zaterdag 31 december 2011

Ik wens jullie allen een lekker wazig 2012!




Ieder jaar val ik mijn kinderen lastig omdat ik een nieuwjaars groet-foto wil maken. Meestal in de Kerstvakantie, wanneer zij natuurlijk allemaal andere dingen willen doen. Echt sfeer verhogend zijn de sessies niet. Ik heb een beeld voor ogen en niemand werkt echt mee. Soms sta ik op het punt om dit jaar toch maar echt een blanco kaart te versturen.
Dit jaar had ik natuurlijk LEKKER als thema in mijn hoofd. Na enige tegenwerpingen (ze zaten midden in een potje Stratego) kwamen ze naar buiten. Gelukkig had ik oliebollen om ze te lokken.
Het idee was dat ze allemaal lekker van de oliebol gingen snoepen terwijl ik een meesterfoto maakte.
Hmm, iedereen bewoog te veel. Een ook aanwezig neefje ging zich er met toestemming mee bemoeien door poedersuiker te gaan strooien. Hilariteit alom.
De dames kregen de slappe lach en bogen in alle richtingen. Het leverde hilarische foto's op. Ook goed gelukte als het thema een 'wazig 2012' was geweest.
Even overwoog ik mijn thema te veranderen, maar een foto versturen waar iedereen onherkenbaar op staat lijkt toch ook een beetje zinloos.
Uiteindelijk is dit 'm geworden:


Gr, Gerry 

donderdag 29 december 2011

Fijne Kerst gehad? Mosterd na de maaltijd.


Het is alweer voorbij, Kerst 2011. Ik had nog zoveel plannetjes. Zoveel recepten en decoratiemogelijkheden. Omdat wij echter thuis geen eigen Kerst vieren (zie hier) voelde het een beetje onzinnig om dan alleen voor mijn blog en foto te gaan koken. Maar weer opgeschoven naar volgend jaar.
De avond voor Kerst ben ik nog wel even aan het bakken geslagen met de bedoeling deze mince pies als Kerstgroet op mijn blog te plaatsen. Het fotograferen liet echter op zich wachten tot 3e Kerstdag, bij deze dus: een fijne Kerst!!!!!!

Mince Pies ken ik via mijn Engelse buurvrouw: heerlijk lauwwarme fruitige minitaartjes. Het cupje is gemaakt van een shortcrust pastry, een mengsel van bloem, vet en koude vloeistof (pasteideeg). Als vervanger voor de officiële 'lard' of 'vegetable shortening' heb ik frituurvet gebruikt. Dit leverde een prima korst, maar ook veel werk. De volgende keer gewoon 1/2 margarine+ 1/2 roomboter. De vulling, Mince(d)meat, is tegenwoordig een mengsel van gedroogd fruit, appel, drank, noten en winterse specerijen. Ooit met echt vlees, nu soms nog met suet (niervet).

Natuurlijk heb ik wat recepten bestudeerd en vervolgens zomaar iets bij elkaar gegooid tot het lekker smaakte. Ik was niet ontevreden. Met een klein bakje ben ik naar de Engelse buuf getrippeld en zij vond 'm ook prima (groot compliment). Onderstaande omschrijving is dus een indicatie en geen recept!
Het schattigst aan de taartjes vind ik eigenlijk wel de ribbelrandjes, deze ontstaan als je met een gekartelde koeksteker rondjes steekt. Ga ik vaker doen! 



Mince Pies

Deeg (naar Nigella Lawson), officieel voor 36 pies:
240 gr bloem
60 gr plantaardig frituurvet of 60 gr margarine
60 gr koude roomboter
sap van 1 sinaasappel
snufje zout
350 gr mincemeat

Mincemeat, indicatie (450 gr?):
handvol gehakte gedroogde abrikozen
hand rozijnen
hand gehakte, ontpitte gedroogde pruimen
hand verse cranberries
1/2 hand gedroogde cranberries
1 appel in stukjes
geraspte schil van 1 sinaasappel
geraspte schil van 1 citroen
goede klodder dadelstroop (Natuurwinkel)
1 à 2 el bruine basterdsuiker
hand amandelschilfers, gehakt
tl piment (smaakmix van kruidnagel/nootmuskaat/peper)
1 à 2 tl kaneel
raspje nootmuskaat
1 tl gemberpoeder
1 tl vanilleextract
scheut rum (of meer)
scheut cognac (of meer natuurlijk)
evt. wat water/appelsap
evt. 1 à 2 el appelmoes

Verwarm alle mincemeat-ingrediënten zachtjes in een steelpannetje. Laat bubbelen tot de cranberries kapot zijn en de mix eruit ziet als een vrij droge dikke jam. Mocht het te droog worden (gevaar voor aanbranden) voeg dan een beetje water/appelsap toe.
Laat afkoelen, evt. een beetje appelmoes toevoegen voor prettiger consistentie of als je het zoeter wilt.

Rasp de koude vetsoorten in de bloem.  Zet 20 min. weg in het vriesvak (schijnt erg belangrijk te zijn). Meng de sinaasappelsap met de zout en zet koud. Blitz het meel met de vetsoorten tot een soort grove broodkruimels, voeg dan druppelsgewijs het koude sinaasappelsapmengsel toe tot het bijna een mooi deeg is. Iets te vroeg stoppen (moeilijk). Misschien hou je sap over, of moet je extra ijskoud water toevoegen.
Meng met de hand tot een samenhangend deeg. Vorm 3 platte schijven en leg in plastic 20 min. in de koelkast. Verwarm de oven tot 220C. Rol het deeg zo dun mogelijk uit (stevig genoeg voor een bakje) en steek cirkels met een koekjesvorm. Leg luchtig in ondiepe muffinvormpjes. Vul elk vormpje met een ruime tl mincemeat. Rol alle deegresten opnieuw uit en steek met een koekjesvorm sterren. Vlij deze op de mincemeat. Bak ongeveer 10-15 min. (goed in de gaten houden). Neem de pies direct uit de bakvorm en vul deze zodra hij afgekoeld is weer met een nieuwe batch. (ik kwam tot 20 of zo)

Op 3e Kerstdag hebben we de opgewarmde pie's als een lekker toetje gegeten, samen met ijs en gepimpte leftover cranberrysaus (meer kaneel, suiker en DRANK!!!!!). HO,HO,HO, it was a Merry Christmas!

dinsdag 20 december 2011

Hartige mini- maismuffin

                                   

Al een tijdje ben ik in het bezit van een rood boekje, nou ja, rood met witte stippen. Een variant op het befaamde rode boekje van Mao Zedong, de voormalige leider van China. Het origineel bevat allemaal citaten en is eigenlijk een samenvatting van het Maoïsme. Verplichte kost voor elke Chinees in de jaren 60-70.
Mijn boekje bevat recepten en aantekeningen.
Ik kijk graag kooktelevisie en zou de recepten wel willen uitscheuren om te bewaren. Technisch onmogelijk. Eeuwig op de DVD-recorder houden is ook niet haalbaar (zelfs met uitgebreid geheugen) dus maak ik aantekeningen in mijn rode boekje!
Ook leuke adresjes en internetsite worden genoteerd, je weet maar nooit......
Nu nog iets verzinnen voor alle onder 'favorieten' geplaatste sites/recepten, ooit was ik alles kwijt na een computercrash.

Voor een familieweekend had ik plannen om deze muffins te bakken. Het recept nam ik dus mee in mijn boekje. Uiteindelijk is het er toen niet van gekomen, maar het recept stond in ieder geval genoteerd.





Bacon-kaas-ui-maismuffins (24 stuks)

6 plakken bacon/ontbijtspek, gesnipperd
1 1/4 mok lenteuitjes/sjalotjes, gesnipperd
2 mokken bloem (280 gr) (misschien minder?)
1 mok maismeel (140 gr) (Natuurwinkel)
1 1/2 tl bakpoeder
1 tl baksoda
1/2 tl zout (kan best meer)
2 eieren
2 el suiker (niet echt nodig)
8 el boter (115 gr), gesmolten
3/4 cup sour cream, 4 gr eetlepels, 75 gr
1/2 cup melk, 100 ml
1 1/2 cup Cheddarkaas, 80 gr
evt 6 el maiskorrels
evt extra kruiden

Zet de oven op 200C. Vet het minimuffinblik in. Bak de stukjes spek in een beetje boter/olie licht krokant. Giet evt het bakvet af (of niet, extra smaak) en warm de lenteuitjes door. Zet apart.
Mix alle droge ingrediënten. Mix in een andere kom de eieren, voeg het beetje suiker en daarna de gesmolten boter in 3 porties toe. Voeg de helft vd melk en de sour cream toe, mixen, dan de andere helften en mix alles goed. Roer de bacon en ui en evt. mais erbij. Giet vervolgens deze natte mix bij de droge mix en roer niet te lang, kan een beetje melk bij of nat vd mais. Vul de vormpjes (best vol). Bak 12-15 min. in de oven.

Origineel recept: hier

Hmm, voor mij mocht het recept wel iets getweaked worden. Ik miste zout en kruiden. Nu had ik ook geen echte Cheddar, maar gewoon belegen kaas. Ik vond de structuur vrij broodig en vast. Ik had niet echt de indruk dat de bakpoeder en baksoda effectief waren. De volgende keer misschien meer toevoegen. Zelfrijzend bakmeel ipv bloem is ook een idee.Kruiden als tijm/rozemarijn hadden er goed bij gekund. Of rode peper/chilipoeder.
De suiker snapte ik ook niet helemaal, heb ik ook karig toegevoegd.
Ik miste juist spice, daarom zag ik sweet chilisaus als mogelijke dipsaus. Bij mij thuis vond niemand dat nodig, ze vonden het zo best lekker, bij een salade. Wat zeur ik dan nog?

donderdag 15 december 2011

Eindejaarsmoe/lui

Afgelopen weekend hadden we een gezellig familieweekend in een vakantiepark. Ter ere van de verjaardag van mijn moeder en onze oudste èn natuurlijk prinses Amalia (allemaal 7 dec.). Lekker een beetje hangen, niksen en samen zijn. Het was gezellig.
Nu ben ik klaar voor het jaar, ik moet niets meer.
Geen verjaardagen/feesten/verplichtingen. De doordenderende trein is gestopt. Mijn man is eergisteren naar India vertrokken, komt pas net voor Kerst weer thuis (als hij geen vluchten mist). Dan schakel ik sowieso altijd een tandje terug (snel opruimen voor hij weer thuis komt is toch genoeg?) met het excuus dat ik tenslotte alleen ben met 4 kids en veel me-time nodig heb ter compensatie.
Ik neem de tijd, naast werken doe ik niet veel. Voor deelname aan de #UNDERGROUNDBM (nu met kerstnachtmarkt-variant) heb ik vriendelijk bedankt. Mijn black-bean-brownie-debacle ligt nog vers in mijn geheugen. Toch kriebelt het wel, wat zoù ik maken? Iets dat houdbaar is (ivm nieuw debacle)? Of juist iets wat je nog ter plekke maakt zodat je de markt in kunt schatten. Er rijzen langzaam alweer ideetjes, maar ik ben streng voor mijzelf, ik wil RUST!
Zelfs onze traditionele buurt-kerstborrel (zou 7e jaar zijn) heb ik afgezegd. Waarom ook eigenlijk alweer? Ik heb nu al spijt. Tuurlijk hadden we goede excuses: we hadden na de zomervakantie nog een buurtBBQ gegeven voor 25 volw. en 35 kids en we willen echt verbouwen volgend jaar dus misschien een beetje rustig aan met de money (non-excuus volgens mijn man). Maar eigenlijk was de hoofdreden gewoon dat ik geen puf had: om uitnodigingen te maken, te koken en het huis netjes te maken. Ik ben eindejaarsmoe (of gewoon ordinair lui).
Natuurlijk had ik gewoon iedereen iets kunnen laten meenemen, zelfs de drank, het gaat om de sfeer en gezelligheid en niet de prestige, maar bij mij is het altijd 0 of 100! Alles of niets.
Toch vind ik het stom, deze borrel was voor mij altijd het culinaire hoogtepunt vh jaar, nu heb ik een blog en zeg de borrel af!
Gelukkig blijkt er toch wel behoefte te zijn aan een feest, buren verderop nemen dit jaar het stokje over. (misschien wilden ze dat al heel lang, maar eiste jij de rol op zegt mijn man dan. Wie weet, maar voor mij is het echt een blijk van waardering dus volgend jaar toch alsnog nr. 7!)
Dit jaar nog de Kerstmusical van de jongste (groep 7), hun schoolkerstdiner, dan dus burenborrel en met de Kerst naar huis, (noemen we nog steeds zo na > 20 uit huis), Drenthe. 1e Kerstdag bij mijn ouders, 2e Kerstdag bij de schoonfamilie, misschien alleen een minitoetje maken voor een samengesteld grand dessert.
Geen Kerst-stress in mijn huis. Scheelt weer een hoop gepieker over de juiste gerechten. Lekker toch? Ik neem wel de volgende trein.


PS. Ik kan het natuurlijk toch niet laten: alvast een plannetje voor het nieuwe jaar. Van onze energieleverancier NUON kregen wij een leuk culinair aanbod: 2e persoon gratis voor een Italiaanse kookworkshop van Keizer Culinair. Nu dus 79 euro met z'n 2'en! Menu di Energia, om nieuwe energie op te doen, perfect voor mij. Diverse data en locaties.
In Amsterdam is alleen nog plaats op 18 feb. 2012 's avonds. Ik zit er hard aan te denken om met mijn buuf te gaan, misschien leuk om ook met andere bloglezers te doen? Geen idee hoeveel plaats er nog is, OP=OP. (naschrift 16/12: workshop is nu VOL, wij zijn erbij, schoonzus en ik).
Sowieso leuk workshopaanbod. Puur taarten met Cees Holtkamp himself (denk ik?), lijkt mij ook geweldig. (overdag, 69 euro p.p)

vrijdag 9 december 2011

December-cheesecake

December-cheesecake

Hoewel ik blij ben dat de Sint vertrokken is, blijf ik er blogmatig nog even in hangen. Zoals ik al eerder schreef had ik voor onze Sintviering een speculaas-cheesecake gemaakt. Vreemde combinatie en ik was er zelf nooit opgekomen. Ooit een keer uit de krant gescheurd en uitgeprobeerd voor onze buurtBBQtaartwedstrijd. Met kwark ipv creamcheese (mon chou) zodat ik mij iets minder schuldig voel. Ik vond 'm verrassend lekker, maar was niet helemaal tevreden over de 'look' en de bodem. Dit jaar heb ik geprobeerd beide te verbeteren en ben deels geslaagd.
De bodem blijft een probleem. De 1e keer was het net of je ongaar koekjesdeeg zat te eten. Geen fijn idee en ook geen prettige tegenhanger voor de zachte taartvulling. Deze keer dacht ik dat probleem getackeld te hebben door de bodem voor te bakken, maar dat leverde alleen een krokante/chewy buitenkant en spijzige binnenkant op en geen krokant geheel. Daardoor lijkt het nog steeds een beetje onsmakelijk.
Misschien moet ik 'm nòg langer bakken, maar je bent bang om 'm te verbranden bij het afbakken.
Aan de 'looks' kon ik niet veel veranderen. De speculaaskruiden geven de vulling een vaag-beige kleur. Niet echt aansprekend, maar als je de oorzaak weet geen probleem. De taart heeft een mooie balans van krokant, warm kruidig, friszoet (abrikozen) en moussige zachtheid. Ook lekker als toetje met een warme vruchtencompote. Mag ook nog nà December!

December-cheesecake

December-cheesecake


125 gr zelfrijzend bakmeel
125 gr bloem
80 gr amandelmeel (Natuurwinkel/Turkse winkel)
125 gr bruine basterdsuiker
125 gr witte basterdsuiker
200 gr. koude boter, in blokjes
4 eieren
2+ 2 el speculaas/koekruiden
1/2 tl gemalen kruidnagel/piment
1tl Chinese 5 spices-poeder
500 gr kwark (ik had volle)
10 gedroogde abrikozen, zeer fijn gesneden als een sjalotje
100 gr. rozijnen


Verwarm de oven op 175C.
Kneed van de meelsoorten, bruine basterdsuiker, boter, 2 el. koekruiden en 1 ei tot een soepel deeg. Verdeel over de bodem van een ingevette springvorm, (niet tegen de zijkanten) en laat een 1/2 uur opharden in de koelkast. Zet de vorm daarna zeker 15 min. in de warme oven zodat er een krokante laag wordt gevormd. Laat de taart iets afkoelen buiten de oven. Splits de overige 3 eieren. Meng de eierdooiers met de overgebleven ingrediënten en kruiden (behalve de eiwitten) goed. Klop de eiwitten stijf en spatel een klein deel door het kwarkmengsel. Daarna alles rustig tot 1 geheel roeren, zonder witte vlekken. Schenk dit mengsel op de iets afgekoelde taartbodem en schuif de vorm in het midden vd oven. Leg er iets onder want misschien komt er lekvocht vrij. Bak in ongv. 50 min. gaar en goudgeel. Wanneer de taart te donker wordt, afdekken met aluminiumfolie. De taart moet redelijk stevig voelen. De bovenkant beschadigd snel dus pas op met afdekken. Laat de taart in de oven afkoelen. Lossnijden van de vorm voor je de springvorm los maakt.


PS. meerdere zielen, 1 gedachte: deze uitvoering kwam ik nog op Tastespotting tegen: http://www.bakedbyrachel.com/2011/12/gingerbread-cheesecake/  (weer afgeleid van een Martha Stewart recept) mèt echte cream cheese voor de levensgenieters onder ons.

dinsdag 6 december 2011

Dag Sinterklaasje.......

marsepein-knutsels v mijn dochters+ vriendinnetje

Lekker uitbuiken: de Sint is weer vertrokken. Alle 'stress' glijdt van mij af. Heerlijk, even niets. Héél even, want morgen is mijn oudste jarig (wordt 15).
Afgelopen zaterdag vierden wij zoals velen de Sint-verjaardag. Op de dag zelf moest er nog geshopt en geknutseld worden. (heb nu rode vlekken op mijn witte trap vanwege pas geverfde surprises.) Ik bakte nog een taart en moest ter plekke nog dichten. Misschien moeten we eens een gezinscursus timemanagement doen.

Maar het was leuk, erg gezellig en mooie knutsels en kado's.
Ik kreeg een hakblog/k. Grote doos gevuld met pur (deels nog nat) waar geen doorkomen aan was. Uiteindelijk sloopte mijn zwager zelf zijn surprise, wat hem wel een overhemd kostte. Lekker pu(h)r. (kreet vd avond).
Ik moest iets knutselen van een wortel en daarna in de groentela naar kado's zoeken. Oogst: lekkere sjaal, kooktijdschrift en kleine tajine. Dank Sint.

Ik had eigenlijk meerder surprises gemaakt, allemaal erg geslaagd. Mijn zwager en neefje werden per kadootje omgeturnd tot Sint en Piet. Vooral het schminken met chocolademasker was een groot succes! (bij de toeschouwers).









Mijn hoofdsurprise was een bedwants, naar aanleiding van een gezamenlijke vakantie waarbij wij ernstig het vermoeden hadden wij 's nachts niet alleen in bed sliepen. De surprise was erg mooi geworden, maar tot mijn stomme verbazing kon mijn zwager zich niets meer herinneren van jeuk en rode plekjes (wel van de vele wijnflessen !!??) Bijzonder hoe dat werkt, herinneringen.


Ook het zelfgemaakte drumstel van mijn jongste viel in de smaak. Samen hadden we van oude pannendeksels (uit de kringloopwinkel) iets moois gemaakt. 'k weet niet of de gezinsleden van de ontvanger zo blij waren met deze nieuwe herriebron.


Topstukken vd avond waren echter de mega-handtassen van mijn schoonzus en nichtje. (voor mijn dochters) Echt geweldig!!!!!  De buitenkant was fantastisch, maar ze hadden ook allemaal megaformaat tasinhoud gemaakt: kam, sleutelbos, mobiel, tampons, etc.! Ik zit er echt over te denken om het op Marktplaats als etalagemateriaal aan te bieden. Zonde om er niets meer mee te doen.

Mijn speculaas-cheescake (recept volgt) en de marsepein-knutsels van mijn dochters verhoogden de feestvreugde. Best laat zochten wij ons bed op. Voor een deel vd jeugd blijkbaar nog niet laat genoeg: om 3.15 hoorde ik nog een deur, hadden ze zitten Cluedo'en. Ze wilden vast de Sint betrappen op het dak.

Voor school hadden mijn jongste 2 ook mooie surprises geknutseld. Jammer genoeg ben ik vergeten een foto te maken, was toch een beetje traditie. Dom, dom. Weer wachten op de volgende Sint, gelukkig duurt dat nog een jaar!

donderdag 1 december 2011

Lastminute Sinterklaas(stress) en kadotips

Ra ra, wat wordt dit?  (ex-gordijn beschilderd)

We zitten er weer midden in: de Sinterklaas voorbereidingen. Ik slaap al een paar nachten slecht. Echt waar, word vroeg wakker en ga dan liggen woelen/piekeren. De jongste 2 zijn druk met hun schoolsurprise/kado en gedicht. Dat gaat voorspoedig, er zijn leuke dingen in de maak. Ik help mijn jongste een beetje mee want diep in mijn hart hou ik best veel van knutselen, maar dan moet het wel geperfectioneerd worden. Ook al is het een surprise die waarschijnlijk binnen 5 sec. verscheurd wordt om het kadootje te vinden.
Nee, daar lig ik niet van wakker.
Het is ons andere Sintfeest, met een deel van mijn schoonfamilie. Zij vieren het al meerdere jaren samen en wij mogen dit jaar voor nieuw bloed zorgen. Mijn actieve schoonzusje had de loting perfect verzorgd via lootjestrekken.nl
Ons gezin was opgesplitst in teams van 2 zodat je samen kon overleggen/helpen, maakt het iets gemakkelijker. Allemaal prima.
Dan komen de problemen. Mijn schoonzus heeft een heel creatief gezin (beide kunstenaars en kids op kunst-Montessori) en legt daarmee de lat voor surprises onbedoeld vrij hoog. (zijn gewoon super creatief) 
Ik had inspiratie genoeg en maak eigenlijk veel te veel (kan hier niet uitweiden want de familie leest soms mee...), maar het is de rest van mijn gezin die verzaakt.
Mijn man is al niet vd Sint en het knutselen en schoof het steeds voor zich uit, nu komt hij tijd te kort door zakelijke afspraken en moet zelfs nog 2 dagen op reis! De kinderen komen nu (3 dagen vt voren) langzaam op gang. Er wordt een beetje geknutseld, sommigen hebben nog geen kado's gekocht en iedereen moet nog beginnen met dichten. Dat kan dus nooit veel soeps worden. Ik weet dat het gaat om de gezelligheid, maar ik zou het toch plaatsvervangend gênant vinden als we zo meteen niets hebben.
Er is nog 1 lichtpuntje in de duisternis: mijn schoonzus en vriend openen eind volgende week hun winkel. Hopelijk hebben ze daardoor niet veel tijd gehad voor super-surprises! (gemeen hè?)

Ik kwam nog zulke leuke kadomogelijkheden tegen:
- broodstempels bij Xenos (0,50) (werkt alleen bij wit brood)
- heerlijke braadslede, rvs, gebruik ik al jaren voor bakken/braden van vlees/aardappelen/plaatkoek etc. etc.  Xenos (6,99)
-6 maands abonnement op diverse tijdschriften , waaronder ELLE eten voor 9,95!!!!!!! (via www.kruidvat.nl/tijdschriften) Ook leuk voor je zelf!!!!!!
- Jamie Oliver goes America bij Albert Heijn (?!). 10.00 EURO. Ik heb het boek zelf vanwege onze vakantie. Vind het niet zijn beste boek, maar toch leuk om te hebben.

En nog heel veel ander leuks, ik krijg opeens toch wel een beetje zin in de Sint. Nog een paar nachtjes slapen (en wakker liggen).

PS. natuurlijk wil ik ook nog iets toepasselijks bakken voor het feest. Alsof ik niet genoeg te doen heb. En nog meedoen aan anti-pakjesweek met een zelfgemaakt gerecht waar voor je ècht geen zakjes/pakjes nodig hebt.
Over de lat hoog leggen gesproken.....

donderdag 24 november 2011

Doorzichtig recept.


Het blogverkeer lag even stil: meerdere probeersels pakten niet zo goed uit (oa glühwein-chococake). Ons dagelijks eten was niets bijzonders (boerenkoolstampot en weekendrestjes). Recepten genoeg, maar ik wil ze wel eerst getest hebben.
Gisteren was mijn man de hort op en zouden de kinderen poffertjes eten (alvast compensatie voor 'vieze' gezonde vegetarische pasta met geroosterde wintergroenten en geitenkaas later in de week).
Ik vind poffertjes geen avondeten en zocht dus naar luie alternatieven. Laat er nu net vorige week een Thaise afhaal/toko in ons dorp geopend zijn! We halen bijna nooit iets af. Soms Indisch, af en toe roti, zelden Chinees (slappe hap), nooit pizza. Ideaal probeermoment.
Een aardige Thaise dame had een klein assortiment zelfgekookte heerlijkheden. Ik ging voor een combo van rijst, garnalencurry, groene kipcurry en rundvlees met champignons. Omdat ik niet zeker wist of het genoeg was voor 2 eters (oudste dochter) nam ik voor de zekerheid ook een soort Thaise bami. Natuurlijk was het veel teveel. Het smaakte prima, maar de volgende keer ga ik toch weer naar onze Indische afhaal.
Voor mijn idee kan ik zelf ook aardig wat rommelen met verse groenten, kaffir lime leaves, kokosmelk en evt. currypasta's. Indisch is vaak bewerkelijker of tijdrovender.
(De overgebleven bami was trouwens met extra oestersaus een heerlijk ontbijt, dat dan weer wel.)

Ik dacht opeens weer aan een recept die ik al zeker meer dan 15 jaar bewaar, ooit uit de Allerhande gescheurd.
Het is een beetje Hollands-Thais, maar erg gemakkelijk en smakelijk. Geen actuele foto, maar wel ooit zelf vaak gekookt (pré-kids, wordt weer eens tijd, lusten ze vast wel, kan nooit zo 'erg' zijn als bovengenoemde pasta)

Roergebakken kip met kerrie en basilicum (2-3 personen)
200 gr kipfilet, in blokjes (kippendij kan ook)
1 ui, gesnipperd
1 groene paprika, in blokjes
2 teentjes knoflook
2 el olie
1 1/2 el kerriepoeder
1 zakje santen (creme, 30 gr. Conimex)
1 1/2 dl water
4 el vissaus, nam pla
2 el bruine basterdsuiker
3/4 el sambal badjak (gebakken sambal, minder heet)
1 zakje verse basilicum, 15 gr

Bak de kip, ui en kerriepoeder rondscheppend in de olie. 5 min. Knijp de teentjes knoflook er boven uit. Paprika, santen, vissaus, suiker, sambal en water aan de kip toevoegen. 5 min sudderen (langer in geval van kippendijen, dan evt extra water toevoegen).
Op het laatst reepjes gescheurde basilicum doorroeren. Serveren met pandanrijst.

Alternatieve groenten: witte kool, sperziebonen, doperwten, spinazie, mais, aubergine
Ipv kip kun je natuurlijk ook tofu gebruiken of ei of cashewnoten

Het is trouwens een wonder dat ik het recept nog heb, het was geminimaliseerd tot een fotoloos vodje (wilde het ooit inplakken) dat ooit tussen vettige ingrediënten had gelegen. Het papier was helemaal doorzichtig geworden. Mijn man vindt al die tassen (!!!) uitgescheurde recepten vreselijk. Scan ze toch voor de computer zegt hij dan, maar ik wil bladeren en in mijn handen houden. Net als echte foto's/digitaal. Goed, deze staat nu in de computer, zal ik het vodje misschien dan eindelijk maar weg gooien? Of toch nog maar even bewaren, voor de zekerheid, computercrash etc, toch....?

vrijdag 18 november 2011

Hoge hakken, hopelijk alleen echte chocoliefde



We zitten midden in ons verjaardags-hoogseizoen: gisteren was onze nr 2. Ilja jarig. Mevrouw werd 14!
Tijdens een lekker ontbijtje (afbakbagel met roomkaas/avocado en zalm) was het kadootjestijd. De jarige had weinig wensen, eigenlijk alleen veel geld en een luxe mobiel. Ik vind principieel dat een 14 jarige niet met een apparaat van een paar honderd euro hoeft rond te lopen, dus waren het luxe shampoo's, mascara en sloffen geworden en een beetje cash. Voor de mobiel had ze al een oplossing gevonden: de moeder van een vriendinnetje had er één over, problem solved.
Zelf een verjaardagsfeestje organiseren was ook niet aan nodig: er was 's avonds een mega-schoolfeest!
Voor dit feest waren natuurlijk nieuwe schoenen nodig. Met toestemming op pad voor ballerina's, komt mevrouw thuis met mega hakken!
Zonde, dit werd dus ook een verjaardagskadootje, waarschijnlijk 1-malig gebruik.
Ze kon er aardig op lopen, maar ik had nog nooit zulke hoge hakken gehad, laat staan toen ik 14 was! Tijden veranderen?

Bij een verjaardag hoort taart, maar de jarige was eigenlijk helemaal niet thuis, uit school direct naar vriendinnetjes voor het optutten.
Ik wilde al heel lang een 5 minuten chococake uitproberen en dit leek mij de ideale gelegenheid, chocoliefde is toch van alle (leef)tijden?

5 minuten chococake

4 el gewone bloem
3 el suiker (evt bruine basterd)
3 el cacao of paar blokjes gesmolten chocolade
3 el gesmolten boter
1/4 tl bakpoeder
3 tl melk
1 ei
beetje vanille-extract
beetje zout

Mix alles in een mengkom en giet over in een koffiemok. Zet 1,5 min in de magnetron (1000 watt?)  KLAAR!


Hmmm, ik ben niet helemaal overtuigd. De cake kwam geweldig omhoog in de magnetron, zeker 5 cm. Daarna zakte het echter als een souffle in. Het resultaat was een beetje rubberige, sponzige chococake in een mok met een vieze wand. De smaak was aardig voor de minimale inzet en tijd, maar ik vind 1 ei, 3 el suiker en 3 el boter best veel voor een 1 persoonsportie!
Weet niet of ik het weer ga doen, misschien alleen om het ultieme recept te vinden.

PS. Het schoolfeest haalde de (lokale) krant en dat is niet positief. Voortijdig gestopt vanwege vechtpartijen en alcohollevels wegens indrinken. Gelukkig was dit nog niet van toepassing op mijn kinderen en directe vrienden en ik hoop dat ze zich nog lang bedenken dat plezier geen drank nodig heeft!

woensdag 16 november 2011

Linzer Torte: inzending duurzaam thema Foodblogevent November




Ook deze maand is er een Foodblogevent, gehosted door Kralings Kroken.
Bijzonder thema is deze keer: "Toen er nog geen koelkast was!".
Of te wel: wat doe je om ingrediënten/overschot een langere levensduur te geven?
Vroegâhh, leefde men natuurlijk veel meer met de seizoenen. Veel mensen hadden wel een groentetuin en als er iets rijp/klaar was had je in één keer heel veel. In de winter zijn verse producten echter schaars dus werden de zomerproducten geweckt, gezouten, gedroogd, gezuurd en natuurlijk gerookt!
Tegenwoordig is het, ondanks de koelkast en eeuwig open supermarkten, weer hip om met deze duurzame processen een eigen stempel op je eten te drukken.
Hmm, wij hebben geen groentetuin (op 1 aardappelplant na) en dus geen oogstoverschot. Natuurlijk kun je los gaan op de markt aan rijpe tomaten, paprika's en fruit voor inmaak van sauzen/ketchups/chutneys, maar bij mij komt het daar niet zo van. Het blijft bij recepten lezen, misschien volgend jaar.
Wat ik dit najaar wel voor het eerst heb gedaan is zelf jam maken: bramenjam.
Ik ben dol op bramenjam. Mijn moeder maakte het vroeger (wel gezeefd anders kauw ik nog dagen op de pitjes) en het was alle keren mijn zwangerschapstic: beschuit met bramenjam (van Natuurwinkel), heerlijk fruitig zoet maar ook fris.
In het kader van dit blog besloot ik het dit jaar maar eens zelf te gaan maken. Na een insidertip voor een geweldige geheime plukplek gingen mijn jongste en ik half september met emmertjes op pad. En het was geweldig, het was niet plukken, maar gewoon oogsten. Rijen dikke, rijpe zwarte bramen. We konden er zo ons emmertje onderhouden en ze vielen er bijna in. In mum van tijd hadden we een half emmertje vol. Eénmaal thuis bleef het emmertje echter staan. Ik had het idee dat ik me eerst in de theorie moest verdiepen en daar had ik niet direct tijd voor. Na 2 dagen MOEST ik aan de slag: de fruitvliegjes waren ook dol op mijn bramen.
Omdat ik daardoor toch al twijfelde aan het eindresultaat werd ik ook een beetje gemakkelijk met de gebruiksaanwijzing van de Marmello-jampoeder.
Goed verwarmen en dan beetje poeder erbij, misschien nog een beetje, even doorkoken en klaar! In uitgekookte potjes gieten en op de kop af laten koelen.

De volgende dag draaide ik de potjes om en wat bleek: waarschijnlijk IETS teveel gelatinepoeder toegevoegd! De jam zakte niet naar beneden, het was veel te stijf. Wel een komisch gezicht, maar niet handig om te smeren.
Gelukkig kreeg ik een helder idee: de jam was prima bruikbaar als taartvulling.
Extra stevig was juist een voordeel: minder vocht voor het deeg.



Linzer Torte met bramenjam

125 gr roomboter, kamertemperatuur
125 gr suiker
125 gr amandelmeel (Natuurwinkel)
150 gr bloem
1 tl bakpoeder
rasp van 1 citroen
1 groot ei, kamertemperatuur
1 tl vanilleextract
beetje zout
1/2-1 pot jam
extra ei

Oven voorverwarmen op 175C. Boter en zout samen tot lichte massa kloppen. Rasp, ei, vanilleextract toevoegen. Bakpoeder met meelsoorten mengen. Dit mengsel in 3 delen bij eideeg voegen, licht mengen tot soepel deeg. Evt extra bloem toevoegen.
Deeg in koelkast laten stijven. (15 min). Uit koelkast 2/3e uitrollen voor ingevette springvorm of kartelvorm met losse bodem (Dille en Kamille). Jam over bodem verdelen, 1/3e uitrollen voor strips (mooiste resultaat met kartelrader). Weer 15-20 min in koelkast (of vriezer), ei erover smeren voor glans.
35-40 min. bakken, evt voortijdig afdekken.


De Linzer torte komt oorspronkelijk uit de Oostenrijkste stad Linz. Officieel met gemalen hazelnoten in het deeg en frambozenvulling.
Ik had een Amerikaans recept als basis, maar het deeg was veel te slap. Op de gok heb ik dus maar extra bloem toegevoegd, geen idee meer hoeveel, tot het een beetje prettig voelde (extra al in recept verwerkt). Het blijft een slap deeg, koeling zorgt voor meer stevigheid. De taart was heerlijk, zelfs met de pitjes in de bramenjam!

PS. op het nippertje heb ik de laatste bramen nog in Oktober geplukt en deze keer wel vloeibare jam gemaakt, oefening baart kunst!
PS2. Stuur zelf ook nog een leuk recept in! Er zijn vast genoeg mensen die nog (weer) wel zelf ketchup/chutney/zuurkool/augurken in zuur etc maken.

vrijdag 11 november 2011

Sinte Maarten mikmak


Vandaag was de 11e vd 11e! Voor ons betekent dat St. Maarten. Ik weet dat het niet overal in ons land gevierd wordt, maar wel bij ons in Noord-Holland!
Ik heb zelf goede herinneringen aan mijn eigen lopen vroeger in Drenthe.
Leuke lampionnen maken en dan met vriendinnen op pad, zoveel mogelijk snoep verzamelen. (of stuivers, eigenlijk nog favorieter, soms was ik aan het eind 1 gulden rijker!!!!!). In weer en wind langs de deuren en dan thuis de buit bekijken. Minder lekkere dingen ruilen met familie en vervolgens een eigen trommel vullen. Zeker een half jaar later had ik nog steeds snoep.

Nog steeds vind ik het leuk, nu om bij de deur te staan. Wij wonen in een kinderrijke buurt dus aanloop genoeg! (inclusief 2 eigen kinderen).
Ieder jaar versieren we de oprit met lampjes en lichtjes, opmars naar Kerst.
Dit jaar had ik voor de meelopende kleumende ouders lekker warme glühwein.
Het werd zeker gewaardeerd, maar ik had wel een inschattingsfoutje gemaakt: voor mij zijn al die kinderen nog steeds klein maar dit jaar liepen er ineens een heleboel zonder ouders. Glühwein-overschot dus. Ik had het idee al jaren, maar nu was ik eigenlijk te laat. Dom, dom. Weer wat geleerd: goede ideeën moet je direct uitvoeren.

zondag 6 november 2011

kado's voor het thuisfront


Mijn man gaat voor zijn werk geregeld naar het buitenland. Zo ook de afgelopen weken, deze keer naar China en Japan.
Geregeld krijg ik mailtjes met foto's van bijzondere maaltijden of vreemde ingrediënten.
Daarnaast neemt hij meestal wel verrassende kadootjes voor ons mee, dat kan hij goed. Soms dienen we verzoeknummers in, zoals deze keer nep-All Star gympen. Ook moest hij op zoek naar verjaardagskadootjes voor onze verjaarde dochter.


Mijn verzoeken hebben meestal een culinaire achtergrond, deze keer Japanse mayonaise. Ik had geen idee wat er speciaal aan was, maar vond een leuk stukje van Aziatische- Ingrediënten.nl op internet. Het bleek een zuurdere mayo die ook werd gebruikt bij het samenstellen/plakken van sushi. De slappe plastic fles doet meer denken aan shampoo dan aan eten. Vooral door het Zwitsal-achtige logo van een blote baby! Doordacht design: de halsopening vd fles bevat een stervorm zodat je met de dop eraf een decoratieve kartel spuit. De dop zelf heeft een kleine ronde opening voor fijne lijntjes. Handig toch!




Hij had in Japan natuurlijk erg genoten van overvloedige sushi. Ook na 2 weken was hij het nog niet zat. Dat zag hij ook wel zitten voor thuis dus bracht hij ook speciale rijst, rijstazijn, tamari (sojasaus) en wasabi mee. Nu nog ultra verse vis scoren.
Voor de tamari of shoyu had hij trouwens leuke schenkpotjes meegenomen en  voor de wasabi een dipschaaltje.
In China krijgt hij eigenlijk altijd relatiegeschenken. Soms zijn ze mooi/handig, meestal wanstaltig en zonde vh geld. Deze betrof het een traditioneel wandbord die ik prima kan gebruiken als serveerbord. Leuk in combo met de Japanse aanwinsten. (niemand ziet toch het verschil tussen de Chinese/Japanse lettertekens).

donderdag 3 november 2011

Heeft u ook worteltjestaart?






Mijn beloofde jubileumtaart! 
Ik ben al een tijdje in de ban van de carrotcake.
Als ik het ergens zie liggen moet ik eigenlijk altijd wel even proberen (net als brownies). Een soort quest naar de perfecte cake. Cake-ig, fluffy, vochtig vet, licht gekruid, ook nog fris en zeker niet met overheersende frosting (glazuur).
Vaak valt het tegen, veel te zoet of te kunstmatig. In Amerika zijn ze te grote fan van kaneel waardoor al het gebak dezelfde smaak kreeg.

Menig recept heb ik opgeslagen en vergeleken. In de 1e poging ging alleen kaneel. Best OK, maar het leek teveel op de courgettecake.
Bij poging 2 heb ik meer mijn eigen kop gevolgd en ik moet zeggen dat ik zeer te spreken ben over het resultaat. Alle proefpersonen waren het met mij eens (1 buurvrouw vroeg of ik niet met avondeten kon experimenteren: voor 5 personen graag...!)



Carrot cake -the best

4 eieren (of 3 grote)
1/2 mok bruine basterdsuiker (90 gr), 2/3e witte basterdsuiker (115 gr)
125 gr roomboter, iets zacht, kamertemperatuur
200 ml olie (2/3 mok)
2 mokken bloem (samen 290 gr)
1/2 mok zelfrijzend bakmeel (75 gr)
2 tl kaneel, 3/4 tl piment (allpice), 1/2 tl gemberpoeder
1 tl vanillaextract (geen essence)
1 tl baking soda, 1tl bakpoeder
1 tl zout
1 mok gechopte pecannootjes (100 gr)
1 zakje geraspte winterwortels (1 kantklaar zakje, 200-300 gr))
1/2-1 mok uitgelekte ananasstukjes,  fijn gesneden (zoals uien), 5 schijven en een scheut sap
geraspte schil van 1 sinaasappel, fijngesneden

Frosting
1 bakje mascarpone (250 gr)
1/2 blokje monchou , zacht
1 zakje kokoscreme, of meer (Go-Tan)
2-3 el sap van ananas/sinaasappel of citroen
1 tl oranjebloesemwater, of voorzichtig meer
evt tl witte basterdsuiker/poedersuiker
evt. wat slagroomversteviger, half zakje

decoratie
stukjes pecannoot
groene pompoenpitjes

Verwarm de oven op 175C. Vet een braadslee (23x33) in en leg bakpapier op de bodem. Klop in een kom de eieren fluffy. Klop in een andere grote mengkom de boter los met de suiker (tot soort nat zand)  
Mix met de olie tot een vloeibare massa.
Voeg alle andere ingredienten toe behalve de noten, wortels en ananas. Mix alles met de mixer kort tot een stevig beslag. De kant en klare wortelreepjes  (mooie dunne lucifers) korter snijden. Gewoon kriskras over een bergje wortelreepjes. Roer met een houten lepel de resterende ingrediënten erdoor tot alles goed gemengd is. Niet te lang, maar wel ook goed over de bodem gaan.
Giet in het bakblik en bak ongv. 35 min. De cake zal niet veel rijzen.

Maak ondertussen de frosting: smelt de kokoscreme met wat sap in de magnetron tot een stevige brij. Roer met de mixer de zachte monchou met de kokoscreme tot een romige massa, mix vervolgens de mascarpone er door tot een luchtig geheel.
Voeg wat bloesemwater toe (exotische touch) of meer sap tot een prettige consistentie (stevige slagroomdikte, het wordt weer stijver. Misschien wil je meer mascarpone, maar denk eraan dat de kokossmaak meer wegvalt in combi met de cake. Evt. beetje suiker toevoegen.
Haal de cake uit de oven en keer om, trek het bakpapier eraf en laat de cake uitdampen op een rek. Na totale afkoeling verdeel je de frosting over de cake met een spatel/mes. Laten opharden. De volgende dag is de cake het lekkerst en blijft zeker 5 dagen goed.

Opmerkingen: ik weet niet meer precies of ik een dubbele hoeveelheid fosting maakte voor een heel bakblik, dit is genoeg voor een dun laagje. Gewoon een beetje uitproberen, ik wilde niet weer een cake bakken! (kan op het moment geen worteltjestaart meer zien, waar zijn die konijnen?).
Veel recepten kwamen uit de VS, daar werkt men met cups, dit is een stoere rechte koffiemok, ongv 275 ml. Ik had het willen wegen, maar maar de batterij van de weegschaal was leeg.
De cake heeft een mooie licht vettige korrel, precies wat ik wilde.
Voor mij paste het oranjebloesemwater erg goed, zeker door de sinaasappelschil, gebruik echter niet teveel! (eau de cologne-smaak)
Ik had mascarpone gebruikt omdat we in de winkel geen monchou hebben, maar dat is een goed alternatief, iets minder zalvig.
Ik wilde een romige, niet  zoete frosting, kokos past perfect en is van nature zoet (en exotisch).