Happily ever after...

Een tijdje terug waren mijn schoonouders 50 jaar getrouwd.
Wij, als (aangetrouwde) kids, sprongen al ruim vt voren in de feeststand.
Er werd laat in het voorjaar een BBQ georganiseerd om eens goed te brainstormen. 
Onder genot/dankzij lekker eten/drinken werden de ideeën steeds fantasierijker en grootser.
Minimaal overleg met de feestvarkens bracht echter aan het licht dat ze het graag gewoon thuis wilden vieren, niks over de grens en niks groots.
Back to basics dus.

Iedereen droeg een puzzelstukje aan voor het uiteindelijke plan van aanpak.
Het feest begon op vrijdagavond met een gezellig partijtje disco-bowlen, leuk voor kids en volwassenen. Het bruidspaar werd thuis opgehaald met een lelijk eend,( sentimental journey), na afloop was er thuis een after-borrel.
Op zaterdag (de trouwdag) verzorgden de vrouwelijk kleinkids (7-16) een gezellige brunch.
Omdat wij aan het gezamenlijke cadeau wilden werken moesten opa & oma op stap met de jongste koters, naar sprookjes/speelpark Zuidlaren.

Oma was niet zo blij met mij (bedenker vd bestemming), ze heeft doodsangsten uitgestaan met de kleinste banjer (3 jaar) die steeds vd hoogste glijbaan wilde.

Wij zaten ook niet stil, er werd gemozaiekt, verrassingen geknutseld, speeches geoefend, optredens gerepeteerd en ik werkte aan de bruidstaart.



's Avond werden wij door het bruidspaar getrakteerd op een heerlijk feestdiner in een restaurant in de buurt v Assen.
Met speeches, PowerPoint-presentaties, optreden en het kapot slaan van een geknutseld pinata-bruidspaar (om wat huwelijkstress te ontladen) was het een vrolijke boel.
Na een korte nacht volgde wederom een prima brunch (nu verzorgd door de kleinzonen!)

Toen volgde de onthulling van onze cadeau's.
In de aanloop naar het feest hadden we een family-only facebookpagina in het leven geroepen en gevuld met momentopnames van een ieder.
Soort familie-dagboek, extra leuk omdat we best verspreid wonen. (wordt nog steeds aangevuld)
En toen het 'grote' cadeau, een lange eettafel voor buiten!
Door ons versierd met een mozaiektableau van 2 pauwen waarbij in de veren fototegels van elk familielid waren verwerkt! (mijn schoonouders hadden ooit pauwen). 
Fantastisch eindresultaat, mooi en origineel. (veel creatieve geesten)
Voor de weerbestendigheid komt er nog een glazen plaat op.

(mijn schoonmoeder houdt van privacy)

Na veel ooh's en aah's was het tijd voor taart, de door mij gefabriceerde bruidstaart.
Hoewel het bruidspaar zich geen taart herinnerde hoorde dat er voor mij toch echt bij.
Dit bedacht ik natuurlijk pas een paar dagen vt voren, beetje onhandig.
Weinig tijd voor het aanschaffen van een caketopper en standaard.
Om iedereen ter wille te zijn had ik 3 verschillende taarten gebakken, onderop een Hollandse appeltaart, middenop een cake met aardbeienkwark, mascarpone en zomerfruit en bovenop 'la piece de resistence': een met chocoladeroom gevulde cake, versierd met vlokken, ganache en een eetbare trouwfoto.

met handgemaakte madeliefjes v fondant

de binnenkant

 

Ja,  echt, de  trouwfoto uitgevoerd in een soort fondant!Te bestellen bij diverse websites, de mijne kwam van 'deleukstetaarten'prints.nl'. (kost ongv. E 6.50)

Omdat ik de taart als verrassing wilde houden, moest ik alles in het geniep doen. Op m'n knieën voor een bed slagroom kloppen etc.
Het opbouwen van de taart kostte bloed, zweet en bijna tranen. Haal maar eens een middelgat uit een gebakken appeltaart, leermomentje! (volgende keer taart bakken met bakring in het midden?)
Maar hij was mooi, en lekker volgens de kenners, zelf was ik natuurlijk niet geheel tevreden. Kon strakker.

We sloten het feest af met een lekkere BBQ, op naar de 60 jaar!