Posts tonen met het label rijst. Alle posts tonen
Posts tonen met het label rijst. Alle posts tonen

vrijdag 29 september 2017

Druk en Foodblogswap sept'17


Op het moment loop ik over van ervaringen en indrukken, zou bijna wel elke dag kunnen bloggen, maar door al die activiteiten heb ik juist geen tijd!
Sommige zaken komen echter met een deadline en daar moet je je dan ook aan houden, zaken zoals de Foodblogswap.
Na zeker een 1/2 jaar besloot ik maar weer eens mee te doen, vind het principe toch echt leuk. Neuzen op andermans blog en dan iets koken wat je aanspreekt, evt overgoten met een Gerry-sausje...
Maar ja die deadline, is altijd weer een issue. Een hele maand kooktijd klinkt zo lang en opeens is het bijna op.

Voor deze maand mocht ik koken van 'Met KORT in de keuken', het blog van Andreas Kort.
Bijna 2 jaar geleden begon hij onder een andere naam een blog om de frustratie en het dagelijks leven met de ziekte van Lyme (reeds 15 jaar) van zich af te  schrijven.
Koken en leuke dingen doen helpt hem om het geheel beter draagbaar te houden.
Sinds begin dit jaar heeft hij onder de huidige naam een echt foodblog waarin hij wil laten zien dat je ondanks de bepalende en energieslurpende ziekte met wat improvisatie toch je droom kunt volgen, je oorspronkelijke zelf kunt zijn.
In zijn, nu nog wat magere, receptenoverzicht kwam ik voornamelijk bakrecepten tegen. Een echte zoetekauw?
Omdat ik zelf al redelijk veel bak gaat mijn voorkeur bij een swap altijd uit naar een hartig recept. Onder tijdsdruk eindigde ik bij Stroganoff met gehaktballetjes, niet te ingewikkeld en lekker bij rijst en aardappeltjes. (beide restjes in de mijn koelkast (1 + 1 =...)


Vluchtig las ik het recept door, had wel eens eerder iets Stroganoff-achtigs gemaakt. Direct miste ik drank, wodka, voor mij onlosmakelijk verbonden met dit gerecht. Dat werd dus mijn 1e tweak!
Omdat ik niet goed had gelezen werd onbedoeld matig gebruik van rode paprika de 2e..
Het werd die avond een latertje, maar het eindresultaat viel goed in de smaak. (zelfs bij de anti-romige-tomatensaus-fan, nou ja, ze vond de balletjes lekker)
Bj gebrek aan daglicht was het maken van een smakelijke foto een uitdaging, heel georganiseerd ook maar wat actiefoto's gemaakt. Handig voor een collage.
Met een achtergehouden balletje kon ik 's ochtends nog een normale foto maken, fijn begin vd dag: wodka for breakfast!

 

Gehaktballetjes in Stroganoffsaus

500 gr. rundergehakt
45 gr paneermeel of 1 à 2 beschuiten
2 el mosterd
1 el paprikapoeder, evt. gerookt of combi
1 ei
1/2 bosje platte peterselie, fijngehakt

saus:
2 rode paprika's (ik had 1/2e), blokjes of reepjes
1 doosje champignons, plakjes
1 grote ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, fijngeperst
1 el gerookte paprikapoeder (AH, Dille/Kamille)
1 blikje tomatenpuree
3-4 el creme fraiche, dikke yoghurt kan ook
1/2-1 runderbouillonblokje
100 ml water
50 ml wodka
1/2 bosje platte peterselie, fijngehakt

Meng het gehakt met de overige ingrediënten en maak er kleine balletjes van (20 st?) en braad ze licht aan in wat olie/boter.
Schep ze uit de pan en bak de paprika, knoflook, ui en champignons in het achtergebleven bakvet iets glazig. (evt klontje boter erbij)
Maak de saus door de overige ingrediënten toe te voegen en even op te koken.
Officieel hoor je de wodka even te flamberen in de pan, voorzichtig met je afzuigkap. (heb ik allemaal niet gedaan hoor)
Leg de balletjes terug in de  panen laat nog 10-15 min. meesudderen tot de saus de juiste dikte heeft (yoghurtachtig) en de balletjes gaar zijn.
Maak op smaak af met verse peper, extra zout?, extra wodka?, extra creme? Roer de peterselie er door en dien op met rijst/gebakken aardappelen of lintpasta en bijv. spercieboontjes.
 
 
Mijn husband reist bij vlagen veel naar Oostblok-landen zoals Polen en Oekraine, als relatiegeschenk krijgt hij dan vaak een fles wodka zoals deze mooi vormgegeven Chopin wodka uit Polen.
Niet echt mijn drankje, maar altijd handig voor huisgemaakte vanille-extract (puurste smakeloze alcohol verkrijgbaar in NL), cocktails en dus stroganoffsaus!!!!


donderdag 3 oktober 2013

Soto ajam

Zat ik dinsdag nèt klaar om te bloggen, belt een vriendin.
Sinds de middelbare school hebben wij contact gehouden, maar nu hadden we elkaar al even (1/2 jaar?) niet meer gesproken.
Dat hebben we weer goed gemaakt, ruim 2 (!!) uur later hingen we weer op!
Kletsen en kletsen, niet eens veel over onszelf maar over familie en de kids, veel over de kids.
Zij volgt mijn blog en blijft daardoor redelijk op de hoogte van mijn activiteiten/belevenissen, maar ik niet van de hare! (hè Willemien)


Naast het geplande bloggen liep ook de voorbereiding voor het avondeten een deukje op.
Als ik 's middags moet werken zorg ik dat het avondeten al vt voren klaar is.
Gelukkig was het eenvoudige kost, qua voorbereidingen dan, de maaltijd zelf is best feestelijk.
Op het menu stond soto ajam, Indische (niet Indiase) kippensoep, mijn versie.
Fijn gerecht om je koelkastrestjes in op te maken.
Gezellig met de kids omdat iedereen aan tafel zelf kan bepalen wat er in zijn soto gaat! Vrijheid-blijheid.

Soto ajam

4 (soep)kippenpoten
stuk prei, in ringen
2 uien, gesnipperd
stukje gember, gesnipperd
2 tenen knoflook
paar blaadjes lavas/maggiplant (optioneel)
1/2 rode peper
stengels koriander
blaadje citroenblad (djoetroet poeroek)
2 liter water (weet ik niet meer zeker, kan meer zijn, de kip moet onder staan)
1 kippenbouillonblokje 

Laat aan de kook komen en vervolgens 2 à 3 uur sudderen.
Officieel kun je het schuim verwijderen, heb ik niet gedaan.
Giet de bouillon door een vergiet in een andere pan en laat wat afkoelen.
Haal het vlees van de overgare kippenpoten, gooi botten en vel weg.

BOEMBOE:
1 ui
stukje gember
1 teen knoflook
paar kemerienoten/cashewnoten
1 tl ketoembar
1 tl laos
********
1 wortel, blokjes
rode paprika, blokjes

Pureer boven****staande ingrediënten tot een boemboe.
Fruit deze boemboe in een beetje olie in je oorspronkelijke soeppan tot het lekker ruikt. Pas op voor aanbranden.
Giet de bouillon bij de boemboe, voeg ook het gare kippenvlees en de paprika+wortelstukjes toe.
Laat 20 min pruttelen, maak op smaak met zout/peper/ketjap.

VULLING: (kunnen restjes zijn)
300 gr. sperziebonen/ spekbonen (*), gebroken en gekookt
1/4 Chinese kool, reepjes, rauw
taugé (officieel geblancheerd)
paar handen gekookte witte rijst/noedels
paar gekookte aardappelen, in stukken
hard gekookte eieren, gepeld
verse koriander
* zie blogpost Oet Grunnen

extra: kroepoek, pindasaus, ketjap, sambal

Zet de vulling in gezellige bakjes op tafel, giet je soto over in een mooie soepterrine en het feest kan beginnen.
Iedereen doet vulling naar keuze in zijn soepbord en overgiet het met geurige bouillon.
Zelf vind ik pindasaus er lekker in, wordt het een beetje Surinaamse pindasoep.
Schijnt ook goed te zijn tegen griepverschijnselen (snif, snuf) zoals alle kippensoep.





maandag 2 april 2012

Rijstpuddingtaartjes Toscaanse stijl


Net met een noodgang mijn huis een oppervlakkig gekuisd. Was zwaar nodig want ik had het hele weekend niets gedaan. Nu mag ik van mijzelf weer bloggen.
Het hele weekend heb ik in de computer zitten turen. Bijna nonstop. Het zijn mijn reisburo-genen. Voor de 2e week van onze zomervakantie zoek ik nog een leuke acco. Eerst wilden we over de Provence terug (naar oude acco) zodat we al op weg naar huis zouden zijn. De mevrouw vd acco reageert echter niet, waren we zulke slechte huurders?
Ondertussen ben ik weer van gedachten veranderd, we blijven de 2e week ook in Toscane. Het is tenslotte de 1e keer voor de kids en voorlopig ook de laatste (ben zelf Francofiel). In 1 week hebben ze vast niet genoeg ijs en pizza gegeten en ik wil de Toscaanse gloed langer vasthouden.
Ik ben zulke leuke dingen tegengekomen, kan bijna een reisburootje beginnen.
Toch blijf ik zoeken naar de perfecte acco, want wij zijn een beetje verwend.
Wij (mijn gezin) willen graag een vrijstaand boerenhuis, zonder buren. Een eigen zwembad zou het summum zijn, maar dat is zeker in Toscane snel te duur. Agriturisme zou een leuk idee zijn, maar daar heb je voornamelijk appartementen en dat is no go.
Nu ben ik 2 hele leuke opties boven Lucca (N.Toscane) tegengekomen, met eigen zwembad. Nog net te doen qua prijs (minder toeristisch gebied) maar ik ben bang dat de sfeer minder Toscaans is, meer Zwitsers. Ook zag ik foto's van haarspeldbochten en donkere tunnels, brrr. Misschien is het weer ook wel wisselvalliger en hebben we bijna niets aan het zwembad. Zijn er ervaringsdeskundigen? Ondertussen blijf ik zoeken, heb een paar plekjes achter de hand.

Als voorbereiding op onze vakantie lees ik op het moment regelmatig diverse blogs van Toscanebewoners. (soms ben ik overgeorganiseerd). Tussen de regels pik ik tips/tricks op voor leuke restaurantjes/bezienswaardigheden. Zeker voor de 1e week (als we met z'n 10'en zijn) is het handig leuke eetadresjes te bespreken. Als het aan mij ligt gaan we ook zeker naar La Vialla, bijv. voor de lunch. Kunnen we eenmaal thuis alles nabestellen via internet.
In 1 vd blogs kwam ik een enthousiast verhaal tegen over rijsttaartjes uit San Gimignano en die moest ik natuurlijk maken.
Ondanks onvrijwillige aanpassing van het recept (ik had geen rijstebloem en was de extra suiker in de rijstepap vergeten) was het een leuk en lekker taartje.
Weer eens wat anders, deed een beetje denken aan mijn paastaart van vorig jaar.


Rijstpuddingtaartjes (+/- 16)

voor de rijstpudding:
1 liter volle melk
1 eetlepel vanilleextract/1 vanillestokje
300 gr dessertrijst
geraspte schil van 1 citroen (biologisch), en beetje sap
3 + 3 el ruwe rietsuiker/kristalsuiker

8 gr bakpoeder
2 eieren, gesplitst, eiwit uiteindelijk stijfgeklopt

voor het deeg:
200 gr (patent)bloem
100 gr rijstebloem (wit/volkoren), ik gebruikte 100 gr maizena
150 gr ruwe rietsuiker/kristalsuiker
150 gr boter, geraspt/blokjes
8 gr bakpoeder
1 tl zout
1 ei, losgeslagen

Eerst het deeg: meng de bloem met de rijstebloem/maizena, suiker, zout en bakpoeder. Maak met de botervlokjes een kruimeldeeg met je vingertoppen. Voeg het ei toe en kneed luchtig en snel tot een deegbal. Niet te lang, wordt te warm. Rol uit tot 1 of meerdere dikke plakken en leg in plastic in de koelkast.
Maak de rijstpudding door de melk, vanille en citroenrasp bijna aan de kook te brengen in een pan met dikke bodem. Als het mengsel bijna kookt kun je de rijst toevoegen, zacht gaar laten koken , af en toe roeren, ongv 15-20 min tot gaar/zacht en plakkerig. Voeg 3 el suiker toe en laat compleet afkoelen.
Wanner de rijstpudding geheel koud is voeg je de eierdooiers, extra citroensap, 3 el suiker en bakpoeder toe. Sla de eiwitten stijf en vouw in het rijstmengsel. 
Verwarm de oven op 170C. Rol het gekoelde deeg tot lappen van 5 mm en steek met bijv. een glas rondjes voor 16 muffinholletjes. Vet de holletjes in en misschien zelfs bakpapier op de bodem (zie onder). Drappeer het deeg zachtjes in de holtes en vul met rijstpudding.
Bak ongv 30-40 min tot gaar en mooie kleur. Serveer evt. met jam/mascarpone.

Bron: HIER geweldig mooi blog met veel betere foto's, ze heeft ook een kookboek geschreven!

Voordat ik de foto nam hadden we 4 taartjes lekker opgepeuzeld. Ze gingen goed uit de vorm en bij ons er goed in. Voor de foto (volgende dag) wilde ik de rest uit de vorm halen, maar dat lukte niet goed. Ze zaten allemaal vast. In stukken en brokken waren ze ook lekker, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling! Misschien een ideetje om bakpapier op de bodem te leggen of ze binnen een 1/2 uur uit de vorm te halen.







vrijdag 30 maart 2012

Kipragout in rijstrand.



Ik had al een tijdje in een bouillonerige ragout, als een kroket zonder korst. Comfortfood bij uitstek. Ik vermoedde dat de rest van mijn gezin er anders over zou denken. Om hen te verleiden had ik van die bladerdeegragoutbakjes gekocht, zag het er in ieder geval feestelijk uit.
Lekker kipfilet gepocheerd in water met kruiden waardoor het tegelijk bouillon werd voor mijn saus. Ik probeerde de smaak heel basic te houden, maar moest aan het eind toch wat bijkruiden omdat het anders wel een erg flauwe babyhap werd.
Na een paar aarzelde happen werd de ragout positief ontvangen. Ik kreeg van mijn oudste zelfs 'een compliment': het was niet zo vies als het eruit zag!
Wauw. (of auw)

Kipragout in rijstrand

2 kipfilets
1 liter water
1 ui
3 zwarte peperkorrels
laurierblaadje


kleine ui, gesnipperd
bakje champignons, in plakjes
paar el bloem
evenveel boter
1/2 tl kerriepoeder
tl tijm
grote hand diepvriesdoperwten
2 scheuten slagroom
beetje cognac, scheutje
zout/peper
evt. beetje citroen
evt. 1 eierdooier
1 bouillonblokje (kip/groente)/scheutje maggi
lekker veel peterselie/selderijblad


Zet de kip op met het water, ui en kruiden. Laat bijna aan de kook komen en zet dan zacht. Ongv. 30/45 min. Voeg op het laatst de plakjes champignon toe zodat ze iets gaar worden, maar niet verkleuren. Laat koud worden en snij daarna de kip in kleine stukjes. Vis de champignons uit de bouillon en zet apart, gooi het laurierblaadje en de peperkorrels weg.


Bak de uisnippers in de boter tot ze zacht zijn, niet bruin. Doe de tijm erbij. Voeg de bloem toe en roer tot een roux. Laat een paar minuten zachtjes bubbelen. Voeg dan in porties de koude bouillon toe. (dit schijnt het geheim van een rouxsaus te zijn, altijd een combo van heet/koud, voor de beste binding). Breng tussen de porties bouillon de saus steeds weer aan de kook en goed roeren. Voeg zoveel bouillon toe tot de saus yoghurtdik is. Laat de saus 10 min. lekker pruttelen op laag vuur. Voeg dan de kippesnippers, champignonplakjes, doperwten en overige ingrediënten toe. Evt het extra bouillonblokje, zout/peper. Of verfrissen met kneepje citroen. Van het vuur af op het laatst nog de eidooier en de verse kruiden. Opdienen in het bladerdeegbakje met extra rijst.



De volgende dag moest ik natuurlijk nog een foto maken, maar de bladerdeegbakjes waren op. Een berg rijst met beige saus ziet er natuurlijk niet zo aantrekkelijk uit, maar opeens kreeg ik een brainwave: ik ging een rijstrand maken.
Normaal gebruik je daar vaak een savarinvorm voor (soort grote donut), maar die had ik niet. Ik had echter wel een kinder/mini tulbandvormpje. Leuk voor een 1 persoons rijstrand. De rijst warmde ik op in de magnetron tot stomend heet. De vorm vette ik in met een beetje slaolie (goed uitlekken). Vervolgens drukte ik de rijst goed in de vorm met de achterkant van een eetlepel. Toen ik de rijst uit de vorm kieperde was ik onder de indruk van de beauty!
Maagdelijk witte golven, bijna zonde om er saus bij te gooien. Toch maar gedaan voor de foto (en mijn ontbijt) hoewel mijn jongste het toen op een uitgebarsten vulkaan vond lijken. No problem, zo'n uitbarsting wil ik elke dag wel als ontbijt.

donderdag 24 november 2011

Doorzichtig recept.


Het blogverkeer lag even stil: meerdere probeersels pakten niet zo goed uit (oa glühwein-chococake). Ons dagelijks eten was niets bijzonders (boerenkoolstampot en weekendrestjes). Recepten genoeg, maar ik wil ze wel eerst getest hebben.
Gisteren was mijn man de hort op en zouden de kinderen poffertjes eten (alvast compensatie voor 'vieze' gezonde vegetarische pasta met geroosterde wintergroenten en geitenkaas later in de week).
Ik vind poffertjes geen avondeten en zocht dus naar luie alternatieven. Laat er nu net vorige week een Thaise afhaal/toko in ons dorp geopend zijn! We halen bijna nooit iets af. Soms Indisch, af en toe roti, zelden Chinees (slappe hap), nooit pizza. Ideaal probeermoment.
Een aardige Thaise dame had een klein assortiment zelfgekookte heerlijkheden. Ik ging voor een combo van rijst, garnalencurry, groene kipcurry en rundvlees met champignons. Omdat ik niet zeker wist of het genoeg was voor 2 eters (oudste dochter) nam ik voor de zekerheid ook een soort Thaise bami. Natuurlijk was het veel teveel. Het smaakte prima, maar de volgende keer ga ik toch weer naar onze Indische afhaal.
Voor mijn idee kan ik zelf ook aardig wat rommelen met verse groenten, kaffir lime leaves, kokosmelk en evt. currypasta's. Indisch is vaak bewerkelijker of tijdrovender.
(De overgebleven bami was trouwens met extra oestersaus een heerlijk ontbijt, dat dan weer wel.)

Ik dacht opeens weer aan een recept die ik al zeker meer dan 15 jaar bewaar, ooit uit de Allerhande gescheurd.
Het is een beetje Hollands-Thais, maar erg gemakkelijk en smakelijk. Geen actuele foto, maar wel ooit zelf vaak gekookt (pré-kids, wordt weer eens tijd, lusten ze vast wel, kan nooit zo 'erg' zijn als bovengenoemde pasta)

Roergebakken kip met kerrie en basilicum (2-3 personen)
200 gr kipfilet, in blokjes (kippendij kan ook)
1 ui, gesnipperd
1 groene paprika, in blokjes
2 teentjes knoflook
2 el olie
1 1/2 el kerriepoeder
1 zakje santen (creme, 30 gr. Conimex)
1 1/2 dl water
4 el vissaus, nam pla
2 el bruine basterdsuiker
3/4 el sambal badjak (gebakken sambal, minder heet)
1 zakje verse basilicum, 15 gr

Bak de kip, ui en kerriepoeder rondscheppend in de olie. 5 min. Knijp de teentjes knoflook er boven uit. Paprika, santen, vissaus, suiker, sambal en water aan de kip toevoegen. 5 min sudderen (langer in geval van kippendijen, dan evt extra water toevoegen).
Op het laatst reepjes gescheurde basilicum doorroeren. Serveren met pandanrijst.

Alternatieve groenten: witte kool, sperziebonen, doperwten, spinazie, mais, aubergine
Ipv kip kun je natuurlijk ook tofu gebruiken of ei of cashewnoten

Het is trouwens een wonder dat ik het recept nog heb, het was geminimaliseerd tot een fotoloos vodje (wilde het ooit inplakken) dat ooit tussen vettige ingrediënten had gelegen. Het papier was helemaal doorzichtig geworden. Mijn man vindt al die tassen (!!!) uitgescheurde recepten vreselijk. Scan ze toch voor de computer zegt hij dan, maar ik wil bladeren en in mijn handen houden. Net als echte foto's/digitaal. Goed, deze staat nu in de computer, zal ik het vodje misschien dan eindelijk maar weg gooien? Of toch nog maar even bewaren, voor de zekerheid, computercrash etc, toch....?

donderdag 30 juni 2011

Last-minute bijdrage aan juni Foodblog-event.


In mei heb ik voor het eerst meegedaan aan het Foodblog-event, thema zuivel.
Het host-stokje is doorgegeven aan Eetschrijver en hij heeft voor juni wel een heel bijzonder thema bedacht: gebruik een ingrediënt dat je niet in de supermarkt kunt kopen. Dus: op de markt, visboer, poelier, groentejuwelier of ander speciaalzaakje.
Daar moet je even over nadenken, vaak ga je voor het gemak/prijs gewoon naar de supermarkt. Je past evt. je menu gewoon aan naar het aanbod.
Kerst en Feestdagen zijn positieve uitzonderingen.

Wat dus te kiezen? Ik ga wel regelmatig naar de poelier, maar het blijft gewoon kip. De meeste kruiden kan ik gewoon in de S. kopen, behalve misschien dragon/salie maar met enig speurwerk lukt het meestal wel. Naar de markt ga ik voor lekkere olijven en verse vis, maar dat is ook bij de S. verkrijgbaar. Op mijn werk heb ik natuurlijk ook een paar favoriete artikelen (rozemarijn-maischips mjam, mjam, kokosrepen, dadelstroop, saksische leverworst, boeren geitenkaas, zuurdesem gerstebol enz.enz.), maar volgens mijn baas zijn wij een gewone S., ik mag nooit de andere winkels als gewoon betitelen.
Opeens wist ik het, het koopparadijs voor mij is 'De Zwarte Markt' in Beverwijk. Heerlijke Marokkaanse/Turkse/Aziatische levensmiddelen en direct een dagje vakantiegevoel.

Heerlijke dadels, vijgen, olijven, feta, lamsvlees, onmogelijk veel kruiden/groenten, brood, noten en ingelegde druivenbladeren. Deze laatsten ga ik vullen met rijst en kruiden: Dolmades!
Deze heb ik al eens gemaakt voor een 'Girls Only-borrel' en het was toen een groot succes. Omdat ik toen een aantal recepten gecombineerd had, weet ik niet meer exact wat ik gedaan heb. Deze keer gebruik ik een recept van NRC's Janneke Vreugdenhil.
Opeens kreeg ik een nieuwe ingeving: over onze heg hangen veel druivenbladeren van onze buurtjes. Waarom naar de 'Zwarte Markt' als je het in eigen tuin kunt oogsten? Dit is echt 'weg vd supermarkt'!
Toch enige twijfel: werkt het wel met verse bladeren, kan elk druivensoort gebruikt worden, moet je ze blancheren, eerst zelf inleggen in zout?
Kleine speurtocht op het net geeft de antwoorden: ja, ja, evt, nee.
Ook weer veel inspiratie opgedaan voor andere verwerkingsmogelijkheden: ingepakte gemarineerde geitenkaasjes en sardines voor de BBQ, een rundvleesgerecht en een aardapppelschotel. Allemaal heerlijk. Leegplukken die ranken!

Dolmades/Dalma's (Grieks/Turks)
250 gr druivenbladeren, vers/afgespoelde ingelegde
1 lenteui, gesnipperd
middelgrote ui, gesnipperd
250 gr middel-langkorrelige rijst, ongekookt
bosje bladpeterselie, fijngehakt
bosje dille, fijngehakt
50 gr rozijnen, gehakt
50 gr pijnboompitten, gehakt
50 + 100 ml  ml olijfolie
sap v 1 citroen + 1 of 2 plakken citroen
350 ml kokend water
peper/zout

Blancheer evt. verse bladeren enkele seconden in zout water. Meng alle ingrediënten behalve het water, de citroensap en 100 ml olijfolie. Veel zout. Snijd harde steeltjes weg en leg op ieder blad een eetlepel vulling. Sla de zijkanten om en rol tot een kleine sigaar. Bedek de (dikke) bodem van de pan met gescheurde of te kleine bladeren en de citroenplakken. Leg vervolgens de dolmades in een krappe cirkel op de bodem. Giet het water, de citroensap en de resterende olie hier bovenuit. Bedek de laag met een passend bordje zodat de dolmades niet gaan zwemmen. Breng aan de kook en laat vervolgens 35-45 min. zachtjes pruttelen tot de rijst gaar is en het vocht bijna opgenomen. Laat met de deksel op de pan koud worden.

naar recept van Griekse kookboek, Vefa's Kitchen


Resultaat: aardig, maar niet zo lekker als de vorige keer. Het was een smakelijk rijstrolletje, maar geen dolmade. Belangrijkste verschil was het gebruik van rauwe rijst. Je kunt de vulling niet goed op smaak brengen wat echt een probleem is, ik wilde meer citroen/kruiden en zeker ook knoflook. Ook gebruikte ik de vorige keer een rondkorrelige rijst waardoor de vulling meer één geheel vormde en de rijst ook zachter was. Ik wist niet meer welke welke was, maar ik kon geen verschil merken aan de rauwe of geblancheerde bladeren. Extra zout was echter wel welkom. Toch maar weer zelf bij elkaar verzinnen.

30 juni was natuurlijk al superlaat voor mijn bijdrage aan het juni-event, maar ik werd helemaal gek toen ik de hele dag computerproblemen had en helemaal geen blogpost kon maken. Pas vanavond werd de computer weer wakker en kon ik deze SUPER-last minute-bijdrage eindelijk bloggen! Nog net juni: 23.05 , snel versturen! Excuses.

maandag 25 april 2011

Napolitaanse Paastaart (en einde Masterchef amateurs 2011)

Het zijn rare Paasdagen. Normaal vieren we ook een beetje het begin van de Lente. Lammetjes, narcissen, tulpen en met een beetje geluk een waterig voorjaarszonnetje.
Nu is het de warmste Pasen ooit gemeten in De Bilt. We hebben al 2x gebarbecued en zijn vandaag zelfs naar het strand geweest (frisjes door een aanlandige=zeewind). Net zoiets als Kerst vieren in Australië, zonder sneeuw en kou maar met een Barbie (BBQ) op de beach omdat het daar dan hoogzomer is.
Toch een traditionele Paastaart gebakken. Naar oud familie recept van een Allerhande-lezeres.



Pastiera Napoletana


 Napolitaanse Paastaart ( Pastiera Napoletana)
3 schoongeboende citroenen (of biologische)
75 g boter
1 theelepel kaneel
150 g risottorijst
500 ml melk
350 g bloem
375 g kristalsuiker
8 eieren
2 sinaasappels schoongeboend
scheut Cointreau
goede kneep sinaasappelsap
klein scheutje sinaasappelbloesemwater (Marokaanse winkel)
2 x 250 g ricotta
beetje vanille-extract
poedersuiker

Rasp de schil van de citroenen. Voeg een derde van de rasp, 25 gram boter, een mespunt kaneel, wat zout en de risottorijst toe aan de melk. Kook de rijst in 20-25 minuten gaar (af en toe roeren en evt op een sudderplaatje zetten) Afkoelen.
Meng in de keukenmachine (of met de hand) de bloem met 175 gram suiker, de rest van de boter, 1 ei en 2 eierdooiers tot een glad deeg. Verpak het deeg in vershoudfolie en laat het 30 minuten in de koelkast rusten. Rasp de schil van de sinaasappels. Meng de ricotta met de sinaasappelrasp, de rest van de suiker,   de rest van de citroenrasp,  een mespunt kaneel, 4 eieren en 1 eierdooier, Cointreau, sinaasappelsap en sinaasappelbloesemwater.
Roer de afgekoelde risottorijst door het ricottamengsel, eventueel zou je nu kunnen pureren voor een homogene vulling. Verwarm de oven voor op 180 ºC. Verdeel het deeg in een grote en een kleine portie. Rol beide porties op een met bloem bestoven aanrecht uit tot ronde lappen. Bekleed de, beboterde 24 cm, bakvorm (ook de zijkanten) met de grootste lap deeg. Giet het ricotta-rijstmengsel op het deeg. Dek het geheel af met de kleine deeglap; druk de zijkanten goed aan. Bak de taart in het midden van de oven in 70-75 minuten goudbruin. Neem de taart uit de oven en laat 'm goed afkoelen. Bewaar de taart tot gebruik in de koelkast en bestrooi 'm voor het serveren met poedersuiker.
Bron: Allerhande 2007
In het oorspronkelijke recept werden gerstegrutten en reuzel gebruikt. Omdat je deze ingredienten in NL moeilijk kunt vinden zijn ze vervangen door boter en risottorijst.
De cointreau heb ik er zelf bij verzonnen, de oranjebloesemwater zou je waarschijnlijk ook wel weg kunnen laten, ipv vanille-extract kun je ook een zakje vanillesuiker toevoegen.
Het is een romige stevige taart. Een soort sinaasappel rijstevlaai met zanddeegbodem en deksel. Een klein puntje is al snel voldoende.
Het is erg onhandig om het deegdeksel precies op de vulling te leggen: als je het niet in 1 x goed doet kun je het niet corrigeren want het ligt in de drab. Mijn deksel was te klein. Ik heb het gepatched met losse stukken deeg. Het leek eerst erg slordig maar gaf uiteindelijk een rustiek uiterlijk. In de poedersuikerlaag heb ik een mooi rasterwerk gebrand door een lange metalen spies op het fornuis te verhitten en deze op de suiker te leggen ( werd caramel). Evt aandrukken met vorkje.

                    ********************************************************
Om nog even op BBC Masterchef terug te komen: morgen beginnen alweer 'The Finals'!
Zoals ik al eerder schreef zijn wij fervente BBC Masterchef-fans. Dit jaar was ik aanvankelijk iets minder enthousiast dan andere jaren. De format was een beetje veranderd: minder cuisine, meer emo-tv.
Omdat ook de frequentie lager lag (1x per week ipv 3 avonden per week) voelde je je ook minder betrokken, een paar keer waren we het zelfs bijna vergeten!
Toch zitten we er weer middenin, we gunnen het eigenlijk alle eindkandidaten.
Afgelopen week werd Jackie als laatste naar huis gestuurd. Beetje cynisch eigenlijk, als vegetarier wilde ze laten zien dat ze ook met vlees kon werken en dat deed haar uiteindelijk de das om. (misschien had ze niet geproefd).
Maandag (25 april, BBC1, 22.00 uur) beginnen the Finals! De laatste 3 kandidaten (The Final Three) Sara, Tim en Tom zullen 3 opeenvolgende dagen strijden voor de titel.
'K ben benieuwd welke beproevingen ze zullen moeten doorstaan en welke culinaire walhalla's ze zullen betreden!
Wij zitten er klaar voor.

BBC 1, 25,26,27 april, 22.00 uur (met de info die ik nu heb!)

Naschrift 28/4/2011: Tim heeft gewonnen!
Het is nu natuurlijk gemakkelijk te zeggen, maar wij wisten natuurlijk al heel lang dat hij 'the winner' was.
Volgens de juryleden was de kwaliteit van de finalisten misschien wel de hoogste ever. Ze hadden alle 3 kunnen winnen. Tim was echter toch een klasse apart. Door zijn creativiteit en bijzondere smaakcombinaties wist hij toch echt vernieuwende en unieke gerechten te maken.
Een soort foodwizzard!

maandag 15 november 2010

Ik maak geen reclame

Ik krijg de laatste tijd best veel reacties op mijn blog en de recepten! Dat is leuk en ook eng: heb ik alles wel goed opgeschreven, kan de lezer het gerecht wel op smaak afmaken als het een onbekend gerecht is? Etc.etc.
Op de hete eieren kwam in ieder geval een goede recensie. Ik geef dus nu ook het recept voor de bijpassende bami.
Waarschijnlijk is mijn bami absoluut niet Indisch, maar wel lekker.
Ik gebruik zeer veel groente. Mijn jongste is daar niet altijd blij mee. Laatst vond hij het echter zeer goed gelukt want er zou minder groente in zitten: gelukkig kon ik met een foto bewijzen dat dat niet het geval was!
( 1 kg voor 6 personen)


                            
In de tijd dat we nog in Den Haag woonden, pré-kids, maakten we eigenlijk voor het eerst goed kennis met de indische keuken. Door onze Indonesië vakantie, eetkamerrestaurant Bogor, Toko Toet en natuurlijk de Oosterse supermarkt achter de Bijenkorf. Onze grootste vondst was de pindasaus van Ratu culinair. Door deze grove korrels met water aan te maken ontstaat binnen no-time een heerlijke satésaus. Er zijn 4 smaken maar wij zijn blijven hangen aan de Petjel-variant (voor een soort warme Gado-Gado) omdat deze heerlijk citroenig en redelijk pittig is. Echt indisch, geen hollandse pindasaus! In onze huidige woonplaats zit geen toko maar gelukkig kan mijn buurvrouw voor supply zorgen van een toko bij haar werk. Dat is namelijk zo leuk: zeker 4 buren zijn nu ook aan de Petjel!

Lekkere bami ( voor 6 grote eters, of 2x)


1 ui, gesnipperd
1 gr.teen knoflook, gesnipperd/geperst
5 cm verse gember, geschild en gesnipperd
2 of 3 djoeroet poeroek blaadjes
evt. gedroogde garnaaltjes (surinaams?, echt heerlijk)
veel groente: bleekselderijstengel, wortel, bloemkool, 200-300 gr boontjes, broccoli, rode paprika, witte kool, tauge, paksoy, alles gesneden
1 pak bami van bijv. Honig
zonnebloem/arachideolie
ketjap manis, scheut
nam plah, vissaus, scheutje
sambal trassi, of gewone
beetje azijn, kan ook van augurken zijn
Boemboe sate, potje gemengde kruiden van Conimex, geen zakje, tl ofzo
poeder laos(galanga)1/2 tl, gember(djahé) 1/2 tl
gemalen kokos, beetje strooien
kneepje ketchup
blokje kippebouillon
petjel pindasaus van Ratu Culinair (toko, hopelijk)


Allereerst de bami koken, afgieten en koud laten worden. Zeker een dagdeel vt voren. Een scheut olie in de pan verhitten en het uitje fruiten. Als je de garnaaltjes gebruik: ook erbij. Daarna de knoflook, de djoeroet en de gember. Niet te hoog vuur. Vervolgens alle groenten behalve kool, tauge en paksoy. Lekker op hoog vuur roerbakken. Als het de droog wordt beetje olie of water erbij. Nu met de kruiden (boemboe, djahe, laos, sambal, ketjap en beetje kruimels van bouillonblokje) best hoog (iets te sterk) op smaak brengen want als de bami er doorheen zit gaat dat moeilijker. Door de bami zwakt echter wel de smaak erg af. Als de groente beetgaar is uit de pan halen en opzij zetten. De wok/wadjan schoonvegen en opnieuw verhitten. De afgekoelde mie roerbakken in ruim olie. Kapotsteken met de roerschep (?) tot alles niet meer aan elkaar kleeft. De groente weer toevoegen en alles mengen. De kool en tauge toevoegen en even meebakken. Weer water/olie toevoegen als het te droog wordt. Op smaak maken met extra boemboe, gember en ketjap. Nu de satesaus maken door de korreltjes bijna onder water te zetten. Even in de magnetron, roeren en nogmaal verhitten tot consistentie goed is. Als het afkoelt dikt het nog iets in. Een paar theelepels door de bami mengen (naar smaak). Afmaken met de azijn, ketchup, vissaus en kokos.


Lekker met gebakken banaan, hete eieren en kroepoek