Verstandsverbijstering

Mijn blog lag even stil. Ik moest mij zelf even porren om te bloggen.
Niet omdat ik niet wist waar ik over wilde bloggen, maar omdat ik iets voor ogen had en niet wist of ik het kon overbrengen.
Het was namelijk een beetje gênant, maniakaal, doordrafend. En dat allemaal om iets basaals als eten. Gewoon voeding.

Uren ben ik kwijt met bloggen, internetsurfen, kooktv kijken, koken en fotograferen terwijl mijn huis er spic-span uit had kunnen zien, ik had extra kunnen gaan werken (zodat we wel kunnen verbouwen), studeren, qualitytime met mijn kids/man.
Ik geneer mij soms om de drukte die ik er om maak. En waarom eigenlijk?
Is het aandachttrekkerij? IJdelheid?
Het is natuurlijk een gemakkelijke crowdpleaser, iedereen zal blij met je zijn als je iets lekkers hebt gemaakt. Iedereen heeft ook een mening/ervaringen dus het is ook een leuke manier om contacten te leggen.
Maar is het niet heel oppervlakkig? Een vlucht voor moeilijker zaken, zoals een waardige studie, ingewikkelder werk, een goed gesprek of  een sociale gezinsactiviteit. ( huishoudelijk werk-vlucht niet te vergeten).
Laatst heb ik het wel heel bont gemaakt: wel 3 dagen in de weer voor 1 idee.
Meer dan 60(!) foto's gemaakt. Hoe gek kun je zijn?


zoet



hartig

Het begon allemaal met mijn cranberry-yoghurttaartje. Het leek mij leuk een hartige versie te maken met precies hetzelfde uiterlijk.
Al gauw had ik mijn plan klaar: een bieten/walnoten/geitenkaas 'salade'.

Ik begon met de bodem, iets kazigs met walnotensmaak en crunch.
Het basiskaaskoekjerecept was te kazig dus bakte ik ook 2 varianten met minder kaas, maar wel mosterd of mierikswortel.

Over de zachte geitenkaasgelei ben ik erg enthousiast, yoghurtachtig met uitgesproken geitensmaak. Zonder gelatine leuk als saus/dressing.
De bietengelei had wat meer hindernissen. De 1e keer had ik er helemaal niet aan gedacht het sap op smaak te brengen wat resulteerde in een zeer weeïg smakende gelei. De 2e keer was dat gecoverd, maar wilde de gelei niet stollen (door de azijn?) en daarna opeens te snel waardoor ik het niet meer kon uitgieten. 3x was gelukkig scheepsrecht! (dit alles in 2 dagen, wat een werkverschaffing)
Toen 1x alles klopte was het natuurlijk te donker voor leuke foto's.
Nachtje wachten dus, zou de bodem niet zacht worden, de bietenkleur doorlopen in de witte laag? Het viel mee.
De volgende dag probeerde ik een foto te maken gelijkend op het zoete taartje. Een stuk of 20 of zo. Toen brak opeens de zon door, weer minstens 10.
Toen dacht ik dat buiten de bietengelei misschien mooier rood zou lijken, (nee dus) another 10. Oja, ook een paar met sla er onder, binnen en buiten (+10).
Eindelijk besloot ik dat het genoeg was, ik ging de smaak testen.
Beetje olie/citroen op de rucola, hé dat glanst mooi (+5) en toen heb ik bruusk mijn vork er in gezet! Het voelde als een opluchting, nu KON ik geen foto meer maken!

En de smaak? Zeker leuk, goede combo van aanvullende smaken. Lekkere afwisseling van crunch en zachtheid. Alleen de bietengelei zou ik misschien vervangen voor flinterdunne plakken gekookte biet omdat deze iets te glibberig was.
Leuk als feestelijk voorafje, een salade maar net even anders.
Nu nog proberen of ik nog weet hoe ik alles deed. In mijn vlaag van verstandsverbijstering.

Bieten-geitenkaas-walnoot'salade' (min. 2 taartjes)

60 gr boter
20 gr suiker, 5 gr honing
70-80 gr bloem  en 15 gr amandelmeel + 1 eetlepel maizena (of alleen 1/2e kop bloem)
beetje zout/peper
2-3 tl gedroogde tijm
1 el geraspte Parmezaanse kaas (of oude)
1 à 2 tl mosterd
25-30 gr gecrunchte walnoten, liefst geroosterd

1/2e zachte bettine geitenkaasplak, verkruimeld
20 ml melk
1/2 gelatineblaadje

80 ml rode bietensap           }
scheutje balsamicoazijn    } òf zeer dunne plakjes gekookte biet
beetje peper/zout                 }
1x gelatineblaadje              }

meerdere bakringen als mal

Zet de oven op 190C. Mix de boter met de honing en suiker tot zacht.
Voeg de overige ingrediënten toe. Duw tot een platte koek in de bakringen.
Rol van resten een staaf.
Laat een 1/2 uurtje opstijven in de koelkast. (Snij de rol in dunne plakken). Bak vervolgens 20 minuutjes tot goudbruin. (dunne plakken misschien korter). Laat afkoelen.

Week de gelatine een paar minuten in koud water. Verwarm de melk in een beker in de magnetron (zo'n klein beetje) en laat de uitgeknepen gelatine er in oplossen. Meng dit mengsel door de geitenkaas tot een yoghurtachtig papje. Als het iets stevig wordt giet het uit in de mallen met kaasbodem.
Laat 1-2 uur opstijven in de koelkast.

Week de gelatine weer in koud water. Verwarm de bietensap in een pannetje/beker. Maak op smaak met de azijn en peper/zout. Los de uitgeknepen gelatine op in de warme bietensap. Wanneer het mengsel lobbig wordt (misschien helpen met koelkast) dit mengsel als 3e laag in de mal schenken. Opstijven in de koelkast.

(Of vervang de laatste laag door dunne plakjes gekookte biet gewenteld in een vinaigrette.)Eet smakelijk!