op met lekker veel verse basilicum, eet smakelijk!

Alternatieve spaghetti carbonara!

de spekjes waren het eerst op!

Wij zijn allemaal liefhebbers van een goede spaghetti carbonara, de een iets meer dan de ander maar iedereen eet zonder problemen zijn bordje leeg.
Wel met lekker veel salade om door de cremigheid heen te bijten.
Echt heel gezond is het natuurlijk niet met alle kaas, spek, eieren en room.
Nu kwam ik laatst ergens een idee tegen om het iets gezonder te maken: gepureerde gekookte bloemkool als cremige saus!

Zo gezegd, zo gedaan. Ik moet zeggen, ik was er zelf best erg van gecharmeerd. Er zijn wat kleine aanpassingen mogelijk/nodig, maar het idee is goed.
Op deze manier krijg je ook nog wat extra groente binnen, hoewel ik niet weet of er nog veel vitaminen in gaargekookte bloemkool zitten.
De bloemkool moet zo gaar gekookt worden omdat je het anders niet goed kunt pureren, het blijft dan te korrelig en dat geeft geen lekker mondgevoel.
Het mondgevoel was ook het grootste probleem voor mijn kids.
De smaak was OK (niet hartig genoeg), maar ze misten de smoothness van veel slagroom.
Nu had ik met mijn gezondheidsidee misschien ook een beetje overdreven met de hoeveelheid bloemkool, de saus was vrij zwaar. Toch zou je aan de smaak nooit vermoeden dat er bloemkool in zat.
De volgende keer wrijf ik de bloemkool misschien door een zeef, voeg er zeker meer spek aan toe en dus minder bloemkool tov melk.
Ook leuk als bechamelsaus (zonder spek en met bijv. sojamelk ook gemakkelijk vegetarisch/veganistisch) voor de lasagne!

Bloemkool carbonara

1/4e-1/2e gekookte bloemkool
lekker veel gerookte ontbijtspekjes
melk
schep mascarpone of andere romigheid
geraspte parmenzaanse of pecorinokaas
eierdooier
knoflook
peper/zout

Bak de spekjes halfhard in een beetje boter. Bak de knoflook op het laatst mee, maar pas op voor verbranden.
Pureer de bloemkool met wat melk tot een yoghurtdikke saus.
Evt. in de blender/door een fijne zeef.
Voeg de spekjes en wat spekvet toe en verwarm tot heet. Zet het vuur uit en roer de eierdooier, de kaas en de mascarpone er door.
Kruid op smaak met zout en veel peper.
Roer door hete spaghetti. Evt. nog extra melk of spekvet tot de gewenste smeuigheid is bereikt.

Ook lekker met gepureerde knolselderij!

Tijd voor taart!

het mooie Drentse landschap

 

Na mijn 'dieet'-blogpost is het nu natuurlijk tijd voor taart!
Zo zie je maar, diëten is niets voor mij.
Mijn vader was afgelopen week jarig, dus gingen wij naar 'huis' (zeggen we nog altijd), Drenthe.
Mijn kinderen vinden het altijd vrij absurd, maar als kadootje had ik een lekkere gerookte makreel en 2 zeebaarzen meegenomen.
Mijn vader houdt van een visje, maar toch eten ze het niet heel vaak. Hij is er dan ook altijd weer blij mee. Onze visboer op de markt kan je vis vacumeren. Zo kun je de vis nog een paar dagen bewaren, wat wel zo handig is bij dit kadootje. (voor de verjaardag hadden ze natuurlijk al ander eten klaargemaakt.)
Ons bezoek aan Drenthe was 2 vliegen in 1 klap: we wilden bij mijn schoonouders een soort Italie-reünie houden met veel foto's/verhalen/ Italiaans eten.
Mijn man gooide echter roet in het eten (gelukkig niet letterlijk) want hij moest opeens voor zijn werk naar Argentinië. Geen echte reünie dus en nu moest ik ook nog het pokke eind zelf rijden. (bijna 3 uur)
Ik besloot toch een Italië-geïnspireerde taart te maken en koos voor een tiramisu-variant. (moeilijk kiezen tussen sinaasappel-polentataart/chocoladetaart/vijgenfrangipane/Nonna's custardtaart).
Uit mijn favoriete Italiaanse kookboek, Mangiare, koos ik de basis van de taart: Pasta Genovese (genoise), biscuitgebak.
Dit was een cake zoals ik nog nooit had gemaakt, maar zeker nog eens ga doen!
Heel vreemd met opgewarmde poedersuiker, het beslag was net een massa zachte marshmallow.
Enigszins onzeker schoof ik het in de oven en begon met de afwas. Tot mijn grote schrik stond het bakje met gesmolten boter nog op het aanrecht!
Nu was ik er echt van overtuigd dat ik een grote marshmallow had gecreëerd. Tot ik bij het recept las dat je het ook zonder boter kon maken voor een steviger eindresultaat, saved by the bell!
Omdat ik de rode alchermes (vakantiesouvenir) toch eens wilde gebruiken heb ik de taart ook gedecoreerd met frambozen. Er is over nagedacht!
Crema pasticcera (banketbakkersroom) met mascarpone, lange vingers en cacao maakten het geheel af.
De taart was een plaatje en gelukkig ook nog eens héél lekker.
En die reünie doen we binnenkort, kan ik mij lekker weer uitleven!



Mijn tiramisutaart

Pasta Genovese

125 gr poedersuiker
4 eieren en 1 dooier
dopje vanilleextract of vanillemerg
rasp van 1 sinaasappel/citroen
125 gr '00'meel of patentbloem
evt. 50 gr boter

Verwarm de oven op 180C. Vet een springvorm in met boter en bebloem deze.
Leg een vel bakpapier op een ovenplaat en strooi hier de suiker op. Verwarm 5 min. in de oven (goed opletten)
Klop de eieren en de dooier met de elektrische mixer 1 minuut in een grote kom.
Giet de warme suiker erbij en al kloppend ook de rasp en vanille.
Blijf kloppen tot een grote luchtige massa. Als je de mixer optilt moet er een lint beslag op het beslag blijven liggen, het zakt langzaam weg. Klop anders verder.
Werk de bloem voorzichtig door het beslag. (Verwarm de boter tot nèt gesmolten en roer deze door het geheel.)
Spatel alles in de springvorm en strijk de bovenkant glad. 20-25 min. in de oven. Laat de taart min.10 min afkoelen voor je de vorm open maakt. (eerst mes langs rand en bodem, je kon ook bakpapier in de vorm doen). Afkoelen op  rooster.

Crema pasticcera

400 ml melk
vanillemerg
3 middelgrote eierdooiers
paar el suiker, 3>
3 el maizena
drank naar smaak (paar el, ik had cognac)

Doe de melk met het vanillemerg in steelpannetje en verwarm op laag vuur.
Meng de eierdooiers met de suiker en maizena. Als de melk nèt kookt giet je de helft in scheutjes bij de eiermassa (roeren), vervolgens gooi je dit mengsel weer bij de melk in het steelpannetje. Zet weer een paar minuten op het vuur en laat al roerend indikken. Roer de gekozen drank door de vla. Proef of er meer suiker/drank in moet. Leg huishoudplastic òp het vla-oppervlak tegen vellen en laat afkoelen.

extra ingrediënten

pak lange vingers (of 2)
125 gr mascarpone
stuk  pure chocoladereep
cacaopoeder
sterke koffie (ruime kop)
(Alchermes-likeur)
(frambozen)

Snij de afgekoelde cakebodem in 2 lagen. (Besprenkel de onderste bodem met likeur). Doop de lange vingers 1 voor 1 in de koffie en verdeel over de bodem. Roer de mascarpone los en meng met de koude crema en smeer de helft over de bodem.
Berasp rijkelijk met chocolade. (grove rasp) Leg de afdeklaag op het geheel en smeer weer vol met crema, óók de zijkanten. Breek de overige lange vingers door midden en zet ze tegen de buitenrand. Doe de cacao in een theezeefje en schud boven de taart tot er een dekkende laag is. Rasp hier nog extra chocolade overheen. Versier de taart met frambozen en zet de taart dan een tijd in de koelkast. 15. min. voor het serveren eruit halen.

Positief: heerlijk wolkige rulle cakebodem, niet overmatig zoet. Goede combi met creme en cacao. Zag er heel mooi uit.

Verbeterpunten: doordat ik de taart niet in 2 exact gelijke lagen had gesneden was de onderlaag een beetje te dik. Meer creme in de taart was daarom lekkerder geweest. De volgende keer gebruik ik misschien het andere banketbakkersroom-recept (eclairs) die wat steviger is zodat de laag ook dikker kan zijn. De taart had iets uitgesprokener drank òf chocolade òf koffie kunnen zijn, nu was het van alles een beetje. Als je geen Alchermes gebruikt kun je de koffie direct op de onderste laag sprenkelen en de laag lange vingers skippen. Hierdoor zal de onderste laag vochtiger zijn (nu absorbeerden de lange vingers al de koffie)

mijn lieftallige assistentes



Trek mij omhoog!

 

Gisteren hadden we eters (gebeurt niet zo vaak). Voor hèn handig omdat ze net terug kwamen van vakantie en nu niet hoefden te koken, voor míj een uitdaging omdat ze vegetariërs zijn.
Vanwege onze eigen vakantie was het thema Italië. Ik heb mij weer ongans uitgesloofd, maar dat vind ik heerlijk.
De hele dag gekookt. 's ochtend rustig begonnen met af en toe een relaxmomentje in de zon, 's middags was alles klaar (en toen kwamen ze pas 2 uur later dan wij verwachtten). Héél relaxed dus.
Met alles klaar bedoel ik: vooraf 3 soorten bruchettta's - kruidige pompoenpuree met ricotta, gerookte rode paprika, een beetje salie-olie en veel basilicum - standaard tomaat/basilicum - zachte geitenkaas met verse vijg en balsamicostroopje, allemaal erg lekker.
Als hoofdgerecht gevulde courgettes (met ui, knoflook, vruchtvlees, walnoten, kastanjechampignons, feta, peterselie, tijm, getopt met Parmezaanse kaas) met sperziebonen, geroosterde pompoen en tagliatelle, ook lekker!
Voor de kids 2 soorten tortelini (gekocht) met eenvoudige tomatensaus en salade.
We hadden 2 toetjes (ik kon niet kiezen): vijg/frambozen-frangipanetaart en natuurlijk TIRAMISU!!!!!

Ik hou van tiramisu, hoewel ik niet van koffie hou. Romig, zoet, alcohol en een soort chocolade-mokkasmaak, heerlijk. En helemaal niet moeilijk te maken.
Hoewel het officieel met marsalawijn gemaakt wordt kun je variëren met allerlei soorten alcohol. Zelf gebruik ik meestal cognac of amaretto. Gisteren bleken wij echter geen van beide te bezitten (de buren ook niet) dus heb ik maar wat bij elkaar gegooid.
Marsala en cognac worden van druiven gemaakt, de vin santo van onze vakantie ook, dus eureka!
Gecombineerd met een restje drambuie (soort kruidenwhisky, geen wijn) en grand marnier (sinaasappellikeur) werd het een klein feestje.
Omdat sinaasappel goed bij chocolade past gooide ik er ook nog maar wat rasp in.
Ondertussen was het natuurlijk eigenlijk geen tiramisu meer. Maar nog steeds erg lekker!

onechte tiramisu (6 dessertschaaltjes)

250 gr mascarpone
3 gesplitste eieren
3 el suiker + schepje
1 pak lange vingers
koffiekopje erg sterke espresso
25 ml drank (zie tekst, alleen grand marnier kan natuurlijk ook, minder sterke alcohol smaak)
rasp v 1/2 sinaasappel
cacaopoeder

Klop de eierdooiers met de suiker tot een licht gele vla (zeker 5 min.). Als je geen rauwe dooiers wilt eten kun je dit ook au bain-marie doen (boven kokend water, met de drank, je maakt dan eigenlijk zabaglione). Roer met een garde de mascarpone, drank en rasp hierdoor tot een gladde massa. Klop de eiwitten stijf met nog een schepje suiker. Vouw met een metalen lepel het eiwitschuim door het mascarponemengsel.
Giet de espresso in een laag bakje. Maak een mascarponebodempje in je dessertschaaltje. Wentel 1 à 2 lange vingers 1 voor 1 zeer kort door de koffie (eigenlijk dopen) en maak vlij ze op je bodem. Breek ze evt. om passend te maken. Vul zo je vorm met afwisselende laagjes. Eindig met mascarpone.
Zet je toetje enkele uren/nacht in de koelkast. Vlak voor het serveren rijkelijk bestuiven met cacaopoeder. (gaat goed met theezeefje).

Omdat ik teveel had voor 4 personen (en 2 kleine glaasjes voor mijn dochters) heb ik ook 2 glazen gevuld voor mijn buurtjes. Zij waren blij met mij. Zo trekken wij ons aan elkaar op (en ploffen snel neer door de vele extra calorieën)

(Overige recepten volgen)

Beetje Italië in NL

Nog eerst even een aanvulling op mijn vorige blogpost: sommigen vonden mijn vakantieverslag een beetje negatief. Ik moet erkennen dat ik snel de neiging heb eerder het negatieve te zien en het positieve als normaal te ervaren. Queeste naar perfectionisme denk ik. Geen goede eigenschap dus het is goed als je daar af en toe weer eens op gewezen wordt!
We hadden een heerlijke vakantie en iedereen moet vooral naar Toscane/Italië gaan! (meer plek in Frankrijk)

Hoewel de auto al best vol zat met z'n 6'en (1 kind op bankje id kattebak) heb ik toch nog wat culinaire souvenirs mee kunnen smokkelen.
Ik moet nog wel even zien wanneer ik het ga gebruiken (heb nog zóveel in de kast), maar de intentie is er!

Polenta is natuurlijk typisch Italiaans, soort armelui voedsel denk ik, categorie pasta, rijst en aardappelen. Warm/koud, zoet/hartig. Ik heb er eens een soort Parmezaanse frieten van gehad, heerlijk. Zelf gebruik ik het tot nu toe voornamelijk als meel bij het bakken. In de supermarkt was van dit merk nog een ander type, maar ik had geen idee wat het verschil was dus heb ik winkelpersoneel aangeschoten. Volgens de mevrouw was dit de lekkerste, maar ze kon niet uitleggen waarom. Grover/fijner/steengemalen? Anyone?

2 meelsoorten: semolina, griesmeel gemaakt van harde tarwe, handig voor pizza en beetje in pastadeeg. Manitobameel, Canadees tarwemeel met een hoog gluten gehalte, zeer geschikt voor broodbakken (ga ik ooit een keer doen!)

Niet echt Italiaans, maar wel nieuw voor mij: theemix om icetea vt maken. Nu weet ik dat je dat van alle thee kunt maken, bij voorkeur met koud water zodat het helder blijft, maar ik was toch erg nieuwsgierig naar dit product.

Ik had voor de vakantie een geweldig kookboek gekocht: Mangiare (kooklessen uit de Italiaanse keuken) van Katie Caldesi. Ik zal er nog vaak over schrijven want het is echt een heerlijk kookboek, heel gedetailleerd.
Voor een taart gebruikten ze een rode likeur en die moest ik natuurlijk hebben!
Alchermes, jammer genoeg wel met E-nummer, maar een fantastische kleur, ben benieuwd naar de smaak!

Deze moest ik hebben: mooi versierde mini-inmaakpotjes. In Italië wordt waarschijnlijk nog steeds veel ingemaakt (jam, tomaten, parika's, uien?) want deze potjes kon je in alle supermarkten kopen. In diverse maten. Ik hoop er salsa, tapenade of chutney in te doen. Weer een goed voornemen.

En dit schattige pruttelaartje. Ik drink zelf wel geen koffie (jak), maar mijn husband wel! Precies genoeg expresso voor 1 persoon, mooi systeem.







En last, but not least: olijfolie. Je kunt er nooit genoeg van hebben toch....?

Zo kunnen we nog lang nagenieten van onze Italiaanse zomer!               

 

Ieder nadeel hep se voordeel!

Zevenblad (Aegopodium podagraria)

In mijn vorige blog gaf ik aan dat ik niet altijd blij was met het zevenblad in onze tuin, maar er zijn ook positieve kanten: je kunt er soep en pesto van maken!
En het smaakte zeker niet verkeerd!
Voor de pesto had ik toevallig een beetje te weinig basilicum dus de zevenblad was meer een opvulling. Ik ga het nog wel eens met alléén zevenblad proberen.
De pesto was heerlijk notig en toch ook fris en voerde me terug naar Toscane vele jaren terug. Geen kids en lekker picknicken met vers gekochte goodies. Zoiets. 

(zevenblad)pesto

1 koffiemok met rechte wanden (iets ruimer dan staafmixer)
1/2 mok basilicumblaadjes
handje jonge zevenbladblaadjes (geen steeltjes)
1/2 hand gemengde noten ( amandelen, hazelnoten, walnoten)
teentje knoflook
blokje parmenzaanse/pecorino kaas (2x3 ofzo)
goede scheut olijfolie (niet al te sterke)
kneepje citroen
peper

Vul je mok met alle ingredienten en duw aan met de staafmixer. Scherm de mok af met je hand en pureer tot gladde saus door de staafmixer langzaam omhoog te trekken. Evt verdunnen met extra olie (of slaolie) en voeg misschien zout toe.
Lekker in de pasta of met sappige tomaten op een stokbroodje.

Mijn buurvouw was ook helemaal klaar met de zevenblad. Ik zei dat je er nog soep van kon maken, ze was niet onder de indruk, ze wilde er gewoon van af!
Toen ik mijn pannetje soep klaar had heb ik haar een kopje gebracht en ondanks haar aanvankelijke wantrouwen vond ze het prima te eten!
Ik had een soort waterkers/spinaziesoep voor ogen. Deze worden vaak gecombineerd met paling of zalm. Ik besloot krabsticks te gebruiken.
Een opvallende smaak, hoe de soep smaakt met alleen zevenblad weet ik dus niet.
De blaadjes waren erg weerbarstig, ze bleven heel lang stevig. De geur deed denken aan gekookte druivebladen (voor dolmades). Het werd zo'n groeirecept, (verse) oregano paste goed bij de dolmadesfeer, net als verse dille, die ook weer mooi bij de vis paste. Zo was de cirkel rond en werd het een prima (heksen)soepje.

zevenbladsoep

2 handen zevenbladblaadjes (geen steel, jonge blaadjes)
1/2 handje verse oregano/goede tl gedroogde
1 kleine ui, gesnipperd
1 teen knoflook, gesnipperd
1 bouillonblokje
1 liter water
1 el verse dille
5 of meer krabsticks (of gerookte zalm), in stukjes
olijfolie
evt. bloem
kneep citroen
peper/zout
scheut slagroom

Fruit de ui en knoflook in wat olijfolie. Laat de zevenblad een beetje slinken. Voeg het water, het bouillonblokje, de dille en oregano toe.
Laat zeker 10 min. pruttelen tot slootwaterkleur.
Pureer met de staafmixer (spettert erg!!)  Evt. aanbinden met papje van olijfolie en bloem, opkoken en laten pruttelen. Voeg citroen, slagroom en krabsticks toe.