woensdag 23 februari 2011

Ze hebben ' voetjes' !!!!!!!!

happy feet
Eigenlijk schijnt het de hype van 2010 geweest te zijn: macarons. Zelf heb ze wel eens op vakantie in Frankrijk gekocht. Meer voor de naam en het idee dan dat ik ze echt zo heerlijk vond.
Wat mij eigenlijk het meest aantrok was het feit dat het best een beetje een kunst is om ze zelf te maken. Die uitdaging moest ik natuurlijk een keertje aangaan. Afgelopen weekend was het eindelijk zover.
Eerst heb ik uren het internet afgespeurd naar zoveel mogelijk details en aanwijzingen voor de optimale bereidingswijze. Volgens mij kun je er op afstuderen. Het leek wel scheikunde. Fantastische sites met nog mooiere foto's en stap-voor-stap aanwijzingen. Veel verschillende recepten en methodes. Uiteindelijk koos ik een gulden middenweg. Fully prepared trok ik ten strijde.
Mijn bakplaat was niet supergroot, dus ik moest in 2x bakken. Gelukkig maar want nadat de 1e serie mislukte kon ik een paar kleine wijzigingen doorvoeren en voila: mijn 1e macarons ever, met 'voetjes'!
Dit voetjes-ding is errugg belangrijk bij het bakken van macarons. Het zijn namelijk de kleine karteltjes onder de gladde koekjes.
Het kenmerk van ECHTE (!) macarons. Als het goed is zijn het 2 identieke 'koekjes', gladde, glanzende, licht krokante buitenkant, chewy van binnen, meestal pastelkleurig, best zoet en op elkaar geplakt met een romige, ook gekleurde, smaakvolle vulling.
Deze vulling hoort niet buiten de voetjes uit te steken. Als je een hap neemt heb je dus eerst een krokantje, dan iets taai's en dan iets romigs. Alles in 1 hap! Een soort minigebakje.

De basis is een soort meringue. Er is een Franse en een Italiaanse methode. Bij de Italiaanse methode maak je een soort suikerstroopje van suiker en water dat je verhit tot een exacte temperatuur (122C ofzo), dit stroopje voeg je toe aan je opgeklopte eiwit.
Dit is een methode voor gevorderden maar wel met het meest constante resultaat. Ik had echter geen vloeistofthermometer (mogelijk verjaardagskadootje?) dus gokte ik op the French way.
Ik heb het volgende recept gebruikt, ongv. 20 macaronsetjes:

110 gr poedersuiker
60 gr amandelmeel
60 gr eiwit
40 gr kristalsuiker of minder, min 25 gr.(fijne tafelsuiker schijnt beter te zijn)
evt Cream of Tartar/zout
evt kleur/smaakstof

Het schijnt belangrijk te zijn om je eiwitten te 'agen', te verouderen. Dit doe je door je eiwitten minimaal 24 uur (kan tot 5 dagen) in een half afgesloten bakje in de koelkast te bewaren. Ze worden hierdoor gedehydrateerd/minder vochtig waardoor het schuim stabieler zou worden. Voor gebruik op kamertemperatuur laten komen. Zeef de poedersuiker. Eigenlijk ook het amandelmeel maar dat lukte niet in mijn bloemzeef. Ik heb het dus een beetje met mijn vingers gedaan. Poedersuiker en amandelmeel mengen.
Voor topresultaat maal je het mengsel kleiner in een foodprocessor (heb ik ook niet).
Klop de eiwitten een beetje stijf in een vetvrije kom. Evt. een beetje Cream of Tartar of zout toevoegen. (stabiliteit). Voeg dan beetje bij beetje de kristal/tafelsuiker toe, tot je glanzende, sierlijke, badschuim pieken kunt trekken. Je moet de bak op de kop kunnen houden maar het eiwit mag ook geen droge eilandjes vormen.  Voeg het amandel/poedersuikermengsel bij de merengue, net als de evt. kleur/smaakstof. (paar druppels, door het bakken wordt de kleur minder intense) of bijv. 2 theelepels cacao, voor dit laatste schijn je dan nog een eetlepel ongeklopte eiwit toe te moeten voegen)

Nu begint een 2e belangrijk proces: macaronage. Dit is het terugslaan van de merengue door ongv. 30 sec. redelijk stevig het mengsel te mengen. Daarna rustiger tot een egaal, dikke vla-achtig, vloeiend mengsel. Vaak wordt het met magma vergeleken. Als je het van de pollepel laat lopen zou het een dik lint moeten zijn die na een paar sec. in de massa wegglijdt. Dit is zeer belangrijk voor het eindresultaat: te kort is: oneven macarons die niet goed omhoog komen, te lang geeft barsten en geen VOETEN! . Oefening schijnt kunst te baren.
Zet een deels omgeslagen spuitzak (mondje 1 cm) in een hoog glas/kan zodat je 2 handen kunt gebruiken voor het vullen. (en er komt niets onderuit zoals bij mij, op de keukenvloer). Sla de spuitzak terug en houdt op één plek net boven de bakplaat (waar bakpapier op ligt) en spuit langzaam tot een hoopje van ongv. 4 cm. (net als soesjes) Het loopt nog een beetje uit. De evt piek kun je met je natte vinger gladstrijken. Tap met de bakplaat zodat luchtbelletjes verdwijnen.

Belangrijk onderdeel 3: De bakplaat laat je nu ongv. 1 uur staan. Zo ontstaat een dun vliesje op de macarons waardoor ze zo dadelijk goed rijzen.
Mijn oven (op normale stand) had ik op 140C omdat hij volgens mij altijd heter wordt (losse oventhermometer nodig, kado 3). Officieel 150-160C.
Voor de beste warmtegeleiding schijn je 3 professionele bakplaten op elkaar te moeten stapelen, als 1 superdikke plaat dus.
Ik hield na een paar minuten een pollepel tussen de deur voor het verlagen van de temperatuur. Na een paar minuten verschijnen hopelijk de VOETJES. Maximale baktijd voor deze maat macarons 12-13 minuten. Geheel laten afkoelen.
Als het goed is kun je ze makkelijk van het bakpapier afhalen. Ik heb ook gelezen dat sommigen ze er eerder afhalen en als het dan niet lukt schijn je wat water onder het bakpapier te kunnen laten lopen zodat ze los stomen. Ze kunnen echter ook soggy worden!

Net als bitterkoekjes (natuurlijk een beetje familie) schijnen macarons het lekkerst te zijn als ze even liggen, ze worden dan taaier. Zonder vulling kun je ze en paar dagen ingepakt bewaren. Of invriezen.

De vulling is natuurlijk een verhaal apart. Ik kwam de meest fantastische smaak en kleurcombinaties tegen. Zover kwam ik niet. Ik heb wat nutella met een beetje zachte boter gemengd en dat was erg smakelijk. Een soort bonbonpralinévulling. Ook had ik zachte boter met aardbeienjam en een beetje rode kleurstofpoeder gemengd. Nog niet helemaal fantastisch.

Een heel lang, misschien beetje saai verhaal, maar ik hoop dat het anderen over de streep trekt om het ook eens te proberen. Als je alle stappen precies volgt , is het best te doen. Ik lees ook verhalen van mensen die zeggen dat je alle poespas moet vergeten en gewoon niet te lang moet mengen.
Binnenkort ga ik het zelf, ook beginneling, nog eens proberen: misschien de Italiaanse manier, waarschijnlijk minder en fijnere suiker, en toch het amandelmeel proberen te malen. (nu hadden ze pukkeltjes).
Ook de kleur is voor verbetering vatbaar. Ik had erg veel foto's gemaakt en voor mijn gevoel zagen ze er steeds onsmakelijker uit: net lachende kunstgebitjes met een bruine tong.
Ik wilde lavendelkleur en mengde met rood en blauw. Het werd toen een soort vies-grijs-wit. Door extra rood eindigde ik met Bubblegum-rose!
Ze smaakten wel goed, naar meer!

Voor wie meer achtergrondinformatie of ideeën wil:
Naschrift 14/3/2011: gisteren heeft mij dochter(13) met een vriendinnetje ook gewoon macarons gebakken,
zonder hulp, zelfs zonder verouderde eiwitten, en ze werden prima. Weg mystiek.


Ik begin op een televisiegids te lijken, maar naast Masterchef heeft de BBC op het moment nóg een paar leuke kookprogramma's:
Net voor Masterchef(BBC 1) op donderdag: Hairy Bikers(BBC 2) 21.00 met als leuke subtitel : Mum knows best. Of course!
2 Harley-Davidson types reizen langs allochtone moeders in Engeland en leren de beste recepten uit verschillende culturen. Vorige week een Nederlandse die oa. kroketten maakte.: Recepten.
Ook altijd leuk: maandags BBC 2, 21.30: Raymond Blanc's Kitchen Secrets, per aflevering laat hij tips en tricks zien voor bijv. desserts of groenten etc.
Recepten van alle leuke foodprogramma's BBC HIER

zaterdag 19 februari 2011

Eerste bevindingen over de nieuwste BBC Masterchef.

Afgelopen woensdag zaten we klaar voor de aftrap van de nieuwe serie van Masterchef 2011. Ik moet zeggen, ik twijfel nog een beetje aan de nieuwe format. De originele, droge no-nonsense aanpak van de voorgaande jaren is een beetje vervangen door de eenheidsworst van alle kookprogramma's van deze tijd.
Veel aandacht voor sentiment. Veel close-up's van emoties. De juryleden lijken geïnstrueerd te zijn om het beslissingsmoment (in/out) minimaal 30 seconden te rekken voor een zo groot mogelijke impact. Zelf hebben ze ook regelmatig last van overborrelende emoties, 1x moest Gregg Wallace zelfs zijn ogen langdurig droogwrijven! Het resultaat (de bereidde maaltijd) leek niet meer het belangrijkste onderwerp van aandacht of zelfs criterium voor een plaats in de final-20. Jammer.
Eens kijken wat volgende week brengt. Het vooruitblik-filmpje leek een kopie van de Australian Masterchef. Zelfde buxus-logo en ik zou bijna zweren dat het dezelfde keuken is. (of was dat nou de NL-versie?).

Zelf vervaardig ik zeker geen Masterchef-waardige maaltijden. Het blijven toch en beetje gewone gezinsmaaltijden. Wel met veel smaak!
Laatst wilde ik weer eens iets anders voor onze pasta. Mijn kids zijn geen grote liefhebbers van paprika maar ik moest mijn groentela wat leger krijgen.
De volgende oplossing viel goed in de smaak:

Tagliatelle met paprikasaus

Tagliatelle met paprikasaus (zeker 6 porties)

500 gr. tagliatelle
1 ui, gesnipperd
1 rode paprika, in kleine stukjes
1/2 groene paprika, in kleine stukjes
1 grote wortel, in stukjes
stukje bleekselderij
1 grote tomaat (of 2 kleinere), in stukjes (of 1/2 blikje tomatenblokjes)
1 teentje knoflook, geperst
visbouillon (1 1/2 blokje met vocht)
Pernod, ruime scheut
peper/zout
half bosje peterselie (met stengel), rest voor garnering
snufje tijm, snufje oregano
ruime kneep citroensap
scheutje balsamicoazijn
olijfolie

Fruit de ui in de olijfolie. Voeg de paprika's, wortel, bleekselderij en knoflook toe. Bak alles tot het wat zachter wordt. Doe de rest van de ingrediënten (behalve de citroensap en de balsamicoazijn) erbij en laat het zeker een half uur op een zacht vuurtje lekker pruttelen. Als het droog wordt nog wat water toevoegen.
Vervolgens alles pureren en op smaak maken met het citroensap en de balsamicoazijn. Ook hier water toevoegen als het te dik is. Er zou room bij kunnen maar ik hou zelf niet van romige tomatendingen.
Ruim verse peterselie er over strooien.

Lekker met een gestoofd visje! Wij hadden gewoon diepvrieskabeljauw maar elke vis zou lekker zijn. Ook goed met bijv. grote garnalen. Mijn kids hadden niet door dat er paprika in zat en in ieder geval konden ze het er niet meer uit peuteren! Voor herhaling vatbaar.

dinsdag 15 februari 2011

Sorry foutje, Masterchef BBC op Woensdag!

Dom,dom. Ik had oorspronkelijk op mijn blog geschreven dat de nieuwe serie Masterchef op de BBC op donderdag 17 februari zou beginnen. Gelukkig was een lezer goed bij de tijd en stuurde mij gecorrigeerde info toe. Achteraf wist ik het ook wel maar had even een klein mentaal kortsluitinkje. Sorry. Details vermeld in blog van 14 feb.  Veel kijk plezier.

maandag 14 februari 2011

Nieuwe serie MASTERCHEF BBC v.a woensdag 16 febr. 2011 (ipv start donderdag)


Ik heb al eerder geschreven dat ik een grote fan ben van MASTERCHEF, en tot mijn grote vreugde begint aanstaande woensdag weer een nieuwe serie.
Het is alweer het 7e seizoen en deze keer gelukkig weer een amateurversie.
Er zijn deze keer wel een paar kleine veranderingen. Ze hebben waarschijnlijk goed gekeken naar de Australische versie en er een paar items van overgenomen.
Er zijn ruim 20.000 aanmeldingen per seizoen. Tot nu toe schijnen de juryleden Gregg Wallace en John Torode niet betrokken te zijn geweest bij de voorselecties. Zij ontmoeten de kandidaten pas als ze al definitief geselecteerd waren. Ze hebben echter het gevoel dat er veel potenciële koks verloren gaan bij de voorselectie. Vooral door zenuwen zouden eventuele kandidaten onderpresteren en afvallen.
Dit jaar worden er 2 auditionshows gehouden. Vergezeld door hun familie/vrienden krijgen de kandidaten (natuurlijk toch al een selectie) één voor één de gelegenheid om in 45 minuten met de door hen zelf meegebrachte ingrediënten een maaltijd voor te maken. Daarna mogen ze het in 10 minuten presenteren aan de juryleden. Als beide juryleden vóórstemmen krijg je 1 vd totaal 20 vergeefbare Masterchefschorten. Als ze het samen oneens zijn krijg je één herkansing.
Uiteindelijk zijn er dus 20 definitieve deelnemers en in 13 weken tijd gaan zij in een gloednieuwe keuken  vechten voor de titel Amateur Masterchef 2011.
Kick-off  woensdag 17 februari 22.00-23.00, vervolgd op donderdag 18 februari.
De daaropvolgende weken denk ik maandag-donderdag, maar dat kan ik nu nog niet goed vinden. Wij zitten in ieder geval klaar!
Wij kijken altijd graag met Engelstalige ondertiteling ( teletekst 888), handig ter ondersteuning , zeker in het geval van accenten (Scottish ofzo)
HIER de site van Masterchef. Recepten van alle foodprogramma's BBC HIER

 
naschrift 15 februari: ik had eerst foutief vermeld dat het op donderdag en vrijdag was. Info nu gecorrigeerd naar woensdag (22.00 uur) en donderdag (volgens mij ook 22.00), alles NL-tijd

PS. Last-minute Valentijnsfoto:

Rozencake
Fantastische siliconen cakevorm. Volgens mij ooit bij de Xenos gekocht. Vooral de bruine randjes geven het grootste effect. Ik ben echter ook wel nieuwsgierig naar het resultaat in Red Velvet uitvoering. (met veel rode kleurstof). Net echt denk ik.

Deze staat ook op mijn verlanglijstje: Nordic Ware, Sweetheart Rose Muffinpan.



Voor zover ik nu weet alleen verkrijgbaar via internet, graag zou ik het horen als iemand een verkoopadres in Nederland weet!
Of ik zou kunnen proberen om het als souvenir van onze vakantie in Amerika mee te nemen, maar ik ben bang dat we nu al serieus aan de overbagage zitten met evt nieuwe outlet kleding en andere culinaire souvenirs. 

vrijdag 11 februari 2011

And the winner of the Award is...........


Ik had het al wel eens gezien op een blog (geloof ik) maar er blijken Awards vergeven te worden van de ene Blogger aan de andere Blogger als blijk van waardering: de"My Blog has Attitude !"-Award.
Gisteren was ik the Lucky Girl, Nathalie van
Nathalie's Foodblog had zelf de eer gehad om deze Award te ontvangen en wilde deze o.a aan mij doorgeven! (omdat ik zo'n leuke schrijfstijl had)
Zeer vereerd natuurlijk. Ook al heb je zelf veel plezier aan het schrijven van je Blog, het is ook fijn om door andere gewaardeerd te worden.

Dat Award gebeuren is natuurlijk typisch Amerikaans (deze oorspronkelijk ook)
Zelfs op school schijn je daar allemaal Awards en Honours te krijgen aan het eind van het schooljaar, met de meest mooie namen (de beste schoenveterstrikker vd klas etc.), positieve aandacht is een Big Thing!
Nu lijkt het een beetje op een kettingbrief, iets dat ik normaal gesproken compleet boycot, maar in deze vorm vind ik het OK.
Je wordt zelf in het zonnetje gezet en je wijst je lezers op 3 andere Blogs die jij de moeite waard vindt. Alleen maar winnaars dus.
Nu komt het moeilijke deel: één vd voorwaarden voor het accepteren van de Award is dat je 3 redenen noemt waarom jij deze Award verdiend zou hebben. Ahum, moeilijk, moeilijk.
Misschien  
  • omdat ik graag mijn enthousiasme over eten met anderen deel?
  • omdat ik mijn directe omgeving met mijn Blog verlos van oeverloos geneuzel?
  • omdat ik blijkbaar anderen plezier doe met datzelfde geneuzel?               
            
Vervolgens hoor ik 3 (oorspronkelijk geloof ik 5) andere Blogs te nomineren voor de Áttitude Award, best ook moeilijk, ik lees veel Blogs maar dat zijn vaak Amerikaanse en ik wil nu graag Nederlandse Blogs in het zonnetje zetten!
Dit zijn ze geworden:

Uit de keuken van Levine (Arden): omdat zij een vd eerste blogs was die ik regelmatig las. Ze schrijft erg enthousiast over haar bakkunsten en bakt de mooiste broden! Tevens geeft ze broodbakcursussen aan huis. Sinds zij mijn link aan haar blog heeft toegevoegd krijg ik veel bezoekers via haar.

BloesemBlog van grafisch ontwerpster Irene van Hoof. Na vele omzwervingen woont ze nu met haar gezin in Kuala Lumpur en laat op haar blog haar dagelijkse vondsten op het gebied van huis en kidsstuff zien. De meest leuke dingen van individuele designers. Mijn favoriete onderdeel is echter: Mom Stories , waarin moeders/designers over de hele wereld een inkijkje geven in hun huis, gezin en werk. Ik word al helemaal moe als ik al die perfectie zie. Ik voel me echt een koekoeksjong.

Een bloem in je haar : een blog van de Madame van de internetwinkel Madame Charlotte waar je leuke dingen op eet/kookgebied kunt kopen. Met haar cateringbedrijf organiseert ze graag feesten met een personal touch. Met haar ruime ervaring op kookgebied (oa Allerhande) kan ze een origineel aanbod doen!

Ik hoop dat ook zij (en Nathalie) van hun Awards genieten want een beetje zonneschijn doet iedereen goed!!!!!!!!

donderdag 10 februari 2011

Zucchini bread.




Zucchini bread
Mijn tijd op het reisburo in Den Haag was een geweldige tijd. Heerlijke collega's, mooie kamer in een gezellig studentenhuis en natuurlijk mijn leuke werk. De zaken gingen goed, wij waren goed, we namen alle tijd voor iedere reis: groot of klein. Omdat mijn kamer dichtbij mijn werk was zag ik ook buiten werktijd geregeld klanten in bijv. de supermarkt. Het voelde als een klein dorp. De klanten waardeerden onze inzet en we kregen regelmatig bloemen, bonbons of zelfs souvenirs als dank voor onze inspanningen. Toen ik zwanger was van mijn oudste kreeg ik zelfs allerlei kraamkadootjes!

Toch zou ik het nu niet meer willen/kunnen doen denk ik: bij mij is het altijd alles/niets. 0 of 100. Omdat ik nu partime zou moeten werken zou ik dus niet voor de 100 kunnen gaan. Ik heb zelf altijd het idee dat ik het zelf het beste kan en het lijkt mij dan heel moeilijk om bijv. op dinsdag iets over te moeten dragen terwijl je zelf pas vrijdags weer komt. Zo'n vakantie regelen is een heel proces waar ik geen stap van zou willen missen. Bovendien zou ik er thuis over blijven malen.

Ons reisburo zat in een best gegoede buurt van Den Haag. We hadden dan ook veel ambassade-klanten, of van het International Court of Justice.
Van 1 Amerikaanse mevrouw zaten de kinderen  op een kostschool in Engeland en als ze thuis waren voor vakanties gingen ze altijd veel bakken. Als ze dan de terugvlucht moesten herbevestigen (moest toen nog) nam ze altijd brownies of zucchini bread mee! Heerlijk. Toen ze terug naar Amerika verhuisde heb ik dan ook het recept gevraagd en gelukkig gekregen.




Zoals je ziet is het recept veel gebruikt. Iedereen vindt het lekker. Mijn man trakteerde er vaak mee op zijn werk (8 cake's ofzo) en ik geef het ook vaak als kadootje, ook aan de meesters en juffen op de laatste schooldag.
Express noem ik het zucchinicake (Amerikaans en Italiaans voor courgette). Meestal verzwijg ik het mysteryingrediënt en laat de mensen raden. Dat lukt ze dus nooit!
Het is een vochtige cake, soort worteltjestaart maar niet erg zoet. Beetje Indische cake achtig. Bovendien is het makkelijk te maken met mokken als maat. Officieel hoort er een icing op maar dat doe ik nooit. Niet nodig.
Eet smakelijk.

Courgettecake(vertaalde versie), voor 2 cakes

Oven verwarmen op 180C
Klop 3 eieren met de mixer tot een schuimige massa. 
Vervolgens voeg je
·    2 mokken bruine basterdsuikersuiker   (300-325 gr)  
·    1 mok plantaardige olie ( 275  ml)                                                                                    
·    2 theelepels (5ml, soort toetjelepel) vanille extract  
      2 mokken geschilde, grofgeraspte, uitgeknepen courgette (ongv 1 grote   courgette)
Roer alles door elkaar met een houten/plastic lepel tot het weer 1 massa is. Ziet er eerst gek uit. Vervolgens
·         3 mokken bloem
·         1 theelepel  zout
·         1theelepel bakingsoda
·         ¼ theelepel bakpoeder
·         1 eetlepel (of 3 theelepels) kaneelpoeder.
Als laatste 1 mok in kleine stukjes gehakte walnoten (ongv  100 gr.) Alles door elkaar  roeren . 2 cakeblikken insmeren met boter en met bloem bestuiven, het overtollige er weer uit tikken anders krijgt je cake gekke witte randen.
Het deeg verdelen over de 2 blikken en het blik even op het aanrecht tikken om luchtbelletjes te verwijderen.  1 uur bakkken op 180C                                                                                                                                                                                                                                                         
*********
Vanille-extract is niet het zelfde als vanille-essence. Het is pure vanille op een alcoholbasis. Typisch amerikaans ingredient, soms in NL verkrijgbaar van het merk TipTop  
Bakingsoda is ook zo’n anglicaans ingredient. Verkrijgbaar bij de apotheker en ook onze wijnsteenbakpoeder is volgens mij het zelfde.
Bakpoeder is gewoon van Dr. Oetker.

1 mok is een stoere rechte koffiemok, ongv 275 ml


Evt. icing: combinatie van Monchou en poedersuiker

vrijdag 4 februari 2011

En route naar de lente!



Ik heb altijd een beetje moeite met de winter. Guur en grauw, niets voor mij. Gisteren was het echter een heerlijk dagje. Stralend zonnetje aan een strakblauwe lucht! Daar word je helemaal vrolijk van. Wel zie je door de zon ongenadig de vieze ramen en overal stof. Ik had kunnen gaan poetsen, maar ik ben gewoon lekker mijzelf gaan poetsen! Super-luxe: midden op de dag in bad. Lekker relaxen. Daarna Lentekleren aan. (lime-groene velours broek, speciaal voor deze gelegenheid bewaard, een wit ajourvestje en zomerse schelpenketting). Ik voelde me heel wat, maar werd natuurlijk compleet afgekraakt door m'n kids die vooral de broek vreselijk vinden. (hij heeft ook nog wijde pijpen).



Beetje vreemde foto misschien.
Voor de enige grote spiegel in huis (tienerkamer)
Dit alles deed me wel al heel erg verlangen naar de zomer. Frankrijk!
2 zomers terug waren we in de Provence. Heerlijk. Door mijn reisburoverleden ben ik nog altijd erg bezig met het verzamelen van en speuren naar de places-to-be. Zodra iemand het woord vakantie laat vallen duik ik al in m'n computer. Hele lijsten heb ik verzameld. Ook in de Provence hadden een heel leuk authentiek familiehuis. De oude oma moest haar badkamer nog leeghalen toen wij aan kwamen. Ook liet ze van alles in haar koelkast staan, maar dat ging me toch iets te ver. Lekker allemaal verse spulletjes gekocht in de heerlijke Franse supermarkten.

La douce France
Het huis in Mormoiron
Eén van de leuke uitstapjes die gemaakt hebben was naar Domaine de Marotte, een wijngaard gerund door een heel gezellige, zeer actief en kundig Nederlands gezin met 4 kids.Met een Ipod kun je individueel een wandeling maken over het terrein. Op vaste punten geeft de ingesproken Ipod op humoristische toon uitleg bij wat je ziet. Naast een wijnproeverij kun je ook de table vigneronne lunch bespreken. (picknickmand met lekkere hapjes).
Heerlijke buiten met fantastisch uitzicht lekkere locale producten eten vergezeld natuurlijk van hun eigen wijnen. Prima verzorgd, ook leuk met kids. Wij voelden ons God in Frankrijk.


Domaine Marotte Franse wijn van de Mont Ventoux
    

In hun shop kun je vervolgens de wijnen en andere waren kopen. Ze hebben ook een grote gite met zwembad te huur. (iets boven ons budget).
Ook na de vakantie kun je de vakantiesfeer vasthouden: hun wijn is/was in het Amstel hotel de huiswijn!
Een aantal geselecteerde wijnhandels in NL voeren hun wijn of je kunt het rechtstreeks bestellen via hun supersnelle bestelservice!  Als je in de Provence bent moet je zeker een langs gaan of een eetafspraak maken. Bon appetit!



PS Bijna vergeten: je kunt ook gaan druivenplukken tegen kost/inwoning. Het zal zeker zwaar zijn ( in de hitte) maar dat heb ik altijd een keertje willen doen. Misschien in mijn 2e jeugd?



DE reden waarom ik naar de Provence wilde!

 

dinsdag 1 februari 2011

Recept voor een gebroken hart.



ongekookte raviolihartjes

Mijn hart is gebroken door een Valentijnsrecept!
Dit wordt een vreselijk lang verhaal.
Al heel lang geleden heb ik een romantisch recept van Rudolp van Veen uit een tijdschrift gescheurd. Ik heb het al een keer gebruikt als bijdrage voor een huwelijkskookboek. Dit huwelijk hield niet lang stand. Het had een waarschuwing voor mij moeten zijn!
Het was een recept voor rode ravioli in hartvorm, met een visvulling en champagnesaus. Nu doen wij meestal niet echt aan Valentijnsdag.
Behalve die keer toen mijn man net een nieuwe baan had: met de kinderen had ik een kaart geknutseld en naar zijn werk gestuurd, hij was direct bekend bij  alle nieuwe collega's!
Voor dit blog vond ik het echter wel leuk om mij in het Valentijnsgedoe te storten (op kookgebied dan).
Volgens het recept kleur je de pasta door toevoeging van bietjespuree. Toen ik echter nog wat ging Google'en raakte ik erg in de war. In sommige recepten (bijv. Jamie Oliver) verving de puree 1 of meerdere eieren. In mijn recept had je juist meer eieren nodig! Ook kwam ik adviezen tegen om helemaal geen eieren te gebruiken maar bietensap (ipv benodigde water). Wat was wijsheid?

Ik besloot om minder eieren te gebruiken én puree én nog een beetje sap. 
De kleur werd heel mooi roze-rood maar over de structuur was ik niet helemaal tevreden. Nadat ik de vulling en de champagnesaus had gemaakt, merkte ik dat het niet voor niets een Dinner for two-gerecht was. Voor 6 personen schoot het niet echt lekker op! Dus draaide ik een deel vh deeg tot tagliatelle en gooide de vulling door de champagnesaus. Smaakte nog best redelijk.
Voor herhaling vatbaar.



Einde verhaal, dacht ik.
De volgende dag had ik echter weer goede moed. Nu alleen voor een goede foto. Weer nieuwe hartjes gemaakt met een andere vulling en deze in het restje water-bietensap (voor de kleur) van de vorige dag gekookt. De eerst mooi roze harten werden echter een afgrijselijke vleeskleur. Wat bleek: de bietensap was niet meer rood, maar eigenlijk bruin (door oxidatie?).
Ik was het zat.


vreselijk
MAARR, ik had er nu al zoveel tijd ingestoken dat er toch minstens één fatsoenlijke foto moest komen. Dus de volgende dag, met mijn jongste in zijn middagpauze, net voor dat ik zelf moest werken, weer aan de slag gegaan. Deze keer zijn ze mooi geworden. Er had alleen misschien iets meer vulling in gemoeten. In mijn haast zijn de foto's niet haarscherp geworden. Maar: ik ben er klaar mee! No more. Ik weet niet of iemand het nog aandurft. Dit was niet echt een reclameverhaaltje. Maar het pad der liefde is niet alleen bezaaid met rozen (of zoiets). HAPPY VALENTINE !!!!!!!!



redelijk eind resultaat
Pasta for lovers  

Voor de pasta:
1 gekookte rode biet
250 g pastabloem, (durum of combinatie met gewone bloem)
snuf zout
3 eidooiers (ik deed 2)
1 ei
Voor de vulling:
250 g wijtingfilet of andere witte vis,
1 dl room
1 eiwit (vond ik niet echt nodig, te eiwittige smaak) kan ook roomkaas zijn.
zout & peper
1 bos gemengde kruiden (bv. peterselie, kervel, dille, dragon (met mate!!))
olijfolie
fles bietensap (natuurwinkel)
pastamachine; hartjessteker (koekjes)
Champagnesaus:

1 gesnipperd sjalotje
2 dl champagne of mousserende droge wijn
2 el witte wijnazijn
1 laurierblad
mespunt tijm
3 dl slagroom (kan best minder) 
15 g boter
Pureer de biet met de staafmixer. Duw in een zeef het vocht eruit. Je hebt ongv  50 gram nodig.  Maak op het aanrecht een kring van bloem en zout. Doe de bietenpuree, de eidooiers en het ei in het midden en werk er beetje bij beetje de bloem door. Kneed alles tot een stevig, soepel deeg. Verpak het in plastic folie en het 1 uur rusten in de koelkast.
Pureer de vis met de room, het evt. eiwit en zout en peper in de keukenmachine. Hak de kruiden zeer fijn en meng ze door de vispuree. Breng voor de saus de champagne, azijn, sjalot, laurier en tijm aan de kook. Laat inkoken tot je de helft over hebt en zeef het. Voeg de room en de boter aan het ingekookte vocht toe en mix de saus voor het serveren schuimig met de staafmixer. Snijd het deeg in plakken en rol ze dun uit met een pastamachine. Beleg de helft van het pastadeeg met bolletjes vispuree. Bestrijk de randjes heel dun met water/eiwit en leg de resterende lapjes deeg erop. Druk het deeg om de puree aan. Steek met een hartjessteker hartjes uit de ravioli. Breng water aan de kook met zout en een scheut olijfolie erin. Als je bietenpuree over hebt kun je die aan het kookwater toevoegen zodat de pasta extra kleur krijgt. Bietensap kan ook. Kook de ravioli ca. 2 min. in het heel zachtjes kokende water. Serveer ze met champagnesaus en gestoomde sugar snaps of broccoliroosjes.


PS Verblind door al dit uiterlijke schoon heb ik niet eens de smaak besproken terwijl de liefde toch door de maag schijnt te gaan.
Doordat ik de champagnesaus al door de vulling had gegooid, heb ik niet het beoogde eindresultaat volgens het recept kunnen proeven. De biet veranderd denk ik niet echt veel aan de pastasmaak. In ieder geval smaakt het prima bij de vis. Door het gebruik van dragon (enigszins anijsige smaak) kan ik mij de combinatie met de champagneroomsaus goed voorstellen. Geitenkaasvulling is ook een idee. Het blijft een recept voor visueel genot maar dat is niet erg, het oog wil ook wat! Zolang het maar niet, uit het oog-uit het hart is!

PS 2. Ik heb ontdekt dat er voor mijn gerommel met spreekwoorden en gezegde een officieel woord bestaat: malapropisme. (van het Franse mal à propos = ongepast, het onbewust verhaspelen van een woord/uitdrukking met een gelijkklinkend woord/uitdrukking met vaak een onbedoeld komisch effect).
Er is laatst zelfs een boekje over uitgegeven! Ik ben dus niet de enige dombo.
Enige voorbeelden (ik moet soms echt 2x kijken):
- Dat werkt als een lap op een rode stier
- Hij ging een frisse neus scheppen.
- Dat is een wet van meten en persen.
- Hij is vlot van de broekriem gesneden.
- Ik sta hier antiseptisch tegenover.
- Ik sta nog in duplo.