donderdag 31 mei 2018

Avon(d/t)uren met de foodblogswap





Als ik mij aanmeld ben ik altijd vol goede zin, tegen de inleverdatum (vandaag) wordt het toch altijd een beetje stressen: de foodblogswap!
Voor de meimaand trok ik het zoete blog van Tessa Couperus, PaTESSerie!
Zo'n leuke naam, hoewel de zoekmachine je voortdurend corrigeert..
Na een periode van proef-emigratie in Zuid-Amerika weer terug in Nederland met dus een voorliefde voor zoet.
Hoewel de roze koeken op de homepage ernstig naar mij lonkten (heb ik geloof ik nog nooit gegeten), wil ik toch eigenlijk altijd voor iets hartigs gaan.
Bak al genoeg.
Dat werd nog best even moeilijk, zoveel hartigs stond er niet in de receptenindex. Tot ik natuurlijk opeens veel te veel wist en moeilijk kon kiezen tussen: de hamburgerbroodjes, no knead bread en de appeltaart vd BBQ.
Dus koos ik niet, ik ging gewoon alles doen.
BBQ'en deden we sowieso al (wanneer niet..) en dan kwam alles eigenlijk wel te pas, vd no knead zou ik proberen kleine hamburgerbroodjes te maken met als reserve ook nog de gewone hamburgerbroodjes. Als alles zou mislukken kon ik altijd nog gaan voor de hazelnoot-blauwe bes-ricottataart...

Appeltaart op de BBQ klinkt vreemd, maar als je bedenkt dat vroeger de huifkarreizigers al met hun Dutch Oven van alles konden maken moet het mogelijk zijn.
Vond wel dat ik ook het deeg zelf moest maken, uit verschillende recepten creeerde ik een leuke all-american apple pie, sappige appels, deeg onder en boven, allemaal prima. Appeltaart in caquelon met niet-bijpassend deksel, op rooster met deksel, indirect stoken etc.
Niet heel erg slim bereidde ik de appeltaart na ons gewone eten, het vuurtje had dus al een rondje gehad.  Planning was 45-60 min. op 195C.
De temperatuur contant houden bleek toch ingewikkelder dan gedacht, eerst te heet, toen de koud, dan maar wat nieuwe coals er bij.
De tijd verstreek, met de appeltaart leek niets te gebeuren, nog steeds bleke betje.
Na 1,5 uur de caquelondeksel er maar eens afgehaald zo dat er wat kleur kon komen, hm, dat lukte na ruim 2 uur ('t was al bijna donker).
Uiteindelijk zag de taart er goed uit, foto's maken werd het niet meer, veel te donker. 't Was ook al bijna bedtijd. Niemand hoefde nog een toetje....


De volgende ochtend, picture perfect pie, al gewaarschuwd door de geur een uiterst kleine hap genomen, JAK, alsof je een sigaret op at!!!
Zwaar vies en ongezond, zó de prullenbak in (kwam wel mooi uit de pan, dat dan weer wel) Niet bewierookt, alleen berookt!
Errugg jammer, komt vast door de nieuwe kooltjes en de lange tijd zonder deksel. Ga ik echt nog eens proberen want de taart leek wel goed gelukt, mooi deeg, sauzige vulling, allemaal prima.

Geen nood, we gingen gewoon weer BBQ'en nu met plan 2, het no knead bread, zij het niet dat ik het deeg niet meer 's avond had gemaakt. 8-10 uur zou genoeg zijn, dat gingen we wel redden. Toch ook maar alvast aan het gewone broodjesdeeg begonnen, reserve-reserve.
Lang verhaal-kort verhaal, deze actie ging ook niet goed. Heb al wel eens eerder no knead (niet kneden) bread gemaakt met prima resultaat, maar nu zat het er niet in (te warm weer?)
Optie 3 to the rescue, hoewel sommige gezinsleden ook begonnen te zinsspelen op de 4e optie (taart).



De hamburgerbroodjes uit het 2e broodboek van Levine van Doorn (heb ik ooit bakcursus bij gedaan). Wel bijzonder recept met ei en melk, beetje type brioche?
De tijd begon te dringen voor het avondeten.
Gelukkig hadden we ook al kippen op bierblikjes en linzensalade met geroosterde paprikasalsa.
Uiteindelijk werd dat het avondeten, de broodjes duurden véél langer dan ik bedacht had, 2x rijzen enzo.
Eenmaal klaar hoefde ook niemand meer..., volgegeten etc.
Laat op de avond (story of my life) was er dan nog wel een vrijwilliger voor een luxe broodje hamburger en gelukkig werden de broodjes zeer goed beoordeeld door de kenner!
Toch nog de moeite waard van alle avon(d/t)uren!



Hamburgerbroodjes

Voor 8/9 broodjes

Voor het deeg:
500 gr tarwebloem
6 gr droge gist
8 gr zout
10 gr suiker
25 gr zonnebloemolie
50 gr ei (kamertemperatuur)
275 gram volle melk (20-25C)

Voor decoratie

sesamzaadjes

Doe alle ingrediënten voor het deeg in een kom en meng alles goed door elkaar.
Stort het deeg op je werkblad en kneed het in ca 20 minuten tot een mooie en soepel deeg. Het deeg kan eerst nog wat vochtig zijn, voeg geen extra bloem toe want als je langer doorkneed krijg je vanzelf een minder plakkerig deeg. Zodra je een vliesje kunt trekken is je deeg goed gekneed.
1e rijs
Bol het deeg goed op en leg het in een, met olie ingevette, kom. Draai het deeg 1x zodat het volledig met een klein beetje olie bedekt is. Dek de kom af met plasticfolie en laat het deeg in ongeveer 1 uur rijzen tot het in volume is verdubbeld. Het deeg is leidend ipv de tijd dus wanneer je met je vinger in het deeg drukt en het gat blijft staan, dan is het voldoende gerezen.
Vormen
Stort het deeg op een met olie ingevette werkplek en duw de licht eruit. Verdeel het deeg in 9 gelijke stukken. Bol de stukken deeg op en laat ze afgedekt ongeveer 15 minuten even rusten. Druk ze dan plat met je hand. Bestrijk de bovenkant met wat water, strooi de sesamzaadjes  erover en druk ze met de palm van je hand wat vast in het deeg. Leg de deegstukjes een paar centimeter uit elkaar op een bakplaat en dek af met ingevet plasticfolie.
2e rijs
Laat de broodjes wederom in ca 1 uur rijzen totdat ze in volume zijn verdubbeld. Het deeg is voldoende gerezen wanneer je er met een natte vinger op drukt en de afdruk langzaam weer terugveert. Verwarm ondertussen de oven voor op 220C (boven- en onderwarmte) of  op 200C in een hetelucht oven.
Bakken
Bak de broodjes in ongeveer 15 minuten goudbruin en gaar. Leg ze direct na het bakken op een rooster om en laat volledig afkoelen.
 


alleen lekker op de dag zelf, hoewel, pubers eten alles...




donderdag 24 mei 2018

Sweet 50

 
Zoals eerder gemeld ben ik dus ondertussen verjaard.
Nee, nog niet bejaard, maar wel 50!
Heb het maar SWEET 50 genoemd, als jeugdige variatie op de SWEET 16.
Niet dat ik het persé zo sweet vind, maar je moet het er maar mee doen en het is een leuke hint naar te organiseren teaparty.

Ruim op tijd bracht ik mijn uitnodigingen rond, maar door de meivakantie en werkafspraken konden er uiteindelijk maar 6 vd 15 genodigde dames!
Bummer, naast het feit dat al die leuke dames niet kwamen, kon ik nu natuurlijk ook niet met goed fatsoen 10 taarten gaan bakken.
Beetje overdone, sowieso zijn mijn dames niet echt grote zoetekauwen... 
Daar ging de high tea vh jaar(grapje).
Al mijn grootse plannen voor kitsche DIY aankleding begonnen ook een beetje te verbleken (zo wilde ik voor iedereen een haarcorsage maken, beetje als een feesthoedje voor een kinderfeestje...) Overboord ermee.


Mijn verjaardag begon met fantastisch weer (in tegenstelling tot omliggende dagen), gratis kadootje. extra leuke teaparty in onze uitbundig bloeiende tuin.
Van mijn gezin kreeg ik leuke culinaire kado's als een nieuwe favoriete theepot!, kookboeken, microplane rasp etc. en een door mij uit te zoeken sieraad. (nieuwe verslaving op Pinterest)
Geen voor publicatie geschikte foto's (begint op deze leeftijd va 11.00 uur of zo)
Na een versierd verjaardagsontbijtje legde ik de hand aan de laatste voorbereiding voor de verjaardagsthee. Alles liep natuurlijk in het honderd, Italiaanse merengue kreeg klontjes en lelijke kleur door te donkere karamel. Uiteindelijk liet ik het ook nog aanbranden in de oven!
Snel weer nieuwe gemaakt en voor de oven blijven zitten.


De beoogde betonnen voeten voor mijn tafelversiering wilde niet uit de emmermal, gelukkig kon Sacha gewoon alles in kadopapier inpakken!
Ilja sneed alle taartjes in leuke stukjes voor een charmante uitstalling en uiteindelijk hebben de 1e gasten zelf de bloemetjes boven de tafel opgehangen. Op z'n Gerry's zullen we maar zeggen..., verstand komt met de jaren toch?


Goed, uiteindelijk was het heel erg gezellig en het voordeel van een klein clubje is natuurlijk ook de gelegenheid tot betere gesprekken!
Ook hier weer leuke kado's gekregen zoals een uitnodiging voor een leuke lunch.
We snoepten van blauwe bessen-yoghurttaartjes, choco-kokosmacronen, vegan chocoladetaart, rabarber-aardbei-zandkoek en mijn favoriet: advocaat-merengue-pie's


 
 




 



's Middags had ik gelegenheid om heerlijk in het zonnetje uit te buiken van alle enerverende activiteiten, een dagje ouder enzo.
's Avonds bleek het tegen de verwachting in nog steeds mooi weer en togen wij naar het strand voor een verjaardagsdineetje, tel uw zegeningen van het wonen aan de kust.


Toen was het feesten nog niet voorbij: in het weekend hield ik een BBQ voor de familie van beide kanten, bijna compleet met 26 personen.

Ook hier weer heerlijk weer (al mijn feesten zijn om de regendagen heengefietst) wat wel zo handig was voor een tuinfeest.
Tot in de late uurtjes hebben we heerlijk buiten gezeten en mijn klimmen der jaren gevierd, het was

                                        
    


donderdag 17 mei 2018

Wonderen zijn de wereld niet uit

 
 
Ondertussen is het feest al geweest, maar ik wilde toch nog even mijn verjaardagsuitnodigingen laten zien! Eén vd crea-momenten vh jaar.
Speciaal kroonjaar, ik ben 50 geworden, de uitnodigingen moesten daar natuurlijk goed bij aansluiten. Altijd een thema.
Dat het een soort high tea zou worden stond natuurlijk al wel vast.
Tijdje aangeklungeld met papieren ideetjes, uberkitsche teaparty-kaartjes met kant en glitter etc, maar dat ging 'm toch niet worden.
Beetje rondzoeken op internet gaf mij de inspiratie tot iets dat zeer goed aansloot bij het thema SWEET 50 (ipv sweet 16), sweet ook passend bij de taartjes...
Het kostte enige pogingen, maar het resultaat mag er zijn (al zeg ik het zelf),
plastic lepel gevuld met honing/suikerkaramel, eetbaar madeliefje (alles te gebruiken in thee) en bijpassend gemaakt kaartje.
(2 weken verder)



Eigenlijk wilde ik een karamel maken van alleen honing, voor de bewuste vriendinnen en ik vind zelf suiker erg vies in de thee. (honing trouwens ook)
Misschien heb ik het niet genoeg verhit, maar de karamel bleef niet stabiel. Liet je de lepel een tijdje rechtop staan (wat waarschijnlijk zou gebeuren bij de ontvangers) dan liep de inhoud zó vd lepel. Plakkerige bende.
Heter verhitten in combi met suiker gaf een paar keer een te donkere karamel, natte karamel (ipv droge karamel) bleek uiteindelijk de oplossing.
Hiervoor verhit je de suiker/honing met wat water, zo smelt alles goed zonder direct te verbranden en heb je een beter controleerbaar proces. Het water verdampt en dan pas begint de karamelisering.

De juiste madeliefjes gebruiken was ook nog wel een dingetje, je wilt niet dat er honden bij langs zijn geweest. Gelukkig bleek een buurtuin rijkelijk voorzien van hondvrije bloemetjes.
Ik ben echt dol op madeliefjes, geel (lievelingskleur), liefelijk, kwetsbaar en ook nog eens bloeiend in mei!
Leuk voor op tafel, in de thee, salade, je haar etc.
Ultiem zomergevoel.
Goed, niet volledig bloeiende madeliefjes dus, met je nagel nip je de steel net onder het bloempje af (theelepel is vrij ondiep).
Leg de te gebruiken extra stevige plastic lepels in de juiste hoek met ondersteuning (bord of zo), probeer met water hoe de lepelspiegel vult, niet overloopt of weglekt.
Maak je karamel met zoetstof naar wens en wat water, verhit zonder roeren, beweeg alleen de steelpan. Eenmaal op temperatuur ontstaan grote bellen en zal je oplossing snel gaan karameliseren. Let dus goed op de kleur! Nooit vinger in de pan of even proeven of zo, je verbrandt je genadeloos.
Laat evt. bellen een beetje wegtrekken door de pan even te laten staan.
Schenk de zeer hete karamel (140-150C !!) rustig in de gereedliggende lepels tot het gewenste niveau.
Pak je madeliefje tussen duim en wijsvinger en plaatst zeer voorzichtig op de juiste plek in de karamel, denk om verbranden en aanschouw het wonder der natuur.
Mooi toch?
Was zó enthousiast dat ik maar een filmpje op YouTube heb gezet!


Laat de karamel helemaal koud en hard worden, maak je pan schoon door deze direct met water op te koken zodat de verhitte suiker wegsmelt tot suikerwater.

Leuke variaties: - gekleurd karamel (met kleurstof)
                        - andere bloempjes
                        - doorzichtige/glazen lepels


Gebruik plastic lepels waar duidelijk opstaat EXTRA STEVIG PLASTIC.
Bij toeval bleek ik ze in huis (geen idee waar gekocht) te hebben dus alles ging goed. Voor een paar extra reserve exemplaren kocht ik nieuwe in de supermarkt en daar liep het minder goed mee af.
Had ik nooit over nagedacht!
Met het klimmen der jaren schijn je toch slimmer te worden....

vrijdag 4 mei 2018

Pa en moe naar Rome toe




Meerdere wegen leiden naar Rome, wij vlogen.
Gezellig met z'n 2'en, de kids ook blij.
1e keer Rome, vast niet de laatste, we vonden het geweldig!
Mooi vroeg in het seizoen, lekker weer, niet te heet, fijn terrasje zitten, tussendoor oudheden bezoeken. Mooie mix van relaxen en cultureel doen.

 
lekker een aperol spritz op 'ons' terras
 
We hadden een leuk appartementje in de best toeristische levendige wijk Trastevere, mooie mix van toerisme met veel terrasjes/restaurantjes-oude gebouwen en lokale bewoners. Goede bereikbaarheid van vliegveld en centrum Rome.
5 dagen was best luxe voor een citytrip, maar daardoor hadden we geen geren. Lekker slow, mijn husband kwam de dag vt voren net uit China. (gelukkig nooit veel last van een jetlag)
We vinden alle oudheden wel interessant, maar hoeven niet overal uren in, alleen de buitenkant is soms ook genoeg.

zie mij

De sixtijnse kapel stond wel op het lijstje. In de zomermaanden is er op vrijdag ook een avondopenstelling, helemaal handig.
Met vt voren besproken kaartjes (geen wachtrij) liepen wij ruim een uur tussen al het moois (stond eigenlijk een dagdeel voor).
Omdat Vaticaanstad een eigen posterij heeft kocht ik een ansichtkaartje voor mijn ouders, bleek 's avonds het postloket in het museum gesloten te zijn! Bummer, hadden ze wel even kunnen zeggen.
Gelukkig kwam het later goed.



















Van te voren had ik als een echte foodie dagen lopen speuren naar de leukste eetadresjes, eenmaal ter plaatse vervaagde het beeld een beetje. Sommige adresjes vielen tegen, andere pareltjes ontdekten we gewoon zelf.




 

Zo zat er bij ons om de hoek een mooi kaaswinkeltje, we sloegen enthousiast in met kaasjes en vleeswaren voor ons ontbijt. Bleek dit later DE kaaswinkel te zijn, opgenomen in alle culinaire rondleidingen. Italiaanse en internationale krantenartikelen en foto's sieren de wanden. Vreselijk aardige eigenaar (werkt al meer dan 50 jaar!), die je de 2e x al begroet als goede bekende. Op onze laatste ochtend lieten we wat kaas (o.a. heerlijke pecorini)voor thuis vaccumeren, ging een andere toerist met hem op de foto.
Vast ook een blogster, ik mocht ook, maar vond het toch te gênant.


Toch is een leidraad wel fijn, het aanbod is ook zó groot.
Zo wilde ik graag naar de Joodse wijk, zeker voor de artisjokken op joodse wijze. Later bleek dat het restaurantje waar we echt heerlijk aten helemaal niet joods was, wel typisch romeins. When in Rome etc.

Joodse artisjokken zijn trouwens gefrituurd, gaan een beetje naar chips smaken, best OK, maar gewoon gestoofd geniet toch mijn voorkeur (romeinse wijze)











                               Het pantheon met zijn gat in het dak
 



handig zo'n spiegelbril



Het Colosseum, de Spaanse trappen, de Trevifontein, we hebben het allemaal gezien. Het pantheon was ook een hoogtepuntje, zeker toen er buiten op het plein spontaan gezang losbarstte van een bezoekend koortje. Fijne gedragen sfeer.



Op zondag huurden we een fiets, stukje Via Appia Antica (meer dan 2000 jaar oude handelsweg van de Romeinen buiten Rome tot Brindisi) en gewoon omdat eigen vervoer lekker is. Ik ben niet zo'n held in het verkeer (zondag is wel rustiger), maar mijn husband hoeft maar 1x op de kaart te kijken en weet overal de weg!
Als echte Romeinen namen we binnendoor routes, hier links, daar rechts en het kwam allemaal goed!


Voor een speciaal adresje gingen we naar de authentieke woonwijk Testaccio. Op de overdekte warenmarkt was het stalletje van Mordi e Vai, gepensioneerde slager die de reuring niet kon missen en nu broodjes verkoopt met zeer speciaal beleg: ingewanden en slachtafval.
Eenmaal terplekke koos ik schielijk toch voor kalfsvlees met artisjok, weet niet echt welke delen...
Er waren meer liefhebbers, weer zo'n insiderstip.
 




Siciliaanse krokante cannoli met zoete ricottavulling

Daarna lekker gebakje gegeten bij de lokale patisserie, bleek het sociale ontmoetingspunt te zijn, hadden er uren kunnen zitten.



Omdat ook op zondag het postkantoortje op het St. Pietersplein open is kon ik toch nog mijn postzegel kopen en in Vaticaanstad laten stempelen. Gelukkig.











Rome is gebouwd op 7 heuvelen, uitgelezen mogelijkheid voor mooie stadsgezichten. We kozen voor de Aventijn heuvel, dichtbij weer een insidersgeheimpje (uitzicht door een sleutelgat), meer mensen hadden deze tip gelezen, er stond een hele wachtrij (voor dus een dichte deur met sleutelgat). Wij genoten maar gewoon van het sinaasappelpark met uitzicht en een bruidspaar als bonus. (net als onze vorige Italie-vakantie)



 
'onze' wijk op de voorgrond
Er moest natuurlijk ook nog geshopt worden, naast overhemden Italiaanse snit vond ik mijn beoogde gele schoudertas. Lekker zonnig bij al mijn zomerjurkjes.
 
ook mogelijk souvenir
 
samen terrasje zitten
 
onze stalen rossen
 
 
 
De laatste avond heb ik misschien wel het lekkerst/leukst gegeten, in een osteria aan de rand van onze wijk. Recensies spraken wel over een sacherijnige ober, die hebben we gehad, maar ook eenvoudige huiswijn, heerlijke anti pasta, zalige ravioli, overvloedige bucatini all' amatriciana in een lokale sfeer zonder poespas. Ons Italië.
 
 
 Om thuis niet geheel met lege handen aan te komen 's ochtends nog snel wat vers gemaakte pasta gekocht, hadden we nog een beetje Italië in Nederland.
 

andiamo!