dinsdag 28 augustus 2012

Trek mij omhoog!


 
Gisteren hadden we eters (gebeurt niet zo vaak). Voor hèn handig omdat ze net terug kwamen van vakantie en nu niet hoefden te koken, voor míj een uitdaging omdat ze vegetariërs zijn.
Vanwege onze eigen vakantie was het thema Italië. Ik heb mij weer ongans uitgesloofd, maar dat vind ik heerlijk.
De hele dag gekookt. 's ochtend rustig begonnen met af en toe een relaxmomentje in de zon, 's middags was alles klaar (en toen kwamen ze pas 2 uur later dan wij verwachtten). Héél relaxed dus.
Met alles klaar bedoel ik: vooraf 3 soorten bruchettta's - kruidige pompoenpuree met ricotta, gerookte rode paprika, een beetje salie-olie en veel basilicum - standaard tomaat/basilicum - zachte geitenkaas met verse vijg en balsamicostroopje, allemaal erg lekker.
Als hoofdgerecht gevulde courgettes (met ui, knoflook, vruchtvlees, walnoten, kastanjechampignons, feta, peterselie, tijm, getopt met Parmezaanse kaas) met sperziebonen, geroosterde pompoen en tagliatelle, ook lekker!
Voor de kids 2 soorten tortelini (gekocht) met eenvoudige tomatensaus en salade.
We hadden 2 toetjes (ik kon niet kiezen): vijg/frambozen-frangipanetaart en natuurlijk TIRAMISU!!!!!

Ik hou van tiramisu, hoewel ik niet van koffie hou. Romig, zoet, alcohol en een soort chocolade-mokkasmaak, heerlijk. En helemaal niet moeilijk te maken.
Hoewel het officieel met marsalawijn gemaakt wordt kun je variëren met allerlei soorten alcohol. Zelf gebruik ik meestal cognac of amaretto. Gisteren bleken wij echter geen van beide te bezitten (de buren ook niet) dus heb ik maar wat bij elkaar gegooid.
Marsala en cognac worden van druiven gemaakt, de vin santo van onze vakantie ook, dus eureka!
Gecombineerd met een restje drambuie (soort kruidenwhisky, geen wijn) en grand marnier (sinaasappellikeur) werd het een klein feestje.
Omdat sinaasappel goed bij chocolade past gooide ik er ook nog maar wat rasp in.
Ondertussen was het natuurlijk eigenlijk geen tiramisu meer. Maar nog steeds erg lekker!

onechte tiramisu (6 dessertschaaltjes)

250 gr mascarpone
3 gesplitste eieren
3 el suiker + schepje
1 pak lange vingers
koffiekopje erg sterke espresso
25 ml drank (zie tekst, alleen grand marnier kan natuurlijk ook, minder sterke alcohol smaak)
rasp v 1/2 sinaasappel
cacaopoeder

Klop de eierdooiers met de suiker tot een licht gele vla (zeker 5 min.). Als je geen rauwe dooiers wilt eten kun je dit ook au bain-marie doen (boven kokend water, met de drank, je maakt dan eigenlijk zabaglione). Roer met een garde de mascarpone, drank en rasp hierdoor tot een gladde massa. Klop de eiwitten stijf met nog een schepje suiker. Vouw met een metalen lepel het eiwitschuim door het mascarponemengsel.
Giet de espresso in een laag bakje. Maak een mascarponebodempje in je dessertschaaltje. Wentel 1 à 2 lange vingers 1 voor 1 zeer kort door de koffie (eigenlijk dopen) en maak vlij ze op je bodem. Breek ze evt. om passend te maken. Vul zo je vorm met afwisselende laagjes. Eindig met mascarpone.
Zet je toetje enkele uren/nacht in de koelkast. Vlak voor het serveren rijkelijk bestuiven met cacaopoeder. (gaat goed met theezeefje).

Omdat ik teveel had voor 4 personen (en 2 kleine glaasjes voor mijn dochters) heb ik ook 2 glazen gevuld voor mijn buurtjes. Zij waren blij met mij. Zo trekken wij ons aan elkaar op (en ploffen snel neer door de vele extra calorieën)

(Overige recepten volgen)

donderdag 23 augustus 2012

Really homemade!


 
Toen wij op vakantie waren in Toscane verbleef mijn schoonzus met kids in ons opgepoetste huis. Ze hebben zich als voorbeeldige toeristen gedragen en in korte tijd waarschijnlijk meer gezien van Noord-Holland dan wijzelf!
Als attentie lieten ze een leuke koekstempel achter: HOMEMADE
We hebben er simpele zandkoekjes mee gemaakt. Voor het beste resultaat dien je de ingestempelde koekjes een tijdje te koelen voor je ze gaat bakken anders loopt de indruk snel vlak.

Weer een goede reden om aan huizenruil te doen (mijn man zag de Hawaii-ruil wel zitten, ik moet toch opletten wat ik schrijf!)

maandag 20 augustus 2012

Beetje Italië in NL

Nog eerst even een aanvulling op mijn vorige blogpost: sommigen vonden mijn vakantieverslag een beetje negatief. Ik moet erkennen dat ik snel de neiging heb eerder het negatieve te zien en het positieve als normaal te ervaren. Queeste naar perfectionisme denk ik. Geen goede eigenschap dus het is goed als je daar af en toe weer eens op gewezen wordt!
We hadden een heerlijke vakantie en iedereen moet vooral naar Toscane/Italië gaan! (meer plek in Frankrijk)


Hoewel de auto al best vol zat met z'n 6'en (1 kind op bankje id kattebak) heb ik toch nog wat culinaire souvenirs mee kunnen smokkelen.
Ik moet nog wel even zien wanneer ik het ga gebruiken (heb nog zóveel in de kast), maar de intentie is er!

Polenta is natuurlijk typisch Italiaans, soort armelui voedsel denk ik, categorie pasta, rijst en aardappelen. Warm/koud, zoet/hartig. Ik heb er eens een soort Parmezaanse frieten van gehad, heerlijk. Zelf gebruik ik het tot nu toe voornamelijk als meel bij het bakken. In de supermarkt was van dit merk nog een ander type, maar ik had geen idee wat het verschil was dus heb ik winkelpersoneel aangeschoten. Volgens de mevrouw was dit de lekkerste, maar ze kon niet uitleggen waarom. Grover/fijner/steengemalen? Anyone?





2 meelsoorten: semolina, griesmeel gemaakt van harde tarwe, handig voor pizza en beetje in pastadeeg. Manitobameel, Canadees tarwemeel met een hoog gluten gehalte, zeer geschikt voor broodbakken (ga ik ooit een keer doen!)


Niet echt Italiaans, maar wel nieuw voor mij: theemix om icetea vt maken. Nu weet ik dat je dat van alle thee kunt maken, bij voorkeur met koud water zodat het helder blijft, maar ik was toch erg nieuwsgierig naar dit product.




Ik had voor de vakantie een geweldig kookboek gekocht: Mangiare (kooklessen uit de Italiaanse keuken) van Katie Caldesi. Ik zal er nog vaak over schrijven want het is echt een heerlijk kookboek, heel gedetailleerd.
Voor een taart gebruikten ze een rode likeur en die moest ik natuurlijk hebben!
Alchermes, jammer genoeg wel met E-nummer, maar een fantastische kleur, ben benieuwd naar de smaak!






Deze moest ik hebben: mooi versierde mini-inmaakpotjes. In Italië wordt waarschijnlijk nog steeds veel ingemaakt (jam, tomaten, parika's, uien?) want deze potjes kon je in alle supermarkten kopen. In diverse maten. Ik hoop er salsa, tapenade of chutney in te doen. Weer een goed voornemen.


En dit schattige pruttelaartje. Ik drink zelf wel geen koffie (jak), maar mijn husband wel! Precies genoeg expresso voor 1 persoon, mooi systeem.







En last, but not least: olijfolie. Je kunt er nooit genoeg van hebben toch....?


Zo kunnen we nog lang nagenieten van onze Italiaanse zomer!               

 


maandag 13 augustus 2012

Ciao a tutti


Dit gaat een hele lange blogpost worden! We zijn weer thuis na een hele fijne vakantie. Ik weet bijna niet waar ik moet beginnen, in 2 weken maak je best veel mee! In ons 1e huis zaten we helemaal buiten bereik van alle internet/telefoon dus bloggen was geen optie. Gaf ook best wel rust dus de 2e week heb ik het maar voortgezet. 2 weken geïsoleerd van wereldnieuws betekent wel dat wij nu alle oude kranten aan het lezen zijn en mijn man alle 'Mart Smeets-en'aan het kijken is op 'Uitzending gemist'. Nou, daar had ik niet veel aan gemist, ik ben niet zo'n sportfan.

vakantie!!!
Hoe was Toscane? HEET, HEET, HEET!!!!!!! Ik heb mij voorgenomen nooit meer juli/aug naar Italië te gaan. Het was elke dag 35-40 C. 's nachts misschien afgekoeld tot 25 C. Te warm om ook maar iets te doen, veel gelezen dus, zeker 5 Engelstalige (anders ga ik te snel) flutromans.
We hadden een fijn, very basic boerenhuis, met lekker dikke muren zodat het in huis wel OK bleef. Iedere avond te laat naar bed, iedere ochtend te laat eruit.
Alles in harmonie. De kids kunnen altijd goed met elkaar over weg en hebben ontzettend veel spelletjes gedaan, gezwommen en aangerommeld.
Wij brachten onze tijd lummelend, lezend, kokend en wijn proevend door.
2x hebben we ons bij elkaar geraapt en een uitstapje gemaakt. 1x met de trein naar Florence (30 km). Mooie Duomo en fijne marktjes. (leuk geel linnen rokje gescoord, ultieme zomerdracht).

Ons 2e uitstapje was naar La Viallla. Ik had mij hier iets teveel op verheugd. Het viel mij tegen. We hadden een Nederlandstalige rondleiding van een erg enthousiaste Belgische, maar het maakte allemaal een vrij industriële indruk. Allemaal transportbanden waar pastasaus ingepakt werd. Verder was er niet veel te zien, koekjes werden die dag niet gebakken, de schaapskudde stond heel ver weg en kaas werd alleen heel 's ochtends vroeg gemaakt ivm de warmte. Na een bezoek aan hun nieuwste wijnkelder (met proeverijtje van onrijpe wijn) was het tijd voor onze geboekte simpele lunch. In de tuin van het zeer afgelegen gelokaliseerd museumpje (hoef je echt niet naar toe) hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Wel misten we enige toelichting over de gebruikte producten, wat wij een commercieel gemiste kans vonden. Proeven doet kopen, toch?
Voor een uitgebreidere lunch kon je aanschuiven aan lange tafels en dat zag er heel gezellig uit (wel vooruit reserveren). Ook waren er her en der kleine zitjes waar je iets kon eten. Zag er allemaal heel Toscaans uit. Uiteindelijk scoorden we olijfolie en wijn en skipten Siena. De kids wilden naar het zwembad.


Het zwembad was een groot succes. Centraal gelegen op het terrein, maar voor ons zeker 1 km lopen (steil omhoog). De kids vertrokken dan ook echt alsof ze op expeditie gingen en zagen we ze pas weer als wij ook om een uurtje of 5 nog even kwamen zonnen.




'onze' varkens voeren
Ons landgoed was ook een werkend boerenbedrijf, naast druiventeelt voor de Pominowijn liepen er ook heel speciale varkens rond: de zwart-witte Sinta Senese. Vooral bekend vanwege de goede smaak (van het vlees dan) omdat ze zelf hun kostje bij elkaar scharrelen en lekker in de modder kunnen wroeten. Naast ons huis liep zo'n stel rond, afgeschermd van ons door een hek. De kinderen vonden het natuurlijk erg leuk ze etensrestjes te voeren, vooral aan de biggetjes!

Wilde Westen

Ook liep er een kudde paarden vrij rond. De 1e avond hadden we een bijna mystieke ontmoeting met hen. We zaten op ons terras lekker van ons wijntje te genieten toen we donker getrappel hoorden. Voor we het wisten kwam er een kudde paarden naar beneden gedenderd, recht op ons af. Net voor het huis bogen ze gelukkig af naar links en hebben vervolgens een uurtje achter het huis gestaan. Daarna draafden ze onder het terras langs naar lager gelegen weiden. Heel apart. Ik was er van overtuigd dat dit elke avond op hetzelfde tijdstip zou plaats vinden, maar dat was niet waar. Wel hebben we ze bijna elke nacht een keertje langs horen komen. Heel bijzonder!


Bijna iedere avond hebben we zelf gekookt, vinden we allemaal leuk. Eerst op expeditie naar de supermarkt (van ons huis via kronkelend onverhard pad  omhoog tot centrale deel en daarna nog 20 min. haarspeldbochten afdalen). We dachten dus minstens 2 dagen vooruit.
We hielden het altijd in Italiaanse sferen: oa bruschetta's, paddestoelenrisotto, spaghetti carbonara, saltimbocca, cantuccini, zelf verzonnen ricottataart en natuurlijk PIZZA!!!
Dit laatste was natuurlijk het culinaire hoogtepunt vd vakantie, helemaal door de kids gemaakt.



We wisten dat we een houtoven hadden, maar vonden het er toch wel erg onbruikbaar/aangetast uitzien. De kids (vooral de jongens) hielden echter vol, ze waren op een missie, er moest pizza gebakken worden. Het werd hun ding. Ze hebben zelf takken gesprokkeld, deeg gemaakt, bestellingen opgenomen (fantasienamen bedacht), alle ingrediënten gesneden en vervolgens fantastische pizza gebakken. Zo zie je maar weer, afgestompte cynische volwassenen.


Ik heb mijn steentje bijgedragen met de cantuccini (te groot succes voor een foto) en de ricottataart. Het was wel een beetje natte vinger werk, we hadden geen weegschaal en maatbeker. Het ultieme koken, op gevoel en inschatting. Gelukkig beide keren een succes, ga ik zeker thuis nogmaals doen, nu wel met hulpmiddelen, kijken of het net zo goed gaat.
Jammer genoeg was de week snel om en moesten we afscheid nemen van elkaar. De anderen gingen naar huis en wij trokken verder naar ons 2e huis.
Het was weer geweldig geweest, misschien iets te afgelegen maar prima voor ons weekje.

Ons 2e huis was een jaren 60 villa, uitermate sfeervol en verzorgd ingericht met grote tuin. Aardige Florentijnse eigenaren die ook nog een woordje Engels spraken (is echt uitzondering). Het weer was iets aangenamer, maar we hadden een ander groot probleem: muggen!!!!
De 1e avond waren we ons daar niet helemaal bewust van en zijn levend opgegeten. Toen begrepen we ook alle horren voor ramen/deuren en de klamboe's boven de bedden. Desondanks volgden vele onaangename slaaparme nachten. (Ook mede dankzij de kerkklokken achter ons huis.)
Nu houden muggen van mij en ik reageer redelijk allergisch. Op een gegeven moment had ik zoveel opgezette stijve plekken (ø 15 cm) op mijn benen dat het voelde of ze ingezwachteld waren. In een farmacie heb ik maar gewoon mijn rok een stukje opgetild en was snel een cortison-zalfje rijker. Dit hielp enigszins, als ik maar direct smeerde op een nieuwe beet.

olijven schieten!!!
Deze week hebben we iets cultureler gedaan met bezoekjes aan Pisa, Siena en het strand. (mooi strand trouwens bij Follonica)
Waarschijnlijk ben ik een grote zeur, maar echt heerlijk gegeten heb ik nergens tijdens deze vakantie. Waarschijnlijk net niet de goede tentjes gehad, vaak te toeristische plekken of lag mijn verwachting verkeerd. Als je een leuke plek zocht zag je die nergens en later struikelde je er over. De omgeving was trouwens spectaculair met wijnranken, olijfboomgaarden en rustieke stenen huizen. Hoewel ik zo'n huisje natuurlijk graag had willen hebben ben ik toch echt wel een verstokte Frankrijk-fan. Dichterbij, vaak minder warm en ik kan de mensen tenminste verstaan of de krant lezen! Dat mis ik wel op vakantie, non-communicatie met je omgeving. Dat is natuurlijk oplosbaar door Italiaans te leren, maar ik ben happy met mijn Frans. 

Birthday boy
De laatste dag was onze jongste, Antal, jarig. Vakantietraditie. 11 jaar. Beetje karige verjaardag, weinig kadootjes, taart als ontbijt daarna op zoek naar een leuk lunchadres (moeilijk) en speels zwembad (onmogelijk). Later bleek dat we gewoon naar een camping hadden moeten gaan.


We besloten die avond al naar huis te gaan ivm het verkeer en omdat 's nachts rijden goed bevallen was. Met een tussenstop bij de Mc Donalds (ook traditie) hebben we aan 1 stuk doorgereden (op tankpauzes na, ik reed maar een uurtje). Beetje onverantwoord misschien, maar het ging perfect en voorspoedig.
Het was fijn om weer thuis te zijn, waar het nog steeds schoon en opgeruimd was. Lekker boodschappen gedaan. Die avond zelfs hutspot gegeten, iedereen was de pasta/pizza een beetje zat. Burgerlijk he?
Home sweet home!


Toscaans landschap

gesprokkeld ovenhout

zó te koop in elke supermarkt

bijna kunst

jammer genoeg waren de vijgen nog niet rijp!