Mijn #Underground boerenmarkt-fiasco

Met mooi geschreven kaartje van mijn collega!

Ik lik in stilte (nou ja bijna) mijn wonden. Mijn open, pijnlijke, dure wonden. Gisteren was dan eindelijk de langverwachte Underground Boerenmarkt en het werd voor mij een fiasco. Geheel overtuigd van mijn eigen kunnen en goede product had ik stom genoeg 8 trays blackbean brownies gebakken.
Stom, stom, stom. Ik heb er namelijk uiteindelijk maar 1,5 verkocht! Betekend een verlies 6,5 x 30 euro (kostprijs)!!!! Daar heb ik dan de hele zaterdag van 12-22.00 uur aan staan bakken. Ik was er eigenlijk toen al klaar mee!

Natuurlijk was het een leuk evenement, veel lekkere dingen gezien en geproefd. Eigenlijk iedereen die bij mij kwam proeven vond het ook hele lekkere brownies, maar terugkijkend zie ik toch wel een paar pijnpunten:
- er was best een groot aanbod zoetigheden, dus veel concurrentie
- ik had de nadruk gelegd op het feit dat de brownies gluten-lactose-gewone suiker-vrij waren. Dit heeft waarschijnlijk veel mensen het idee gegeven dat het juist speciaal dieetvoedsel was terwijl ik het zag als geschikt voor 'normale' EN mensen met allergiën was. Plus+ dus.
- er was meer trek in hartig. Ik had zelf ook liever iets hartigs gemaakt, maar het was lang niet duidelijk of er elektriciteit zou zijn, wat warmhouden onmogelijk had gemaakt.
- ik had ook de mate van professionaliteit onderschat. Het waren wel allemaal amateurs, maar wel met mooie verpakkingen en labels. Daar stond ik met mijn baktrays en ter plekke ingepakte brownies. Het moest dus echt gelikter.
- Ik had iets moeten maken dat houdbaar was. Of iets dat we in de diepvries konden stoppen en nog maanden konden eten. (geen financieel risico dus)
- het publiek was meer culinair lekker gericht dan bewust gezonde eter. Verkeerd aanbod op verkeerde plek. Terwijl ik zelf helemaal niet zo'n bewust gezonde eter ben!

Dit was een dure les voor de volgende keer, die er waarschijnlijk nooit meer zal komen. Ik had op de terugweg echt zin om met de auto ergens heel hard tegen aan te rijden, maar de gedachte dat dat nog meer ging kosten weerhield mij. Veel drinken/roken/slecht eten kwam ook in mij op. Tenslotte heb ik maar gewoon een traantje gelaten toen mijn eeuwig attente buren kwamen informeren hoe het geweest was. Een grote knauw voor mijn zelfvertrouwen. Ik met mijn grote mond ging dat wel even doen, ik schaam me dood.
Ik heb echt zin in een paar daagjes vrij. Ik ben moe van alle spanning en inspanningen, het huishouden is verwaarloosd en vergt inhaaltijd. Toch moet ik vanmiddag weer gewoon aan het werk, wat ook misschien wel een lichtpuntje is: een deel via mijn werk verkopen? 
Ik had ook al een bevriend theehuys benaderd, maar zij hebben principieel alleen gebak van een sociale bakkerij. Dat is natuurlijk lovenswaardig, maar ik vond mij nu zelf ook wel een goed doel.

PS.We hebben trouwens wel het ontbijtjournaal gehaald, ik zie mij heel vaag op de achtergrond, bijna echt 'under the ground' . Veel ophef over geheimhouding en niet filmen. Ook item op 'Geen Stijl' met de meest absurde commentaren. Zie je wel, niets voor mij!

PS2. Ik mocht mijn brownies wel op mijn werk verkopen, mijn baas werkte prima mee! Het gaat geweldig, de klanten zijn heel enthousiast. Ze vinden het leuk dat ik het zelf gemaakt heb en ze zijn blij zonder suiker-lactose-gluten en vinden ze gewoon echt lekker. Per dag gaat er 1,5 bakplaat doorheen. Nu hadden we de prijs ook heel laag gesteld zodat we er snel doorheen zouden zijn (houdbaarheid).