Retourtje Duitsland en de asperge-bekering.

 

 

In de meivakantie zijn wij naar Duitsland geweest. Nordrhein-Westfalen. Nou heb ik niets met Duitsland, maar mijn man heeft er ooit een paar maanden gewerkt en was erg enthousiast over de omgeving. Bepakt en bezakt vertrokken we. Met z'n 6'en, tent en slaapzakken wordt nu toch echt teveel. We zijn het er nu wel eindelijk over eens: het wordt tijd voor een karretje of dakkoffer. Nu was het randje kindermishandeling en ook ik zat bijna met mijn benen in mijn nek! Gelukkig hoefden we niet ver. 

Mooi heuvelachtig landschap met bloeiende koolzaadvelden. De dorpjes met de spitse kerktoren gaven ons het gevoel in een Märklin modeltreintje rond te rijden.  Op ruim 4 uurtjes rijden van ons huis (1 ½ uur va grens Hengelo) hadden we een simpele camping. Het gemeentelijke zwembad dat erbij hoorde was nog niet open, maar daar hadden we toch niet echt tijd voor. Het sanitair was schoon en je kon heerlijke broodjes bestellen. ’s Nachts was nog echt koud (ondanks T-shirt/legging/sokken) en uitslapen was niet echt mogelijk vanwege standplaatsverfraaiende activiteiten van onze achterburen. Het was een camping met veel vaste hutje-mutje standplaatsen (carvans), niet echt idyllisch. Zeker in het hoogseizoen.

 

Omdat we helemaal geen eetspullen/tafel/stoelen bij ons hadden zochten wij ons eten buiten de deur. Met de broodjes vd camping langs een supermarkt en dan op een leuk plekje picknicken! Ganz toll! De dichtstbijzijnde grotere plaats was Hameln.  Bekend van de rattenvanger van Hamelen. Leuk als je verdwaald bent: kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer? (35+ grap). Pittoreske plaats met pleintjes en vakwerkhuizen. Wij waren er alleen ’s avonds en gingen eten in een über-burgelijk hotel/restaurant. Robuuste kaart. De kalfs Wienerschnitzel kwamen per 2 en ook de biefstukken waren > 200 gr. Maar wel lekker.

En hier werd ik bekeerd. Tot voorzichtige asperge-fan. Ik snapte tot dan toe nooit waarom iedereen altijd zo enthousiast was over “het witte goud”. Ik vond het niet vies, maar kon er ook niet over roepen. En dat je urine er zo van gaat stinken vond ik eigenlijk al wel reden genoeg om af te haken. In Duitsland zaten we echter midden in het Spärgel seizoen en gebied (off. Niedersaksen). Je struikelde over de kraampjes aan de kant vd weg. Zó van het veld. Ik besloot het toch nog maar eens te proberen. Dus namen we ze als voorgerecht met een paar vaste aardappeltjes en gesmolten boter. En ze waren echt lekker, zoetig, hartig, net of ze in bouillon gekookt waren, niks bitter. De kids moesten ook verplicht proeven en het deed eentje denken aan gestoofde prei. (prima)

                                                        
Mijn ouders zijn er dol op, dus ik heb als souvenir en moederdagkado een kilootje meegenomen. Gisteren heb ik ze voor het eerst ever ooit zelf klaargemaakt, alleen voor mij (mijn man was al weg). Het moet niet gekker worden. Ze waren niet zo lekker als in het restaurant, maar ik was dik tevreden.                                                                                                                                                        

Ook lekker: geroosterde groene asperges.

Onderste deel van de asperges afbreken. Asperges 4-5 min koken. Wentelen in beetje olijfolie, balsamicoazijn. Om en om grillen in een grillpan voor mooie strepen. Afmaken met citroensap en peper/zout en fijngesneden dille.

                                                    Die ganze Familie, maffia-look