donderdag 29 september 2016

Soms zit 't mee, soms....

 
Gezond eten. Wat is dat eigenlijk?
Afhankelijk van welke bril je opzet zie je een ander antwoord...
Vegan, vegetarisch, koolhydraatarm, paleo, oerfood, glutenvrij, lactosevrij, suikervrij, zoutarm, alles is mogelijk.
Allergien daargelaten zijn veel eetkeuzes toch gebaseerd op een persoonlijke overtuiging.
Zoals de zeer zelfbewuste dames van Green Happiness in de NRC kortgeleden etaleerden.
Naar aanleiding van enige boute uitspraken viel heel culinair en voedingkennend-Nederland over hen heen: 'te kort door de bocht, ongezond, wetenschappelijk ongefundeerd'.

Voor mij is gezond eten zelfgemaakt, geen zakjes en pakjes.
Soort van 'wat je oma gegeten zou kunnen hebben'.
Maar met mijn kookbril op vind ik al die diëten en overtuigingen zeker wel interessant, massa's nieuwe ingrediënten en smaakcombinaties komen voorbij.
Wie had jaren geleden gedacht dat je van bloemkool heerlijke rijst kon maken, hummus met biet of pompoen (überhaupt hummus) zou eten, pannenkoeken van banaan, dadel-brownies, zeewierspaghetti etc.etc.
Er gaat een wereld open aan nieuwe smaken.

salade van spitskool, gerookte kip, komkommer, tomaat, radijs, pompoenzaden en dille. Mjam

Kortgeleden bedacht ik dat ik toch ook maar eens iets dieeterigs moest gaan doen.
Met het klimmen der jaren liftte er ook steeds een kilootje mee!
Aangezien ik altijd slank geweest ben was dat best even wennen, maar menigeen zou bij mij de noodzaak v een dieet toch nu nog niet zien.
Toen de weegschaal echter letterlijk een 'duivels' getal liet zien leek het voor mij tijd voor actie voordat het echt noodzaak zou worden.
Gewoon 5 kilo er af, terug richting vroegere tijden......
Aangezien ik altijd van 0 of 100 ben, moest het vooral rigoreus gebeuren.
Een tijdje lijden en dan rustig stabiliseren was het plan.
Zo besloot ik glutenvrij en koolhydraatarm te gaan eten.
Geen granen, geen aardappelen, geen brood, geen koekjes, geen rijst, geen pasta en ook maar direct wat minder alcohol.
Mijn nieuwe eten werd: maaltijdsalades, bloemkoolrijst, kwark met zaden/vruchten, kikkererwtpannekoekjes, veel groente, peulvruchten, eieren, vis en vlees.
Direct ook maar naar de sportschool gegaan (nou ja, 1 keer).
Alles ging best goed, 2 weken lang.
Prima gegeten van onverwacht heerlijke smaken en zaken.
Maar, na 2 weken gaf de weegschaal precies hetzelfde duivelse getal aan, geen onsje anders.
Slik.
Gingen we ook nog een nachtje weg en op verjaardag bij mijn ouders, uiteten naar het strand etc.etc.
Tijd voor keiharde actie dus. (= exit dieet) Lekkurrrrr.
Fun while it lasted.
Nu opzoek naar plan B.....( of C)

donderdag 22 september 2016

Wonderen der natuur



Dit jaar hadden wij voor het eerst een courgetteplant in de tuin. (met dank aan de AH)
Ik ben dol op courgettes. Gegrild, gebakken en gekookt, maar had ze nog nooit echt zien groeien.
Het neemt aardig wat ruimte in, maar dan kun je ook echt genieten van de vrolijke gele bloemen en natuurlijk de opbrengst.
Opbrengst???????
Aan alle kanten wordt je gewaarschuwd voor maandenlang courgette eten (planten schijnen wel meer dan 20 stuks te kunnen groeien), maar wij hebben tot nu toe maar 2 prachtige exemplaren.
Ik weet nog niet helemaal wie er achter zitten, maar waarschijnlijk zijn de slakken, pissebedden of oorkruipers (Gronings?) ook fan van courgette.
Menig bloem verdween ergens in een maag....



Omdat we na een tijdje nog helemaal geen courgette zagen zocht ik wat info op internet.
Logischerwijs zijn er vrouwelijke en mannelijke bloemen nodig en bijen of andere insecten.
Het zag er naar uit dat wij voornamelijk mannelijke bloemen hadden...
Daar gebeurt niet echt wat mee, de vrouwelijke bloem heeft al een mini-courgetje onder zich hangen. Super cute.
Als een echte botanicus hield ik onze plant nauwlettend in de gaten tot ik zo'n mini-moeder ontwaarde.
Eenmaal groot genoeg gegroeid sneed ik de vruchten vd plant, als mede-moeder deed het echt een beetje pijn.
Verwerken in het eten riep vreemd genoeg geen emotie op, behalve LEKKER!

onze 'oogst' smaakte echt veel sappiger en verser dan de supermarktexemplaren

Naast onze bekende gegrilde salade, maakte ik ook een gezonde reep naar recept vd Allerhande.
Heel komisch om te zien hoe onze grootgrutter meelift op de gezonde golven,
ze verkopen soms zelfs ingrediënten die je nog niet bij de bio-super tegenkomt!
Wel heb ik het recept nog wat gezonder gemaakt, 200 gr olie en 350 gr dadels (2 vlakommen vol) leek mij een beetje teveel van het 'goede'.
Ter compensatie heb ik de bovenkant bestreken met gesmolten chocolade en amandelsnippers.
Ik moest even wennen (beetje vezelige textuur), maar de volgende dagen werd ik steeds enthousiaster. Smeuiig, rustiek en zelfs redelijk gezond. 
De wonderen zijn de wereld(natuur) gelukkig nog niet uit!


choco-courgette brownie

135 gr zachte kokosolie (met/zonder smaak)
1/2 courgette, geraspt
100 gr pecan of gemengde noten, grof gehakt
225 gr dadels zonder pit
150 gr pure chocolade, in stukjes gehakt
2 el cacao
3 eieren
100 gr amandelmeel
mespuntje zout
2 tl bakpoeder

80 gr. chocolade
hand amandelschilfers

Verwarm de oven tot 180C.
Doe de dadels, olie, cacao en eieren in een foodprocessor of pureer met een staafmixer tot een gladde massa.
Voeg het amandelmeel, zout en bakpoeder toe. Roer de courgette en noten door het mengsel.
Bekleed een platte bakvorm (20x30cm) met bakpapier.
Giet het beslag in de vorm en strijk het oppervlak glad.
Bak min. 30 min. in de oven.
Evt iets langer tot een prikker er schoon uit komt. (10 min extra?)
Laat de brownie iets afkoelen en keer dan met een andere plank (ook met bakpapier) zodat de onderkant kan uitwasemen.
Smelt 80 gr. chocolade au bain marie of in de magnetron.
Strijk dit op de afgekoelde brownie en bestrooi met amandelschilfers.
Laat opharden en geniet!


PS. er staat op de Allerhande-site zelfs een videoinstructie (wel oorspronkelijke hoeveelheid ingrediënten. HIER
In de Allerhande staat volgens mij wel een verkeerd plaatje bij het recept, meer van mueslirepen of zo. Sowieso zijn deze brownies niet stevig genoeg voor transport (of had ik dan toch alle olie en dadels moeten gebruiken?)

donderdag 15 september 2016

Slimme knolselderij-tomatensoep



Vorig jaar heb ik de knolselderij ontdekt en ik ben nu een hele grote fan.
En dan heb ik het niet over de erwtensoep (niet mijn favoriet).
Knolselderij is zo gemakkelijk inzetbaar in roerbakschotels, lekker geroosterd in de oven met andere wintergroenten, gemixt met aardappelpuree (minder koolhydraten), rauw in salades, in de bami, pasta's en ook vaak in de soep!
Zoals dit weekend, ik moest werken, de helft was niet thuis dus tijd voor een gemakkelijke maaltijd. Tomatensoep met restjes groenten en gevulde wraps.
Echt zaterdagavondeten, simpel, voedzaam en de koelkast ruimt op!

knolselderij-tomatensoep (3 liter)

1/2 knolselderij, geschild, in blokjes
1 ui, gesnipperd
1 teentje knoflook
hand peterselie, stengels en blad
1 medium wortel, blokjes
0,5-1 rode paprika, blokjes
hand broccoli, kleine roosjes
2 à 3 blikken tomatenblokjes op sap
(scheutje gembersiroop)
bouillon 1,5-2 liter (blokjes?)
snufje tijm
snufje oregano
peper/zout
olijfolie
laurierblaadje
 
Fruit de ui en rode paprika in wat olijfolie. Bak daarna de knolselderij en de knoflook lekker mee. Voeg de tijm, oregano, laurierblaadje, peterseliestengels in stukjes, bouillon en de tomatenblokjes toe. Breng het geheel aan de kook en laat daarna 20-30 min. pruttelen tot de groenten boterzacht zijn.
Vis het laurierblaadje en een grote soeplepel groenten uit de pan en pureer de rest met de staafmixer tot een glad geheel. Voeg de soeplepel gekookte groenten weer toe samen met de verse groenten. Kook het geheel nog 10 min. tot de nieuwe groenten beetgaar zijn. Op smaak maken met peper/zout en evt gembersiroop (als het te zuur is) en verdun naar wens met extra water/bouillon.
Serveren met verse, gesnipperde peterselie.

Knolselderij is ook nog eens een hele gezonde groente, het bevat vit. C, weinig koolhydraten, vit. B11 (foliumzuur) en een naar het schijnt unieke combi van calcium/magnesium/ijzer (voor een goed bloeddruk en sterke botten). Tevens bevat het choline, deze stof kan ontgiftend werken, is cholesterolverlagend en kan een positieve werking hebben op de hersenen/geheugen. (ik ben ook echt véél slimmer geworden de laatste tijd!!!!!)
De latijnse naam is Apium, wat zou wijzen op apex (hoofd). Vers geraspte knolselderij zou vermindering van epilepsieaanvallen bewerkstelligen. 

Desalniettemin: mijn kinderen vinden gepureerde soep echt heel erg vies.(erfelijk, het is de hoofdreden dat ik erwtensoep zo vies vond/vind). Om hen tegemoet te komen heb ik dus maar een deel vd knolselderij gepureerd. Ze vonden het nog steeds verschrikkelijk. Ik zelf vond het een hele aangename soep,  door de knolselderij extra voedzaam en zacht zoet/aards. Ingedikt zou het ook een prima pastasaus kunnen zijn.
Gelukkig voor de kids is er op zaterdagavond ook altijd chips en gingen ze dus niet geheel hongerig (en iets slimmer) te laat naar bed!

donderdag 8 september 2016

Il dolce




Il dolce, oftewel, het toetje. (mijn favoriet is de tiramisu!)
Het spreekwoordelijke toetje van onze Italiaanse vakantie was een verblijf in Verona met natuurlijk een operabezoek.

Meer dan 15 jaar geleden trakteerden mijn schoonouders hun (schoon)kinderen op een gelijksoortig tripje ter ere van hun 35 jarig huwelijk.
2 operavoorstellingen in het eeuwenoude amfitheater maakten mij compleet fan.
De CD van Un ballo in maschera/Verdi beviel zelfs onze kids, ze vonden de heks geweldig (boos zingende stem)

Toen dit jaar Italië in mijn hoofd bleef hangen stond voor mij direct vast dat wij dit met de kids gingen doen.
Nu waren ze niet zo enthousiast.....
Maakte mij niet uit, gewoon onderdeel van hun opvoeding. Dan verveelden ze zich maar een avondje, dit moet je eens meegemaakt hebben.


Na een bergachtige kruipdoor/sluipdoor slingerweg uit Barga kwamen wij in Verona aan bij ons fantastische stadsappartement, geboekt via Booking.com
Superaardige, voorkomende, Engelssprekende verhuurder (bezitter wijngaard Sicilië) overhandigde de sleutels.
Klassiek gebouw, modern 3 kamerappartement, centrum en supermarkt op loopafstand en nog wel het mooist: balkon met uitzicht op de straat.
Het voelde net alsof je er gewoon woonde!
Voordeel van een appartement boven een hotelkamer is de ruimte, maar ook je kookgelegenheid en koelkast. Zo hoef je ook voor je ontbijt en misschien lunch niet altijd buiten de deur te gaan, zeker handig met jonge kids.


Onze opera was van Il Trovatore van Verdi, prettig door groot aandeel mannenstemmen (vind vrouwen soms te schel) en mooi op de zaterdagavond zodat we zondags lekker konden rondslenteren/shoppen om maandagochtend weer af te reizen naar huis.
Thuis had ik al 'ingeluisterd', bleek zelfs enkele stukken te herkennen uit reclame of andere muziek. 'k Zat er helemaal in!


Zo togen we vroeg in de avond naar de Arena, gekleed voor theaterbezoek. Dat is alleen al leuk, hoe dichter je bij de opera komt hoe meer meegangers je kunt spotten. Allemaal op weg naar het feestje.
De Arena is gelegen midden in het oude centrum, sowieso dus sfeervol met pleinen, nauwe straatjes en terrassen.

Het was een beetje onduidelijk of je iets te eten/drinken mee mocht nemen, bleek uiteindelijk geen punt.
Wij hadden het netjes gehouden met tomaatjes, nootjes en wat water. 't is toch een lange zit (va binnenkomst bijna 4 uur) zonder avondeten.
Ter plaatse kon je natuurlijk (tegen forse prijzen) genoeg kopen.
We zochten een plaatsje op de betonnen treden (goedkoopste plaatsen), gelukkig hadden we zitkussentjes gehuurd.
't Was wel even slikken, langzaam vulden alle plekjes zich en dat hield in dat je niet meer achteruit kon leunen, daar zaten andermans benen. Jouw voeten staken ook bijna in andermans rug, redelijk oncomfortabel voor lange duur.
Je weet op een gegeven moment niet meer hoe je moet zitten.
De volgende keer dus helemaal bovenaan gaan zitten, zonder achterburen!
Of gewoon weigeren achterburen toe te laten, zoals een bejaard Engels echtpaar deed, ondanks herhaaldelijke verzoeken weigerden zij plaats te maken.
Uberaso, leverde allemaal boze buren op. Gelukkig verdwenen zij (en vele anderen) in de pauze, hadden we allemaal iets meer been/zitruimte.
Wij spotten nog kennissen uit Castricum, kort voor vertrek uit NL kwamen we er achter dat precies hetzelfde hadden bedacht! Weer supertoeval.
De opera begon in een zee van kaarslichtjes (verstrekt bij binnenkomst uit erfenis van een operaliefhebster!), heel sfeervol.
De opera was mooi. Je verstond er natuurlijk niets van, maar grote schermen vertoonden de tekst in Italiaans en Engels. Ik merkte wel dat ik daardoor snel teveel ging lezen ipv de sfeer te ondergaan zoals ik thuis luisterde.
Het duurde wel allemaal erg lang, 't verhaal was dun, niet veel spektakel op het podium, maar de hele atmosfeer was geweldig.
Zwoele, vallende avond met duizenden mensen in een eeuwenoude omgeving omgeven door muziek, beter kan bijna niet.


Hoewel, na afloop (23.00 uur) kon je in de directe omgeving nog aanschuiven bij de vele restaurants. De keuken nog speciaal open voor hongerige operagangers.
Dit was eigenlijk bijna mijn hoofddoel qua operabezoek (!).
Superleuk om zo laat nog lekker een pastaatje of piza te eten, nog vol van alle opgedane indrukken. (ook Sacha en Antal)
Voortzetting vd feestvreugde.
Die avond heb ik misschien wel het lekkerst gegeten vd hele vakantie (of was het iets met 'honger en rauwe bonen' ?)


 
 
 
ergens hierachter is het neppe balkon van 'Romeo en Julia'
 
's Zondags brachten we zoals verwacht de dag door met stadsbezoek/shoppen.
Eerlijk gezegd gingen de dames voornamelijk shoppen.
Ergens had ik leuke gele sandaaltjes gespot, natuurlijk niet voorradig voor olifantsvoeten. Jammer, leuk souvenir.
Als laatste avondmaal aten we bij een tip van medeblogster Antoinette, woonachtig in Verona.




















Na een lange autoreis (via Zwitserse supermarkt, later meer) kwamen we heelhuids en vermoeid lekker thuis.
Op vakantie gaan is heel fijn, maar thuiskomen zeker ook!!!!!

Dit was ècht de laatste keer, over naar de harde werkelijkheid van het dagelijks leven. 't Kan niet eeuwig vakantie zijn.... ('t is wel vakantieweer)
Hoewel, ik heb alweer gekeken naar Spaanse en Franse (toch mijn 1e liefde) huisjes voor volgend jaar, mijn reisburobloed blijft toch altijd stromen.

vrijdag 2 september 2016

La vita è bella

ons uitzicht op het mooie Barga
Nog genietend van mooi (na)zomerweer in ons eigen land 'moet' ik nog steeds deel 2 van onze Italiaanse vakantie in beeld brengen.
Letterlijk in beeld, want ik heb zoveel leuke/sfeertreffende foto's dat ik niet kon kiezen. Meer een fotoverslag dan een kletsblog dus eigenlijk want als ik er nu ook nog hele verhalen bij ga houden wordt het echt 'einde'loos......

 
 
Ons 2e vakantiehuis was eenvoudiger dan de 1e, maar wel weer met een geweldig uitzicht! Net buiten Barga, Noord-Westelijk Toscane.

 
 
 
Naast het uitzicht was onze eigen pizzaoven de topper vd week!
Ik was de deegmaker, Antal chief houtverzamelen (droge takken) en samen werd de oven goed heet gestookt.
 
 


Eenmaal goed heet schuif je het hout opzij, veeg je de bodem wat asvrij en kan de pizza gebakken worden.

 
Ik ben niet zo vd pizza, maar voor een homemade versie zwicht zelfs ik.
Lekker als witte variant met yoghurt , dunne plakjes courgette, beetje pesto en na het bakken getopt met prosciutto crudo (rauwe ham). Heerlijk.

 
 
Op een dag zagen we bij een naburig kerkje een pasgetrouwd bruidspaar, an italian wedding, wat een toeval.
Nog groter toeval toen wij onze verhuurder als bruiloftsgast herkenden en even later hetzelfde bruidspaar dicht bij ons huisje op de foto ging met mooi Barga op de achtergrond.
Bleek de dochter vd buren te zijn!!
  

Welke pasta zullen we vanavond eten? 1 merk gewoon een half pad
 
 
Het schijnt dat er veel ex-inwoners van Barga in Schotland wonen en elk jaar wordt er bij de lokale athletiekvereniging een fish/chips-festival gehouden. Met nog ons dorpsdiner van vorig jaar in gedachten moesten we daar natuurlijk naar toe. Het was iets minder pittoresque, maar zeker leuk om eens mee te maken. (en de opbrengst gaat naar een goed doel)

 
 
 
 
Van de moeder van onze verhuurder kreeg ik een lekker maaltje sperciebonen uit eigen tuin. Samen met een restje tonijnsalade werd het een soort deconstucted salade nicoise. Yummie lunch...
 
 
 
Na het mooie uitzicht moesten we Barga toch ook maar eens van dichtbij gaan bewonderen, toegang door een eeuwenoude stadspoort. Zonder Ilja want zij was maar een weekje mee.
 
 
 
 
 
 
Soort van vakantietraditie, we kopen voor onszelf en de buurvrouw altijd een speciale theedoek als souvenir. Deze winkel àdemde traditie.
 

sfeerverhogende daken

 
Sacha en Antal aan de wandel naar het zwembad
Ons huis had geen eigen zwembadje, maar op loopafstand was er het dorpszwembad. Loopafstand, maar wel heuvel af/heuvel op (in de hitte)
 
Onze iets gedateerde keuken, wel mijn favoriete kleur!

Het huis was niet heel groot, maar had wel een mooie tuin met allemaal fruit-en notenbomen.
In de tuin kon je met gemak een culinaire speurtocht houden, zoveel soorten lekkers.
 
 
.
 
 
Ik kon het natuurlijk niet laten en maakte een soort pruimenchutney voor de moeder vd verhuurder. Als dank voor de boontjes.
De rest moet maar wachten op een andere keer....
 
 
Het was fijn, het was leuk. We pakten in voor onze laatste vakantiebestemming: Verona!
Last but not least....