donderdag 31 augustus 2017

Viva España

 
 
 
Enigszins uitgekauwde titel, maar passend bij onze vakantie aan de Costa Brava.
We hadden 2 fijne, goed warme weken in de heuvels buiten Lloret de Mar. Dezelfde omgeving als waar we 3 jaar terug waren, maar dan dichter bij de zee.
Het huis was redelijk eenvoudig, maar centraal in de buurt was een restaurant waar we het zwembad van konden gebruiken en de zee was op loopafstand.
Zo kon ieder ook zijn eigen weg kiezen, met pubers weet je het maar nooit.

strandtent van onze baai Cala Canyelles
Loopafstand, technisch gezien wel, maar praktisch....
Tjongejong, heen ging nog wel, maar terug. Eerst een 50-100 treden trap en dan nog zeker een kwartier slingerend (de weg) heuvelopwaarts, in de ongenaakbare zon. Bij aankomst was je klaar voor een nieuwe zwempartij!
Lag natuurlijk aan mij, enkele reisgenoten deden het 's ochtends rennend als workout!!!
Ik besteedde mijn energie liever in de keuken.



Ons huis had een soort patioterras aan de voorkant, maar bovenop een groot zonneterras met wijds uitzicht en zeezicht. Vooral 's avonds prachtig met alle lampjes vd omringende huizen.

met onze 'nieuwe' aanwinst Jan




We zijn regelmatig uit eten geweest, maar we hebben de keuken ook goed gebruikt. Jammer genoeg waren er ook culinairbewuste mugjes, elke kookbeurt leverde meerdere jeukbulten op! Ebt je enthousiasme toch wel wat weg.
We aten lekker luchtig zomereten, veel vis en salades.

bietjessalade met blauwe bessen, frambozen en geitenkaas with a view

Heerlijke, spotgoedkope dorades op de BBQ

Op een gegeven moment was ik toch weer toe aan de Hollandse hap, natuurlijk wel met Spaanse twist: Spaanse chorizoworst,  snijboontjes en aardappelprak met knoflook, zure room en olijfolie. Jammie.

Ilja was met haar vriend Jan naar Barcelona gevlogen en kwamen na hun stadstripje (2 dagen voor de aanslag!) bij ons logeren. Waren we opeens weer met z'n 6'en!
Met moeite kregen we dat in onze auto gepropt dus de uitstapjes waren nooit ver weg. Langs de kustweg kon je via obscure paadjes afdalen naar de mooiste strandjes, ideaal voor onze snorkelliefhebbers.

 
aangespoelde walvis?
 

in een meegebrachte zak chips vond ik zomaar een hartje, love is everywhere
  Ik ben dan wel geen waterfan, maar had wel oog voor het natuurschoon:         
 
                   haaiei                                                  eetbaar?
   
Een beetje cultureel deden we in Pals, oud middeleeuws dorpje. Vergeven vd toeristen, elk huis was een winkeltje. Snel weer weg.

pretty picture van broer en zus
 
 
dan maar uit eten bij het restaurant van ons huisje. El Trull, superlekker en aardig personeel


Na een paar dagen trokken Jan en Ilja naar een dichtbij gelegen camping (wij hadden alle spullen meegesleept). Terrascamping met megamooi uitzicht over de baai. Ze konden nu op workout naar de toiletten!


We hadden eigenlijk gepland om ook een dagje naar Barcelona te gaan, maar dat voelde na de aanslag toch niet echt goed. Toeristje spelen.



Dus werd het een uitstapje naar Gerona, bekend om de kleurrijke gevels van de Joodse wijk langs het water. Gezellig.

pa en moe op een terras

 
Thuis had ik in een spullenwinkel een appelgroen jurkje gekocht, voelde mij echt Spaans, ahum.


Dichtbij Lloret lag mijn favoriete strand, Santa Christina. 2 geschakelde zandstrandjes met goede snorkelopties en leuke eetplekjes. Wel megadruk toen wij er op een zondag kwamen.


Sacha had ook nog mazzel, 1 v haar vriendinnen was met een groepje precies in dezelfde periode in Lloret, kon ze leuk een avondje mee stappen en blijven slapen. 1 avond was ook eigenlijk wel weer genoeg, geloof ik.
Ik kon ook zo blijven hangen in Lloret, er zat al een pub met mijn naam erop!


Opeens zat het er alweer op, Jan en Ilja kwamen nog een nachtje op ons huisje passen voor ze weer naar huis zouden vliegen en wij begonnen aan de lange terugreis naar huis.
Had ik best tegen opgezien, maar viel eigenlijk reuze mee.
Alleen voor de Spaanse grens was megafile en liep de temperatuur onder de auto op tot een historisch hoogte/dieptepunt van 50 C!!!
De airco van ons oude beestje trok het sowieso niet in Spanje, was best puffen dus. Maar onze trouwe ouwe (20+) sleepte ons er prima doorheen, zonder autopech in tegenstelling tot vele anderen.


Veel te vroeg voor onze thuisblijver arriveerden wij na een nachtje doorrijden in een megabende. Zo te zien had hij gedacht dat vakantie betekent dat je dus ook niets hoeft op te ruimen (2 weken lang....) en feestjes kunt geven.
Met veel plezier heb ik hem uit zijn bed getrokken voor een opruimactie en ben zelf in bed gedoken: alweer toe aan

              VAKANTIE!!!!!!!