donderdag 18 oktober 2012

5 kaarsjes voor 2 jaar ???????


50 ??????
Mijn blog bestaat alweer 2 jaar!!!!!
Eigenlijk op de 15e, maar toen heb ik er niet aan gedacht.
Ook dit 2e jaar is weer voorbij gevlogen.
't Was best spannend om te ervaren of ik nog wel iets zinnigs zou kunnen schrijven over vaak dezelfde belevenissen als in het 1e jaar.
Dat is geloof ik meestal aardig gelukt. Ook al is het weer Kerst/herfst/lente, iedere keer heeft toch zijn eigen twist/eigenaardigheden. Anders zou het leven ook wel erg saai worden.
Ik merk wel dat het soms iets moeizamer is om een vast ritme aan te houden, maar het moet tenslotte ook een hobby blijven en geen must. Ik blog alleen als ik iets te melden heb, is voor de lezer ook prettiger, toch?

Dit jubileum is een mooie kapstok voor de feesttaart die ik laatst gemaakt heb. Een buurman van even verderop werd 50. Over een kado hoefden we niet moeilijk te doen, hij wilde graag een financiële bijdrage voor een mooie espressomachine.
Prima natuurlijk, maar het voelde toch een beetje kaal, normaal doen wij een gezamenlijk burenkado en hij werd tenslotte 50!
Ik besloot dus een kleine mooie verjaardagstaart voor hem te knutselen.
Klinkt simpel, maar dat is het bij mij uiteindelijk eigenlijk nooit. Het was weer een hoogtepunt van chaotisme en improvisatie.
Het feest was op zondagmiddag. Aangezien ik zaterdagmiddag moest werken had ik mijn husband gevraagd de benodigde ingrediënten te kopen, de ingrediënten waar ik toen aan dacht tenminste.
Je voelt het al aankomen: ik miste hier en daar wat. Waarom bedacht ik niet dat je voor buttercream echt wel boter nodig had?

Als tegenwicht voor het bereiken van de hoge leeftijd wilde ik graag een erg jeugdige taart bakken.  Allereerst dacht ik aan de regenboogtaart, maar niet iedereen vindt al die kleurtjes een smakelijk idee.
Omdat de buur een erg grote fan is van AZ (of was het nou Ajax) besloot ik mij te beperken tot rood en wit.
Rode cake, witte creme, witte chocolade ganache met aardbeien bovenop, cijfers van rode poedersuiker en kinderlijk vrolijke sprinkels aan de buitenkant. Easy.
Zaterdagavond alvast de rode taartbodems gebakken, als ze mislukten had ik nog tijd genoeg om nieuwe te bakken. Ik ben echt wel georganiseerd!
Ze werden perfect, lekker felrood.
In mijn oorspronkelijke plan speelden aardbeien een aardige rol, zondagochtend bleek het overgrote deel reeds opgesnoept te zijn. Exit aardbeien!
Roomboter leende ik bij mijn Engelse buuf, maar de buttercream lukte voor geen meter. Misschien omdat de boter gezouten bleek te zijn? AARGH!
Genoeg voor die dag: zonder taart togen wij naar het feest. Het was erg gezellig en ook lekker met de afhaal-Thai. Ik beloofde mijn taart de volgende dag te brengen.

Met frisse moed maandagochtend alsnog een mooie buttercream gemaakt en het versieren kon beginnen.
Poedersuiker droog kleuren bleek niet zo gemakkelijk, eigenlijk heb je vocht nodig maar ik wilde geen glazuur maken. Alléén geconcentreerde kleurpoeder gebruiken stond mij tegen, dus: een kleine aanpassing, witte cijfers van gewone poedersuiker. Omdat wit op wit niet goed gaat veranderde de witte ganache op papier in een donkerbruine pure ganache. Ook wel zo mannelijk.
Omdat ik bang was dat de witte buttercream niet goed zou dekken op de rode zijkant vd cake (ik had ook een beetje weinig gemaakt ivm de maat vd taart) heb ik deze mokkakleurig gemaakt met een beetje donkere ganache. Prima.
Sprinkels erop, cijfers gesjabloneerd, kaarsjes aan, fototoestel mee en op naar de ex-jarige.

 


De taart was voor mij niet zo spectaculair als eerst bedacht, maar gelukkig vonden ze 'm mooi èn lekker.
It's the thought that counts....!
Ze vonden mij wel een beetje obsessed, zeker toen ik foto's ging maken van de aangesneden taart (stuk of 20). Zolang ik echter eens vaker taart bracht zouden zij geen problemen maken!
Goede buur en verre vriend etc.

Een lang verhaal over een jubileumtaart, voor mij toch passend bij mijn eigen jubileum. (typisch Gerry-verhaal: altijd goede/grootse bedoelingen, onzekere uitkomst)
Nu maar hopen dat dit jaar niet de 'terrible 2's' worden (peuterpubers, ik ben 2 en ik zeg NEE!!!!!!), zou ook wel weer passen eigenlijk.

4 opmerkingen:

  1. Ik houd wel van dat lichtelijk chaotische. Het moet nét geen bende worden. Maar als het uiteindelijke resultaat toch de moeite waard is, heb je én weer een berg ervaring opgedaan én lekker bezig geweest. Go on, Gerry, de komende jaren! Proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Nell! Soms zou ik wel iets georganiseerder willen zijn, maakt het leven toch iets gemakkelijker denk ik. Gr, Gerry

      Verwijderen
  2. Gefeliciteerd! En die taart ziet er prachtig uit. Ik hou van Red Velvet taart.
    Dat je nog maar vele jaren mag blijven bloggen.
    :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Esmée. Red Vlvet is geloof ik iets speciaals met baking soda en cacao (chemische reactie), maar rood was het wèl in ieder geval! Gr, Gerry

      Verwijderen