Kerstgedachte

Wat doe je als je tijdens het avondeten hoort dat de klassementor zich voor het kerstontbijt verheugt op een taart van mij? Ja, dan ga je nog even bakken....

Vlak voor de zomervakantie had Antal een jaarafsluiting. Als bedankje naar de mentor (lerares Frans) bakte ik toen een Frans geïnspireerde nectarine frangipanetaart die erg in de smaak viel. Ik had dus enige reputatie opgebouwd.
Nu wilde ik een kerstige touch, dacht even aan een mincemeat-taartje.
Wetende dat pubers meer van de bekende weg zijn, koos ik voor de safere optie van een kerstige stoofpeertjes-taart.

De basis was mijn standaard appeltaartrecept, gepimpt met speculaaskruiden. De stoofpeertjes stonden al in de koelkast, voor extra kleur en smaak maakte ik een simpele cranberrycompote.

Ivm de verwachte late thuiskomst van het school-Kerstgala had Antal het kerstontbijt eigenlijk gewoon willen skippen, daar kon nu natuurlijk geen sprake van zijn...

Met uiterst kleine oogjes toog hij 's ochtends met frisse tegenzin naar school, bij thuiskomst bleek de taart niet echt in trek te zijn geweest. Velen kozen toch voor de bekende tulband of croissantjes. Van enige smaakontwikkeling lijkt nog geen sprake.
Er was maar 1 stukje gegeten, ik wist wel door wie!

Stoofpeertjestaart

260 gr. zelfrijzend bakmeel
40 gr. amandelmeel
200 gr roomboter, koud
150 gr fijne kristalsuiker
2 tl speculaaskruiden
1 ei, losgeklopt
snufje zout
paar eetlepels amandelmeel

in wijn en port gekookte stoofpeertjes, met kaneel en wat suiker

cranberrycompote van verse cranberry's, stukjes appel, sinaasappelsap, kaneel, bruine suiker, piment, ingekookt tot jam, redelijk gezoet

amandelschilfers

bakvorm 20-24 cm, bijv.keur gekarteld met losse bodem, beboterd

Verwarm de oven tot 175C
Rasp de roomboter op een grove kaasrasp tot sliertjes en meng met de melen, suiker, kruiden en de helft vh ei tot een stevig deeg.
Verdeel het deeg in 2 helften.
Vorm van 1 helft de bodem en zijwanden vd bakvorm, bestrooi met wat amandelmeel.
Laat de stoofpeertjes uitlekken en leg 1 dichte laag over de bodem, verdeel wat cranberrycompote tussen de stukjes peer.
Rol de overgebleven portie deeg uit en snij (extra leuk met een gekartelde raviolisnijder) repen waarmee je een vlechtwerk maakt voor op de stoofperen.
Bestrijk de taart met wat ei, bestrooi met de amandelschilfers.  Bak 45-50 min.
Haal pas uit de vorm als de taart afgekoeld is, ook lekker met een bolletje ijs.

                              MERRY CHRISTMAS

Als vanzelf

 

 

Soms gaat alles vanzelf, komt 't gewoon op je pad.
Lijkt het, vaak is het gewoon een vervolg op eerder genomen actie, maar het voelt als zomaar...

Regelmatig informeren klanten hoe het staat met mijn taartbakkerij, gewoon om een praatje te maken denk ik, net als over het weer.
Eerlijk zeg ik dan dat het meestal niet heel veel voorstelt, maar dat dat ook niet mijn bedoeling is. Gewoon zoals het op mijn pad komt is het goed, ben niet zo commercieel, meer dienstverlenend.
Krijg soms de indruk dat klanten mij een plezier willen doen met hun bestelling terwijl ik juist hèn een plezier wil doen. Double pleasure?

"Wie goed doet, goed ontmoet" blijkt telkens weer, opeens is het druk op mijn paadje.
Zo werd ik gevraagd om de seizoensafsluiting van een verhalengroep over Castricum (mannetje of 30) op te luisteren met taart en een verhaaltje. Geen idee wat dat gaat inhouden, maar dat zien we dan wel weer. Cross that bridge etc.
 Een lokale boekhandel testte een beetje het water: of ik misschien va het najaar iets met bakken voor de winkel wilde doen. Voor mij nog niet helemaal duidelijk in welke vorm, maar 't idee ligt er!

Ook moet ik binnenkort wederom bakken voor een klant die graag zijn mede-koorleden op taart trakteert. Krijg ik misschien weer de dagen daarna opeens allemaal complimentjes uit onverwachtse hoeken, verborgen zangtalenten......
Hij dacht aan iets appeligs (vorig jaar carrotcake) en nu zit ik thuis een beetje te broeden op wat ideetjes.
Iets dat gemakkelijk uitdeelt (zonder bordjes/vorkjes/vallende stukjes) en ook niet de standaard appeltaart is.
Als beginnetje gewoon maar eens wat ideeën gecombineerd met een bestaand recept, thuis wilden ze best proefkonijn zijn, vanzelf.....
In tegenstelling tot mijn gezinsleden was ik niet helemaal tevreden over het resultaat (te zoet). 'Dan ga je 'm vast nog een keertje maken?', werd er gretig geïnformeerd.
Vanzelfsprekend.

Appel-cheesecake
300 gr bloem
50 gr amandelmeel
150 gr roomboter, koud, geraspt
150 gr suiker
snuf zout

paar lepels appelmoes (misschien beter weglaten)

500 gr volle kwark
50 gr boter, gesmolten
100 gr suiker?
1 zakje vanillesuiker
3 eieren
pakje griesmeel-kookpudding amandel (Oetker)
(beetje cognac)

5 appels (jonagold/ goudrenetten), geraspt
2 tl kaneel
hand rozijnen

2 kleine handen havervlokken
1 hand amandelschilfers

Zet de oven op 175C (uitloop naar 200C), bekleed een bakvorm (20x30?) met bakpapier en vet evt. vrije plekjes in met boter

Maak het deeg door de ingrediënten snel door elkaar te kneden tot een losvast deeg. (niet te lang doorkneden)
Verdeel 2/3e vh deeg als laag over de bodem vd bakvom, 1 cm?
Zet de rest vh deeg in de koelkast.
Bak de bodem 10 min. in de oven tot lichtgeel, haal uit de oven.
Meng de ingrediënten vd kwarkvulling doorelkaar tot een lekkere massa.
Pak het overgebleven deeg uit de koelkast, meng met de havervlokken en amandelschilfers met de vingertoppen tot een kruimelig deeg.
Smeer de appelmoes over de iets afgekoelde bodem, strijk er voorzichtig de kwarkvulling over.
Verdeel het appelmengsel luchtig en bedek met de kruimellaag.
Bak zeker 60 min. in de oven tot de bovenkant een mooie bruine kleur heeft.
Laat afkoelen tot koud (paar uur?)
Eet smakelijk.


1 stukje over, eenzaam en alleen, voor mij?

Natuurlijk ben ik in de tussentijd mijn blaadje met aanpassingen kwijt. Onuitstaanbaar, heb nu een beetje uit mijn hoofd gegokt. (nog een reden om 'm weer te maken)
De taart was lekker (volgens sommige overlekker), maar ik miste een beetje de frisheid van appel. Misschien meer appel, citroensap/rasp door de kwark, minder suiker?
De combi met amandelgries was een lekker toetsje zonder te overheersen.
De taart zag er prima uit, maar toen ik eenmaal de onderkant bekeek bleek de bodem verre van gaar. Op hoop van zege omgekeerd weer in de oven gegooid, voor zeker nog 15-20 min, risico.
In het recept heb ik de bodem als voorgebakken beschreven, hopelijk does that the trick!

Wil ik lekkers of wil ik de roe?

We zitten weer midden in de Sint-voorbereidingstijd, altijd een beetje ambivalente gevoelens.
Aan de ene kant wil ik er helemaal voor gaan, de hele dag knutselen, en aan de andere kant is het maar de Sint, hebben we nog 2 verjaardagen èn moet ik nog een uitnodiging voor mijn komende Kerstborrel in elkaar flansen. Wat zeker niet helpt is de (voor mij) nieuwe website die ik ontdekt heb: Pinterest!
Dit is een prikbord-website waar mensen allerlei ideeën op plaatsen, ik kies steeds de DIY (Do It Yourself) met knutselideeën.
Verslavend, ik heb er vanochtend alweer/maar 2 (!) uur achtergezeten. (mijn man leest mee)
Mijn hoofd zit propvol knutselideeën, ik wil de achterdeur op slot doen en alleen maar knutselen!
Voordeel is wel dat ik in de suprise-mood kom, ik heb alweer de wildste plannen. Ik zit er ook midden in, om mij heen ontstaan langzamerhand ook al interessante bouwwerken voor school en/of vriendinnenclubjes. Veel papiermaché.
Naast mijn eigen suprise(s) help ik Antal met zijn school en familiesuprise. Ik haal overal materiaal vandaan, van de bouwmarkt en zelfs van klanten! (een fietswiel (???!!!!) later de details).
Waarschijnlijk doe ik weer veel te moeilijk, maar dat is de aard van het beestje!

Gelukkig hebben we ook nog tijd om wat lekkers te maken.
Antal is dol op gevulde speculaas en wilde het graag eens zelf maken, ik had al heel lang een recept liggen dus we gingen aan de slag.
De spijs hebben we niet zelf gemaakt, misschien een ander keertje.
Wel hebben we goed gekeken of het wel echte amandelspijs was en geen bonenpasta met amandelsmaak. (zó nep!)
Met een hongerige maag begonnen we aan ons bakproject. Tot onze grote teleurstelling moest het deeg eigenlijk een hele nacht rusten zodat de specerijensmaken goed mixten, zolang konden wij niet wachten!
In andere recepten kwamen we een wachttijd van een paar uur tegen, dat klonk al beter. We besloten deze keer 4 uur te wachten (kon de taart net voor bedtijd uit de oven), als experiment. Viel het tegen dan zouden we de volgende keer gewoon langer wachten.
Het was best een moeilijk deeg, erg droog dus heb ik maar wat melk toegevoegd. Toen het uit de koelkast kwam was het keihard, dus maar weer een beetje gekneed tot hanteerbaar. Hier en daar een beetje up-patchen gaf de taart een rustiek uiterlijk. HOMEMADE !!!

De taart viel goed in de smaak, zo erg zelfs dat hij bijna op was toen ik om 19.00 uur thuis kwam van mijn werk. (was om 13.00 weggegaan en toen was 3/4 er nog!)
Navraag bij alle huisgenoten leerde dat iedereen toch maar echt een klein stukje gehad had. Jaaa, tuurlijk, maar dan waarschijnlijk wel heel vaak een klein stukje !!!!!

Onze pacman, zoveel was er dus over.......

Gevulde speculaas

225 gr bloem
1 tl bakpoeder
75 gr bruine basterdsuiker
3 el speculaaskruiden
snufje zout
150 gr boter, in blokjes
evt. scheutje melk

1 ei, losgeklopt
evt. ganeeramandelen

300 gr amandelspijs
1 ei, losgeklopt
scheutje slagroom
1 el citroensap

Kneed een deeg van alle deegingredienten, evt. met een scheutje melk. Niet te lang.
Verdeel het deeg in 2 gelijke ballen en druk deze tot schijven. Leg deze schijven in plastic in de koelkast. (4-12 uur)
Verhit de oven tot 160C.
Meng de ingrediënten voor de vulling door elkaar tot een smeuiig geheel.
Vet de springvorm (24 cm) met een beetje boter. Haal het deeg uit de koelkast en kneed tot een beetje hanteerbaar en en rol 1 schijf tot een lap die royaal in de vorm past (= bodem+wand). Bedek de bodem en de zijkant (+/- 3 cm) van de vorm. Gaten gewoon patchen. Verdeel de vulling over de bodem. Rol de 2e lap uit tot een ronde lap en leg op de vulling. Beetje aanduwen. Gaten patchen. Garneer evt. met amandelen. Bestrijk met een beetje losgeklopt ei en bak ca. 50 min. in de oven.
Laat goed afkoelen anders zakt de wand misschien door.

Bron: Boodschappen 11-2007

Doe mij maar dit lekkers! Fijne Sinterklaas!

Appeltaart voor harde werkers

georganiseerde chaos

In ons dorp houden ze de laatste week van de zomervakantie traditioneel een timmerdorp. Voor diegene die dit fenomeen niet kennen: kinderen bouwen van afvalhout de meest fantastische hutten. Onze jongste, Antal, had vorig jaar een dagje geproefd bij zijn deelnemende vriendjes en was dit jaar volop vd partij.
Nadat wij als ouders allerlei verzameld oud hout gebruiksklaar hadden gemaakt (ontspijkerd) konden de kinderen afgelopen week aan de slag. Ze hadden geweldige mazzel met het weer, de hele week droog en zonnig, ondanks mindere voorspellingen.
Ieder groepje begon met 4 ingegraven palen. Nieuwe verdiepingen konden pas gebouwd worden na een verleende bouwvergunning (veiligheidscontrole). Er verrezen de meest geweldige paleizen, sommige wel 4 verdiepingen hoog! Ik heb via de Timmerdorp-postbus nog een kaartje gestuurd of ze de 'walk-in fridge' niet vergaten. (vindt Antal altijd zo'n geweldige

reclame.)
Naast bouwen werden de kinderen vermaakt met een voetbaltoernooi, film en een heuse BBQ (per hut een eigen vuurtje waar ze ook pannenkoeken op konden bakken). Dit alles onder begeleiding van een heel leger aan enthousiaste vrijwilligers. Antal wil volgend jaar zeker weer!

trotse eigenaren van Hamersteeg 51, met brug naar de buren

In de tussentijd vroeg mijn buurvrouw om een suikerarm-appeltaartrecept en enthousiast geworden door mijn Google-speurtocht besloot ik er zelf ook maar 1 te bakken en een deel aan de hardwerkende bouwvakkers te brengen.
Zo gezegd zo gedaan. Dochter Sacha heeft de taart afgeleverd en leuke foto's gemaakt. Ik hoopte op een foto van de appeltaart-attack, maar dat vond ze niet zo smakelijk.
Sowieso werd de taart met wisselend enthousiasme ontvangen: sommigen hielden niet van taart (?!), anderen eten alles wat los en vast zit, weer anderen vonden het niet zoet genoeg en te volkoren. Hmmm, ik vond het zelf erg geslaagd.
Het gebruik van jam als zoetstof vond ik erg verrassend. Ik was bang voor een zeer klef deeg, maar dat was niet het geval. Voor de zekerheid had ik extra speltmeel en maizena gebruikt, maar dat was misschien niet nodig geweest.
Het was een prima zanderige korst. De amandelsmaak onderving het gebrek aan suiker, het gaf een rijke, volle smaak. De appel had misschien wat langer gekund, maar de korst zeker niet. Een (h)eerlijke, nog gezondere appeltaart!

Suikerarme appeltaart

Bakvorm van 22 cm
120 gram speltmeel (natuurwinkel)
100 gr amandelmeel (natuurwinkel)
150 gram roomboter, zacht geworden
100 gram suikervrije abrikozenjam (natuurwinkel, Ekoland/Fiordifrutta)
-ipv jam schijn je ook 2 eetl. agavestroop de kunnen gebruiken-
(evt. 1/2 ei, 35 gr extra speltmeel en 20 gr maizena)
3 à 4 appels, in schijfjes
rozijnen naar wens
kaneel naar wens, tl ofzo
evt. geschaafde amandelen
Doe bloem, boter, jam en zout in de kom. Snij de boter in stukjes en kneed het deeg tot een samenhangende natte bal. Laat het deeg min. 1 uur, verpakt in folie, rusten in de koelkast.
Meng de appels met de rozijnen, kaneel (en de amandelen).
Boter de vorm in, pak driekwart van het deeg en rol dit uit. Bekleed de vorm hiermee. Vul het met het appelmengsel. Duw het overgebleven deeg plat en bedek de taart met losgescheurde flubbers van dit zachte deeg, beetje patchworken.
Bak de taart ongeveer 40 á 50 min op 160 graden in een voorverwarmde oven, tot de appeltaart lichtbruin is. Evt. nog beetje verwarmde abrikozenjam op de taart smeren, of beetje agavestroop.

Mijn buuf had het originele recept aangehouden (dus geen ei/extra meel/maizena) en had met een dubbel recept een plaattaart gemaakt. Ook haar taart was heerlijk, iets zoeter door meer kaneel en zachtere appels.
Wel moest de taart ruim 70 min. in de oven voor de juiste kleur.

Laatste schooldag!!!!!!!

Vandaag is een speciale dag, het is namelijk de laatste schooldag!!!!
Van Antal tenminste, de rest heeft al vakantie (beetje sneu voor Antal).
Hij kan niet wachten, hij verveelt zich al weken (of het hele jaar?) en heeft erg veel zin in de vakantie. 6 weken NIETS doen.

onze 'diva'

Afgelopen woensdag heeft Sacha haar eindmusical gehad. Het was een groot succes en Sacha was een echte ster, ze moest een heel liedje solo zingen!
Ik wist daar niets van en het was een grote verrassing. Ze zong geweldig, als ik niet zag dat zij het was had ik haar stem niet herkend. Normaal is Ilja bij ons de zangeres, tot vervelens toe (kun je dat niet op je kamer doen?), maar Sas was zeker niet minder, verborgen talent. (van wie zouden ze het hebben? Waarschijnlijk niet van mij want iedereen rent altijd hard weg terwijl ik het zelf altijd prima vond klinken)
Gistermiddag heeft ze met vriendinnetjes het begin vd vakantie gevierd met een High tea, lekker snoepen is altijd leuk.

Gisteravond bedacht ik opeens dat Antal helemaal geen kadootje voor de juf had. Normaal gesproken bak ik altijd een courgettecake, maar ik had er helemaal niet meer aangedacht.
Nu wilde ik al een hele tijd iets bakken met de rode aalbessen van mijn ouders en besloot een rabarberrecept om te toveren in een bessenrecept.
Officieel had je jam nodig dus heb ik de bessen opgekookt met wat suiker en vervolgens aangebonden met een beetje maizena. Het werd een heerlijke dikke jammige saus. Vast ook geweldig bij geroosterd vlees. Niet zo zuur als losse bessen, maar nog steeds fris.

Het recept was geschreven met Amerikaanse maten, cups en botersticks, het kostte weer enige tijd om deze naar grammen te vertalen. Ook gebruikte ik maar de helft wat snel tot verwarring leidt.
Lees ik vanochtend nog eens goed en zie dat de inspiratie van een ander blog komt waar ze gewoon grammen gebruiken!!!!! Het was namelijk een recept van Nigella Lawson, dom dom dom. Had veel tijd gescheeld.
De koek is niet zo hoog geworden als het voorbeeld, maar de smaak ik prima. Soort gevulde koek met jam. Had iets minder zoet gekund, maar dat was een gok ivm de zure jam.
We hebben een mooi stuk ingepakt voor de juf zodat ze 'lekker' vakantie kan vieren.

aalbessen bakewell slice (20x20 cm)

bodem
150 gr bloem
50gr poedersuiker
snufje zout
150 gr harde boter (1/2 roomboter, 1/2 margarine?)

frangipane
75 gr amandelmeel
75 gr kristalsuiker
75 gr boter, zacht, beetje gesmolten, niet vloeibaar
2 eieren
1 tl vanille-extract
1 el melk
2 kleine handen amandelschaafsel

'jam'
ongv. 500 gr ongeriste rode aalbessen
paar el kristalsuiker
3 el maizena
scheutje water

alternatief: potje framboos-rodebessenjam 250 gr (Ekoland, Natuurwinkel)

Verwarm de oven op 175 C.
Ris de aalbessen. Doe ze met de suiker in een steelpannetje en verwarm tot een brij.
Meng het water met de maizena tot een papje en giet al roerend bij de aalbessen.
Laat op laag vuur even pruttelen en zet dan uit.

Meng de poedersuiker met de bloem. Voeg zout en boter toe en wrijf snel tot kruimels (kan heel goed in keukenmachine op pulse-stand). Raspen op een grove kaasrasp werkt voor mij altijd goed. Niet dóórkneden, maar kort en krachtig.
Druk de kruimels tot een bodem in de vorm van 20x0 cm (waar bakpapier in zit, randen met boter ingesmeerd). Waarschijnlijk 0.5-0.8 mm dikte. Bak 15 min tot goudbruin. Laat iets afkoelen (10 min?)

Maak ondertussen de frangipane door de boter en suiker met de mixer tot creme te roeren.
Voeg de eieren, amandelmeel, melk en de vanille-extract toe., mix tot soort dik beslag.
Smeer de jam uit tot een leuk laagje, soort dik boterhambeleg.
Strijk de frangipane glad uit over de jamlaag. Eerst in soort grote klodders, dan losjes uitstrijken. Niet teveel mengen met de jamlaag.
Verdeel dan de amandelschaafsel over de top en zet nog voor de laatste keer voor 25-35-40 min. in de oven. (afh van je oven, voor mij is 35 genoeg) Let goed op de bovenkant, amandelen verbranden snel.

Laat echt afkoelen en snij dan in blokken of repen. De taart is redelijk machtig dus maak ze niet te groot.
Voor grote plaattaart, recept 2x van alles of zelfs 2.5x

inspiratie: 'the baked been' en Technicolor kitchen (veel lekkere recepten), maar oorspronkelijk uit 'Feest' van Nigella Lawson. 


Deze bodem heb ik ook gebruikt voor een plaatkoek (20x30) in combi met laagje dadel/abrikoos/notenspijs en chocotruffel bovenlaag. Alle recepten 2x. Baktijd ongv. 30 min.. Bodem checken op gaarheid door na het bakken de taart evt. om te keren en weer in de oven te plaatsen (10 min?)

Alweer taart: ananas-kokostaart

Toen ik met mijn blog begon had ik niet bedacht dat ik zo vaak over taarten zou bloggen, maar ik merk dat het zoveel gemakkelijker is dan over avondmaaltijden. Taart kun je op elk moment vd dag bakken en fotograferen. Of je maakt de foto de volgende dag ivm beter licht.
Bij avondeten wil iedereen eten als het klaar is. Ze trekken het haast onder mijn handen vandaan. Nou eten wij ook altijd vrij laat (18.30/18.45). Ik ben niet zo van het plannen en schiet vaak om 17.30 nog even snel de supermarkt in. Ook ben ik altijd langer aan het koken dan ik vt voren denk, toch gauw 45-60 min. elke dag. Dan is het vanzelf laat. Maar ook donker dus een goede foto zit er sowieso niet in. 
Meestal spaar ik een kliekje zodat ik de volgende dag wel kan fotograferen (daarna eet ik het natuurlijk lekker op!). Vaak blijft er echter niet genoeg over voor een kliekje en dan heb ik een probleem want zo heb ik geen foto bij mijn recept.  Dus maak ik maar gewoon vaak taart! 
Zoals laatst een variant op Antal's taart, nu met een tropische twist door de kokos en ananas.
De taart zag er mooi uit en was vooral na een dagje lekker, maar hij was erg machtig en zwaar, soort über gevulde koek. 
De ananas kon niet op tegen het geweld van de zware kokoscreme en amandelen. Er miste dus iets fris.
Direct kwamen er allemaal mogelijke oplossingen bij mij bovendrijven die ik zeker binnenkort ga uitproberen. Work-in-progress!

Antal's taart met tropische twist (onverbeterde versie)

Shortcrust pastry (zoet korstdeeg)
240 gr bloem (patent hadden wij)
25 gr poedersuiker
100gr boter
1/2 ei (eerst heel ei los kloppen dan halveren)
bloem voor bestuiven

Frangipane (amandelvulling)
125 gr boter, in blokjes
125gr poedersuiker
2 eieren
1 eigeel
125gr amandelmeel (natuurwinkel/Turkse supermarkt)
25 ml rum
2 plakken ananas op sap (in stukjes)
1/2 zakje kokoscreme
handje geraspte kokos
abrikozenjam


De oven voorverwarmen op 180C. Een gekartelde taartvorm met losse bodem (offc 18 cm, wij hadden 22cm ofzo) invetten (o.a. ook te koop bij Xenos volgens mij) en een bakpapiertje op de bodem leggen. Voor het deeg doe je de bloem, poedersuiker en boterblokjes in een keukenmachine. (of in delen in je staafmixerbakje). Met korte pulsen mixen tot het eruit ziet als grof broodkruim. Voeg het ei toe en mix weer tot het deeg een bal vormt. Stop het verpakt in plastic minimaal 1 uur in de koelkast.

Bebloem je werkvlak. Na dat uur rol je de helft van het deeg zonder veel krachtzetting uit tot een ronde lap van 3-4 mm dikte.
Leg de lap deeg met behulp van je deegroller voorzichtig in je taartvorm en duw zacht aan bij de rand. Als je de deegroller over de rand rolt snij je de rand mooi af. Weer 15 min. laten rusten in de koelkast. ( hierdoor krimpt het deeg minder in de hete oven). Het zou nu verstandig zijn om de bodem in de oven voor te bakken (vullen met bakpapier en bonen/rijst en 10/15 min bakken.)

Voor je frangipane mix je de boter en suiker tot een bleke crème. Voeg 1 voor 1 de eieren en het eigeel toe. Per keer kloppen tot het opgenomen is in de mix. Verwarm de kokoscreme in een scheut ananassap en de rum (magnetron), roer los.
Vouw samen met het amandelmeel, geraspte kokos en evt. meer sap in de frangipanemix.
Haal de taartvorm uit de koelkast of de afgekoelde vd oven. Kwast de bodem in met de abrikozenjam en verdeel de frangipane er bovenop. Stooi de ananasstukjes over de taart en duw het daarna licht in het deeg.
Bak 30-35 min. tot hij overal mooi gekleurd is en gaar. Laat een dagje staan zodat dat de smaken goed doortrekken.

Mogelijke  aanpassingen: extra 2 plakken pureren en met extra vocht door het beslag roeren. Misschien plaatkoek handiger ivm stuksize. Of een siroop maken van de ananassap met meer rum en er dan na het bakken over gieten.  Of geen kokoscreme door de taart maar ook door de ananassiroop en na het bakken er boven op!

Verstandsverbijstering

Mijn blog lag even stil. Ik moest mij zelf even porren om te bloggen.
Niet omdat ik niet wist waar ik over wilde bloggen, maar omdat ik iets voor ogen had en niet wist of ik het kon overbrengen.
Het was namelijk een beetje gênant, maniakaal, doordrafend. En dat allemaal om iets basaals als eten. Gewoon voeding.

Uren ben ik kwijt met bloggen, internetsurfen, kooktv kijken, koken en fotograferen terwijl mijn huis er spic-span uit had kunnen zien, ik had extra kunnen gaan werken (zodat we wel kunnen verbouwen), studeren, qualitytime met mijn kids/man.
Ik geneer mij soms om de drukte die ik er om maak. En waarom eigenlijk?
Is het aandachttrekkerij? IJdelheid?
Het is natuurlijk een gemakkelijke crowdpleaser, iedereen zal blij met je zijn als je iets lekkers hebt gemaakt. Iedereen heeft ook een mening/ervaringen dus het is ook een leuke manier om contacten te leggen.
Maar is het niet heel oppervlakkig? Een vlucht voor moeilijker zaken, zoals een waardige studie, ingewikkelder werk, een goed gesprek of  een sociale gezinsactiviteit. ( huishoudelijk werk-vlucht niet te vergeten).
Laatst heb ik het wel heel bont gemaakt: wel 3 dagen in de weer voor 1 idee.
Meer dan 60(!) foto's gemaakt. Hoe gek kun je zijn?


zoet



hartig

Het begon allemaal met mijn cranberry-yoghurttaartje. Het leek mij leuk een hartige versie te maken met precies hetzelfde uiterlijk.
Al gauw had ik mijn plan klaar: een bieten/walnoten/geitenkaas 'salade'.

Ik begon met de bodem, iets kazigs met walnotensmaak en crunch.
Het basiskaaskoekjerecept was te kazig dus bakte ik ook 2 varianten met minder kaas, maar wel mosterd of mierikswortel.

Over de zachte geitenkaasgelei ben ik erg enthousiast, yoghurtachtig met uitgesproken geitensmaak. Zonder gelatine leuk als saus/dressing.
De bietengelei had wat meer hindernissen. De 1e keer had ik er helemaal niet aan gedacht het sap op smaak te brengen wat resulteerde in een zeer weeïg smakende gelei. De 2e keer was dat gecoverd, maar wilde de gelei niet stollen (door de azijn?) en daarna opeens te snel waardoor ik het niet meer kon uitgieten. 3x was gelukkig scheepsrecht! (dit alles in 2 dagen, wat een werkverschaffing)
Toen 1x alles klopte was het natuurlijk te donker voor leuke foto's.
Nachtje wachten dus, zou de bodem niet zacht worden, de bietenkleur doorlopen in de witte laag? Het viel mee.
De volgende dag probeerde ik een foto te maken gelijkend op het zoete taartje. Een stuk of 20 of zo. Toen brak opeens de zon door, weer minstens 10.
Toen dacht ik dat buiten de bietengelei misschien mooier rood zou lijken, (nee dus) another 10. Oja, ook een paar met sla er onder, binnen en buiten (+10).
Eindelijk besloot ik dat het genoeg was, ik ging de smaak testen.
Beetje olie/citroen op de rucola, hé dat glanst mooi (+5) en toen heb ik bruusk mijn vork er in gezet! Het voelde als een opluchting, nu KON ik geen foto meer maken!

En de smaak? Zeker leuk, goede combo van aanvullende smaken. Lekkere afwisseling van crunch en zachtheid. Alleen de bietengelei zou ik misschien vervangen voor flinterdunne plakken gekookte biet omdat deze iets te glibberig was.
Leuk als feestelijk voorafje, een salade maar net even anders.
Nu nog proberen of ik nog weet hoe ik alles deed. In mijn vlaag van verstandsverbijstering.

Bieten-geitenkaas-walnoot'salade' (min. 2 taartjes)

60 gr boter
20 gr suiker, 5 gr honing
70-80 gr bloem  en 15 gr amandelmeel + 1 eetlepel maizena (of alleen 1/2e kop bloem)
beetje zout/peper
2-3 tl gedroogde tijm
1 el geraspte Parmezaanse kaas (of oude)
1 à 2 tl mosterd
25-30 gr gecrunchte walnoten, liefst geroosterd

1/2e zachte bettine geitenkaasplak, verkruimeld
20 ml melk
1/2 gelatineblaadje

80 ml rode bietensap           }
scheutje balsamicoazijn    } òf zeer dunne plakjes gekookte biet
beetje peper/zout                 }
1x gelatineblaadje              }

meerdere bakringen als mal

Zet de oven op 190C. Mix de boter met de honing en suiker tot zacht.
Voeg de overige ingrediënten toe. Duw tot een platte koek in de bakringen.
Rol van resten een staaf.
Laat een 1/2 uurtje opstijven in de koelkast. (Snij de rol in dunne plakken). Bak vervolgens 20 minuutjes tot goudbruin. (dunne plakken misschien korter). Laat afkoelen.

Week de gelatine een paar minuten in koud water. Verwarm de melk in een beker in de magnetron (zo'n klein beetje) en laat de uitgeknepen gelatine er in oplossen. Meng dit mengsel door de geitenkaas tot een yoghurtachtig papje. Als het iets stevig wordt giet het uit in de mallen met kaasbodem.
Laat 1-2 uur opstijven in de koelkast.

Week de gelatine weer in koud water. Verwarm de bietensap in een pannetje/beker. Maak op smaak met de azijn en peper/zout. Los de uitgeknepen gelatine op in de warme bietensap. Wanneer het mengsel lobbig wordt (misschien helpen met koelkast) dit mengsel als 3e laag in de mal schenken. Opstijven in de koelkast.

(Of vervang de laatste laag door dunne plakjes gekookte biet gewenteld in een vinaigrette.)Eet smakelijk!

Blue monday blues?

Het was een mooi weertje vandaag, blauwe lucht met een strak zonnetje.
Een echte Blue Monday?! Klinkt positief terwijl het eigenlijk een trieste achtergrond heeft, het zou vandaag namelijk de meest depressieve dag van het jaar zijn.
In 2005 heeft een Britse depressie psycholoog Arnall met een discutabele formule uitgerekend dat de 3e maandag van het jaar de trieste dag zou zijn.

  (formule Blue Monday)

Hierin is W een maat voor het weer, D voor de schulden, d voor het maandelijkse salaris, T voor hoe lang geleden het kerst was, Q staat voor hoe goed men nog de goede voornemens volhoudt, M voor het motivatieniveau en N voor het gevoel om actie te ondernemen. Er wordt niet aangegeven wat de eenheden van de variabelen zijn en een eenheid tijd is niet opgenomen.

Neerslachtige gevoelens vanwege mislukte goede voornemens, de donkere dagen, de vakanties die nog ver weg zijn en maandag is het begin van wéér een werkweek.
Hij schijnt ook zo'n onwetenschappelijke formule voor de gelukkigste dag vh jaar te hebben te hebben bedacht. De eenheid geld komt daar vast in voor.

Het zal wel, voor mij was het een gewone maandag hoewel ik erg blij was met het mooie weer in de sombere winter.
Dit alles sluit wel mooi aan bij het thema van het Foodblogevent van deze maand: comfortfood!
Comfortfood kàn helpen als troosteten, of als afleiding.
Dit weekend had ik in ieder geval een lekker toetje gefabriceerd, niet bedoeld als troost maar misschien wel inzetbaar.

Van mijn werk had ik een lekkere yoghurt meegenomen, ook had ik nog cranberry's vd Kerst liggen.
Ik wilde de smaak van de yoghurt graag puur houden (smaakte als Danone Natur vd vakantie), maar het geheel moest natuurlijk niet te zuur worden. Er moest dus ook een zoete verbinding komen.
Bye bye blues!

Yoghurt pannacotta op amandelkoekbodem met cranberrytopping


115 gr roomboter, kamertemperatuur
50 gr witte suiker
1/2 tl vanilleextract
85 gr patentbloem
30 gr amandelmeel (Natuurwinkel/Turkse supermarkt)
2 el (15 gr) maizena/rijstemeel
snufje zout
1 reep witte chocolade, puur kan ook.
citroenrasp v 1 citroen, fijn gesneden


Verwarm de oven op 150 C. Mix de boter met de suiker tot een zacht mengsel. Meng in een losse kom de meelsoorten en het zout. Voeg deze met de vanilleextract en de citroenrasp bij de boter en kneed tot een nauwelijks samenhangend deeg.
Voeg evt nog wat bloem toe.
Leg een bakpapier op de bodem van een bakplaat en werk het deeg uit tot ongv 1-1 1/2 cm dikte. Zet een 1/2 uur in de koelkast.
Bak daarna het deeg ongv. 30-40 min in de oven, of langer tot hij er gaar uit ziet. Beetje appeltaartkorstkleur. Evt. de schijf uit de vorm halen en omgekeerd nogmaal verder bakken tot beide kanten stevig en gebruind zijn. Laat afkoelen. Smelt de witte chocolade met wat water/melk en roer tot een glad mengsel. Smeer een dunne laag op de afgekoelde bodem. (tegen zacht worden door yoghurtlaag)


500 ml standyoghurt (Natuurwinkel, Biocumulus 1.5)
scheut dubbeldrank
scheut slagroom
5 kleine blaadjes witte gelatine

Week de gelatine blaadjes in koud water. Verwarm de slagroom met de dubbeldrank, los de uitgeknepen gelatineblaadjes 1 voor 1 al roerend op. Laat tot lauw afkoelen. Meng goed roerend scheutje voor scheutje het gelatinemengsel bij de yoghurt. Vet evt de wand vd vorm in met een beetje neutrale olie. Giet het yoghurtmengsel op de koekbodem. Zet in de koelkast, min 3 uur.


400 gr verse cranberry's
glas water
scheut agavestroop (of paar el suiker)
scheut honing
scheutje port
1/2 tl kaneel
1/2 tl kardemom
evt beetje allspice(piment) of 5 kruidenpoeder
sap van 1 mandarijn

Verwarm de cranberry's met het water en de port tot alle bessen geknapt zijn. Voeg de overige ingrediënten toe en laat pruttelen tot een dikke jam. Evt bijzoeten en afkoelen.


Spreid de cranberryjam uit op de opgesteven yoghurt pannacotta.


Ik en mijn oudste dochter waren erg tevreden, de rest vond het niet zoet genoeg. De pure smaken maakten het voor mij echt een toetje en geen taartje. Precies wat ik voor ogen had. Bodem to die for (kruimelig, zoet en rijk), cremiige zuivel en kruidige zoetzure topping.
Voor de foto had ik een losse cirkel gebakken in een bakring. Dit was ook de mal voor de yoghurt. De yoghurtlaag was misschien iets te hoog, nu paste de topping niet meer in de mal.
De rest had ik gemaakt in een browniebakblik. Als plaatkoek. Hier was de yoghurtlaag maar 1 cm dik, was ook lekker.

Alle dagen van het jaar inzetbaar.
'k denk nog even na of dit mijn comfortfood-inzending voor het blogevent wordt, ik ga eigenlijk voor iets warms.

Wat zal 2012 ons brengen......?

Echt serieus aan goede voornemens doe ik niet, meer the usual: meer bewegen (meer dan 0) en  minder eten (of eigenlijk anders eten.)
Niet dat wij niet gezond eten, altijd zelfgekookt, geen zakjes/pakjes, maar we blijven altijd een beetje in onze comfortzone hangen. Vaak aardappel/groente/vlees, pasta, curry/rijst, chili con carne etc.
Ik wil vaker anders gaan eten. Op mijn werk ontmoet ik zoveel mensen die compleet anders eten/koken dan wij. Daar ben ik nieuwsgierig naar. Niet vanwege gezonder/ideologie, maar om mijn culinaire horizon te verbreden.
Gierst, miso, zeewier, gort, voor mij onbekende groenten als schorseneren, aardpeer, pastinaak, meer peulvruchten en tofu. Op zoek naar onbekende smaken.
Per week 1 dag geen vlees, 1 dag vis.
Toen ik dit gisteren aan tafel ventileerde begon iedereen te zuchten en steunen. Of ik nog wist van de vorige experimenten waarvan zelfs ik toegaf dat het mislukt/oneetbaar was. Of ik dit niet alleen voor mijzelf kon doen. Als een soort hobby. Ik zei dat we misschien wel iets heel lekkers zouden ontdekken, een nieuwe gezinsfavoriet. Niemand die het geloofde of wilde proberen. We zullen zien, ik ben meestal diegene die kookt!

Toen wij 8 jaar geleden dit huis kochten wisten we dat we ooit o.a. de keuken zouden verbouwen. Dit jaar zou misschien ooit te zijn. Als jaren zijn we aan het verzinnen, tekenen en dromen. Eind vorig jaar iets serieuser met aannemers gesproken en zelfs met de bank. Volgens de bank kan het prima, maar wij schrikken opeens terug voor de extra maandelijkse lasten. Door een veranderde hypotheekvorm en de uitbreiding zouden we enkele 100'den euro's meer moeten betalen. Dat is even slikken.
Volgens de tabellen kan het, maar wij hebben 4 kids. Die alleen maar duurder zullen worden (studeren?). Het is moeilijk in de financiele toekomst te kijken. 30 jaar vooruit.
Aan de andere kant, ik zal best weer meer gaan werken, we groeien redelijk uit ons jasje met z'n 6'en (vooral qua wasgelegenheid met 2 puberdames), ik smacht naar een ruimere keuken waar het behagelijk (nu ontdooit mijn diepvries als het buiten vriest, gelukkig kan dan alles naar buiten) en comfortabel is (nu piepende kraan, gebarsten vloertegels, kapotte vaatwasser en te klein aanrecht) en waar ik zelfs misschien workshops kan gaan geven of beetje catering op afroep (ook geldbron). We jojo'en, zullen we wel, zullen we niet... (misschien moet ik een madeliefje beplukken). Misschien eerst maar eens een tijdje proberen het extra maandbedrag een tijdje opzij te leggen, als proef. Oudejaarsloterij was welkom geweest.

In die grotere keuken is een echte keukenmachine natuurlijk zeer welkom.
In de Foodies december 2011 stond een aantrekkelijke wedstrijd: kook any gerecht uit het nummer, stuur een mooie foto in en maak kans op een KitchenAid !!!!!!!
Dus heb ik maar meegedaan, voor mijn keuken-to-be.
Samen met mijn jongste heb ik de vanillekoekjes van blz. 43 gemaakt. Was easy, maar nam veel tijd in beslag ivm koelen en uitrollen, het was gezellig en de koekjes waren erg lekker.
Een mooie foto maken kostte nog meer tijd: eerst opzet verzinnen dan uitproberen bij daglicht ( met het sombere decemberweer als handicap).
Uiteindelijk was ik best tevreden, het ziet er gezellig uit!
De kans is klein, de hoop groot. (had ik nou maar een fotoworkshop bij Junglefrog gedaan)

Vanillekoekjes (30 stuks)

50 gr gemalen amandelen ( of amandelmeel, Natuurwinkel/ Turkse winkel)
140 gr bloem , + een beetje
40 gr suiker
1 eidooier
100 koude boter (in vlokken/stukjes)
zout
decoratie: ca. 25 gr poedersuiker
               1 zakje vanillesuiker

Kneed de amandelen, 140 gr bloem, de eidooier, boter en zout kort met de deeghaken vd mixer. Kneed met de hand kort tot een glad deeg.
Vorm een bol en leg verpakt 1 uur in de koelkast.Verwarm de oven op 200C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Strooi wat bloem op je werkvlak en rol van het deeg slurven van 1,5 cm Ø. Snij deze in stukjes van ongv. 3 cm. Rol deze stukjes uit tot ongv 8 cm, vorm halve maantjes en knijp de uiteinden een beetje toe.
Bak de maantjes 10-12 min. tot ze iets bruin worden (horen blond te zijn). Meng de vanillesuiker en poedersuiker.
Volgens het recept moet je ze nu door dit mengsel wentelen en af laten koelen.

Volgens mij moet je ze eerst iets koud laten worden en dan pas besuikeren omdat de warmte de poedersuiker vochtig en klef maakt. Smaakt prima, maar ziet er minder mooi uit. Het oog wil tenslotte ook wat, zeker het oog vd camera!!!!!!

Linzer Torte: inzending duurzaam thema Foodblogevent November

Ook deze maand is er een Foodblogevent, gehosted door Kralings Kroken.
Bijzonder thema is deze keer: "Toen er nog geen koelkast was!".
Of te wel: wat doe je om ingrediënten/overschot een langere levensduur te geven?
Vroegâhh, leefde men natuurlijk veel meer met de seizoenen. Veel mensen hadden wel een groentetuin en als er iets rijp/klaar was had je in één keer heel veel. In de winter zijn verse producten echter schaars dus werden de zomerproducten geweckt, gezouten, gedroogd, gezuurd en natuurlijk gerookt!
Tegenwoordig is het, ondanks de koelkast en eeuwig open supermarkten, weer hip om met deze duurzame processen een eigen stempel op je eten te drukken.
Hmm, wij hebben geen groentetuin (op 1 aardappelplant na) en dus geen oogstoverschot. Natuurlijk kun je los gaan op de markt aan rijpe tomaten, paprika's en fruit voor inmaak van sauzen/ketchups/chutneys, maar bij mij komt het daar niet zo van. Het blijft bij recepten lezen, misschien volgend jaar.
Wat ik dit najaar wel voor het eerst heb gedaan is zelf jam maken: bramenjam.
Ik ben dol op bramenjam. Mijn moeder maakte het vroeger (wel gezeefd anders kauw ik nog dagen op de pitjes) en het was alle keren mijn zwangerschapstic: beschuit met bramenjam (van Natuurwinkel), heerlijk fruitig zoet maar ook fris.
In het kader van dit blog besloot ik het dit jaar maar eens zelf te gaan maken. Na een insidertip voor een geweldige geheime plukplek gingen mijn jongste en ik half september met emmertjes op pad. En het was geweldig, het was niet plukken, maar gewoon oogsten. Rijen dikke, rijpe zwarte bramen. We konden er zo ons emmertje onderhouden en ze vielen er bijna in. In mum van tijd hadden we een half emmertje vol. Eénmaal thuis bleef het emmertje echter staan. Ik had het idee dat ik me eerst in de theorie moest verdiepen en daar had ik niet direct tijd voor. Na 2 dagen MOEST ik aan de slag: de fruitvliegjes waren ook dol op mijn bramen.
Omdat ik daardoor toch al twijfelde aan het eindresultaat werd ik ook een beetje gemakkelijk met de gebruiksaanwijzing van de Marmello-jampoeder.
Goed verwarmen en dan beetje poeder erbij, misschien nog een beetje, even doorkoken en klaar! In uitgekookte potjes gieten en op de kop af laten koelen.

De volgende dag draaide ik de potjes om en wat bleek: waarschijnlijk IETS teveel gelatinepoeder toegevoegd! De jam zakte niet naar beneden, het was veel te stijf. Wel een komisch gezicht, maar niet handig om te smeren.
Gelukkig kreeg ik een helder idee: de jam was prima bruikbaar als taartvulling.
Extra stevig was juist een voordeel: minder vocht voor het deeg.

Linzer Torte met bramenjam

125 gr roomboter, kamertemperatuur
125 gr suiker
125 gr amandelmeel (Natuurwinkel)
150 gr bloem
1 tl bakpoeder
rasp van 1 citroen
1 groot ei, kamertemperatuur
1 tl vanilleextract
beetje zout
1/2-1 pot jam
extra ei

Oven voorverwarmen op 175C. Boter en zout samen tot lichte massa kloppen. Rasp, ei, vanilleextract toevoegen. Bakpoeder met meelsoorten mengen. Dit mengsel in 3 delen bij eideeg voegen, licht mengen tot soepel deeg. Evt extra bloem toevoegen.
Deeg in koelkast laten stijven. (15 min). Uit koelkast 2/3e uitrollen voor ingevette springvorm of kartelvorm met losse bodem (Dille en Kamille). Jam over bodem verdelen, 1/3e uitrollen voor strips (mooiste resultaat met kartelrader). Weer 15-20 min in koelkast (of vriezer), ei erover smeren voor glans.
35-40 min. bakken, evt voortijdig afdekken.

De Linzer torte komt oorspronkelijk uit de Oostenrijkste stad Linz. Officieel met gemalen hazelnoten in het deeg en frambozenvulling.
Ik had een Amerikaans recept als basis, maar het deeg was veel te slap. Op de gok heb ik dus maar extra bloem toegevoegd, geen idee meer hoeveel, tot het een beetje prettig voelde (extra al in recept verwerkt). Het blijft een slap deeg, koeling zorgt voor meer stevigheid. De taart was heerlijk, zelfs met de pitjes in de bramenjam!

PS. op het nippertje heb ik de laatste bramen nog in Oktober geplukt en deze keer wel vloeibare jam gemaakt, oefening baart kunst!
PS2. Stuur zelf ook nog een leuk recept in! Er zijn vast genoeg mensen die nog (weer) wel zelf ketchup/chutney/zuurkool/augurken in zuur etc maken.