Najaarsschoonmaak

Vaak maak ik foto's waar ik uiteindelijk niets mee doe.
Onhandig genoeg blijven ze wel ergens in mijn achterhoofd hangen, toen ik ze maakte was ik zo enthousiast...
Beetje schoon schip maken dan maar, mijn vorm van najaarsschoonmaak!

Onze (bescheiden) achtertuin is goed voor vele plezierige uurtjes, om in het zonnetje te relaxen, te BBQ'en, was te laten uitwaaien of gewoon te genieten van het mooie om ons heen.
Bovenstaande foto laat 2 naaktslakken zien met hun eigen vorm van tuinplezier, hoewel ik het vreselijke beestjes vind had dit toch nog wel iets...

Hoewel onze tuingrond erg schraal is (moet nodig iets van mest op) doet mijn 'border' het in het najaar toch best wel aardig. Beetje rommelig, maar ook luchtig en vrolijk.

Na de grote oogst van cherrytomaatjes vorig jaar begon ik dit jaar enthousiast aan gewone tomaten, op de foto ziet het er nog veelbelovend uit, maar na een stormpje zijn alle takken geknakt en de tomaten verrot. Jammer!

Ons jonge vijgenboompje heeft erg zijn best gedaan, weet alleen niet zeker of de vijgen dit jaar nog genoeg volgroeien om eetbaar te zijn.

In een hoekje bij de bramenstruiken liggen al jaren stukken oud perenboomhout. Heel fotogeniek vormden er zich paddenstoelricheltjes.
Ook eetbaar misschien?

Een paar uitgebloeide zonnebloemen bracht een paar snoeperige nieuwe vriendjes naar onze tuin. Internet gaf uitkomst: het waren puttertjes, kleine zangvinkjes.

Zie, ook nog leerzaam zo'n tuin!

Met af en toe een mooie dag gaan we nu toch echt toe naar de herfst en winter, extra dubbel genieten dus als het zonnetje schijnt!!! Geluksvitamientjes opslaan.

Bikiniweer/weer die bikini....

Hoewel ik moet bekennen dat ik dit jaar nog geen enkele keer echt voor het zonnen op ons strand ben geweest, komt een bikinimoment natuurlijk wel dichtbij.
Zij het hier, zij het daar. (zomervakantie in Spanje)
Mijn bikini van jaren her is ernstig aan vervanging toe, al jaren.
Drama, een leuke bikini kopen vind ik zo'n drama. Lelijke kleuren, stomme pasvorm etc, ideaal doorschuif-moment.
Nu is er geen ontsnappen meer.
Ook niet aan de vraag 'bikini of age-appropriate/flaterend badpak' ...
Ik ga nog steeds voor de bikini, maar dat betekent wel wat extra aandacht voor minder calorieën (=minder kiloooooos, hopelijk)
Seizoens gericht eten betekent immers dat het seizoen bepaalt wat je eet, zomereten is dus bikinivriendelijk eten...
Heb mij maar weer eens gericht op minder koolhydraten en matigen met alcohol. Klinkt wel alsof ik in rehab ga.
Nou is koolhydraatarm echt geen straf als je zo eens Google't, lekkere roerbakgerechten met veel groente en soms vlees/vis. 't Grootste probleem is eigenlijk dat tafelgenoten er dan wel pasta/rijst/aardappelen bij eten...
What you see is what you don't get!!

Ontbijt is een veilig momentje, op mijn tijd is iedereen allang vertrokken naar school of werk.
Brood is prima te omzeilen met lekkere yoghurt, sappig seizoensfruit en misschien een nootje of extra vezels.
Ik hou van stevige, milde yoghurt. Type Danone nature (verplichte vakantiekost)
Op mijn werk verkopen wij Drentse Aa yogarde van kaasmakerij 'KARWIJ'.
Yoghurt gemaakt in Rolde of all places. Het dorp waar veel van mijn middelbareschool-genootjes woonden.
Natuurlijk vind ik deze yoghurt geweldig! Gevalletje positieve geografische discriminatie.
We zijn eens langs het adres op de pot gegaan, bleek dat al 4 jaar niet meer het bezoekadres te zijn. Bijzonder, consumentenbedrog? Later ontdekte ik dat het hele assortiment (roomboter, kwark, karnemelk etc.) verkocht werd in de lokale supermarkt en op de Asser markt (waar we net daarvoor geweest waren)
Bummer.

 

De yoghurt wordt extra lekker met fruit 'uut eigen tunne'

Zo van de plant in je mond, beter kan niet.

 Nu nog een tijdje volhouden...

Bijna

Ruim een week geleden werd ik weer een jaartje ouder/wijzer.
Nog net aan de goede kant van de 50, toch wel even slikken.
Ooit was ik 20 etc.
Vorig jaar heb ik mijn verjaardag niet echt gevierd, viel op een maandag, naar mijn idee werkte dan iedereen. Bleek later heel erg mee te vallen.
Dit jaar voor de dinsdag toch maar wat mailtjes naar buufs en vriendinnen gestuurd, en warempel konden er een paar!
Een paar vroeg, een paar laat en sommige ertussenin, dat beloofde dynamisch bezoek!

Door de family werd ik al vroeg verwend met mooie kado's, grotendeels op mijn verzoek.
Zo had ik al lang spijt dat ik tijdens mijn workshop met Annabel Langbein niet ook gewoon haar 2e boek had gekocht (was weer eens te zuinig), nu in the pocket. (kunnen ook alle afleveringen van 24 kitchen vd video)
Eindelijk een nieuwe garde, onmisbaar maar meerdere exemplaren gingen jammerlijk stuk. Nu mooie van Oxo, ligt ook nog eens lekker in de hand.
Cupcakevormpjes heb je nooit genoeg, hopelijk gaan deze niet doorschijnen vh vet.

hier ergens moet het gaan gebeuren

Heel blij was ik met de siliconenmal om halve bollen te maken van bijv chocolade (negerzoenen?), pannacotta's, taartjes etc.
Van 1 kadootje kan ik over een tijdje veel plezier hebben: 3 dahliaknollen.
Vind ik geweldige bloemen, maar zag altijd op tegen het uitspitten en binnen bewaren voor de winter.
Ben benieuwd of ze boven komen in onze schrale grond.

Ik had voor de visite 2 taarten gebakken, een soort grieksontbijt-yoghurttaart met rood fruit en  een gemarmerde chocolade taart.
's nachts in bed had ik echter bedacht dat er toch nog iets bij moest, ik was over allebei de taarten niet helemaal tevreden.
's Ochtends stond ik dus om 08.00 uur nog een taart in elkaar te flansen (rabarbertaart) en bleef mijn aanrecht een puinhoop.

Toen de visite eenmaal kwam was ik weer gezakt als 'perfect housewife', maar iedereen vond dat gewoon 'typisch Gerry'.
Slik, ik had het deze keer nu eens echt goed willen doen.
De taarten vielen goed in de smaak, vooral de yoghurttaart, lange tijd leek het zelfs dat mijn ochtendbaksessie totaal overbodig was geweest.
Met al de in/uit vliegende visite was het een uitermate gezellige boel en een hoop lawaai!

's Middags kwamen mijn ouders, ook gezellig natuurlijk maar ondertussen begon ik mij enigszins verkouden/grieperig te voelen.
Ik ben max. 1x per jaar ziek en dat was waarschijnlijk deze keer (op mijn vrije dag natuurlijk), ik kon niet ophouden met gapen, werd schor, hoesten en proesten en had een wattig hoofd.
Gelukkig hoefden we niets (behalve taart eten), 's avond uit gemak maar chinees gehaald. Doen we nooit dus is ook wel weer eens leuk.
Van mijn ouders kreeg ik nog meer groene kado's, een laurierstruikje en kruidenpotjes tijm en rozemarijn. Heerlijk zomers allemaal.
Later in de week kreeg ik van mijn schoonouders nog een zeer gewenste vlinderstruik en een tuin-kadobon, het zou wat kunnen gaan worden met onze tuin...
Nu bijna 2 weken later loop ik nog steeds een beetje na te hoesten, maar als het goed is komt de zomer er nu toch echt aan en dat gaat zeker helpen!
Ik moet extra genieten in jaar dat ik nog 'jong' ben...

Overflow.

Mijn blogritme is een beetje verstoord. Het komt er niet meer zo vaak van. Deels omdat een tijdje terug mijn werkdagen zijn gewijzigd en deels omdat ik mijzelf vaak gewoon geen tijd gun. Ik blog het liefst als niemand thuis is. Nou, er is bijna altijd wel iemand thuis!!
Dat vind ik (misschien) wel het grootste nadeel van pubers: de schooltijden. Of ze zijn het eerste uur vrij, òf er valt een les uit òf ze hebben gewoon maar les tot het 6e (14.00 uur?). Zijn mijn lagere school kids net weer vertrokken na de lunch komt er alweer een middelbareschool puber binnen zetten.
Van mij mogen ze niet de hele tijd achter de computer dus kan ik het zelf natuurlijk ook niet doen. Wèg middag. 's Avonds vind ik ook zo ongezellig voor mijn man (en hij denkt dan ook natuurlijk dat ik computerverslaafd ben).
Blijven dus maar weinig geschikte momenten over naast het huishouden/boodschappen/koken/relaxen. Ondertussen stapelt de inspiratie zich op want er komt natuurlijk wel genoeg voorbij waar ik over kan bloggen. Iets dat ik lees/ gekookt heb/meegemaakt heb/gefotografeerd heb. Aan de ene kant wel handig als reserve in tijden van writersblock, maar er ontstaat een beetje een overflow. En sommige items zijn seizoengevoelig en kun je later eigenlijk niet meer gebruiken. (daar ben ik goed in hè, problemen zien, perfectionisme).
Tijd voor schoon schip dus, de komende tijd ga ik proberen weer wat vaker te bloggen of mijn blogjes wat minder arbeidsintensief maken.
Zo had ik laatst in onze tuin foto's gemaakt van planten met een culinaire mogelijkheid. Een culinaire belofte. Sommige meer dan andere, neem bijv. de sering.

Fantastisch mooie boom, prachtige bloemtakken, heerlijke geur. De boom stond al in onze tuin en ik ben erg blij met de donkerpaarse kleur. Ook mooi voor een boeket binnen, maar dat plezier duurt nooit zo lang (ondanks 7UP/bleekwater etc.)
In een programma van Jamie Oliver zag ik dat je de bloemetjes ook kon eten. Er werden decoratieve ijsblokjes van gemaakt, heel mooi met een bloemetje binnen in. Nou, ik kan je vertellen, het is gewoon erg bitter! Geen succes.

Maar er was meer: bieslook.

Overal lekker in door het uiige smaakje en als bonus ook nog prachtige bloemen die je weer in een salade zou kunnen gebruiken. Ik neem mij ook steeds voor uien te gaan planten ivm de mooie bloemen.

Vorig jaar heb ik van mijn ouders een aalbessenboompje gekregen, toen geen bes gezien maar nu zitten er zowaar een paar trosjes aan. Ik hoop dat ik ze eerder kan oogsten dan de vogels!

oregano

Ooit had ik rozemarijn, tijm èn oregano, nu alleen nog oregano. Onverwoestbaar ondanks de strenge winters. Hoewel gedroogd eigenlijk een sterkere smaak geeft gooi ik af en toe wat blaadjes in een zomers gerecht, alleen al voor het idee!

Niet altijd blij ben ik met het zevenblad, het woekert overal en is bijna onuitroeibaar. Toch biedt ook deze plant culinaire mogelijkheden, laatst o.a pesto en soep gemaakt, wordt vervolgd......

Tot grote vreugde van onze jongste, Antal, hebben we dit jaar weer de braam op ons terras laten groeien. Enigszins onhandig met blote voeten, maar hij vond het echt geweldig stoer om met vriendjes even bramen te gaan plukken in eigen tuin. Daar hebben wij natuurlijk graag wat pijn voor over (hoewel..)

Tot slot hebben we nog steeds de vlierbes van vorig jaar. Maar aangezien de siroop ook nog steeds in de koelkast ligt, denk ik niet dat er dit jaar iets met deze boom gaat gebeuren, hebben de vogels ook iets!

Ontdekte schat in eigen tuin.

Soms kun je er met je neus bovenop zitten en het niet doorhebben.
Toen wij hier kwamen wonen stond er al een onoogelijke houterige boom achter in onze tuin. In de zomer zaten er best mooie witte bloesemschermen aan (snel vol luizen) en in de herfst zwarte bessen. Aangezien vogels deze bessen graag aten en vervolgens weer uitpoepten was het erg risicovol om je was buiten te laten hangen. (paarse vlekken). Omdat de boom/struik niet echt in de weg stond hebben we 'm maar laten staan.
Je hebt ondertussen vast al door over welke boom het hier gaat!
De 'Sambucus Nigra'. Beter bekend als de vlier.



Sambucus Nigra/vlier

Eerijk gezegd had ik wel eens gelezen over culinaire/medische mogelijkheden van de vlier, maar ik had mij er nog nooit echt in verdiept.
Nu de vlier weer in bloei staat kwam ik opeens veel enthousiaste blogberichtjes tegen over vlierbloesemsiroop/limonade en werd toch wel nieuwsgierig.

Bij ons in de winkel kun je het kant-klaar kopen, maar zelf maken is natuurlijk leuker.
Na een beetje Google'en had ik idee van de verhoudingen en ging aan de slag.
Wel in het mini, ik plukte een 3 tal mooie bloeiende schermen en stopte ze in een groot thee glas.
Heet water erop, schepje suiker en een kneep limoen. Dit liet ik een dag staan en ik was verkocht!
Wat een lekkere smaak. Fris, fruitig, bloemig.
(het lijkt wel FA-reclame).
Dit moest ik groter aan gaan pakken.

Weer een rondje Google. Veel informatie. Vroeger speelde de vlier best wel een belangrijke rol in het bijgeloof. Hij (eigenlijk Vrouw Holle die in de vlier huisde) zou beschermen tegen onweer en kwalijke ziekten. In het Duits (Hollunder/Frau Holle) en Engels (Elder/ Lady Ellhorn) vind je dit nog terug. Als een jong meisje tijdens de midzomernacht (21 juni) een met haar linkerhand geplukt bloesem achter haar bed hing, zou ze dromen van haar toekomstige echtgenoot. Dat heb ik vaker gelezen.

Het bleek wel een gelukkige keuze om de boom te laten staan, hij werd vroeger wel een complete medicijnkast inéén genoemd. Elk onderdeel heeft wel een medicinale werking.
De bladeren zouden helpen bij kneuzingen, de bloesem voor slijmverdunning in keel/neus, tevens zuiverend, de bessen als anti-griepmiddel en bij reumatische klachten, de schors laxeren en braakopwekkend. Ook houdt hij door zijn geur muggen op afstand.
Leuke uitgebreide info: http://www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-o-z/sambucus-nigra-vlier/.

Ik vind dit soort kruidenvrouwtjes-info altijd erg interessant. Mijn man niet (zijn vader was regulier huisarts), ook snapte hij mijn enthousiastme voor de vlierbloesemlimonade niet. Je kon er toch ook wijn en cider van maken! Zelfs jenever. Inderdaad zijn de culinaire mogelijkheden ongekend.
Siroop/limonade (lekker als Kir Royal-variant of in ijs), cider, beignets, pannekoeken, cakes (losse bloemtjes), gelei, thee, azijn en melk van de bloesem. Jam, wijn en jenever van de bessen. De jonge scheuten kun je inmaken, soort bamboescheuten. Ook schijnt er een eetbare winterpaddestoel op de takken te kunnen groeien: Judasoren.
Het is wel belangrijk dat je de juiste vlier neemt. Sommige familieleden kunnen namelijk zeer giftig zijn. Onze, meest algemene, vlier heeft 5 bladen. Neem nooit de struikachtiger kruidvlier (Sambucus Ebulus) met 7-11 bladen.

Terug naar mijn vlierbloesemsiroop/limonade. Veel leuke filmpjes op You Tube. Er zijn grofweg 2 methodes: warm of koud.  Voor limonade is heet water handig omdat de suiker dan al oplost.
Bij de koude manier schijn je een aromatischer smaak/geur te krijgen, warm doodt natuurlijk al het evt. aanwezige ongedierte. Veel tegenstrijdige info/methoden: alleen bloemen of hele schermen? Sommigen zweren bij neerzetten in de zon, bij anderen is dat absoluut verboden. Enige oplossing: zelf experimenteren.

Vlierbloesemsiroop

Veel mooie bloesemschermen met geel stuifmeel
0.5-1 kg suiker op 1 liter water 
citroenen/limoenen, in stukken, met schil
citroenzuur (apotheek, conserveringsmiddel) 20 gr/liter

Pluk de mooiste schermen. Prop ze ongewassen met steeltjes (voor mooie kleur) in een krappe emmer,

1. doe er koud water (tot ze net onder staan) en citroenen bij. Laat 24 uur staan. Zeven door een fijne doek. Het vocht verhitten met de suiker,  citroenzuur toevoegen en zachtjes inkoken tot siroop.
2. doe er heet water, citroenen en de suiker bij. Ook laten staan en zeven. Als je het erg lang wilt gebruiken ook dit vocht nog een keer verhitten, niet overmatig koken ivm opschuimen.

Evt. op smaak maken met meer citroensap.
Overschenken in zeer schone flessen. (200 C in oven of met soda uitkoken).
Als de flessen ook warm zijn, is de kans op knappen kleiner. Na juiste behandeling kun je de siroop een jaar bewaren.
Afhankelijk van het suikergehalte, 1 deel siroop met 5-7 delen water aanlengen tot limonade.

Ik stond al helemaal in de startblokken. Ik had al meerdere bomen gespot en wilde veel siroop maken, maar ik begin nu te twijfelen. Mijn vervolg mini-pogingen waren veel minder succesvol (bitter/niet bloemig) en de bloesems bevatten al veel ieniemini luizen (ik dacht eerst dat het een soort stuifmeeldraadjes waren) Een beetje extra eiwit kan waarschijnlijk geen kwaad, maar dit ontneemt mij wel de drinklust. Bij het zeven zal het wel weg zijn, of anders volgend jaar eerder plukken!