Voor het eerst 'thuisafgehaald' !!!!!!

Ik heb volgens mij al wel eens vaker geschreven over de diverse landelijke initiatieven om je eten te delen met anderen. Bekenden zijn 'tweetjemee' (via twitter), 'Ik maak de lekkerste' en 'thuisafgehaald'. Vooral de laatste kreeg recent veel publiciteit in kranten en bijv. DWDD (dagelijks TVprogramma).
Het idee is dat je iets ruimer kookt en die porties aanbiedt aan afhalers bij jou in de buurt. Dit gebeurt op afspraak en inschrijving en meestal puur tegen de kostprijs. Gewoon omdat je het leuk vindt.
Ik vind het zeker leuk.  Omdat ik niet zo'n planner ben en mijn pannen vaak wel vol zitten voor 6 personen heb ik mij wel ingeschreven maar nog nooit actief iets aangeboden. Vaak is het ook wel handig om een restje over te houden, meerdere restjes is weer een avondje gemakkelijk eten!
Ik had mij dus ingeschreven met 'maaltijd op verzoek'.
En wat denk je: vorige week kreeg ik opeens zo'n verzoek. Dat was best wel een gekke gewaarwording. En spannend.
Het verzoek was een bij voorkeur vegetarische maaltijd voor een paar dagen later. Na wat over en weer gemail besloot ik voor een Marokkaanse groenten-kikkererwtenstoof te gaan. Met couscous en een crostini van hummus en geroosterde aubergine. Tot verdriet van mijn kids (3 vd 4) want dat werd ook ons avondeten.
Omdat ik op de afhaaldag 's middags moest werken heb ik het 's ochtends gekookt. Beetje onhandig natuurlijk, maar ik wilde ook niet zeggen dat het niet kon en ik kook wel vaker 's ochtends.
Het koken zelf was best wel stresserig, ik ging opeens bij alles nadenken.
Was het wel zout genoeg, niet te pittig, zag het er wel smakelijk uit, hoe deed ik het ook al weer... etc.etc.!
Zo bedacht ik dat venkelzaadjes er misschien wel lekker in waren, maar toen ik proefde viel het tegen (misschien nog niet genoeg gegaard) en toen heb ik ze er allemaal weer uit staan vissen!
Uiteindelijk was ik redelijk tevreden en vertrok naar mijn werk.
Daar hebben we het aan het eind echt een beetje afgerafeld en ik ben nog nooit zo vroeg thuis geweest, net op tijd om het eten een beetje op te warmen.
Toen de afhaler kwam bleek het een klant van mijn werk te zijn! Wat een toeval!
Hij had zelf een bakje mee en daar heb ik een ruime portie ingeschept. Ik had geen idee wat het gekost had (bonnetjes vergeten bij de supermarkt), heb dus maar iets geschat. Zonder vlees is het natuurlijk altijd goedkoper.
Hij vond het heerlijk ruiken en had er veel zin in.
Later heeft hij nog een bedankje gestuurd (óók op 'Thuisafgehaald') dat het erg lekker was geweest en dat hij de crostini ook zelf een keer ging maken, een succes dus.
Nu zit ik af en toe te malen wat ik extra zal gaan koken, geen restje maar gewoon een hele pan vol. Het komt er nog even niet van.
Mijn man is deze week weer op reis, zal ik zìjn portie maar gewoon verkopen??????

Natuurlijk weer geen recept, een snufje van dit en een snufje van dat.
De volgende keer zal ik het eens heel precies bij gaan houden. Er zat in ieder geval rode paprika, ui, knoflook, aubergine, bleekselderij, courgette, tomatenblokjes + sap, steeltjes koriander en peterselie, abrikozen, kikkererwten, kardemom, kaneel, piment, chilipoeder, groentebouillon en zout in.

Haute Cuisine, smullen van een nieuwe LEKKERE Franse film!

Zoals wel vaker aangegeven houd ik van bijna al het 'Franse'. Een gemakkelijke manier om even 'elders' te vertoeven is een Franse film bekijken. Samen met mijn buuf (ook een film en Frans-fan) probeer ik er regelmatig een avondje tussen uit te knijpen.
Lekker onderdompelen in de taal, een mini-vakantietje.
Zo zagen wij al de zeer melige Bienvenue chez les Ch'tis, iets deprimerend en rauw over Marokaanse gevangenen, Un prophète, films over opvoeding/school zoals Être et avoir en Entre les murs en natuurlijk Les Intouchables.
Tussendoor maakten we natuurlijk ook wat gezellige zijstapjes met Engelstalige films zoals Eat, love and pray, Julie and Julia (vanwege het eet-thema).

Nu hoorde ik deze week goed nieuws: binnenkort gaat er een nieuwe culinaire film in première! Frans èn culinair, dat is natuurlijk dubbel feest.
Een online PR-bureau vroeg of ik op mijn blog iets over deze film wilde schrijven. Even dacht ik dat ik vrijkaartjes kreeg, maar daar werd niet over gerept. Desalniettemin heb ik mijn buuf al gepolst en gaan we een agenda-gaatje zoeken.

De film Haute Cuisine (originele titel: Les Saveurs du Palais) is gebaseerd op het waargebeurd verhaal van de privé-kok van de Franse oud-president Mitterand, Danièle Delpeuch. (in de film Hortense Laborie)
Mitterand (+1996) schijnt een ware gourmand te zijn geweest en plukte haar uit de Campagne om voor hem, gedurende 2 jaar, het lekkerste authentieke Franse eten te maken. Dit gaf veel onrust en afgunst bij het reeds aanwezige, veelal mannelijke, keukenpersoneel.
Met haar charme en voortreffelijke kookkunst overwon zij echter al snel de meeste obstakels.
Ze was de 1e vrouwelijke presidentiële kok! En dat zonder enige kookopleiding. Aan Mitterand aanbevolen door Joël Robuchon himself!
Ze kookte voor Mitterand en zijn gezin, maar soms ook voor hoog internationaal bezoek.

Danièle Delpeuch is trouwens sowieso een bijzondere dame, zo vertrok ze op haar 60e naar Antarctica om 14 maanden te koken voor zo'n 50 wetenschappers. Om er even HELEMAAL uit te zijn!
Ook nu op haar 70e geeft ze nog kooklessen in de Perigord, laat dat nu mijn lievelingsstreek te zijn, wie gaat er mee? (wel nog even een suikeroompje zoeken!) 
Daarnaast heeft ze nog plannen voor een truffelkwekerij in Nieuw-Zeeland!
 
Ik heb zin in de film. In een Belgische recentie las ik dat het verhaal vrij mager was, maar de culinaire verfilming heerlijk, lekker voor een gure herfstavond. Naast onze bioscoop zit een bijbehorend restaurant, ik voel een eetfilm-avondje aankomen!!!!

Premiere 25 oktober, diverse bioscopen 

5 kaarsjes voor 2 jaar ???????

50 ??????

Mijn blog bestaat alweer 2 jaar!!!!!
Eigenlijk op de 15e, maar toen heb ik er niet aan gedacht.
Ook dit 2e jaar is weer voorbij gevlogen.
't Was best spannend om te ervaren of ik nog wel iets zinnigs zou kunnen schrijven over vaak dezelfde belevenissen als in het 1e jaar.
Dat is geloof ik meestal aardig gelukt. Ook al is het weer Kerst/herfst/lente, iedere keer heeft toch zijn eigen twist/eigenaardigheden. Anders zou het leven ook wel erg saai worden.
Ik merk wel dat het soms iets moeizamer is om een vast ritme aan te houden, maar het moet tenslotte ook een hobby blijven en geen must. Ik blog alleen als ik iets te melden heb, is voor de lezer ook prettiger, toch?

Dit jubileum is een mooie kapstok voor de feesttaart die ik laatst gemaakt heb. Een buurman van even verderop werd 50. Over een kado hoefden we niet moeilijk te doen, hij wilde graag een financiële bijdrage voor een mooie espressomachine.
Prima natuurlijk, maar het voelde toch een beetje kaal, normaal doen wij een gezamenlijk burenkado en hij werd tenslotte 50!
Ik besloot dus een kleine mooie verjaardagstaart voor hem te knutselen.
Klinkt simpel, maar dat is het bij mij uiteindelijk eigenlijk nooit. Het was weer een hoogtepunt van chaotisme en improvisatie.
Het feest was op zondagmiddag. Aangezien ik zaterdagmiddag moest werken had ik mijn husband gevraagd de benodigde ingrediënten te kopen, de ingrediënten waar ik toen aan dacht tenminste.
Je voelt het al aankomen: ik miste hier en daar wat. Waarom bedacht ik niet dat je voor buttercream echt wel boter nodig had?

Als tegenwicht voor het bereiken van de hoge leeftijd wilde ik graag een erg jeugdige taart bakken.  Allereerst dacht ik aan de regenboogtaart, maar niet iedereen vindt al die kleurtjes een smakelijk idee.
Omdat de buur een erg grote fan is van AZ (of was het nou Ajax) besloot ik mij te beperken tot rood en wit.
Rode cake, witte creme, witte chocolade ganache met aardbeien bovenop, cijfers van rode poedersuiker en kinderlijk vrolijke sprinkels aan de buitenkant. Easy.
Zaterdagavond alvast de rode taartbodems gebakken, als ze mislukten had ik nog tijd genoeg om nieuwe te bakken. Ik ben echt wel georganiseerd!
Ze werden perfect, lekker felrood.
In mijn oorspronkelijke plan speelden aardbeien een aardige rol, zondagochtend bleek het overgrote deel reeds opgesnoept te zijn. Exit aardbeien!
Roomboter leende ik bij mijn Engelse buuf, maar de buttercream lukte voor geen meter. Misschien omdat de boter gezouten bleek te zijn? AARGH!
Genoeg voor die dag: zonder taart togen wij naar het feest. Het was erg gezellig en ook lekker met de afhaal-Thai. Ik beloofde mijn taart de volgende dag te brengen.

Met frisse moed maandagochtend alsnog een mooie buttercream gemaakt en het versieren kon beginnen.
Poedersuiker droog kleuren bleek niet zo gemakkelijk, eigenlijk heb je vocht nodig maar ik wilde geen glazuur maken. Alléén geconcentreerde kleurpoeder gebruiken stond mij tegen, dus: een kleine aanpassing, witte cijfers van gewone poedersuiker. Omdat wit op wit niet goed gaat veranderde de witte ganache op papier in een donkerbruine pure ganache. Ook wel zo mannelijk.
Omdat ik bang was dat de witte buttercream niet goed zou dekken op de rode zijkant vd cake (ik had ook een beetje weinig gemaakt ivm de maat vd taart) heb ik deze mokkakleurig gemaakt met een beetje donkere ganache. Prima.
Sprinkels erop, cijfers gesjabloneerd, kaarsjes aan, fototoestel mee en op naar de ex-jarige.

 

De taart was voor mij niet zo spectaculair als eerst bedacht, maar gelukkig vonden ze 'm mooi èn lekker.
It's the thought that counts....!
Ze vonden mij wel een beetje obsessed, zeker toen ik foto's ging maken van de aangesneden taart (stuk of 20). Zolang ik echter eens vaker taart bracht zouden zij geen problemen maken!
Goede buur en verre vriend etc.

Een lang verhaal over een jubileumtaart, voor mij toch passend bij mijn eigen jubileum. (typisch Gerry-verhaal: altijd goede/grootse bedoelingen, onzekere uitkomst)
Nu maar hopen dat dit jaar niet de 'terrible 2's' worden (peuterpubers, ik ben 2 en ik zeg NEE!!!!!!), zou ook wel weer passen eigenlijk.

Toch geïnspireerd.

Zó schrijf ik in mijn vorige blogpost dat ik eigenlijk nooit volgens recept kook en zó maak ik er 2 op 1 avond. Nou ja, losjes gebaseerd op het recept dan, in ieder geval geïnspireerd door!
Bij ons in de buurt is vorige week een nieuwe AH geopend, een best grote nog wel, enroute van mijn man's werk. Ideaal. Hij is een echte AH-fan (ik van DEEN).
Heel attent nam hij de nieuwste Allerhande mee. Daar zag ik best lekkere dingen in staan en besloot voor vrijdagavond er 2 te combineren.
Natuurlijk niet geheel volgens recept, aard vh beestje, maar toch redelijk in dezelfde stijl. Wij waren best enthousiast over de resultaten, sommige vd kinderen iets minder (oudste schudde zich echt voor een hap, Groningse uitdrukking?).
Wat de 1 best te eten vond, vond de ander juist het viest. Smaken verschillen.

Quiche met knolselderij, boontjes en appel.

5 of 6 plakjes bladerdeeg, ontdooid
1/2 knolselderij, in blokjes (officieel koolraap)
handvol spercieboontje, ongekookt, in stukjes
1/4e rode paprika, in blokjes
1 friszure appel, kleine blokjes
2 à 3 tl gedroogde salie
3 eieren (officieel 4)
125 ml creme fraiche (officieel 200 ml)
1/2 camembert, in blokjes (indien gewenst)
zout/peper
ingevette bakvorm (ik had langwerpige van Dille&Kamille)

Verwarm de oven op 200C.
Bekleed de vorm met het bladerdeeg. Meng alle groenten in een grote kom. Roer de eieren met de creme fraiche, salie en de peper/zout los met een garde.Vul de bakvorm met de groenten en schenkt het eimengsel over de vulling. Bak de quiche 45 min. onder in de oven.  Verlaag de temperatuur na 20 min. naar 180C. Verdeel evt. de blokjes camembert de laatste 15 min. over de quiche en laat nog even smelten.

Ik had teveel vulling voor mijn quichevorm, maar dat heb ik de volgende dag hergebruikt als bijgrecht bij de nasi. Lekker gesudderd in kokosmelk, gekruid met kerrie en extra kokos, Was ook leuk!

pompoen-paprikaschotel (bijgerecht voor 4 pers.)

3/4-1 kg aardappelen, geschild
1/2 pompoen, geschild, in blokjes
3/4e rode paprika, blokjes
70 ml sour cream (goede klodder)
1/2 ui, gesnipperd
1 teen knoflook, gesnipperd
handvol champignons, stukjes
100 gr spekjes
evt. blokje cambozola, of andere zachte blauwe kaas in plakjes
zout/peper
nootmuskaat

Verwarm de oven op 200C als je kaas gaat gebruiken.
Kook de aardappelen 20 min. Voeg de laatste 10 min. de blokjes pompoen toe.
Bewaar een kopje kookvocht en zet apart. Stamp tot een puree.
Bak ondertussen een husseltje van de spekjes, ui, knoflook en paprika.
Voeg dit mengsel bij de pompoen/aardappelpuree met bakvet en al. Roer met de klodder sour cream tot een smeuiig geheel, evt. extra kookvocht toevoegen.
Kruiden met zout/peper/nootmuskaat.
Evt. in een ovenschotel overscheppen en de cambozola laten smelten.


In beide recepten werd gewerkt met kaas. Voor mij had dat niet gehoeven, komt waarschijnlijk ook door mijn eigen aanpassingen.
De blauwe kaas werd eigenlijk alleen een zoute plek en de camembert moet je in ieder geval veel later toevoegen zodat het mooi smelt maar niet droog bakt.
Al met al 2 leuke gerechtjes met nieuwe smaakcombo's die vast nog wel eens vaker op tafel zullen komen.

'n fantasietje.......

Eigenlijk kook ik bijna nooit volgens recept (bij bakken wel).
Ook niet al die recepten uit de heerlijke kookboeken die ik heb.
Die kookboeken zijn voor mij meer leesboeken. Ik sla ideetjes op en associaties. Als ik dan eenmaal ga koken combineer ik een beetje in mijn hoofd. Dit maakt het wel lastig om dagen later later een recept te schrijven, hoeveel vissaus deed ik er ook alweer in? etc.etc.
Zo ook met deze visbuideltjes/wonton's. Ooit heb ik ze voor een kerstborrel gemaakt, toen wel volgens recept. Daar was nog iets van blijven hangen.
Deze wonton-velletjes koop je bij de toko in verpakkingen van wel 100!
Ik had er een paar gebruikt als alternatieve ravioli (werkte redelijk, werden een beetje te flubberig) en had dus nog velen over.
Plotseling had ik mijn wonton-associatie: gevuld met garnaal en varkensgehakt.
Lekker bij een ketjap-erige bami.
Zo gezegd, zo gedaan. Omdat ik geen zin had om apart naar de slager te gaan voor varkensgehakt (ipv hoh of runder) heb ik speklapjes gepureerd.
Was een redelijk succes, van het 2e speklapje heb ik wel het meeste witte vet verwijderd anders werd het een beetje too much.
Een beetje van dit en een beetje van dat leverde best lekkere wonton's op. Volgende keer misschien nog wat uitgesprokener kruiden. Ze waren in ieder geval zó lekker dat ik er geen enkele overhield voor een mooie foto.
Gekookt zien ze er wel een beetje grauw uit dus een frisse topping van lente-ui of glanzend sausje zou een idee zijn geweest.
Ruimte voor improvement!

uit-'t-blote-hoofd wonton's (16 stuks?)

meerdere wonton-velletjes
handvol garnalen, 100 gr? (gekookt, rauw kan ook)
2 speklapjes, bij 1 het vet verwijderd
1/2 ui, gesnipperd
1 teentje knoflook
handvol champignons, stukjes
2 lente-uitjes, fijn gesnipperd
1 eiwit, los geklopt
1 el sesamolie
1-2 tl zoute ketjap
kleine el sherry
scheutje vissaus
1 tl gembersiroop
sesamzaadjes

Bak de gesnipperde ui met de knoflook en champignons zachtjes in een beetje olie/boter. kruiden met zout/peper. Pureer met de garnalen tot een grofkorrelig geheel.  Pureer de speklapjes tot prutterige massa en voeg bij de garnalen.
Maak op smaak met de ketjap, sesamolie, vissaus, gembersiroop en sherry.
Roer er de eiwit en lente-ui door.
Zoek een pan waar het stoommandje precies op past. Laat een ruime bodem water aan de kook komen. Voeg evt. bouillonblokjes of thee toe voor extra smaak/geur. (Ik had jasmijnthee, weet niet of het iets deed voor de smaak).
Het stoommandje mag het water niet gaan raken!
Maak een velletje bakpapier op maat en leg op de bodem vh mandje. Vet in met een beetje olie.
Neem een wonton-velletje in 1 hand en vul met een ruime eetlepel mengsel. Vorm losjes tot een soort buideltje/bloemetje en zet in het mandje.
Bestrooi de buideltjes met een beetje sesamzaad en prik gaatjes in het bakpapier. Zet het stoommandje met deksel op de waterpan en laat 10 min. zacht stomen. Controleer of de pan niet droog kookt.
Als de wontonvellen zacht zijn en de vulling gaar lijkt kun je er eentje proeven. Evt. langer stomen.
Serveer met dipausje van zoute en zoete ketjap, sesamolie en een beetje azijn, misschien ook nog gembersiroop en sambal. Net wat je lekker vindt!

je kunt bij de toko geperforeerde velletjes kopen
diverse maten

PS. je schijnt 2 soorten wonton-velletjes te hebben, 1x voor bakken/frituren, 1x voor koken/stomen. Ik bedoel dus de stoom-variant.

De dans ontsprongen.......

Soms ben ik gewoon een beetje naïef, je zou ook gewoon DOM kunnen zeggen.
Natuurlijk had ik in de media wel gelezen over de salmonella-besmetting vd Foppen zalm. De zalm die ik in huis had was echter van 2 huismerken en ik zag nergens Foppen staan (of heb niet goed gelezen).
Omdat 1 zalm qua datum ook op moest besloot ik vrolijk een lekkere zalmsaus voor bij de pasta te maken.
De saus smaakte heerlijk (met ui, knoflook, courgette, rode paprika, rode peper, kabeljauw, pernod, peterselie, dille, eierdooiers en creme fraîche), maar nadat we het op hadden las ik op Etenbloggers een uitgebreide post van een mede fooddie waar ook verwezen werd naar de lijst met alle batchcodes en streepjescodes. Toch nog maar even de verpakkingen uit de prullenbak gevist (zinloze actie eigenlijk) en...... beide verpakkingen stonden op de lijst!!!!!!!!
Ik kreeg acuut buikpijn (puur psychisch dus), maar dat komt wel vaker na het eten. Klachten binnen 6-24 uur na consumptie, ziektebeeld: veel spugen, diarree, koorts etc.
Wij hadden er alle 6 van gegeten!
Dit was/werd zeker een drama. (heel egoïstisch dacht ik direct aan de mogelijke slapeloze nachten met bedden verschonen etc, slecht hè?)
Omdat de kids toch al in bed lagen heb ik ze niet wijzer gemaakt en wat denk je: NIEMAND is ziek geweest!
Wat een mazzel. Wij zijn dus of HEEL gezond of onze batch was toch niet besmet. Ik geef de voorkeur aan het 1e. Geluk is met de dommen!

Zelf slingers ophangen

Toen ik na het broodbakken bij mijn oud-collega langs ging (zie HIER) vertelde ik natuurlijk ook trots over mijn blog. Ze waren impressed, maar vonden wel dat ik voornamelijk over zoetigheden schreef.
En inderdaad, als ik mijn laatste blogposts terug lees zie ik alleen maar taart en gebak. Zoals ik wel eerder uitgelegd heb komt dat gewoon omdat dat voor mij praktischer is ivm foto's maken etc.
Warm eten moet je warm eten, geen tijd voor 300 foto's. Nu naar de winter toe is het gebrek aan licht soms ook de spelbreker.
Hoewel ik mij toen maar weer eens voornam om over iets hartigs te bloggen komt hier toch weer eerst iets zoets!

Mijn oudste dochter, Ilja, heeft namelijk iets leuks gebakken en wil graag dat ik erover blog. Samen met 2 goede vriendinnen hadden ze bedacht dat ze hun verjaardag gingen vieren. Dat er niemand jarig was maar een onbeduidend detail. (2 jarig in de zomervakantie en 1 in November).
Bij feest hoort taart.
Aangezien het feest in teken stond van glamour/glitter en overdaad moest het ook een 'over the top'-taart worden. En dat is prima gelukt!
Na het succes vd tiramisutaart besloten we meerdere genoise-bodems te bakken. De glamour-twist zat 'm in het overdadig gebruik van kleurstoffen: het werd een regenboogtaart.
Terwijl de andere dames vd feestcommissie zich stortten op het maken vd  versieringen (oa. snoep-piñata) was Ilja Hoofd Taart.
5 lagen moesten er komen, allemaal andere kleuren, met tussenlagen van botercreme en een buitenlaag van witte chocolade. (zodat de gasten de kleurtjes pas zagen bij het aansnijden)
Omdat de kleuren echt heel fel moesten zijn gebruikten we foodcolouring gel/paste ipv de zwakkere vloeibare kleurstof uit bijv. de toko.

Omdat de rauwe degen erg fel van kleur waren schrokken we van het gebakken resultaat. Dof en grauw. De buitenlaag was gelukkig gemakkelijk af te pellen zodat de werkelijke kleur zichtbaar werd.

Het idee botercreme stond mij erg tegen, maar omdat we wel een luchtig, romig, stevig tussenlaagje wilden was dit toch de aangewezen creme. Op Amerikaanse blogs kwam ik vaak de Swiss meringue buttercream tegen. Door het gebruik van eiwit in ieder geval iets minder vet. (?!)

Deze buttercream ( SMBC voor de insiders) is bijna net zo mytisch als het maken van macarons, veel handleidingen en tips.
Het gebruik de themometer vond ik erg spannend, maar Ilja zei: we gaan ervoor!
En het lukte in 1 keer!!!!! Apetrots waren we!
Zalvig, cremig, luchtig en zoet. Je zou zó een bak leeg eten.

Diva taart

 

Voor de buitenlaag smolten we véél witte chocolade, maar dat bleef dus veel te vloeibaar. Uiteindelijk heb ik er een 1/2 blokje mon chou doorheen geklopt en toen was het ook prima.
Als kleurcontrast op de bovenkant een pure ganache. Ilja decoreerde de taart smaakvol met witte chocoladehartjes en zilverpareltjes.
Een plaatje!
Na moeizaam vervoer per auto (verkeersdempels) kon het feest beginnen. (en in de late uurtjes eindigen).
Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen. (ook weer niet tè vaak)



extra versierd met zwart/wit vlokken

Diva taart

5 x genoise-bodem. (zie HIER), fel op kleur gebracht

Swiss meringue buttercream

5 eiwitten
200 gr suiker
225 gr roomboter in klontjes (hard, maar op kamertemp.)
evt. tl citroensap
tl vanille-extract

kookthermometer
handmixer

Roer de eiwitten en suiker door elkaar in hittebestendige kom. Zet een bijpassende pan met een laagje water op. Laat deze bijna aan de kook komen.
Zet de kom op de pan, de bodem mag het water niet raken!
Verwarm het eiwit/suikermengsel al roerend tot 65C.
Haal de pan van het vuur en klop met de mixer tot zeer luchtig en koud (ongv. 5-7 min.) Het is nu een zeer luchtige merengue. Mix op lage snelheid 1 voor 1 klontjes boter door de merengue. Goed mixen tot de boter opgenomen is voor je een nieuw klontje toevoegt. Het mengsel wordt een beetje dunner.
Als alle boter opgenomen is zet je de mixer op hoog en klop je misschien nog wel 10 min. tot het een zalvig luchtig mengsel is. Als het gaat schiften moet je gewoon blijven kloppen tot het 'pakt'.
Evt. kun je het ook even tijdelijk in de koelkast zetten en dan verder kloppen.
Nu kun je kleur/smaakstoffen toevoegen. De botercreme kun je in de koelkast wel 2 weken bewaren. Invriezen kan ook.
Om te losse kruimels in je deklaag te voorkomen schijnt je eerst een dun laagje te moeten aanbrengen. In de koelkast op laten stijven en pas dan je dikke laag aanbrengen.
Bodems inkwasten met een suikersiroop is een bijkomende optie.

Witte chocolade ganache

3 repen witte chocolade (3x 75gr.)
beetje warm water/melk, paar el.
1/2 blokje monchou

Verhit het water tot zeer warm en giet het over de witte chocolade. Roer tot een egaal mengsel. Klop met de mixer tot het koud is. Klop de monchou er doorheen tot een stevige creme.

Bruine ganache

1 reep pure chocolade (of 1,5)
2 el water/melk
kl. el. boter

Verwarm de chocolade en het vocht in de magnetron. Steeds 20 sec. en roeren tot het een glad papje is. Boter toevoegen en glanzend roeren. Uitsmeren met een paletmes.


Onze geweldige inspiratiebron: Sweetapolita, haar uitleg vd SMBC HIER
en ook een hele goede visuele uitleg van het maken van de SMBC is: whisk-kid
Ik maak niet zo vaak gebruik van kleurstoffen, voelt toch erg chemisch.
Voor een keertje is het wel leuk en ik begreep dat de electric colors van AmeriColor de helderste resultaten gaven.
Te koop in bakwinkels en webwinkels. Ik had zelf een ander merk, was ook prima.



ster vh buffet (mobiel foto)