vrijdag 10 juni 2011

Ik heb het potje met vet....., al op de tafel gezet.....

alternatieve medaille
Culinair gezien was dit niet zo'n goede week: veel rommeleten als opgewarmde pasta, soep met wraps, tosti's en gisteravond zelfs patat!
Het was namelijk afgelopen week bij ons avond4daagse.
Aangezien het alleen voor basisschoolleerlingen is hadden wij maar 2 kandidaten. Mijn jongste (verder sportieve hockeyer, wel keeper) is al nooit zo'n fan geweest. Toen hij de eerste keer 5 km liep (6 jaar) heb ik hem echt de 1e km's mee moeten trekken/duwen. De jaren daarna gingen prima.
Tot vorig jaar, 10 KM!
Door verkeerd schoeisel kreeg hij blaren en tot overmaat van ramp werd er verkeerd gelopen waardoor het op 1 avond 15 Km werd.
Dit jaar verkondigde hij dus dat hij niet mee ging. Dat ging er bij mij niet in, je HOORT gewoon te lopen! Toch aangemeld dus. (kon hij tenminste wel een medaille krijgen als hij zich tzt zou bedenken) 
Als teken van goede wil (en voor het snoep) heeft hij de 1e avond gelopen. Daarna was het klaar. Hij verklaarde de activiteit als zinloos en nutteloos. Daar sta je dan.
Volgens hem hoefde je als je verplicht A gezegd had, niet persé B te zeggen. (toch wel goed taalgevoel voor een bijna 10-jarige). Daar konden wij het mee doen.
Nr. 3, Sacha, heeft wel alle avonden gelopen. Met afzien want vt voren had ze al een wondje bovenop haar voet. Soms kwam ze half strompelend thuis!
Gisteravond was de intocht.
Naast het traditionele bosje bloemen wilde ik ook nog iets anders geven. Geen snoep want dat hebben ze deze week al genoeg gehad. Ik maakte een alternatieve medaille.
Bij een eerdere versie gebruikte ik roze schuimbiggesnoepjes maar daar houdt zij niet van. In de supermarkt zag ik een mooie bloemenhaarstrik die precies goed was. Met kadolint heb ik deze op een roze kartonnencirkel bevestigd (gaatjes met de perforator) en het gaf een leuk resultaat.


Sacha (rechts) met vriendinnen en medaille
Sacha vond het ook leuk: de medaille ging om en 's avonds ging de strik in haar haar. Klein, maar fijn!


4 opmerkingen:

  1. Jongens, ik ben toch blij dat mijn ouders me nooit gedwongen hebben om te lopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Soms weten kinderen niet of ze iets leuk gaan vinden. Na het eerste jaar ging het prima. Nu had hij ook pas op de dag zelf besloten toch te lopen. Sacha wilde zowieso zelf graag lopen. Naast beweging is het ook een klassikaal sociaal gebeuren, belangrijk in dit computertijdperk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo gaat dat. Dochter hier heeft ook 'een kop erop'. Wanneer ze niet wil, dan kan ik hoog en laag springen. Gaat niet gebeuren. Dat is al zolang ik haar 'heb'. Niets helpt, zelfs geen snoep of geld.
    Uiteindelijk heb ik het maar geaccepteerd. Ergens is het ook heel goed, een eigen mening hebben en er niet van afwijken. (Niet altijd he? ;O)
    Ik vind de medaille prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 4 eigenwijze koppige kinderen: het is ook gewoon mijn eigen schuld! Ze hebben natuurlijk al jaren met mij te maken en ik ben kampioen koppig/eigenwijs. Dat maakt mijn moeder natuurlijk super-kampioen. De appel valt niet ver vd boom (vraag maar aan mijn man). Gelukkig zijn ze (hierdoor?) ook heel zelfstandig, sociaal, en niet zeurderig/verwend.

    BeantwoordenVerwijderen