Trek mij omhoog!

 

Gisteren hadden we eters (gebeurt niet zo vaak). Voor hèn handig omdat ze net terug kwamen van vakantie en nu niet hoefden te koken, voor míj een uitdaging omdat ze vegetariërs zijn.
Vanwege onze eigen vakantie was het thema Italië. Ik heb mij weer ongans uitgesloofd, maar dat vind ik heerlijk.
De hele dag gekookt. 's ochtend rustig begonnen met af en toe een relaxmomentje in de zon, 's middags was alles klaar (en toen kwamen ze pas 2 uur later dan wij verwachtten). Héél relaxed dus.
Met alles klaar bedoel ik: vooraf 3 soorten bruchettta's - kruidige pompoenpuree met ricotta, gerookte rode paprika, een beetje salie-olie en veel basilicum - standaard tomaat/basilicum - zachte geitenkaas met verse vijg en balsamicostroopje, allemaal erg lekker.
Als hoofdgerecht gevulde courgettes (met ui, knoflook, vruchtvlees, walnoten, kastanjechampignons, feta, peterselie, tijm, getopt met Parmezaanse kaas) met sperziebonen, geroosterde pompoen en tagliatelle, ook lekker!
Voor de kids 2 soorten tortelini (gekocht) met eenvoudige tomatensaus en salade.
We hadden 2 toetjes (ik kon niet kiezen): vijg/frambozen-frangipanetaart en natuurlijk TIRAMISU!!!!!

Ik hou van tiramisu, hoewel ik niet van koffie hou. Romig, zoet, alcohol en een soort chocolade-mokkasmaak, heerlijk. En helemaal niet moeilijk te maken.
Hoewel het officieel met marsalawijn gemaakt wordt kun je variëren met allerlei soorten alcohol. Zelf gebruik ik meestal cognac of amaretto. Gisteren bleken wij echter geen van beide te bezitten (de buren ook niet) dus heb ik maar wat bij elkaar gegooid.
Marsala en cognac worden van druiven gemaakt, de vin santo van onze vakantie ook, dus eureka!
Gecombineerd met een restje drambuie (soort kruidenwhisky, geen wijn) en grand marnier (sinaasappellikeur) werd het een klein feestje.
Omdat sinaasappel goed bij chocolade past gooide ik er ook nog maar wat rasp in.
Ondertussen was het natuurlijk eigenlijk geen tiramisu meer. Maar nog steeds erg lekker!

onechte tiramisu (6 dessertschaaltjes)

250 gr mascarpone
3 gesplitste eieren
3 el suiker + schepje
1 pak lange vingers
koffiekopje erg sterke espresso
25 ml drank (zie tekst, alleen grand marnier kan natuurlijk ook, minder sterke alcohol smaak)
rasp v 1/2 sinaasappel
cacaopoeder

Klop de eierdooiers met de suiker tot een licht gele vla (zeker 5 min.). Als je geen rauwe dooiers wilt eten kun je dit ook au bain-marie doen (boven kokend water, met de drank, je maakt dan eigenlijk zabaglione). Roer met een garde de mascarpone, drank en rasp hierdoor tot een gladde massa. Klop de eiwitten stijf met nog een schepje suiker. Vouw met een metalen lepel het eiwitschuim door het mascarponemengsel.
Giet de espresso in een laag bakje. Maak een mascarponebodempje in je dessertschaaltje. Wentel 1 à 2 lange vingers 1 voor 1 zeer kort door de koffie (eigenlijk dopen) en maak vlij ze op je bodem. Breek ze evt. om passend te maken. Vul zo je vorm met afwisselende laagjes. Eindig met mascarpone.
Zet je toetje enkele uren/nacht in de koelkast. Vlak voor het serveren rijkelijk bestuiven met cacaopoeder. (gaat goed met theezeefje).

Omdat ik teveel had voor 4 personen (en 2 kleine glaasjes voor mijn dochters) heb ik ook 2 glazen gevuld voor mijn buurtjes. Zij waren blij met mij. Zo trekken wij ons aan elkaar op (en ploffen snel neer door de vele extra calorieën)

(Overige recepten volgen)

Blue monday blues?

Het was een mooi weertje vandaag, blauwe lucht met een strak zonnetje.
Een echte Blue Monday?! Klinkt positief terwijl het eigenlijk een trieste achtergrond heeft, het zou vandaag namelijk de meest depressieve dag van het jaar zijn.
In 2005 heeft een Britse depressie psycholoog Arnall met een discutabele formule uitgerekend dat de 3e maandag van het jaar de trieste dag zou zijn.

  (formule Blue Monday)

Hierin is W een maat voor het weer, D voor de schulden, d voor het maandelijkse salaris, T voor hoe lang geleden het kerst was, Q staat voor hoe goed men nog de goede voornemens volhoudt, M voor het motivatieniveau en N voor het gevoel om actie te ondernemen. Er wordt niet aangegeven wat de eenheden van de variabelen zijn en een eenheid tijd is niet opgenomen.

Neerslachtige gevoelens vanwege mislukte goede voornemens, de donkere dagen, de vakanties die nog ver weg zijn en maandag is het begin van wéér een werkweek.
Hij schijnt ook zo'n onwetenschappelijke formule voor de gelukkigste dag vh jaar te hebben te hebben bedacht. De eenheid geld komt daar vast in voor.

Het zal wel, voor mij was het een gewone maandag hoewel ik erg blij was met het mooie weer in de sombere winter.
Dit alles sluit wel mooi aan bij het thema van het Foodblogevent van deze maand: comfortfood!
Comfortfood kàn helpen als troosteten, of als afleiding.
Dit weekend had ik in ieder geval een lekker toetje gefabriceerd, niet bedoeld als troost maar misschien wel inzetbaar.

Van mijn werk had ik een lekkere yoghurt meegenomen, ook had ik nog cranberry's vd Kerst liggen.
Ik wilde de smaak van de yoghurt graag puur houden (smaakte als Danone Natur vd vakantie), maar het geheel moest natuurlijk niet te zuur worden. Er moest dus ook een zoete verbinding komen.
Bye bye blues!

Yoghurt pannacotta op amandelkoekbodem met cranberrytopping


115 gr roomboter, kamertemperatuur
50 gr witte suiker
1/2 tl vanilleextract
85 gr patentbloem
30 gr amandelmeel (Natuurwinkel/Turkse supermarkt)
2 el (15 gr) maizena/rijstemeel
snufje zout
1 reep witte chocolade, puur kan ook.
citroenrasp v 1 citroen, fijn gesneden


Verwarm de oven op 150 C. Mix de boter met de suiker tot een zacht mengsel. Meng in een losse kom de meelsoorten en het zout. Voeg deze met de vanilleextract en de citroenrasp bij de boter en kneed tot een nauwelijks samenhangend deeg.
Voeg evt nog wat bloem toe.
Leg een bakpapier op de bodem van een bakplaat en werk het deeg uit tot ongv 1-1 1/2 cm dikte. Zet een 1/2 uur in de koelkast.
Bak daarna het deeg ongv. 30-40 min in de oven, of langer tot hij er gaar uit ziet. Beetje appeltaartkorstkleur. Evt. de schijf uit de vorm halen en omgekeerd nogmaal verder bakken tot beide kanten stevig en gebruind zijn. Laat afkoelen. Smelt de witte chocolade met wat water/melk en roer tot een glad mengsel. Smeer een dunne laag op de afgekoelde bodem. (tegen zacht worden door yoghurtlaag)


500 ml standyoghurt (Natuurwinkel, Biocumulus 1.5)
scheut dubbeldrank
scheut slagroom
5 kleine blaadjes witte gelatine

Week de gelatine blaadjes in koud water. Verwarm de slagroom met de dubbeldrank, los de uitgeknepen gelatineblaadjes 1 voor 1 al roerend op. Laat tot lauw afkoelen. Meng goed roerend scheutje voor scheutje het gelatinemengsel bij de yoghurt. Vet evt de wand vd vorm in met een beetje neutrale olie. Giet het yoghurtmengsel op de koekbodem. Zet in de koelkast, min 3 uur.


400 gr verse cranberry's
glas water
scheut agavestroop (of paar el suiker)
scheut honing
scheutje port
1/2 tl kaneel
1/2 tl kardemom
evt beetje allspice(piment) of 5 kruidenpoeder
sap van 1 mandarijn

Verwarm de cranberry's met het water en de port tot alle bessen geknapt zijn. Voeg de overige ingrediënten toe en laat pruttelen tot een dikke jam. Evt bijzoeten en afkoelen.


Spreid de cranberryjam uit op de opgesteven yoghurt pannacotta.


Ik en mijn oudste dochter waren erg tevreden, de rest vond het niet zoet genoeg. De pure smaken maakten het voor mij echt een toetje en geen taartje. Precies wat ik voor ogen had. Bodem to die for (kruimelig, zoet en rijk), cremiige zuivel en kruidige zoetzure topping.
Voor de foto had ik een losse cirkel gebakken in een bakring. Dit was ook de mal voor de yoghurt. De yoghurtlaag was misschien iets te hoog, nu paste de topping niet meer in de mal.
De rest had ik gemaakt in een browniebakblik. Als plaatkoek. Hier was de yoghurtlaag maar 1 cm dik, was ook lekker.

Alle dagen van het jaar inzetbaar.
'k denk nog even na of dit mijn comfortfood-inzending voor het blogevent wordt, ik ga eigenlijk voor iets warms.