tofuspaghetti

In onze winkel raken er elke dag wel een paar artikelen over datum.
Omdat ik niet zo onder de indruk ben van die datum neem ik wel eens iets mee naar huis om het te proeven. Vooral dingen die ik uit mijzelf niet zou kopen, zoals tofuproducten.

Laatst was de basilicumtofu van Taifun aan de beurt en ik moet zeggen, ik was blij verrast!
Koud doet het denken aan mozzarella met pesto, lekker door een salade of op een spiesje met tomaat en verse basilicum.
Gebakken is vast ook lekker, maar ik kreeg direct een brainwave om het te pureren en als pastasaus te gebruiken.
Aangekleed met extra pesto, kruiden en groente werd het een hele lekkere vegetarisch saus. Het zag er niet geheel appetijtelijk uit, een beetje prutterig, maar we waren toch maar onderons.
Het viel prima in de smaak, ook bij de kids.
Als pasta had ik speltspaghetti gebruikt en omdat deze een beetje rozig kleurde vond ik een plakje gerookte zalm er wel mooi bij passen. Daardoor was het natuurlijk opslag niet meer vegetarisch, maar de rokerige zilte smaak paste goed in het geheel (en het zag er chiquer uit).
Sinds de proeverij heb ik het veel klanten aanbevolen/aangesmeerd, overtuiging doet verkopen!

Tofuspaghetti

1 pakje basilicumtofu van Taifun
1 el pesto
goede scheut slagroom/sojaroom
1 kleine ui, gesnipperd
1 teentje knoflook, geperst
1/2 courgette, geraspt
250-300 gr. snijbonen, in stukjes
zout/peper
1/2 tl dille
olijfolie/boter
speltspaghetti
evt. gerookte zalm

Fruit de ui en knoflook in een scheutje olijfolie tot ze zacht zijn.
Pureer ze samen met de tofu, de slagroom en de pesto tot een cremig geheel. Maak op smaak met peper en zout.
Bak/stoof de stukjes snijboon in een beetje olie/boter tot ze beetgaar zijn (paar minuten), voeg het tofumengsel, de dille en de geraspte courgette toe en warm alles goed door.
Evt. verdunnen met kookwater vd spaghetti of extra room/melk. Of misschien wat meer pesto voor een meer uitgesproken smaak.
Serveer evt. met een leuk zalmroosje en wat extra dille.

Voor het eerst 'thuisafgehaald' !!!!!!

Ik heb volgens mij al wel eens vaker geschreven over de diverse landelijke initiatieven om je eten te delen met anderen. Bekenden zijn 'tweetjemee' (via twitter), 'Ik maak de lekkerste' en 'thuisafgehaald'. Vooral de laatste kreeg recent veel publiciteit in kranten en bijv. DWDD (dagelijks TVprogramma).
Het idee is dat je iets ruimer kookt en die porties aanbiedt aan afhalers bij jou in de buurt. Dit gebeurt op afspraak en inschrijving en meestal puur tegen de kostprijs. Gewoon omdat je het leuk vindt.
Ik vind het zeker leuk.  Omdat ik niet zo'n planner ben en mijn pannen vaak wel vol zitten voor 6 personen heb ik mij wel ingeschreven maar nog nooit actief iets aangeboden. Vaak is het ook wel handig om een restje over te houden, meerdere restjes is weer een avondje gemakkelijk eten!
Ik had mij dus ingeschreven met 'maaltijd op verzoek'.
En wat denk je: vorige week kreeg ik opeens zo'n verzoek. Dat was best wel een gekke gewaarwording. En spannend.
Het verzoek was een bij voorkeur vegetarische maaltijd voor een paar dagen later. Na wat over en weer gemail besloot ik voor een Marokkaanse groenten-kikkererwtenstoof te gaan. Met couscous en een crostini van hummus en geroosterde aubergine. Tot verdriet van mijn kids (3 vd 4) want dat werd ook ons avondeten.
Omdat ik op de afhaaldag 's middags moest werken heb ik het 's ochtends gekookt. Beetje onhandig natuurlijk, maar ik wilde ook niet zeggen dat het niet kon en ik kook wel vaker 's ochtends.
Het koken zelf was best wel stresserig, ik ging opeens bij alles nadenken.
Was het wel zout genoeg, niet te pittig, zag het er wel smakelijk uit, hoe deed ik het ook al weer... etc.etc.!
Zo bedacht ik dat venkelzaadjes er misschien wel lekker in waren, maar toen ik proefde viel het tegen (misschien nog niet genoeg gegaard) en toen heb ik ze er allemaal weer uit staan vissen!
Uiteindelijk was ik redelijk tevreden en vertrok naar mijn werk.
Daar hebben we het aan het eind echt een beetje afgerafeld en ik ben nog nooit zo vroeg thuis geweest, net op tijd om het eten een beetje op te warmen.
Toen de afhaler kwam bleek het een klant van mijn werk te zijn! Wat een toeval!
Hij had zelf een bakje mee en daar heb ik een ruime portie ingeschept. Ik had geen idee wat het gekost had (bonnetjes vergeten bij de supermarkt), heb dus maar iets geschat. Zonder vlees is het natuurlijk altijd goedkoper.
Hij vond het heerlijk ruiken en had er veel zin in.
Later heeft hij nog een bedankje gestuurd (óók op 'Thuisafgehaald') dat het erg lekker was geweest en dat hij de crostini ook zelf een keer ging maken, een succes dus.
Nu zit ik af en toe te malen wat ik extra zal gaan koken, geen restje maar gewoon een hele pan vol. Het komt er nog even niet van.
Mijn man is deze week weer op reis, zal ik zìjn portie maar gewoon verkopen??????

Natuurlijk weer geen recept, een snufje van dit en een snufje van dat.
De volgende keer zal ik het eens heel precies bij gaan houden. Er zat in ieder geval rode paprika, ui, knoflook, aubergine, bleekselderij, courgette, tomatenblokjes + sap, steeltjes koriander en peterselie, abrikozen, kikkererwten, kardemom, kaneel, piment, chilipoeder, groentebouillon en zout in.

Toch geïnspireerd.

Zó schrijf ik in mijn vorige blogpost dat ik eigenlijk nooit volgens recept kook en zó maak ik er 2 op 1 avond. Nou ja, losjes gebaseerd op het recept dan, in ieder geval geïnspireerd door!
Bij ons in de buurt is vorige week een nieuwe AH geopend, een best grote nog wel, enroute van mijn man's werk. Ideaal. Hij is een echte AH-fan (ik van DEEN).
Heel attent nam hij de nieuwste Allerhande mee. Daar zag ik best lekkere dingen in staan en besloot voor vrijdagavond er 2 te combineren.
Natuurlijk niet geheel volgens recept, aard vh beestje, maar toch redelijk in dezelfde stijl. Wij waren best enthousiast over de resultaten, sommige vd kinderen iets minder (oudste schudde zich echt voor een hap, Groningse uitdrukking?).
Wat de 1 best te eten vond, vond de ander juist het viest. Smaken verschillen.

Quiche met knolselderij, boontjes en appel.

5 of 6 plakjes bladerdeeg, ontdooid
1/2 knolselderij, in blokjes (officieel koolraap)
handvol spercieboontje, ongekookt, in stukjes
1/4e rode paprika, in blokjes
1 friszure appel, kleine blokjes
2 à 3 tl gedroogde salie
3 eieren (officieel 4)
125 ml creme fraiche (officieel 200 ml)
1/2 camembert, in blokjes (indien gewenst)
zout/peper
ingevette bakvorm (ik had langwerpige van Dille&Kamille)

Verwarm de oven op 200C.
Bekleed de vorm met het bladerdeeg. Meng alle groenten in een grote kom. Roer de eieren met de creme fraiche, salie en de peper/zout los met een garde.Vul de bakvorm met de groenten en schenkt het eimengsel over de vulling. Bak de quiche 45 min. onder in de oven.  Verlaag de temperatuur na 20 min. naar 180C. Verdeel evt. de blokjes camembert de laatste 15 min. over de quiche en laat nog even smelten.

Ik had teveel vulling voor mijn quichevorm, maar dat heb ik de volgende dag hergebruikt als bijgrecht bij de nasi. Lekker gesudderd in kokosmelk, gekruid met kerrie en extra kokos, Was ook leuk!

pompoen-paprikaschotel (bijgerecht voor 4 pers.)

3/4-1 kg aardappelen, geschild
1/2 pompoen, geschild, in blokjes
3/4e rode paprika, blokjes
70 ml sour cream (goede klodder)
1/2 ui, gesnipperd
1 teen knoflook, gesnipperd
handvol champignons, stukjes
100 gr spekjes
evt. blokje cambozola, of andere zachte blauwe kaas in plakjes
zout/peper
nootmuskaat

Verwarm de oven op 200C als je kaas gaat gebruiken.
Kook de aardappelen 20 min. Voeg de laatste 10 min. de blokjes pompoen toe.
Bewaar een kopje kookvocht en zet apart. Stamp tot een puree.
Bak ondertussen een husseltje van de spekjes, ui, knoflook en paprika.
Voeg dit mengsel bij de pompoen/aardappelpuree met bakvet en al. Roer met de klodder sour cream tot een smeuiig geheel, evt. extra kookvocht toevoegen.
Kruiden met zout/peper/nootmuskaat.
Evt. in een ovenschotel overscheppen en de cambozola laten smelten.


In beide recepten werd gewerkt met kaas. Voor mij had dat niet gehoeven, komt waarschijnlijk ook door mijn eigen aanpassingen.
De blauwe kaas werd eigenlijk alleen een zoute plek en de camembert moet je in ieder geval veel later toevoegen zodat het mooi smelt maar niet droog bakt.
Al met al 2 leuke gerechtjes met nieuwe smaakcombo's die vast nog wel eens vaker op tafel zullen komen.

Niet meer onbekend en zeker bemind.

Mijn inzet voor het nieuwe jaar was dat ik meer (voor mij) onbekende dingen zou eten. Nou, dat is deze week goed gelukt.
Ik had eens even goed bij ons door de winkel gestruind en o.a. pastinaak, knolselderij, tofu rosso en quinoa gescoord, op naar een vegetarische dis.
Ik had een beeld van een gul groentegerecht met boerse smaken.
Niet teveel kruiderij ter afleiding, een beetje Toscaans ofzo.
De tofu rosso paste goed in dit smaakbeeld, stevige tofu met een soort gedroogde tomaten-tapenade smaak.
Omdat ik bang was voor een zompig geheel heb ik de tofu in kleine blokjes gesneden en krokant gebakken, prima begin.
Eerst had ik echter de grote groenten in de oven geroosterd, lekker simpel.
Ook maakte ik in een andere pan een husseltje van de spitskool, ui en knoflook, de toegevoegde rode peper moest er trouwens overhaast weer uit!
Vervolgens alles tot 1 groot geheel gemengd en samen met de quinoa opgediend.
Het was best een succes: mijn man proefde India (?), oudste dochter ontdekte de tofu en jongste zoon vond het 'niet eens zó vies'!

Zelf was ik vooral verrast door de smaak van de pastinaak, diep wortel met een zweem van banaan (?). Heerlijk en zeker een nieuwe favoriet.
We gaan dit zeker vaker eten hoewel het wel veel pannenafwas opleverde.
Puur is niet persé simpel.

groentenschotel met quinoa (ruim 6 of 2x 4)


1/2 rode paprika (in over zwart geroosterd en ontveld)
2 à 3 pastinaken (geschrobd en in stukken)
1/4 knolselderij (geschild, in blokjes)
1/2 pompoen ( grove stukken)
ruime hand kastanjechampignons ( in plakjes)
1/2 rode peper (doormidden)
1/2 spitskool (in reepjes)
1 pakje tofu rosso (in blokjes), Taifun, Natuurwinkel
fetakaas (kleine blokjes)
1 ui (gesnipperd)
2 tenen knoflook (geperst)
1 à 2 tomaten (grove blokken)
snufje chilipoeder
snufje kerrie
2 tl tijm
2 tl oregano
zout
sesamolie
olijfolie


quinoa (voor ons 500 gr)
groentebouillontablet
water (dubbele v quinoa)


Zet de oven op 20-250 C. Leg de pompoen, pastinaak en knolselderij in een braadslee. Beetje chilipoeder over de pompoen, kerrie over de knolselderij en verder oregano, tijm en zout over alle groente.
Giet er een beetje olijfolie over en laat 20-30 min. in de oven roosteren.


Doe de quinoa in een pan, overgiet met dubbele hoeveelheid water. Voeg bouillontablet toe en laat aan de kook komen, zet zacht en laat 20-30 min. gaar worden. Evt kookplaatje er onder.


Bak de ui en knoflook in wat olie, vervolgens de champignons, 1 tl tijm, 1 tl oregano en de rode peper erbij (laatste evt. erg kort). Tot slot de spitskool er in mee bakken tot het lekker beetgaar is. Op smaak maken met zout en een klein scheutje sesamolie.
Tofu krokant bakken in een beetje olie.


Het spitskoolhusseltje + tofu omzichtig bij de braadslee scheppen. Probeer de groentes heel te laten. Als laatste de stukjes verse tomaat en de feta erbij. Eet smakelijk.

Voor de echte vleesliefhebber zou je spekblokjes/plakjes kunnen uitbakken.

Quinoa was trouwens ook nieuw voor mij. Het doet een beetje aan rijst of grove couscous denken. Technisch gezien is het echter geen graan, maar familie van de spinazie en snijbiet (ganzevoet).
Het blad schijnt ook wel gebruikt te worden, maar onze quinoa (spreek uit kien-wah) zijn de zaden/bloemetjes. Komt voor in witte, rode en zwarte variant. De witte is de bekendste. Glutenvrij, rijk aan zetmeel, goed verteerbare eiwitten, vezels en fosfor, vit. B en C. De eiwitten bevatten alle essentiële aminozuren. Deze wonderplant schijnt ook nog te kunnen helpen bij infectie en bevat phyto-oestrogenen die kunnen helpen bij overgangsklachten. De plant kan op hoge hoogtes en in zeer arme grond groeien, de inca's gebruikten dit oergraan al 5000 jaar geleden. 
De smaak zouden we bijna vergeten: beetje paddestoel-notig, ietsje zilvervliesachtig met een kleine crunch. Prima te eten, hoewel het er een beetje grauw uit ziet. lekker met grote smaken. Ik heb het in bouillon gekookt, maar water kan ook. Prima aanvulling in de gezonde keuken!

bron

PS. nog lekker recept voor restverwerking:
http://www.cookrepublic.com/recipe-archive/garlic-and-thyme-quinoa-patties/

Blij met mijn werk!

Met de brownies is het goed afgelopen. Ik mocht ze toch op mijn werk verkopen. Het gaat heel goed, in 2 dagen al 3 trays verkocht (wel heel laag geprijsd) mede dankzij mijn enigszins agressieve verkooptechniek: u wilt vast wel een stukje door mij zelf gemaakte brownie proeven die we deze week ook verkopen?!
De klanten zijn erg enthousiast over de geen suiker-gluten-lactose en vinden het ook erg leuk dat ik ze gemaakt heb. Mijn baas begon zelfs al over continuering met een taart-vd-week of zo. Komt alles weer op z'n pootjes terecht.

Nu ben ik sowieso erg blij met mijn werk. Het is 2 straten fietsen en ik werk ma-wo 3x 5,5 uur, 07.30-13.00 of 13.00-18.30.
Ideaal te combineren met huis en gezin. Als ik tot 's avonds moet werken kook ik 's ochtends alvast zodat we toch nog een beetje op tijd kunnen aanschuiven. Helemaal happy. Ik heb wel een tijdje gedacht om te stoppen (werk er nu 2 jaar) om mijzelf te dwingen een nieuwe stap te doen, maar heb toch besloten te blijven. Het voelt bijna niet als werk en aan het eind vd maand is het toch weer een plezante bijdrage in de huishoudpot, zeker met onze verbouwingsplannen.
We hebben veel vaste klanten en omdat we in een dorp zitten kom ik hen ook overal tegen: op de markt, bij de tandarts, in andere winkels. Mijn kids worden helemaal gek als ze met mij op stap gaan, ik loop continue mensen te groeten, maar ik vind het heerlijk, het zijn allemaal een soort kennissen geworden.
Ook met mijn kollega's gaat het gezellig. Omdat we in shifts werken spreken wij elkaar alleen niet zo veel: gaat namelijk van je effectieve werktijd af.
 
2 van mijn collega's lezen ook regelmatig mijn blog, maar met koken hebben ze allemaal niets. In mijn begintijd kookte ik wel eens in de winkel en dan snoepten mijn kollega's wel lekker mee. Eén kollega ontdekte mijn hummus en vertelde dat ze laatst op mijn blog naar het recept gezocht had. Ik had het er nog niet opgezet omdat ik het eigenlijk te simpel vond, dat kent toch iedereen al?
Speciaal voor Ineke dus hier het recept (bedankt voor je complimentje).

Hummus à la Gerry

1 blik kikkererwten

3 takjes verse koriander

1/2 tl zout

1/2 sjalot/klein uitje

1 teen knoflook

1 grote tl tahin (Natuurwinkel !!!!)

4 el olijfolie (of meer sap vd bonen)

sap v 1/2 citroen

1/2-1  tl komijnpoeder (djintan)

4 el sap vd bonen

Giet de bonen af, maar bewaar het sap. Pureer alles behalve het sap vd bonen. Voeg die later toe om de gewenste dikte te krijgen. Ik hou van een frisse hummus en vind citroensap erg belangerijk tov de meligheid van de erwten.

Evt extra zout/komijn/citroensap toevoegen. Evt. beetje verse koriander/cayennepeper ter decoratie.

Lekker als dip voor staafjes ontzaade komkommer en reepjes wortel. Of op een grove boterham met tomaat, komkommer en verse koriander.

Top-secret kerstdiner

Met notentapenade gevulde champignons.

We hebben weer gezellige Kerstdagen achter de rug. Ik kan niet in details treden want mijn schoonmoeder is erg gesteld op haar privacy. Ik mag er niet over bloggen! Als gehoorzame schoondochter zal ik dus niet schrijven dat we lekker hebben gegeten bij ?? en ??  te ??. Mijn ouders daarin tegen zullen het prima vinden zolang het geen geroddel wordt, dus mam: de kalkoen met groentesaus, boontjes, stoofpeertjes en witlof was vertrouwd lekker!
Het weer was mooi, met soms zelfs een zonnetje. Prima fotoweer. Ik heb mijn kinderen dan ook geregeld lastig gevallen voor een mogelijke nieuwjaarsfoto. Na een dagje gezellig uitbuiken met neefjes en nichtjes zijn we over gelukkig prima wegen naar huis gekeerd. Er moest weer gewerkt worden.

Voor het examen 'perfecte schoondochter' zak ik nu definitief: een beetje journalistiek vrijheid vind ik toch wel geoorloofd, een tipje van de sluier mag ik best wel oplichten, het is geen bourka:
mijn schoonouders en ik hadden ons laten inspireren door het zelfde lekkere recept van enige Kerstjaren geleden. Toppunt van toeval? Genoeg reden om het blog-embargo op te heffen!
Oorspronkelijke was het een bijgerecht. Voor onze kerstborrel heb ik het vertaald in een lekker partyhapje:

met notentapenade gevulde champignons

2 of 3 oude sneetjes witbrood, tot broodkruim gedraaid
1 gepeld sjalotje, ragfijn gesneden
2 takjes peterselie
100/150 gr. gemengde noten (bijv. walnoot/hazelnoot/amandel) of alleen walnoot
50 gr. rozijnen
1 el notenolie
3-6 el olijfolie
peper/zout
100 gr ricotta/roomkaas (optioneel)
3 fijngesneden zongedroogde tomaten
evt een beetje sherry (1 el ofzo)
zeker 1 doosje champignons

Haal de steeltjes uit de champignons. Bak ze lekker bruin in een beetje boter. Maal het brood met de noten. Na toevoeging van de overige ingrediënten ( ook de steeltjes) ontstaat een smeuiige pasta. Dit kan ruim vt voren.
Het kan ook zonder de roomkaas, dan is het notiger.  Zelf vond ik de sherry wel een goede toevoeging.

Vul de champignons met een ruime hoeveelheid tapenade en plaats ze in een ingevette ovenschaal.
15 min. in de oven, 220 C.
Het is een vrij grote hoeveelheid. Restjes van de roomkaas-variant kun je heerlijk gebruiken als pastasaus (verdund met kookwater/melk) of als lasagnevulling in combinatie met meer paddenstoelen en/of geroosterde courgette/aubergine.

Bron: kerst-Tip, jaargang onbekend

Wat de boer niet kent.....

Sinds ik bij een * biep* natuurvoedingswinkel werk heb ik veel nieuwe produkten leren kennen. Van sommige wist ik niet eens van het bestaan, van andere kende ik niet de toepassing. Bijv. gort. Ik kende het alleen als ingrediënt van de krentjebrij (watergruwel, Bessola) die ik graag bij mijn oma at.
Het heeft niet zo'n positieve klank in de Nederlandse taal:
'gort droog' en 'aan gort slaan'. Vorig jaar heb ik het echter gebruikt voor een proeverij in "De week vd Smaak", als een soort risotto. Het recept kwam uit Smaakmakend, de Allerhande vd Natuurwinkel.
Het was een groot succes.
Een paar technische gegevens van gort: de ongepelde versie heet gerst, gepeld heet het gort, gepeld en geslepen heet parelgort. Het bevat veel kalium en fosfor, weinig gluten en is licht verteerbaar. Tot eind 19e eeuw werd het nog veel gebruikt in ons land, nu alleen nog in oma's gerechten op het platteland.
In Engeland heet het Barley en in Italie Farro (soort verzamelnaam voor graankorrels) of Orzo en wordt het nog wel veel in de keuken gebruikt.
Vroeger moest je het eerst lang wellen en vervolgens nog lang koken maar de parelgort is erg gemakkelijk in het gebruik. Je kunt het gebruiken als rijst.Het heeft meer bite, licht notige smaak, is een beetje taaiig en het lukt eigenlijk altijd. Eén groot voordeel tov de normale risotto: je hoeft bijna niet te roeren. De risotto-toepassing heet in Italie trouwens Orzotto en dat klinkt best lekker. In dit recept deed het me erg denken aan paddestoelen en gevogelte en daar zou je het ook goed mee kunnen combineren.

Risotto van gort met spinazie


Ingrediënten,

3 eetlepels olie

1 ui in stukjes

2 tenen knoflook, fijngehakt

300 g gort

1 kruidenblokje (natuurwinkel, Natur Compagnie)

8 plakken parmaham/gerookte spek 

400 g vleestomaten, in blokjes

½ theelepel gerookte paprikapoeder (pimenton, spaanse keuken)

400 g spinazieblaadjes

evt geroosterde rode paprika, in stukjes

Bereiding:

Verwarm de olie in een braadpan. Fruit de sjalotten en knoflook zachtjes . Roer de gort erdoor. Voeg 600 ml water en het kruidenblokje toe en breng alles aan de kook. Vervolgens de tomaat en de gerookte paprikapoeder erbij. Kook de gort, afgedekt, zachtjes in 30- 45 minuten gaar, evt tussendoor extra vocht toevoegen.

Bak de reepjes parmaham/spek tot ze krokant zijn.  Leg ze tot gebruik op een stukje keukenpapier.

Voeg de spinazie deel voor deel toe en laat de groenten telkens slinken. Breng het gerecht op smaak met zout en peper. Verdeel het gerecht over 4 mooie diepe borden en leg de ham ernaast.Ook lekker met geroosterde paprika's of gedroogde tomaten er in.

Liever geen vlees? Vervang de parmaham door vlokken Parmezaanse kaas en misschien paddestoelen.