Ik voel mij namelijk schuldig, vorige week heb ik natuurlijk niet genoeg gedaan.
Niet eens vanwege het lekkere weer, maar gewoon omdat het heerlijk was geen programma te hebben.
Lekker je hoofd leeg te maken. (betekent bij mij: eindeloos Google'en voor antwoorden op openstaande culinaire vragen, oude kranten lezen, opgenomen TV-programma's kijken en meer van dit soort mentale opruimactiviteiten)
Ik heb ook echt wel iets gedaan: in een heel laag tempo ALLE sokken ( 2 vuilniszakken) verzamelen en tot paren toveren, alle mutsen/petten gewassen en uitgezocht voor de komende winter en eindelijk Antal's kast helemaal leeg getrokken. Er bleef bijna niets over, kleine jongens worden groot...
De dames deden hun eigen schifting en zo kreeg de buuf 3 grote tassen met potentiële nieuwe kleding voor haar kids.
Daar zat ook veel beddengoed bij, we zijn het rose en de Disney-figuren ontgroeid.
De dames hebben recent een slaapkamer make-over gehad en slapen nu allebei in een 140 cm breed bed (bespottelijk) met zorgvuldig uitgezocht beddengoed.
Alle troep uit hun kleine kamertjes was ook goed voor wat ritjes naar de stort en de goede doelen winkel.
Ik heb mij verdienstelijk gemaakt met schilderwerk en mijn husband heeft 2 mooie laminaatvloertjes gelegd.
We kunnen er weer even tegenaan, hoewel er nog steeds veel weg kan.
Ik moet mijzelf nog even pushen tot wat Marktplaatsacties, ik kan zó slecht dingen weggooien. Niet omdat ik aan alles gehecht ben, maar uit zuinigheid!
Ik weet wat alles ooit gekost heeft en zie nog steeds die waarde in de spulletjes.
Omdat ik ook wel weet dat dat natuurlijk nooit gaat lukken, blijft vaak alles alsnog liggen.
Langzaam slibt ons huis dicht.
Voor mij is zo'n TV-programma over hoarders (ziekelijk verzamelaars) altijd een goede schop onder mijn ko..! Opruimen voordat ik op TV kom.
Heel ander onderwerp: recent gemaakte feestknutsels.
Het laatste weekend vd zomervakantie (wanneer was dat ook al weer????) hadden wij een gezellige after holidays-borrel georganiseerd.
Passend bij het mooie Nederlandse zomerweer (?!) had ik een uitnodiging gemaakt met Caribische trekjes: plastic wegwerpbordjes, rietjes met snor, zee en zon (met bewegend oogje!).
Wel even wat werk, maar dan heb je ook wat!
Het feestje was gezellig, met het weer hadden we best nog mazzel. In de Caraïben heb je óók stortbuien...
Meer recent hadden we de 75e verjaardag van mijn vader, gevierd met passend cadeau.
We hadden hints ontvangen over de Nationale Taptoe in Rotterdam, een jaarlijks indoor internationaal spektakel van militaire muziek.
Ik moet er niet aan denken, maar mijn vader heeft altijd al iets gehad met drumbands enzo.
Dus... 2 toegangskaartjes met een gezellig etentje vooraf, in the pocket!
Op de ochtend vd verjaardag kreeg ik opeens inspiratie voor een passende kadoverpakking, een trommel!
Een oude doos, glimmend pakpapier, wat A4-tjes en gordijnband, that's it.
Mijn vader trommelde er vrolijk op los, extra hard, de bovenkant moest kapot zodat hij bij het verstopte kaartje kon.
Het cadeau viel in zeer goede aarde.
Mijn ouders hebben het erg naar hun zin gehad, de oren waren ook nog heel.
Op naar de volgende 75!
PS. ik was vandaag weer in de kringloopwinkel met een doos leuke zooi, zag ik nergens mijn ingeleverde kastje en schattige kinderbedden....
Verkocht of weggegooid....? Ik heb het maar niet gevraagd, alles weten schijnt niet gelukkig te maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten