zaterdag 28 september 2013

Oet Grunnen.


Weer een beetje stil in blogland.
Zoveel andere dingen te doen, waaronder 2 collectes te lopen.
Normaal doe ik alleen de Nierstichting, maar dit jaar was ik door een klant ge(s)trickt om ook voor het fonds Geestelijk gehandicapten te collecteren.
Eenmalige actie, 2 weken achter elkaar lopen is toch echt teveel vh goede, zeker in combinatie met allemaal ouderavonden. Geen maximale opbrengst vrees ik.
Qua eten was het daardoor ook een beetje simpel en gemakkelijk, niets culinairs te vermelden. Of alleen mislukte dingen.
Wel heb ik lekker gebakken, o.a. een soort herfstige pruimenplaatkoek voor 1 vd steiger-buurmannen. Later meer.


Een deel van mijn ouders tuin is moestuin.
Ze zijn maar met z'n 2'en maar ze planten alsof ze een heel dorp te eten moeten geven. Waar ik dan af en toe van profiteer.
Lekker rabarber, lavas, sperzieboontjes en de laatste keer 'dikke bonen'.
Dit is de Groningse benaming voor spekbonen, een soort extreem lange sperziebonen.
Iets vleziger, intenser en een tintje zoeter, met grotere boontjes. Oogst laat Aug. Sept, ze kunnen ook paars zijn.
Veelal regionale kost in Noord-NL en Duitsland.
Als ze al verkrijgbaar zijn in de (Natuur)winkel zijn ze vrij prijzig, ideaal dus voor eigen kweek. Tegenwoordig zijn bijna alle soorten draadvrij (niet stokkig op z'n Grunn's)
Je kunt ze gewoon kort gekookt gebruiken als sperzieboon, maar de traditionele Groningse manier is lang koken met gerookte spek.
Je eet het niet als groente, maar als hoofdmaaltijd. Gewoon een heel bord vol bonen! Jammie. (mijn husband en some kids lusten het ook!)
Goed voedsel om collecte op te lopen! Tip voor het KWF?


Dikke bonen

200 gr boontjes p.p?
stuk gerookte spek met zwoerd/spekblokjes (had ik)

Ontpunt de boontjes en breek/snij ze in stukken van ongv. 10 cm.
Zet op met wat water en het spek en breng aan de kook.
Laat ongv. 25-30 min. garen tot de spek uit elkaar valt en de boontjes lekker zacht zijn.
Water afgieten en omscheppen met een klontje boter en veel nootmuskaat.

  
Voor de liefhebber, een lofzang op Grunnen:

http://www.wimscherpenisse.nl/grunnen.htm 
http://www.wimscherpenisse.nl/grunnen.mp3

vrijdag 20 september 2013

Gemakkelijke vrijdag.




Een tijdje terug ging mijn man voor zijn werk weer eens naar China.
Omdat het in zijn tak van sport ook echt wel minder gaat denkt hij steeds dat het wel eens de laatste keer kan zijn!
Deze keer nam hij daarom maar eens het goede fototoestel mee (mag nooit te lang want dan kan ik niks fotograferen).
Hij heeft ook een goed oog voor mooie plaatjes, van mensen, gebouwen en zeker eten (voor mij)
De afgelopen jaren heeft hij echt hele mooie foto's gemaakt, hij reist vaak naar minder toeristische/ongeschonden gebieden, rural China.
Soms is het echt een reis terug in de tijd, oude vrouwtjes op sloffen stenen aan het sjouwen, middeleeuwse werkomstandigheden. Veiligheidsvoorschriften lijken niet te bestaan.

Door het reizen had hij deze keer niet zoveel tijd en veel plaatjes kent hij ondertussen natuurlijk al wel maar ik wil toch even een vleugje China delen!

doerian in de supermarkt, lekker stinken!
Chinese Albert Heijn?
hier had hij best iets van mee mogen nemen!

straatvoedsel


kraampje langs de weg

jammieeee! Peking duck
Deze foto's zijn allemaal vrij gelikt, ik zal nog eens wat oude foto's opsnorren. Meer het ongerepte, pure, plattelands China.                                                                                                                    


woensdag 18 september 2013

De zomer op tafel!



Ik heb de afgelopen tijd best wel veel over familiezaken geschreven, kwam natuurlijk door de zomervakantie etc.., maar dit is uiteindelijk wel een 'culinair blog' !
Tijd voor een recept!

De zomer is nu toch echt wel voorbij. (hoewel er dit weekend aardig weer voorspeld wordt, bij ons kwam het woord BBQ al weer langs)
Omdat ik er nog lang niet/nooit klaar mee ben zoek ik de zon maar in het zomers koken.
Net doen alsof je de regen buiten niet ziet....

Een tijdje terug zag ik bij onze DEEN (supermarkt) allemaal kleine tomaatjes liggen, diverse kleuren en smaken.
Daar moest ik natuurlijk iets mee.
Ik zag een rustieke zonnige ovenschotel voor mij, met allemaal lekkere dingen.
Simpel en gemakkelijk.
Als basis nam ik een zak diepgevroren kabeljauwfilet. Minder smaakvol dan de verse, maar prima voor doordeweeks.
Daar gooide ik allemaal lekkere groenten, de tomaatjes, kruiden en wat zomerse alcohol bij.
Het rook heerlijk, maar toen het klaar was smaakte tot mijn grote teleurstelling het kookvocht een beetje bitter.
Waren het de tomaatjes, de rozemarijn, de citroenpartjes of de rosé?
Ik denk zelf het laatste, ik heb er al wel eens eerder negatieve kookervaringen mee gehad, misschien was het ook wel een chemische reactie onderling.
Voor de zekerheid dus maar witte wijn de volgende keer.
Gelukkig kon ik er met wat andere smaakjes toch nog een feestelijk sausje van maken.
Lekker met gekookte boontjes/worteltjes en een beetje tagliatelle.
De zomer op tafel.



Viscasserol
 

1 zak diepgevroren kabeljauw (600-700 gr)
2 handen cherrytomaatjes of 3 grote tomaten
1 ui, gesnipperd
1 à 2 stengels bleekselderij, in boogjes
1 rode paprika, in blokjes
3 à 4 knoflooktenen, in schil, gekneusd
grote hand peterselie, fijn gesneden
(grote tl rozemarijn) of weglaten
2 tl oregano
2 tl dille
1 glas rosé/witte wijn
1 citroen in stukken
zout/peper
paar vlokjes boter (10-20 gr)

saus:
afgegoten visvocht, 200 ml?
1-2 el (afh. van hoeveelheid vocht) bloem met wat olijfolie, dik papje
scheut slagroom
1 à 2 tl mosterd
enkele blokjes boter
zout/peper
evt was droge sherry/Pernod/meer witte wijn/visbouillon

Verwarm de oven op 200C.
Spoel met lauwwarm water het ijs vd vis.
Verspreid alle ingrediënten over de bodem van een grote ovenschaal.  Stoof/rooster tot de vis gaar is en de groenten beetgaar. (20 min?) Check af en toe het vocht, voeg evt. een beetje water toe.
Evt. afdekken met aluminiumfolie.

Als alles gaar is giet je het stoofvocht voorzichtig in een steelpannetje. Breng aan de kook, roer er het bloem/oliepapje door (soort beurre manié). Blijf roeren tot lichtgebonden saus, 5 min. pruttelen.
Misschien verdunnen met sherry/wijn/bouillon.
Maak op smaak met de slagroom, mosterd, zout en peper en een paar vlokjes boter.
Serveer bij de vis.

Toen ik de inhoud van de zak vis opzocht kwam ik op de mooie site van Queens terecht.
Allemaal duurzaam gevangen diepvriesvis.
Met leuke digitale receptenboekjes voor diverse vissoorten, bewaar en hygiëne-tips, productinfo en af en toe een leuke wedstrijd. (BBQ-actie jammer genoeg net 3 dagen geleden gesloten), nu kun je geloof ik een gevulde diepvries winnen!
Het programma 'Keuringsdienst v Waarde' heeft in een aflevering aandacht besteed aan de diepvries-sushi van Queens.
Deze in Duitsland vervaardigde sushi kwam als beste uit een test van Radar (ik kon het trouwens niet vinden, wel de naam Josushi), vers is nog lekkerder maar deze is prima voor doordeweeks! (+- 4.50 E)
Heel leuk en informatief programma waarin ook een bezoek gebracht wordt aan de Duitse fabriek zodat je het hele verwerkingsproces kunt volgen.
Te koop bij diverse supermarkten, ik ga het zeker binnenkort eens proberen.

http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2013/afleveringen/02-05-2013 Deel 1
http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2013/afleveringen/23-05-2013 Deel 2 fabriekbezoek va 15.28 min.

PS. Dit is persoonlijke interesse en geen reclame!


vrijdag 13 september 2013

Happily ever after...


Een tijdje terug waren mijn schoonouders 50 jaar getrouwd.
Wij, als (aangetrouwde) kids, sprongen al ruim vt voren in de feeststand.
Er werd laat in het voorjaar een BBQ georganiseerd om eens goed te brainstormen. 
Onder genot/dankzij lekker eten/drinken werden de ideeën steeds fantasierijker en grootser.
Minimaal overleg met de feestvarkens bracht echter aan het licht dat ze het graag gewoon thuis wilden vieren, niks over de grens en niks groots.
Back to basics dus.

Iedereen droeg een puzzelstukje aan voor het uiteindelijke plan van aanpak.
Het feest begon op vrijdagavond met een gezellig partijtje disco-bowlen, leuk voor kids en volwassenen. Het bruidspaar werd thuis opgehaald met een lelijk eend,( sentimental journey), na afloop was er thuis een after-borrel.
Op zaterdag (de trouwdag) verzorgden de vrouwelijk kleinkids (7-16) een gezellige brunch.
Omdat wij aan het gezamenlijke cadeau wilden werken moesten opa & oma op stap met de jongste koters, naar sprookjes/speelpark Zuidlaren.
Oma was niet zo blij met mij (bedenker vd bestemming), ze heeft doodsangsten uitgestaan met de kleinste banjer (3 jaar) die steeds vd hoogste glijbaan wilde.






Wij zaten ook niet stil, er werd gemozaiekt, verrassingen geknutseld, speeches geoefend, optredens gerepeteerd en ik werkte aan de bruidstaart.




's Avond werden wij door het bruidspaar getrakteerd op een heerlijk feestdiner in een restaurant in de buurt v Assen.
Met speeches, PowerPoint-presentaties, optreden en het kapot slaan van een geknutseld pinata-bruidspaar (om wat huwelijkstress te ontladen) was het een vrolijke boel.
Na een korte nacht volgde wederom een prima brunch (nu verzorgd door de kleinzonen!)

Toen volgde de onthulling van onze cadeau's.
In de aanloop naar het feest hadden we een family-only facebookpagina in het leven geroepen en gevuld met momentopnames van een ieder.
Soort familie-dagboek, extra leuk omdat we best verspreid wonen. (wordt nog steeds aangevuld)
En toen het 'grote' cadeau, een lange eettafel voor buiten!
Door ons versierd met een mozaiektableau van 2 pauwen waarbij in de veren fototegels van elk familielid waren verwerkt! (mijn schoonouders hadden ooit pauwen). 
Fantastisch eindresultaat, mooi en origineel. (veel creatieve geesten)
Voor de weerbestendigheid komt er nog een glazen plaat op.

(mijn schoonmoeder houdt van privacy)
Na veel ooh's en aah's was het tijd voor taart, de door mij gefabriceerde bruidstaart.
Hoewel het bruidspaar zich geen taart herinnerde hoorde dat er voor mij toch echt bij.
Dit bedacht ik natuurlijk pas een paar dagen vt voren, beetje onhandig.
Weinig tijd voor het aanschaffen van een caketopper en standaard.
Om iedereen ter wille te zijn had ik 3 verschillende taarten gebakken, onderop een Hollandse appeltaart, middenop een cake met aardbeienkwark, mascarpone en zomerfruit en bovenop 'la piece de resistence': een met chocoladeroom gevulde cake, versierd met vlokken, ganache en een eetbare trouwfoto.

met handgemaakte madeliefjes v fondant
de binnenkant
 
Ja,  echt, de  trouwfoto uitgevoerd in een soort fondant!Te bestellen bij diverse websites, de mijne kwam van 'deleukstetaarten'prints.nl'. (kost ongv. E 6.50)



Omdat ik de taart als verrassing wilde houden, moest ik alles in het geniep doen. Op m'n knieën voor een bed slagroom kloppen etc.
Het opbouwen van de taart kostte bloed, zweet en bijna tranen. Haal maar eens een middelgat uit een gebakken appeltaart, leermomentje! (volgende keer taart bakken met bakring in het midden?)
Maar hij was mooi, en lekker volgens de kenners, zelf was ik natuurlijk niet geheel tevreden. Kon strakker.

We sloten het feest af met een lekkere BBQ, op naar de 60 jaar!


maandag 9 september 2013

gevulde paprika

niet 's werelds beste foto.....

Ik bèn inderdaad naar het strand gegaan, niet op de fantastisch mooie donderdag want toen ging ik uit plichtsbesef verven, maar wel op de vrijdagmiddag. (met dicht geknepen ogen langs de rozenbottels)
Natuurlijk was het toen bewolkt, eindigde zelfs met wat donder, maar het was nog steeds een heerlijk momentje voor mijzelf.
Mèt een roseetje en een pistoletje tonijnsalade. 
Net voor de 1e regendruppels was ik weer thuis.
Later brak het echter weer helemaal open en konden we zelfs nog lekker in het zonnetje buiten eten, gevulde paprika's.

Ik had op de markt heel veel paprika's gekocht, bedoeld om potten paprikasaus te maken.
Door al dat geverf kwam daar echter niets van dus nu was het tijd voor plan B.
Normaal gesproken vul ik ze met gehakt, ui, champignons, rozemarijn, tijm en gembersiroop, beetje zoet/hartig, maar nu was ik weer op mijn restjestour.
Vind ik altijd leuk, net als in een kookwedstrijd: "maak een gerecht met de volgende ingrediënten".
Ik moet zeggen, prima geslaagd experiment. Bij een deel van mijn kids zijn gevulde paprika's echt niet favoriet, er werd dus aanvankelijk gezucht en gesteund, maar uiteindelijk ging het schoon op!

Zonnig gevulde paprika's (6 personen)


2 kipfilets, in kleine blokjes
1 rode paprika, in blokjes
1 ui, gesnipperd
paar plakjes spek, ham of bacon in snippers
1/2 doosje champignons, in plakjes
1/2 rode peper, gesnipperd
1 stengel bleekselderij
snufje chilipoeder
2 tl dille
2 teentjes knoflook, geperst
1/2 bosje verse peterselie, stengels ook
2 el verse munt, gesnipperd
paar steeltjes van verse koriander
grote hand snijbonen, gesnipperd in 4kantjes
1/2 bouillonblokje, kip
1/2 blokje feta, 100 gr?
1 à 2 el slagroom
plakjes geschaafde belegen kaas
5 à 6 groene paprika's
evt  zout/peper/komijnpoeder

Zet een grote pan met water op voor de rijst.
Snij de paprika's doormidden en verwijder de zaadlijsten.
Als het water kookt laat je de paprika's 10 min. mee koken (tot iets zacht). Uit laten lekken en de rijst alsnog koken.
Verwarm de oven op 200 C.
Bak de ui en het spek aan. Voeg de paprika, bleekselderij, champignons, rode peper, chilipoeder, knoflook, peterselie, munt en steeltjes koriander toe. Roerbak tot een beetje gaar.
Vervolgens de stukjes kip en de gesnipperde snijbonen er door mengen, met het 1/2e bouillonblokje en wat water 10 min. sudderen.tot de kip gaar is.
Verkruimel de feta er boven en laat dit met het scheutje slagroom smelten in de saus.
Maak op smaak af met extra zout/peper, komijnpoeder en verse peterselie.
Leg de paprikahelften in een braadslede  en verdeel het kipmengsel erover. Dek af met plakjes kaas.
Giet wat bouillon/stoofvocht op de bodem en laat de paprika's lekker gaar worden en de kaas smelten
(10-15 min?). Lekker bij de rijst. Eet smakelijk!

Tast toe, maar prikken is misschien nu niet de handigste manier !!!!

donderdag 5 september 2013

Hobbels en bobbels.



De 1e (halve) schoolweek zit er weer op, de kop is er af.
Ze hebben het allemaal overleefd, ook Antal.
Wel is hij al een aantekening rijker (geen schrift mee), beetje streng voor de 1e dag.
Hoewel, hij heeft ook al een keer een boek op school laten liggen (gelukkig is ons buurmeisje zijn klasgenootje) en zijn kluissleutel vergeten.
Beginnersfouten, hoop ik.

Mijn verven gaat goed, alleen nog de dakkapel aan de achterkant.
Piece of cake natuurlijk. (ahum)
Ik ben er echt wel klaar mee, zeker nu het zulk mooi weer wordt deze week.
Ik wil naar het strand, nu alle vakanties weer voorbij zijn zal het niet meer zo belachelijk druk zijn.
Ik gun natuurlijk anderen ook strandplezier, maar drukke Scheveningse taferelen zijn toch minder plezant.
Het is op en top luxe om met je fietsje in een kwartiertje naar het strand te karren en neer te ploffen in een strandstoel.
Roseetje erbij (of een kopje thee), nieuwste kooktijdschriften bij de hand en je te laven aan de zon.
Kletsen met volstrekt vreemden en misschien zelfs wel iets lekkers bestellen, alsof er geen huis en gezin bestaat.
Herboren fiets je na een paar uurtjes weer terug ( waar de huishoudelijk taken wachten).
Ik doe het echter bijna nooit, dit jaar nog maar 1 keer, voelt vaak te luxe, er is altijd nog genoeg te doen.
Maar deze week moet ik echt nog even profiteren van ons mooie nazomerweer.
Ik ga het ècht, ècht, ècht doen!



Op mijn vorig fietstochtje spotte ik heel veel rijpe rozenbottels langs de kant vh pad. Ik dacht direct: jam, Roosvicee...
Op de terugweg een zakje vol geplukt.

Aangezien ik nog nooit iets met rozenbottels had gemaakt heb ik eerst even geGoogle'd.
Gezond zijn ze in ieder geval, veel vit C (12x meer dan sinaasappels), A en B.

Dan de bereidingswijzen, er werd gekookt met pitjes en zonder, wel zonder kop/kont.
Aangezien ik ook graag de pulp wilde behouden en niet alleen voor het sap ging besloot ik de pitjes eruit te halen.
Dat wil zeggen, bij de 1e 10, toen ben ik opgehouden, wat een KL-klus.
De pitjes zitten niet echt los, je moet peuteren.
Toch moest ik er iets mee, met latex keukenhandschoentjes aan (tegen de jeuk/irritatie) en veel gezucht en gesteun heb ik denk ik alsnog wel een uurtje zitten rommelen.
De jam moest wel heel erg lekker worden.
Na een tijdje koken met wat water bleven de bottels een beetje schillig (Gronings), het velletje werd niet zacht.
Dan toch maar door een fijne zeef, ging ook nog best moeizaam.
Uiteindelijk had ik een bakje 'jam', 't leek meer op puree/moes.
En zo smaakte het ook, beetje muffige appelmoes. Niks fris en vrolijk.
Had ik daar al die tijd en moeite voor gedaan!



Met een enigszins getemperd enthousiasme heb ik het bakje moes in de koelkast gezet, wachtend op betere tijden.
(ik nam mij voor het aan te lengen met water en er dan alsnog honing/agave door heen te doen voor jam)
Zit ik net (weekje later, dom, dom) helemaal klaar om aan de slag te gaan, twijfel ik of het ondertussen niet al bedorven is of was dit de bewuste muffe smaak?
Nu kan ik natuurlijk voor de foto net doen of het hele lekkere jam is, maar ik ben geloof ik gewoon maar even lui.
Alles in de prullenbak, scheelt toch weer werk.
Hoewel, dan moet alles natuurlijk gewoon nog een keer.....
(zal ik dan toch eerst nog maar even deze prut proberen te fatsoeneren...?)


En ja hoor, mijn calvinistische roots laten zich niet verloochenen, even doorzetten, kop d'r veur.
Ik heb wat water, citroensap, kaneel en (teveel?) suiker toegevoegd. Ik weet niet hoe gezond het nu nog is.
Het eindresultaat is een dikke, mooi rode siroop die best aardig smaakt.
Nog geen idee wat ik er mee ga doen, misschien over ijs of zo, of in een cake.
Pitamientjes in voorraad voor de herfst/winter, maar nu eerst nog vd zomer genieten !!!!!!

PS. ik kwam nog een 'rozenbottel' filmpje tegen op You tube, blijkbaar worden er nog meer toepassingen aan toegeschreven.