Wie niet waagt, wie niet wint.....!

De Albert Heijn heeft zijn 'Allerhande', de DEEN een 'Boodschappen' en de Natuurwinkel de 'Smaakmakend'.
Allemaal leuke magazines om ideetjes uit op te doen, met lekkere recepten en vaak kennismaking met nieuwe producten.
Afgelopen editie bevatte de Smaakmakend een wedstrijd waarmee je een Kitchen Aid kon winnen. Die wil ik al heel lang (of any other keukenmachine) dus heb ik maar eens een kansje gewaagd. Wie niet waagt, wie niet wint!

De opdracht was om je lekkerste hoofdgerecht met herfstgroenten in te sturen, vega, vegan of met vlees. Alles mocht.
Gezien de stijl vh huisblad vd Natuurwinkel besloot ik voor vega te gaan, met het hippe quinoa als basis.
Biet, pompoen en knolselderij zijn natuurlijk herfstgroenten bij uitstek en hebben ook nog eens fantastische kleuren.
Geïnspireerd door mijn bieten-geitenkaas salade wilde ik bloemen uit de biet steken, waarom eigenlijk ook niet van de andere groenten?
Zo gezegd, zo gedaan!
Omdat de andere groenten veel zachter zijn was het echter moeilijker dan gedacht. De roosjes van geitenkaas pasten goed in het thema.
Gebakken oesterzwammen fungeerden als blaadjes en de paprikasaus complementeerde mooi als kleur en smaak. Voor de crunch een paar pecannoten, noten horen tenslotte ook bij de herfst.
Ik ben erg tevreden ook het eindplaatje en de smaak was ook heerlijk. Leuk zo'n opdracht, nu hopen op een leuk resultaat!


Herfsttuintje

Gekookte quinoa met uitgestoken bloemen van pompoen, rode biet en knolselderij, geitenkaasroosjes, oesterzwammen, pecannoten en paprikasaus.

Ingrediënten per persoon:
1 rode biet
1 rode paprika (of 1/2 groen, 1/2 rood)
1 à 2 plakken knolselderij
50 gr oesterzwammen
50 gr zachte geitenkaas (Bettine Blanc)
paar pecannoten
75 gr quinoa
paar plukjes peterselie
olijfolie
citroensap
zout/peper

fondantuitsteker bloemvorm
siliconen bonbonmal roos 

Kook de rode bieten in 20-30 min. gaar. Laat afkoelen en verwijder de buitenschil. Snijd in plakken van +/- 5 mm. Steek met de uitsteker bloemetjes uit.

Kook de quinoa in de dubbele hoeveelheid water met stukje bouillonblokje volgens de verpakking gaar in ongv. 15 min. Laat uitdampen en fluf op met een vork. Maak aan met een scheut olijfolie en wat citroensap. Roer er de fijngesneden peterselie door.
Vet de bonbonmal licht in met een beetje olie en vul elke holte wat zachte geitenkaas. Duw goed aan en strijk glad af. Zet 15-30 min. in vriesvak. Verwijder de roosjes door wat warm water over de buitenkant vd mal te laten lopen. Duw ze er zachtjes uit boven een bord.

Verwarm de oven op de hoogste stand, met grill. Halveer de parika’s en verwijder de zaadlijsten. Leg de paprikahelften met de velkant naar boven +- 10 cm vd grill. Leg folie onder de paprika’s. Rooster ongv. 10 min. tot zwart geblakerd. Leg in een schaal en dek af met plasticfolie. Verwijder na afkoeling het velletje. Pureer met de staafmixer met wat olijfolie tot een gladde saus. 
Halveer de pompoen en haal met een dunschiller de schil eraf.  Snijd in grove parten. Snijd met een groot mes 5 mm dikke plakken van de knolselderij. Verwijder de schil en uitstekels. Stoof op laag vuur beide groenten  met een beetje water en boter. 10 min? Zorg dat ze niet te zacht worden. Steek na afkoeling ook hier mooie bloemetjes uit.

Bak de oesterzwammen lekker gaar in de boter, kruid met peper/zout.

Schep de quinoa op een mooi bord en versier met de groenten, pecannoten en geitenkaasroosjes. Maak af met kleine dotten paprikasaus.
Eet smakelijk.

Serveertip: ook lekker met kleine spruitjes en ipv paprikasaus is pesto ook een goede optie

Ik kreeg van onze bezoekende kunsttak vd familie wel commentaar dat de compositie niet geheel klopte, er zat blijkbaar weinig lijn in, beetje chaotisch.
Tja, zo ziet mijn tuin er ook uit. Ik ben ook geen kunstenaar en het blijft eten!

Doorgeschoten cupido!

Ik was al best vroeg op dreef voor Valentijnsdag, had veel goede voornemens en inspiratie.
Misschien was ik tè vroeg want nu, op de dag zelf, ben ik er allang wel een beetje klaar mee.

Meerdere ideetjes mislukten namelijk, zo had ik ergens een recept opgescharreld van een bloedsinaasappel-merengue taart. Mooi contrast rood en wit.
De maizena waarmee de vulling gebonden werd maakte de kleur echter tot een soort ziekenhuis zacht oranje, 't zag er niet uit en lekker was het ook niet (zonde van alle eieren en boter). Zó de prullenbak in.

Vol goede moed ging ik over op plan B (of F of zo),
een magere mini-cheesecake gedecoreerd met hartjes. (geïnspireerd door mijn valentijns gelukskoekjes)
Natuurlijk gekleurd met puree van geroosterde bietjes.

Na aardig wat werk kon de cheesecake eindelijk in de oven, ik was best tevreden over het resultaat, de hartjes waren redelijk gelukt.
Minder tevreden was ik toen de taart uit de oven kwam: dwars door de hartjes liep een klassieke cheesecake-breuklijn, de taart was niet meer stralend wit en de hartjes een soort vleeskleurig!

Ik had nog hoop dat de smaak in ieder geval nog goed was, maar de bodem (van chocoladekoekkruimels) was soggy en pruttig en de vulling zo/zo.
Te ver door geschoten in mijn fantasie. De kids zaten er niet zo mee want aan het eind van de dag was de taart toch echt weer verdwenen!

Voor het eerst in jaren (ooit?) heb ik wel iets voor Valentijn ontvangen, mijn husband stuurde va India een foto vd bloemen op zijn hotelbalkon.
It's the thought that counts, hè?
Ik heb hem dus ook maar iets moois gestuurd:

HAPPY VALENTINE !!!!!!!!

Leuk voor Kerst !!!!

 

Mijn Kerst is al jaren de Kerstborrel voor buren en vrienden. Ergens in de donkere dagen voor Kerst. Dit jaar is het de zondag, 2 dagen vt voren. Morgen ga ik los met het bedenken en voorbereiden.
Als de borrel weer voorbij is ben ik eigenlijk helemaal klaar met Kerst terwijl het echte feest dan nog moet beginnen. Het komt dus dan ook altijd heel mooi uit dat we voor de Kerst altijd bij onze ouders zijn, als gasten. Lekker een paar dagen relaxen, misschien hier en daar nog een beetje helpen met koken en verder niets.
Toch voelt het soms ook wel een beetje kaal, geen eigen kerstdiner. Mijn man opperde dat we in de vakantie gewoon nogmaals Kerst vieren, als gezins-ding.
Op chique. Daar hoort natuurlijk ook een lekkere salade bij!
Vandaag heb ik met een ideetje lopen knutselen en ik denk dat het heel leuk geworden is.

Ik heb laatst bij DOK in Den Haag een sneeuwvlok koekjesuitsteker gekocht, deze uitsteker kun je echter voor veel meer dingen gebruiken dan alleen maar koekjes.
Om in de Kerstkleuren te blijven heb ik sneeuwvlokken gesneden uit plakken gekookte rode bietjes. Prachtige kleur.
Van zachte geitenkaas heb ik roosjes gemaakt met een bonbonmal (Xenos), beetje noten erbij, dressing en klaar is je feestelijke Kerstsalade!

Winterse bietensalade

meerdere grote rode bieten, diameter groot genoeg voor de uitsteker
plak zachte geitenkaas, bijv. Bettine Blanc
diverse zaden/noten, bijv. pompoenpitten, walnoten, hazelnoten
olijfolie
witte balsamicoazijn/wijnazijn
evt. sinaasappelsap
tijm
peper, zout
gemengde sla

In het geval van rauwe bieten, kook ze ongv. 20-30 min tot je er een mes in kunt steken. Laat ze afkoelen en schil ze. Snij ze in plakken van 1/2 cm (ongv.) dik.
Vet de bonbonvorm in met een beetje olie, druk een klont geitenkaas stevig in de roosvormpjes, maak de onderkant glad.
Zet de vorm 15-30 min. in de diepvries.
Maak een lekkere dressing. Haal de geitenkaasroosjes uit de diepvries. Schenk warm water over de bovenkant vd mal zodat de roosjes gemakkelijk loskomen. Doe dit wel boven een schaal/bord!
Maak de borden op met de sla, bietensterren, geitenkaas-roosjes, de noten en sprenkel de dressing er overheen. Pas op voor het bloeden vd bieten (roze vlekken op de geitenkaas!)

Eet smakelijk

Kerstengel

Voor de kerstborrel probeer ik altijd een leuke uitnodiging te maken en dit jaar was ik geïnspireerd door Pinterest.
Het kostte enige tijd/moeite om alle benodigde spullen in huis te halen, maar uit eindelijk zijn ze goed gelukt. (vlinderpaperclips bij de kantoorboekhandel, kralen bij Xenos)
Ook hier zijn materialen anders toegepast dan hun eigenlijke doel.
Prachtig in z'n eenvoud.
Ook leuk in een combi met kleine Kerst-kadokaartjes.

Duidelijke tutorial hier

Fijne kerst !!!!!!!!

Mislukt als Valentijn....

mislukte experimenten

Hoewel wij er zelf niets aan doen ben ik voor mijn blog natuurlijk wel met Valentijnsdag bezig.

Roze, rood, hartjes en rozen zijn natuurlijk basisgegevens. Wat dat betreft zouden mijn roze pastahartjes en rozencake een goed idee zijn, maar je moet natuurlijk wel blijven vernieuwen.

Hoewel, ik blijf in de biet hangen door de mooie rode kleur. Ideaal om gerechten rood te kleuren zonder gebruik te maken van kunstmatige kleurstoffen. Ruim voor 14 februari ben ik begonnen met een paar experimentjes, namelijk bietenmacarons en bietencake.

Beide experimenten zijn jammerlijk mislukt.

In het geval van de macarons kan ik dit goed begrijpen, door de toevoeging van een paar eetlepels bietensap verander je natuurlijk het vochtgehalte van het recept ingrijpend. Er schijnt ook gevriesdroogde bietenpoeder te bestaan en dat werkt wel. (Amazon.com).

De macarons rezen niet goed, werden beige en waren een beetje hol. Toch heb ik er de hele week heerlijk van gesnoept (iemand moet het toch doen?).

bubblegum beslag

Het mislukken van de cake was echter een grote teleurstelling, het beslag zag er fantastisch bubblegum-roze uit!

Voor het idee en geur/smaak had ik ook nog wat rozenwater toegevoegd. Ook tijdens het bakken leek alles nog goed te gaan, maar toe we de cake na het bakken aansneden leek het een doodnormale cake! Misschien iets grauwer.

Al het roze was weg! Er is vast wel een scheikundige verklaring voor dit fenomeen, maar het heeft even geduurd voor ik hier overheen was, ik had mij echt verheugd op een roze cake. Toch was het een lekkere cake die ook nog eens mooi gerezen was, geluk bij een ongeluk dus.

Roze tovercake

300 gr bloem

75 ml bietensap (origineel sap v 2 sinaasappels)

4 eieren

190 gr suiker

60 ml yoghurt

80 ml olie

(2 tl rozenwater, Turkse supermarkt)

evt. wat sinaasappelrasp

scheut dubbeldrank

1/2 zakje bakpoeder

snufje zout

Verwarm de oven op 180C.

Klop de eieren en de suiker 4 min. tot een dikke, crèmekleurige massa.

Voeg de yoghurt en de olie toe en roer met een garde. Voeg de bietensap toe.

Meng in een andere kom de bloem, bakpoeder en zout en voeg dit samen bij het eimengsel. Klop kort met een garde tot een roze geheel, niet te lang anders wordt het taai.

Bekleed de bakvorm met bakpapier of vet in met boter. Schep het mooie beslag in de vorm en bak 30-40 min. in de oven tot de bovenkant mooi bruin is en de randen iets los laten. Af laten koelen.

(idee: koninginnedagcake)

In de tussentijd ben ik genoeg leuke ideetjes tegengekomen op het net, maar die bewaar ik maar voor volgende 'Happy Valentine's'.

De bietencake ga ik denk ik nog wel een keer proberen, nu met geraspte gekookte biet erdoor net als in dit recept

PS. net een geweldig stukje gevonden op 'the net' over bieten en pH-waarden. Het is nu wel duidelijk waarom de cake verkleurde, beetje zuur erbij zou de oplossing zijn. Ik wist wel dat er een scheikundige uitleg zou zijn.

Lees uitleg hier

Verstandsverbijstering

Mijn blog lag even stil. Ik moest mij zelf even porren om te bloggen.
Niet omdat ik niet wist waar ik over wilde bloggen, maar omdat ik iets voor ogen had en niet wist of ik het kon overbrengen.
Het was namelijk een beetje gênant, maniakaal, doordrafend. En dat allemaal om iets basaals als eten. Gewoon voeding.

Uren ben ik kwijt met bloggen, internetsurfen, kooktv kijken, koken en fotograferen terwijl mijn huis er spic-span uit had kunnen zien, ik had extra kunnen gaan werken (zodat we wel kunnen verbouwen), studeren, qualitytime met mijn kids/man.
Ik geneer mij soms om de drukte die ik er om maak. En waarom eigenlijk?
Is het aandachttrekkerij? IJdelheid?
Het is natuurlijk een gemakkelijke crowdpleaser, iedereen zal blij met je zijn als je iets lekkers hebt gemaakt. Iedereen heeft ook een mening/ervaringen dus het is ook een leuke manier om contacten te leggen.
Maar is het niet heel oppervlakkig? Een vlucht voor moeilijker zaken, zoals een waardige studie, ingewikkelder werk, een goed gesprek of  een sociale gezinsactiviteit. ( huishoudelijk werk-vlucht niet te vergeten).
Laatst heb ik het wel heel bont gemaakt: wel 3 dagen in de weer voor 1 idee.
Meer dan 60(!) foto's gemaakt. Hoe gek kun je zijn?


zoet



hartig

Het begon allemaal met mijn cranberry-yoghurttaartje. Het leek mij leuk een hartige versie te maken met precies hetzelfde uiterlijk.
Al gauw had ik mijn plan klaar: een bieten/walnoten/geitenkaas 'salade'.

Ik begon met de bodem, iets kazigs met walnotensmaak en crunch.
Het basiskaaskoekjerecept was te kazig dus bakte ik ook 2 varianten met minder kaas, maar wel mosterd of mierikswortel.

Over de zachte geitenkaasgelei ben ik erg enthousiast, yoghurtachtig met uitgesproken geitensmaak. Zonder gelatine leuk als saus/dressing.
De bietengelei had wat meer hindernissen. De 1e keer had ik er helemaal niet aan gedacht het sap op smaak te brengen wat resulteerde in een zeer weeïg smakende gelei. De 2e keer was dat gecoverd, maar wilde de gelei niet stollen (door de azijn?) en daarna opeens te snel waardoor ik het niet meer kon uitgieten. 3x was gelukkig scheepsrecht! (dit alles in 2 dagen, wat een werkverschaffing)
Toen 1x alles klopte was het natuurlijk te donker voor leuke foto's.
Nachtje wachten dus, zou de bodem niet zacht worden, de bietenkleur doorlopen in de witte laag? Het viel mee.
De volgende dag probeerde ik een foto te maken gelijkend op het zoete taartje. Een stuk of 20 of zo. Toen brak opeens de zon door, weer minstens 10.
Toen dacht ik dat buiten de bietengelei misschien mooier rood zou lijken, (nee dus) another 10. Oja, ook een paar met sla er onder, binnen en buiten (+10).
Eindelijk besloot ik dat het genoeg was, ik ging de smaak testen.
Beetje olie/citroen op de rucola, hé dat glanst mooi (+5) en toen heb ik bruusk mijn vork er in gezet! Het voelde als een opluchting, nu KON ik geen foto meer maken!

En de smaak? Zeker leuk, goede combo van aanvullende smaken. Lekkere afwisseling van crunch en zachtheid. Alleen de bietengelei zou ik misschien vervangen voor flinterdunne plakken gekookte biet omdat deze iets te glibberig was.
Leuk als feestelijk voorafje, een salade maar net even anders.
Nu nog proberen of ik nog weet hoe ik alles deed. In mijn vlaag van verstandsverbijstering.

Bieten-geitenkaas-walnoot'salade' (min. 2 taartjes)

60 gr boter
20 gr suiker, 5 gr honing
70-80 gr bloem  en 15 gr amandelmeel + 1 eetlepel maizena (of alleen 1/2e kop bloem)
beetje zout/peper
2-3 tl gedroogde tijm
1 el geraspte Parmezaanse kaas (of oude)
1 à 2 tl mosterd
25-30 gr gecrunchte walnoten, liefst geroosterd

1/2e zachte bettine geitenkaasplak, verkruimeld
20 ml melk
1/2 gelatineblaadje

80 ml rode bietensap           }
scheutje balsamicoazijn    } òf zeer dunne plakjes gekookte biet
beetje peper/zout                 }
1x gelatineblaadje              }

meerdere bakringen als mal

Zet de oven op 190C. Mix de boter met de honing en suiker tot zacht.
Voeg de overige ingrediënten toe. Duw tot een platte koek in de bakringen.
Rol van resten een staaf.
Laat een 1/2 uurtje opstijven in de koelkast. (Snij de rol in dunne plakken). Bak vervolgens 20 minuutjes tot goudbruin. (dunne plakken misschien korter). Laat afkoelen.

Week de gelatine een paar minuten in koud water. Verwarm de melk in een beker in de magnetron (zo'n klein beetje) en laat de uitgeknepen gelatine er in oplossen. Meng dit mengsel door de geitenkaas tot een yoghurtachtig papje. Als het iets stevig wordt giet het uit in de mallen met kaasbodem.
Laat 1-2 uur opstijven in de koelkast.

Week de gelatine weer in koud water. Verwarm de bietensap in een pannetje/beker. Maak op smaak met de azijn en peper/zout. Los de uitgeknepen gelatine op in de warme bietensap. Wanneer het mengsel lobbig wordt (misschien helpen met koelkast) dit mengsel als 3e laag in de mal schenken. Opstijven in de koelkast.

(Of vervang de laatste laag door dunne plakjes gekookte biet gewenteld in een vinaigrette.)Eet smakelijk!

Recept voor een gebroken hart.



ongekookte raviolihartjes

Mijn hart is gebroken door een Valentijnsrecept!
Dit wordt een vreselijk lang verhaal.
Al heel lang geleden heb ik een romantisch recept van Rudolp van Veen uit een tijdschrift gescheurd. Ik heb het al een keer gebruikt als bijdrage voor een huwelijkskookboek. Dit huwelijk hield niet lang stand. Het had een waarschuwing voor mij moeten zijn!
Het was een recept voor rode ravioli in hartvorm, met een visvulling en champagnesaus. Nu doen wij meestal niet echt aan Valentijnsdag.
Behalve die keer toen mijn man net een nieuwe baan had: met de kinderen had ik een kaart geknutseld en naar zijn werk gestuurd, hij was direct bekend bij  alle nieuwe collega's!
Voor dit blog vond ik het echter wel leuk om mij in het Valentijnsgedoe te storten (op kookgebied dan).
Volgens het recept kleur je de pasta door toevoeging van bietjespuree. Toen ik echter nog wat ging Google'en raakte ik erg in de war. In sommige recepten (bijv. Jamie Oliver) verving de puree 1 of meerdere eieren. In mijn recept had je juist meer eieren nodig! Ook kwam ik adviezen tegen om helemaal geen eieren te gebruiken maar bietensap (ipv benodigde water). Wat was wijsheid?

Ik besloot om minder eieren te gebruiken én puree én nog een beetje sap. 
De kleur werd heel mooi roze-rood maar over de structuur was ik niet helemaal tevreden. Nadat ik de vulling en de champagnesaus had gemaakt, merkte ik dat het niet voor niets een Dinner for two-gerecht was. Voor 6 personen schoot het niet echt lekker op! Dus draaide ik een deel vh deeg tot tagliatelle en gooide de vulling door de champagnesaus. Smaakte nog best redelijk.
Voor herhaling vatbaar.


Einde verhaal, dacht ik.
De volgende dag had ik echter weer goede moed. Nu alleen voor een goede foto. Weer nieuwe hartjes gemaakt met een andere vulling en deze in het restje water-bietensap (voor de kleur) van de vorige dag gekookt. De eerst mooi roze harten werden echter een afgrijselijke vleeskleur. Wat bleek: de bietensap was niet meer rood, maar eigenlijk bruin (door oxidatie?).
Ik was het zat.



vreselijk

MAARR, ik had er nu al zoveel tijd ingestoken dat er toch minstens één fatsoenlijke foto moest komen. Dus de volgende dag, met mijn jongste in zijn middagpauze, net voor dat ik zelf moest werken, weer aan de slag gegaan. Deze keer zijn ze mooi geworden. Er had alleen misschien iets meer vulling in gemoeten. In mijn haast zijn de foto's niet haarscherp geworden. Maar: ik ben er klaar mee! No more. Ik weet niet of iemand het nog aandurft. Dit was niet echt een reclameverhaaltje. Maar het pad der liefde is niet alleen bezaaid met rozen (of zoiets). HAPPY VALENTINE !!!!!!!!




redelijk eind resultaat

Pasta for lovers  

Voor de pasta:
1 gekookte rode biet
250 g pastabloem, (durum of combinatie met gewone bloem)
snuf zout
3 eidooiers (ik deed 2)
1 ei
Voor de vulling:
250 g wijtingfilet of andere witte vis,
1 dl room
1 eiwit (vond ik niet echt nodig, te eiwittige smaak) kan ook roomkaas zijn.
zout & peper
1 bos gemengde kruiden (bv. peterselie, kervel, dille, dragon (met mate!!))
olijfolie
fles bietensap (natuurwinkel)
pastamachine; hartjessteker (koekjes)
Champagnesaus:
1 gesnipperd sjalotje
2 dl champagne of mousserende droge wijn
2 el witte wijnazijn
1 laurierblad
mespunt tijm
3 dl slagroom (kan best minder) 
15 g boter
Pureer de biet met de staafmixer. Duw in een zeef het vocht eruit. Je hebt ongv  50 gram nodig.  Maak op het aanrecht een kring van bloem en zout. Doe de bietenpuree, de eidooiers en het ei in het midden en werk er beetje bij beetje de bloem door. Kneed alles tot een stevig, soepel deeg. Verpak het in plastic folie en het 1 uur rusten in de koelkast.
Pureer de vis met de room, het evt. eiwit en zout en peper in de keukenmachine. Hak de kruiden zeer fijn en meng ze door de vispuree. Breng voor de saus de champagne, azijn, sjalot, laurier en tijm aan de kook. Laat inkoken tot je de helft over hebt en zeef het. Voeg de room en de boter aan het ingekookte vocht toe en mix de saus voor het serveren schuimig met de staafmixer. Snijd het deeg in plakken en rol ze dun uit met een pastamachine. Beleg de helft van het pastadeeg met bolletjes vispuree. Bestrijk de randjes heel dun met water/eiwit en leg de resterende lapjes deeg erop. Druk het deeg om de puree aan. Steek met een hartjessteker hartjes uit de ravioli. Breng water aan de kook met zout en een scheut olijfolie erin. Als je bietenpuree over hebt kun je die aan het kookwater toevoegen zodat de pasta extra kleur krijgt. Bietensap kan ook. Kook de ravioli ca. 2 min. in het heel zachtjes kokende water. Serveer ze met champagnesaus en gestoomde sugar snaps of broccoliroosjes.


PS Verblind door al dit uiterlijke schoon heb ik niet eens de smaak besproken terwijl de liefde toch door de maag schijnt te gaan.
Doordat ik de champagnesaus al door de vulling had gegooid, heb ik niet het beoogde eindresultaat volgens het recept kunnen proeven. De biet veranderd denk ik niet echt veel aan de pastasmaak. In ieder geval smaakt het prima bij de vis. Door het gebruik van dragon (enigszins anijsige smaak) kan ik mij de combinatie met de champagneroomsaus goed voorstellen. Geitenkaasvulling is ook een idee. Het blijft een recept voor visueel genot maar dat is niet erg, het oog wil ook wat! Zolang het maar niet, uit het oog-uit het hart is!

PS 2. Ik heb ontdekt dat er voor mijn gerommel met spreekwoorden en gezegde een officieel woord bestaat: malapropisme. (van het Franse mal à propos = ongepast, het onbewust verhaspelen van een woord/uitdrukking met een gelijkklinkend woord/uitdrukking met vaak een onbedoeld komisch effect).
Er is laatst zelfs een boekje over uitgegeven! Ik ben dus niet de enige dombo.
Enige voorbeelden (ik moet soms echt 2x kijken):
- Dat werkt als een lap op een rode stier
- Hij ging een frisse neus scheppen.
- Dat is een wet van meten en persen.
- Hij is vlot van de broekriem gesneden.
- Ik sta hier antiseptisch tegenover.
- Ik sta nog in duplo.