maandag 20 juni 2011

Mijn #Underground boerenmarkt-fiasco

Met mooi geschreven kaartje van mijn collega!
Ik lik in stilte (nou ja bijna) mijn wonden. Mijn open, pijnlijke, dure wonden. Gisteren was dan eindelijk de langverwachte Underground Boerenmarkt en het werd voor mij een fiasco. Geheel overtuigd van mijn eigen kunnen en goede product had ik stom genoeg 8 trays blackbean brownies gebakken.
Stom, stom, stom. Ik heb er namelijk uiteindelijk maar 1,5 verkocht! Betekend een verlies 6,5 x 30 euro (kostprijs)!!!! Daar heb ik dan de hele zaterdag van 12-22.00 uur aan staan bakken. Ik was er eigenlijk toen al klaar mee!

Natuurlijk was het een leuk evenement, veel lekkere dingen gezien en geproefd. Eigenlijk iedereen die bij mij kwam proeven vond het ook hele lekkere brownies, maar terugkijkend zie ik toch wel een paar pijnpunten:
- er was best een groot aanbod zoetigheden, dus veel concurrentie
- ik had de nadruk gelegd op het feit dat de brownies gluten-lactose-gewone suiker-vrij waren. Dit heeft waarschijnlijk veel mensen het idee gegeven dat het juist speciaal dieetvoedsel was terwijl ik het zag als geschikt voor 'normale' EN mensen met allergiën was. Plus+ dus.
- er was meer trek in hartig. Ik had zelf ook liever iets hartigs gemaakt, maar het was lang niet duidelijk of er elektriciteit zou zijn, wat warmhouden onmogelijk had gemaakt.
- ik had ook de mate van professionaliteit onderschat. Het waren wel allemaal amateurs, maar wel met mooie verpakkingen en labels. Daar stond ik met mijn baktrays en ter plekke ingepakte brownies. Het moest dus echt gelikter.
- Ik had iets moeten maken dat houdbaar was. Of iets dat we in de diepvries konden stoppen en nog maanden konden eten. (geen financieel risico dus)
- het publiek was meer culinair lekker gericht dan bewust gezonde eter. Verkeerd aanbod op verkeerde plek. Terwijl ik zelf helemaal niet zo'n bewust gezonde eter ben!

Dit was een dure les voor de volgende keer, die er waarschijnlijk nooit meer zal komen. Ik had op de terugweg echt zin om met de auto ergens heel hard tegen aan te rijden, maar de gedachte dat dat nog meer ging kosten weerhield mij. Veel drinken/roken/slecht eten kwam ook in mij op. Tenslotte heb ik maar gewoon een traantje gelaten toen mijn eeuwig attente buren kwamen informeren hoe het geweest was. Een grote knauw voor mijn zelfvertrouwen. Ik met mijn grote mond ging dat wel even doen, ik schaam me dood.
Ik heb echt zin in een paar daagjes vrij. Ik ben moe van alle spanning en inspanningen, het huishouden is verwaarloosd en vergt inhaaltijd. Toch moet ik vanmiddag weer gewoon aan het werk, wat ook misschien wel een lichtpuntje is: een deel via mijn werk verkopen? 
Ik had ook al een bevriend theehuys benaderd, maar zij hebben principieel alleen gebak van een sociale bakkerij. Dat is natuurlijk lovenswaardig, maar ik vond mij nu zelf ook wel een goed doel.



PS.We hebben trouwens wel het ontbijtjournaal gehaald, ik zie mij heel vaag op de achtergrond, bijna echt 'under the ground' . Veel ophef over geheimhouding en niet filmen. Ook item op 'Geen Stijl' met de meest absurde commentaren. Zie je wel, niets voor mij!

PS2. Ik mocht mijn brownies wel op mijn werk verkopen, mijn baas werkte prima mee! Het gaat geweldig, de klanten zijn heel enthousiast. Ze vinden het leuk dat ik het zelf gemaakt heb en ze zijn blij zonder suiker-lactose-gluten en vinden ze gewoon echt lekker. Per dag gaat er 1,5 bakplaat doorheen. Nu hadden we de prijs ook heel laag gesteld zodat we er snel doorheen zouden zijn (houdbaarheid).

5 opmerkingen:

  1. Oh, wat jammer dat het niet liep! Misschien dat het volk dat er rond liep zelf ook browniebakkers zijn en liever gaan voor iets dat ze zelf niet kunnen maken of kopen.

    Kun je ze niet invriezen? Ik vries mijn chocolate whiskey brownies (die eigenlijk samen een mudcake waren) ook altijd in blokjes in. Voor af en toe eentje bij de koffie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He, wat jammer dat het zo een teleurstelling voor je is geweest...
    :O(
    Maar ik denk echt dat het jammer is wanneer je direct opgeeft hoor! Je hebt wel weer veel gezien en daar dingen van opgepikt.
    Ik herken het gevoel wel. Ik maak zeep en heb een zelfde soort ervaring met mooie verpakkingen en betere 'verkoop praatjes'. Na veel ge-oefen won ik toch mooi eens de eerste prijs met 'Beste Zeep'.
    Overigens is het denk ik ook leuker met zijn 2-en. En minder eng. ;O)
    PS. Ik ben niet geweest tot mijn grote spijt. Mijn dienst liep uit en ik was pas om 2 uur 's midddags klaar toen was ik nog niet thuis (half uurtje rijden). Amsterdam is ook nog eens een uur rijden...
    Ik baal als een stekker, maar volgende keer beter!
    Echt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hé, bedankt voor jullie 'hart onder de riem stekers'. Ik weet dat zoiets met vallen en opstaan gaat. Ik val alleen nooit, ik ben iemand die altijd op voorhand alle beren op de weg weg haalt. Daarom vind ik dit ook zo erg. Faalangst. En Es, ik heb toch een brownie voor je bewaard, 7 trays vol!!!. Had je graag ontmoet. Gr. Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien is het een leuk idee (of missie) om nu al na te denken over wat je gaat maken, hoe het er uit moet komen te zien en in welke verpakking je het gaat doen.
    Je kunt denken aan iets dat lang houdbaar is. Verpakkingen zijn goedkoop bij de XENOS maar online zijn er ook heel veel.
    En die brownie hou ik tegoed toch?
    ;O)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat leuk om te lezen! Nou, jij bent mooi onder de pannen!
    Een betere 'hart onder de riem steker' kun je je niet wensen!

    BeantwoordenVerwijderen