dinsdag 30 november 2010

De Sint is niet de enige die bijna jarig is!


Zoals ik al eerder schreef zijn 3 van mijn kinderen in het najaar jarig.
Mijn oudste op 7 december, tegelijk met zijn oma (mijn moeder) en de laatste jaren: prinses Amalia!
Niet zo'n heel handige datum, net Sinterklaas gehad en dan alweer kadootjes.
Omdat ik de verjaardag toch meer aandacht wilde geven hield ik de sinterklaaskadootjes altijd bescheiden. Soms te bescheiden, ik ben wel eens op 5 December 's middags nog snel het winkelcentrum ingerend omdat ik voor 4 kids misschien 60.00 euro had uitgegeven. Van de weeromstuit geef je dan nog eens net zoveel uit.
Ook het tracteren op school moest goed worden uitgekiend: soms was er bijna geen gelegenheid ivm de Sinterklaas-activiteiten. Vaak probeerde ik een tractatie te bedenken met een vette knipoog naar de Goedheiligman. Omdat ik niet meer werkte en daardoor best veel tijd had, verloor ik mij soms in de details. Het is waarschijnlijk een beetje te laat voor dit jaar maar misschien iemand nog iets aan deze tractatieideeen.

Bovenstaande tractatie had een smartiedoosje als basis. Ingepakt in wit papier met een gevouwen mijter en watten als baard en haar. Het was best veel werk en omdat ik wist dat de kinderen het zo kapot zouden scheuren heb ik er voor mijzelf maar snel een foto van gemaakt. Daar had ik nu weer mazzel mee.

Ook hebben we een keer alle tractaties in oude kruidwarenverpakkingen gedaan en deze ingepakt in sinterklaaspapier. Met een grote zak kon Zwarte Piet toen tracteren. Succes verzekerd.

Een minder groot succes was de uitnodiging van kadopapier. We hadden een vierkant zo gevouwen dat het aan de ene kant een kadootje leek en aan de andere kant 4 flapjes had waar de uitnodigingsinformatie onder zat. Gelukkig checkte ik nog even met de moeders anders hadden een aantal zeker het feestje gemist. Zij dachten dat het gewoon een leuke knutsel was en hadden het op school gelaten. Als ik binnenkort tijd heb zal ik proberen of ik nog weer een voorbeeld kan fabriceren.

Ondertussen is hij zo groot (bijna 14) dat we geen tractatie meer hoeven te verzinnen, een zak snickers is prima. Een beetje jammer want ik vond het toch altijd wel een uitdaging. Aan de andere kant heb ik nu meer tijd om te helpen met de schoolsurprises, mijn eigen thuissurprise te maken en het kopen van de verjaardagskadootjes. Nog veel te doen.

donderdag 25 november 2010

Verder gaat het goed...

Ondanks het debacle met mijn dierbare theepot (zie naschrift 24/11), het hartezeer en de huilbuien (overdrijven is een vak), gaat het verder goed.
Ik geniet enorm van het verfijnen en vullen van mijn blog.
Ik denk alleen nog maar in verhaaltjes en moet die dan kwijt. Nog geen writersblock ervaren.
Het is heel leuk om reacties te krijgen en te merken dat al je hersensspinsels ook echt door iemand gelezen worden!
Ik kan via de statistieken zien hoe vaak en wanneer mijn blog bezocht wordt. Zelfs de nationaliteit. Het is niet te geloven maar voor alsnog heb ik bezoekers gehad uit NL (logisch), Duitsland, Belgie, Engeland, Portugal, Zwitserland, Zweden, Verenigde Staten, Singapore en Rusland! Geweldig!
Ik neem aan dat het NL's in den vreemde zijn die graag foodblogs volgen.
Ik heb mij namelijk bij 2 lijsten met allemaal Foodblogs aangesloten: Etenbloggers, ongv. nr 70 en Foodrank, ongv nr 80. Op beide lijsten worden alle nieuwste bijdrages van alle deelnemers een tijdje gedisplayed. Of je nu nr.1 of nr.100 staat. Ook worden daar automatische tweets over getwitterd. Vandaar dus al die nieuwe, onbekende lezers, denk ik. I'm loving it! (Mijn huis wordt alleen steeds viezer).


Zelf zap ik ook graag rond tussen al die onbekende blogs en via die blogs kom ik weer in heel andere blogs. Het is eigenlijk genant om te zien hoeveel mensen zich hier mee bezig houden. Vandaag kwam ik viavia weer een hele leuke tegen: TWD, Tuesday with Dorie.. Op dit Amerikaanse blog bakken aangesloten bloggers omstebeurten een recept uit het bakboek van Dorie Greenspan, Baking: From My Home to Yours.
Vervolgens doen zij, every Tuesday,  op dit blog uitvoerig verslag van hun ervaringen met het desbetreffende recept.
Via de lijst van aangesloten bakkersbloggers kun je natuurlijk ook hun blog checken en je bent weer vele uren zoet.




Deze zelfde Dorie Greenspan heeft recent een nieuw geweldig boek uitgebracht: Around my french table, met allemaal lekkere franse familiestijlrecepten. Via Amazon.com is deze al als Nr. 1 Cookbook uitgeroepen!
Op haar site kom ik nu ook weer een kookkring tegen,  French fridays with Dorie. Hoe kom ik nu ooit aan poetsen toe? En ik moet Sint natuurlijk nog even lief aankijken.

dinsdag 23 november 2010

Die goeie oude tijd als au-pair.



AU-PAIR


Rond mijn 18e ben ik au-pair geweest in een Nederlands gezin net buiten Geneve. Het was een echte culture-shock: compleet andere eetgewoonten. De familie had ook in het Italiaanse deel van Zwitserland (Tessin) gewoont en at vaak pasta met sla en evt een vleesje. Pasta met SLA! Dat vond ik als Groningse zo gek. Wij aten aardappelen met sla. De mevrouw kookte zelf. Eerst een simpele maaltijd voor mij en de kinderen en daarna voor zichzelf en haar man die pas laat thuis kwam. Als ze eters kregen werd in een klapper bijgehouden wat ze de vorige keer geserveerd hadden zodat ze nooit 2x het zelfde serveerden.
Ik at altijd graag wit brood. Deze familie had echter een soort meergranenbrood met sojabrokjes. Ik vond het de eerste dagen zo vies dat ik er bijna van moest spugen. Ik viel 3 kilo af in 3 dagen!
Later vond ik het heerlijk, besmeerd met Kiri (soort Monchou), ik heb de mevrouw echt arm gegeten en toen we jaren later nog een langs kwamen ben ik eerst naar de Migros (supermarkt) gegaan om dat brood te halen.
Ik vind eigenlijk dat iedereen au-pair moet gaan. Je leert echt je gewoontes los te laten en te merken dat er meer wegen naar Rome leiden. We eten nog steeds vaak pasta met sla. Verder was het een heerlijke tijd. Ik herontdekte de Franse taal (nu mijn favoriet) met een cursus bij Alliance Francais en maakte daar ook direct vriendinnen, ook au-pairs.
In het weekend had ik vrij en gingen we Geneve ontdekken. Een heerlijke, mooie stad.
Ijs eten bij de Movenpick, terrasje zitten, bioscoopje doen (Dirty Dancing-tijdperk) en als het even kon: lekker uit eten. Ik ging zelfs extra strijken bij andere families zodat ik meer zakgeld had voor onze dineetjes. Er ging echt een wereld voor mij open, een provinciaaltje in de grote stad. Na een half jaar ging mijn beste maatje echter naar huis en toen sloeg de heimwee toe. Ik ben toen ook weg gegaan maar eigenlijk had ik ook nog wel naar Parijs gewild. (Nog steeds eigenlijk).




Mijn opgepoetste trots




Ik heb nog dagelijks een reminder aan die fantastische tijd: mijn servies. Het was een half-adelijke familie en er werd met zilver en van speciaal servies gegeten: Geranium Malva van Villeroy en Boch. Ik hield altijd al van geel en vond dit zo'n vrolijk servies.
Voor ons trouwen hebben wij dan ook dit servies als kado gevraagd. Mijn man vond het echter te bont als dinerservies (in combinatie met eten), dus we hebben het nu als thee/koffie/gebakservies en voor het ontbijt. Het servies wordt sinds een paar jaar niet meer geproduceerd en we zijn er dan ook erg voorzichtig mee. Verjaardagen en hoogtijdagen only.
Alleen de theepot wordt dagelijks gebruikt. Ondanks 4 kinderen en minstens 5x thee per dag (ik drink geen koffie) is er in 15 jaar nog maar 1x een pot gesneuveld. (en dat was geloof ik ook nog mijn eigen schuld).
Er zijn meer liefhebbers. Via Marktplaats check ik af en toe het aanbod maar het is altijd zo verkocht. Dat is ook maar goed want mijn servieskast is al te vol. Het was een goed keuze. Ik word er nog elke dag blij van!


Naschrift 24/11:
Ik had het moeten weten: hoogmoed komt voor den val etc:
vandaag, 1 dag na mijn blog, is mijn theepot beschadigd. Door mijn eigen theeglas.
Het voelt alsof er een stukje van mijzelf kapot is, ik kan echt een (thee)potje janken! Nu op zoek naar de beste porseleinlijm maar het mooie is eraf!

vrijdag 19 november 2010

In hogere sferen

Beetje ongewoon, misschien wel lekker.





gepeld hennepzaad

Op mijn werk vertel ik soms aan klanten over mijn blog. Niet teveel natuurlijk, anders krijg ik een boze baas.
Zo ontstaan er soms hele leuke gesprekken waarbij over en weer ideeen en tips worden uitgewisseld. Vanochtend sprak ik met een klant die veel amandelmeel gebruikt omdat daar geen koolhydraten in zitten. (Wordt in je lichaam tot glucose gevormd, idee achter Dr. Frank-dieet) 
Ik vertelde over mijn chocoladetaart met Marokkaanse twist waarin ik echt maar heel weinig gewone meel gebruikt. De klant vertelde toen dat ze wel eens hennepmeel gebruikte als alternatief. Ik kende dat helemaal niet.
Dan wordt ik altijd heel nieuwgierig en ben dus thuis aan het 'Googelen'geslagen.
De associatie met drugs moeten we in ieder geval los laten! Het zwarte schaap uit de hennepfamilie is de Cannabis Indica en dan nog voornamelijk de onbevruchte vrouwelijke bloemen van speciaal opgekweekte planten.
Het hennepmeel wordt gemaakt van de zaden van de Cannabis Sativa, ook wel vezelhennep genoemd. Dit is een heel veelzijdige plant. Er schijnen 40.000 producten van gemaakt te kunnen worden. (Wikepedia) De onbewerkte zaden worden als kempzaad in vogelvoer gebruikt. Uit de zaden kan olie geperst worden die echter wel alleen koud gebruikt kan worden. De zaadkoek die overblijft is zeer geschikt als veevoer voor herkauwers (koeien). Gepelde zaden kunnen door bijv. salades. En de zaden kunnen dus ook vermalen worden tot hennepmeel!
Het is rijk aan voedingstoffen. De vetten bestaan voor 80% uit onverzadigde vetzuren. Het meel/de olie bevat zeer veel eiwitten (essentiële aminozuren) en is glutenvrij!. Dit alles maakt het meel/de olie zeer geschikt voor mensen met een glutenallergie en veganisten.
Het was echter niet de eerste keer deze week dat ik nieuws ivm hennep hoorde. 
15 November werd de scorelijst van Lekker  2011 bekend gemaakt. De Liberije in Zwolle was iets gedaald op de ranglijst maar voor zover ik begreep kon voor Jonnie  Boer het jaar al niet meer stuk want hij had oa. Ferran Adria (el Bulli) zijn nieuwste creatie gepresenteerd:  de eetbare joint! Het bestaat uit (eet)papier, chocolade, hennepzaad, hennepolie, citroen en gesneden watermunt. In een Delfts Blauwe klomp ggepresenteerd als Hollands trots. El Bulli's reactie: fantastico, fantastico! 
De jongste creatieve culinaire creatie brengt een stukje humor op de kaart van de Liberije. Het loopt vast storm.


Een beetje een saai blog over een interessant ingrediënt. U kunt allen gaan experimenteren en ontdekken, wat toch ook weer een beetje bij het thema hennep past.
De recepten die ik kon vinden gebruikten maar een zeer kleine hoeveelheid hennepmeel, maar deze pesto rosso is misschien een idee. Wie durft....?

Hennep pesto rosso



1 kop zongedroogde tomaat (geweekt in water)
1 handvol basilicumblaadjes
1/4 kop hennepzaad (via internet, sommige natuurvoedingswinkels)
1 eetlepel olijfolie
1 teentje knoflook
snuifje (toch nog snuiven) zout


Pureer alle ingrediënten tot een prettige pasta. Het weekvocht van de tomaten kun je gebruiken om het iets te verdunnen.
Shockeer je gasten.





Bron: http://www.rawcoach.be/


 



 



 





maandag 15 november 2010

Ik maak geen reclame

Ik krijg de laatste tijd best veel reacties op mijn blog en de recepten! Dat is leuk en ook eng: heb ik alles wel goed opgeschreven, kan de lezer het gerecht wel op smaak afmaken als het een onbekend gerecht is? Etc.etc.
Op de hete eieren kwam in ieder geval een goede recensie. Ik geef dus nu ook het recept voor de bijpassende bami.
Waarschijnlijk is mijn bami absoluut niet Indisch, maar wel lekker.
Ik gebruik zeer veel groente. Mijn jongste is daar niet altijd blij mee. Laatst vond hij het echter zeer goed gelukt want er zou minder groente in zitten: gelukkig kon ik met een foto bewijzen dat dat niet het geval was!
( 1 kg voor 6 personen)


                            
In de tijd dat we nog in Den Haag woonden, pré-kids, maakten we eigenlijk voor het eerst goed kennis met de indische keuken. Door onze Indonesië vakantie, eetkamerrestaurant Bogor, Toko Toet en natuurlijk de Oosterse supermarkt achter de Bijenkorf. Onze grootste vondst was de pindasaus van Ratu culinair. Door deze grove korrels met water aan te maken ontstaat binnen no-time een heerlijke satésaus. Er zijn 4 smaken maar wij zijn blijven hangen aan de Petjel-variant (voor een soort warme Gado-Gado) omdat deze heerlijk citroenig en redelijk pittig is. Echt indisch, geen hollandse pindasaus! In onze huidige woonplaats zit geen toko maar gelukkig kan mijn buurvrouw voor supply zorgen van een toko bij haar werk. Dat is namelijk zo leuk: zeker 4 buren zijn nu ook aan de Petjel!

Lekkere bami ( voor 6 grote eters, of 2x)


1 ui, gesnipperd
1 gr.teen knoflook, gesnipperd/geperst
5 cm verse gember, geschild en gesnipperd
2 of 3 djoeroet poeroek blaadjes
evt. gedroogde garnaaltjes (surinaams?, echt heerlijk)
veel groente: bleekselderijstengel, wortel, bloemkool, 200-300 gr boontjes, broccoli, rode paprika, witte kool, tauge, paksoy, alles gesneden
1 pak bami van bijv. Honig
zonnebloem/arachideolie
ketjap manis, scheut
nam plah, vissaus, scheutje
sambal trassi, of gewone
beetje azijn, kan ook van augurken zijn
Boemboe sate, potje gemengde kruiden van Conimex, geen zakje, tl ofzo
poeder laos(galanga)1/2 tl, gember(djahé) 1/2 tl
gemalen kokos, beetje strooien
kneepje ketchup
blokje kippebouillon
petjel pindasaus van Ratu Culinair (toko, hopelijk)


Allereerst de bami koken, afgieten en koud laten worden. Zeker een dagdeel vt voren. Een scheut olie in de pan verhitten en het uitje fruiten. Als je de garnaaltjes gebruik: ook erbij. Daarna de knoflook, de djoeroet en de gember. Niet te hoog vuur. Vervolgens alle groenten behalve kool, tauge en paksoy. Lekker op hoog vuur roerbakken. Als het de droog wordt beetje olie of water erbij. Nu met de kruiden (boemboe, djahe, laos, sambal, ketjap en beetje kruimels van bouillonblokje) best hoog (iets te sterk) op smaak brengen want als de bami er doorheen zit gaat dat moeilijker. Door de bami zwakt echter wel de smaak erg af. Als de groente beetgaar is uit de pan halen en opzij zetten. De wok/wadjan schoonvegen en opnieuw verhitten. De afgekoelde mie roerbakken in ruim olie. Kapotsteken met de roerschep (?) tot alles niet meer aan elkaar kleeft. De groente weer toevoegen en alles mengen. De kool en tauge toevoegen en even meebakken. Weer water/olie toevoegen als het te droog wordt. Op smaak maken met extra boemboe, gember en ketjap. Nu de satesaus maken door de korreltjes bijna onder water te zetten. Even in de magnetron, roeren en nogmaal verhitten tot consistentie goed is. Als het afkoelt dikt het nog iets in. Een paar theelepels door de bami mengen (naar smaak). Afmaken met de azijn, ketchup, vissaus en kokos.


Lekker met gebakken banaan, hete eieren en kroepoek













vrijdag 12 november 2010

Less schijnt more te zijn...






Ik heb van mijzelf altijd het idee dat ik vrij zuinig ben. Ik geef niet veel geld uit aan kleren (ook niet voor de kids). We gaan niet vaak uit eten of op stap. We doen eigenlijk niet veel geks.
Mijn zwakke plekken zijn: vakanties en hartig broodbeleg, (ik ben niet zo'n goede broodeter en ga daarom stapelen: mayonaise met mierikswortel, rosbief en rucola bijv.), tijdschriften en kookboeken.
Mijn man is van de administratie. Hij houdt op een spreadsheet netjes bij waar elke maand ons geld naar toe gaat. Onderverdeeld in allemaal kopjes. Eén ervan is boodschappen. Puur alle pinuitgaven bij de supermarkt/bakker/slager. Ik had een vaag idee wat we ongeveer uitgaven tot dat vorige maand bleek dat we eigenlijk het laatste jaar structureel steeds méér uitgaven.
Niet dat het niet kan, maar ik wil het niet. Want ik heb het gevoel dat we niets anders doen. We eten niet opeens kaviaar of biefstuk.
Ik kies altijd al wel de seizoensgroenten en volg ook wel een beetje de aanbiedingen. Tuurlijk, de kinderen worden groter maar daar kon toch niet het hele verschil in zitten.
Ik trap in zulke situaties altijd volledig op de rem. (Daarom bemoei ik me ook meestal niet met de financiën). Ik wilde weer bewuster geld uitgeven.

Vaak weet ik nu namelijk niet eens meer het bedrag als ik buiten de winkel sta. We hebben voor ons zelf een weekbudget bedacht. De week begint op zaterdag zodat de grote boodschappen in ieder geval (met mate) gedaan worden. Het resterende budget kan ik dan voor nog 5 dagen uitgeven. We zijn nu 2 weken verder. Het is moeilijk. We zijn al zeker over het budget gegaan of we aten op vrijdag maar pannekoeken. (bij de kinderen geen bezwaar). 1x hadden we mazzel en kregen we diner op een verjaardagsfeestje: meer budget voor de rest vd week! Ik probeer nu vooraf een weekmenu te bedenken en dus ook MET boodschappenlijstje te gaan winkelen.
Nu kwam ik nog een leuke site tegen die helemaal inspringt op dit probleem: Robs budgetmenu's. Deze meneer bedenkt weekmenu's aan de hand vd reclamefolders van de grootgrutters. Lijkt me een heidenskarwei maar misschien is het een idee voor sommigen onder ons. Je doet soms ook gewoon leuke ideetjes op en je hoeft natuurlijk niet naar alle supermarkten. Voorals nog hou ik het nog maar even bij het goed gebruiken van restjes zodat we ook voor vrijdag een lekkere voedzame maaltijd hebben. Bijvoorbeeld soep met wraps. Alle beetjes groente die ik door de week niet heb gebruikt, halve paprika, handje boontjes, stengel bleekselderij etc. gaan in de soep. Lekker makkelijk en je gooit minder weg. Less IS more!



Stevige groentenrestjes-soep (grote pan vol)

1x potje kippenbouillon (kan ook runder of groente zijn)
1 ui, gesnipperd
1 teentje knoflook, fijngesneden/geperst
1/2 potje witte bonen in tomatensaus (paar el)
djoeroek poeroet blaadje (heerlijke citroensmaak)
stukje gemberwortel, geschild en fijngesneden
handje spagetti of andere pasta
veel restjes groenten: wortel, paprika, champignons, boontjes, bleekselderij, knollen, broccoli, prei, kool
evt. nog bouillonblokje.
zout/peper.
gemberpoeder(djahé), theelepel ofzo
laurierblaadje
nootmuskaat, paar raspjes 
scheutje ketjap (manis/asin)
beetje citroensap

Fruit de ui aan in boter/olie. Voeg de knoflook en gemberwortel toe. Harde groenten als wortel, boontjes, broccoli of knollen nu ook toevoegen. Ook voor de paprika is het lekker als het nu meebakt. Even goed aanbakken en dan de bouillon met extra benodigde water erbij schenken. Specerijen toevoegen en alles aan de kook brengen. De spagetti breken en samen met de overige groenten en de wittebonen met tomatensaus in de pan stoppen. Door laten pruttelen tot de spagetti en de groenten lekker beetgaar zijn. Op smaak maken met meer peper/zout, de citroensap en evt een verkruimeld bouillonblokje. Als de soep te dik is, water toevoegen.
Lekker met wraps (opgewarmd en gevuld met bijv. zure room/mayonaise, kaas, rosbief, komkommer,tomaat, rucola, net wat je zelf lekker lijkt. ) Eet smakelijk.

Naschrift:
onlangs bereikte mij het bericht dat Rob is overleden.
Zijn website blijft ter nagedachtenis openbaar.

dinsdag 9 november 2010

Marokkaanse twist.......


Zo ongeveer 1x per jaar geef ik een etentje voor 'girls only'. Een mix van buurvrouwen en kennisjes, meestal een stuk of 10.
Ik leef me uit op een kaartje en kies een buitenlandse keuken als thema en ben minstens 2 dagen aan het koken. De afgelopen keer stond in het teken van Marokko. Ik had lekker inkopen gedaan bij de Zwarte markt in Beverwijk en we begonnen met kleine hapjes (soort meze): geroosterde aubergine en rode paprika met kruidige fetavulling, met rijst gevulde druivenbladeren, bietenhummus (alles zelf gemaakt!) en diverse olijven.
Als hoofdgerecht een geurige stoofschotel van kippedijen met abrikozen, rode paprika, tomaat, ui, veel specerijen (kaneel, kardemom, kruidnagel en veel komijn, allemaal k's) afgemaakt met verse munt en veel koriander. Erbij een husseltje van kikkererwten, een couscoussalade (tabouleh) en gestoofde wortelen met komijn. 
Het toetje vond ik moeilijker. Ik ben zelf niet zo zoet aangelegd en veel Marokkaanse toetjes zijn mierzoet. Ik heb nog een poging gedaan om zelf filodeegrolletjes met notenvulling te maken maar dat was geen succes. Toen bedacht ik een chocoladetaart( altijd goed bij dames) met een Marokkaanse twist.


Aangezien één vd gasten geen gewone suiker eet heb ik een bij het thema passende vervanger gebruikt: dadelstroop!
Gemaakt van 100% dadels, smaakt fruitig maar tegelijk ook drop hartig: een beetje zoethout/appelstroop. Daarnaast heb ik een prutje gekookt van dadels en abrikozen en voor de crunch nog wat amandelen. Alles uit de losse pols, een beetje van dit en een beetje van dat! Het lukte wonderwel. Het werd een soort stevige fruitige brownietaart. Gelukkig had ik tijdens het experimenteren vluchtig aantekeningen gemaakt zodat het niet een eenmalig succes hoefde te zijn.

Marokkaanse chocoladetaart

150 gr chocolade, extra puur (76 %), in stukjes
3 el water
100 gr boter, kan plantaardig
1 grote hand (8-10) gedroogde abrikozen en 1 grote hand (10) gedroogde dadels (ontpit), ongv 150 gr. samen
beetje sinaasappelsap ( ongv 5/10/15 el)
4 el tarwe/maismeel (klonk leuk)
2 el zelfrijzend bakmeel (of 6x el en geen maïsmeel of juist alleen maar maïsmeel))
ongv 55 gr gemalen amandelen (amandelmeel, Natuurwinkel)
2 grote el dadelstroop (Natuurwinkel)
2 scheuten plantaardige olie (zonnebloem/mais) 3 el ofzo
1 el bakpoeder (1 el extra als je geen zelfrijzend bakmeel gebruikt)
5 eieren, gesplitst
snufje zout
+/- 20 gr geschaafde amandelen
75 gr chocolade, puur(% naar keuze) met enkele el water/melk
evt oranjebloesemwater


Verwarm de oven tot 180 C.
Maak de springvorm los, leg een stuk bakpapier op de bodem en klem de rand erop vast. Verwijder het overtollige papier. Beboter/olie de opstaande rand.
Snijd de gedroogde vruchten fijn, vooral de abrikozen. (max. uisnipper-formaat).
Verwarm de vruchten samen met de sinaasappelsap en de el's dadelstroop zachtjes tot het een beetje op stevige jam lijkt. Evt meer vocht toevoegen om aanbranden te voorkomen. Pureren tot moes is ook een optie.
Smelt de chocolade met het water in een pannetje op een zeer laag pitje of in de magnetron.
Roer de boter door het chocolademengsel tot een gladde saus. Doe de fruitmoes en chocolademix over in een beslagkom en meng er de gemalen amandelen, zelfrijzend bakmeel , geschaafde amandelen, maismeel en de bakpoeder door. Eén voor één de eierdooiers er goed doorheen roeren. Voeg de olie toe. Oranjebloesem geeft een authentieke twist maar is wel een aparte smaak, 1 à 2 tl zijn zeker genoeg. Klop de 5 eiwitten stijf met het snufje zout, spatel ze voorzichtig met een metalen lepel door het chocoladedeeg. Schep het mengsel in de springvorm.
20 min. in de voorverwarmde oven of langer tot een breinaald er droog uitkomt.
Wanneer de taart is afgekoeld kun je de springvorm verwijderen. Draai de taart om en haal het bakpapier eraf. Smelt 75 gr. chocolade met een paar el water/melk/sinaasappelsap en roer tot een glad mengsel. Laat de boter hier in smelten, goed mengen, iets opstijven in de koelkast/diepvries en giet het geheel over de taart. Beetje gladstrijken en evt. de zijkanten ook bedekken.

zaterdag 6 november 2010

Volkomen mislukt!!!

3 van mijn kinderen zijn jarig in het najaar. Meestal vond ik dat jammer maar vorig jaar kwam het juist goed uit! Begin november, pompoenen in overvloed. Dus nodigden we diverse dames uit met een puntige lepel en scherp mesje voor een pompoenfeestje. Het was prachtig najaarsweer. We konden lekker buiten werken wat erg fijn was ivm met de pompoenprut. Hoewel de dames het best nog wel moeilijk vonden waren we allemaal enthousiast over het eindresultaat. 'S avonds konden we lekker een patatje eten met sfeervolle verlichting. Het was een groot succes en toch zo simpel. Het zal moeilijk worden om het dit jaar te evenaren.


Bovenstaande tekst zou mijn kapstok zijn voor een lekker pompoenrecept. Ik heb namelijk een leuk kook-boek , 'het
gouden pompoenen-boek', waar alleen maar pompoenrecepten in staan.
 Al enige tijd keek de chocoladepompoentaart mij aan en speciaal voor dit blog ging ik 'm bakken. Maar....., volkomen mislukt!
Het is geen echte chocoladetaart maar meer een smaakaccent. Misschien door het gebruik van extra bittere chocolade (76%) had de taart een bittere bijsmaak. Het mondgevoel was veel te vet en de taart was niet genoeg gerezen. Doodzonde. Ik gooi niet graag iets weg maar ik denk toch dat ik de bestemming voor dit (mis)baksel al weet.........
Bovendien moet ik nu opzoek naar een nieuw onderwerp voor m'n blog. Werk aan de winkel dus.