Ondertussen...

vijgentaart

Even slikken, mijn laatste post is van 20 juni... dat is pré zomer!!!! 

Niet echt geheel bewust, kwam er gewoon niet van. Waarschijnlijk omdat ik weer last kreeg van een zeurende arm en dacht dat ik misschien wel teveel computerde.... 

Deze week werd duidelijk dat het daar niet aan heeft gelegen: ik heb wederom een frozen shoulder. Paar jaar geleden aan de linkerkant, nu mijn rechter. 

Komt vaker voor maar in slechts klein percentage, Soms denk ik zelfs dat mijn linker ook weer gaat opspelen, maar dat schijnt echt zeldzaam te zijn (me?) Omdat ik rechts ben is het deze x belastender, voor werk, huishouden, nou ja gewoon bij alles. Met fysio mijn tijd maar weer uitzitten. Staat periode van 2-3 jaar voor, vorige x was ik klaar na 6 maanden, ga ik nu weer voor... 

Ondertussen...

gebeurde er natuurlijk genoeg. We gingen niet voor ons 25 jaar huwelijksfeest als gezin naar Griekenland, deels wegens covid, deels anders. We verschoven de datum tot buiten de schoolvakantie en gingen met z'n tweetjes, zoals we ooit begonnen! Tussen de rode zones laverend naar La Douce France, Ardeche en Bourgogne, heerlijk. Plannen voor herfstweekend Krakow zijn ook in de koelkast gezet, we lonken nog wel naar wederom een oud/nieuw in Frankrijk. 

Time will tell. 

 

Ik bakte hier en daar een taart (Griekse bikinibody was toch niet meer nodig), kookte wat en genoot van onze tuin. Als uitstapje gingen we soms picknicken op het strand, zelden echt uit eten. Ik merkte wel dat door de covid buitenshuiselijke activiteiten eigenlijk compleet stil vielen, gevalletje cocooning, ook niet erg. De kamerbewoners kwamen spaarzaam thuis, zeer bewust van geldende voorschriften, maar daarom pakten we culinair extra uit als ze wel kwamen. 

Mijn husband moest vlak voor onze vakantie voor zijn werk naar oranje Rusland, met bijbehorende quarantaine bij terugkomst. Gelukkig niets aan de hand, maar 2 achtergebleven collega's hadden minder geluk en werden wel besmet. 

Zonder erge verschijnselen, maar verplichte zelfquarantaine in Rusland is geen pretje! 

Onze jongste is na een bijzonder uitpakkend tussenjaar gelukkig begonnen met zijn studie Kunstmatige Intelligentie aan de VU in Amsterdam (net als oudste in Utrecht), jammer genoeg vanwege covid alleen digitaal onderwijs. Balen, hoopte dat hij lekker het studeren ingezogen zou worden. Vooralsnog is hij gelukkig zeker enthousiast en actief. Nu nog op kamers! 

Mijn werk verhuisde wegens grote verbouwing tijdelijk naar een nabij gelegen winkelpand. Grootste drama's (35+C binnen) heb ik dankzij onze vakantie gelukkig gemist. Volgende week verhuizen we alweer terug naar een spic/span winkel, zwaar benieuwd. Vanaf nu mèt airco tenminste... 

Zal proberen weer wat regelmatiger te posten, mits mijn schouder meewerkt.

(merk dat mijn computerprogramma ook veranderd is, niet ten goede 😕) Eerst maar over onze 2e honeymoon, toen het nog lekker warm weer was...

Tuinjuwelen

 

Wij zijn altijd heel happy met onze tuin. Niet mega mega groot (dankzij onze verbouwing), maar zeker niets om over te klagen.Ieder jaar is het weer genieten van alles dat groeit en bloeit.
De opzet vd tuin is vrij simpel met aardig grasveld, bloemenborder en 3tal terrasjes.
De hele dag keuze uit zon/schaduw, met zon tot zeker 19.00 uur!
Wel is de (zand)grond erg arm en we hebben eigenlijk nooit de moeite genomen om daar iets aan te verbeteren.
Maar dit jaar was ik het zat, in omliggende tuinen zag ik allemaal planten groeien/bloeien waarvan ik toch zeker wist dat ik ze ook geplant had, ooit...
Zelfs lavas (maggiplant) wilde niet groeien (is normaal onkruid)
Tijd voor actie!
Diverse zakken compost later ziet de grond er iets gezonder uit. Ook maar direct een aantal nieuwe planten gekocht. Deels 1jarigen, dus 1 seizoen plezier, maar de tuin staat er fleurig bij.
Ook eindelijk onze geliefde verstorven Japanse kers vervangen door een nieuw exemplaar, zal wel 20 jaar duren voor het er weer een beetje op gaat lijken....

Issue nr.2 zijn slakken, onze tuin wemelt er van. Doen vast zeer nuttige dingen, maar diverse planten overleefden hun bezoek niet. Sinds ook mijn net nieuw gekochte vrolijke margrieten ten onder dreigden te gaan, ga ik elke avond op slakkenjacht.

Niet de leukste activiteit (wil meestal gewoon naar bed), maar gewapend met mobiel (voor zaklamp), plastic zakje om de hand voor slijm en bakje, pluk ik elke avond zeker 10 slakken uit de tuin. Huisjes en naaktslakken.
Heel hypocriet gooi ik ze dan in de groenbak, uit het oog/uit het hart...

bramen-to-be, nu bijenfeest

Diep in mijn hart geniet ik nog wel het meest van alle eetbare dingen in de tuin. Geen complete moestuin, maar her en der gewoon leuke zaken.
Voor mijn verjaardag kreeg ik peper/paprika en courgetteplant, ik kijk ze de grond uit.
Voor de lol ook wat bonen gepoot, nog niet megemega succes, waarbij bovengenoemde slakken waarschijnlijk de oorzaak zijn.
De wigwammen van stokken zien er in ieder geval wel leuk uit!

 

 

de gele frambozen kunnen we 2x per jaar oogsten!

 

 

 



De rode bessen gingen beter dan vorig jaar, maar ook nu zat er weer een vreemd virus in de bladeren, waar luizen en dus mieren op af kwamen.
Het tuindersleven gaat niet over rozen (die het trouwens wèl goed doen)

 

Schneewittchen

 

 

 

Verjaardag Corona-stijl

2 weekjes geleden was ik jarig, werd 25/52.
Vanwege corona kon ik dit jaar geen gezellige theefeestje geven, gewone visite ontvangen of een etentje organiseren, 'k was toch wel een beetje sip.
De weersvoorspelling zag er zó goed uit, bijna alle kids zouden thuis zijn (Sacha had studieverplichtingen) en ik kreeg een lumineus idee.
Ik had opeens ontdekt dat ondanks corona het wel mogelijk was om een fluisterbootje te huren bij mijn favoriete theetuin Overleek, extra leuk met picknickmand!
Jammer genoeg hadden meer mensen dit bedacht (ook moederdag-weekend) en waren alle boten volgeboekt. We konden als 1e op de wachtlijst. Beetje risico natuurlijk, maar goed, kort daarvoor had ik het nog niet eens bedacht.
Just wait and see.... (geen mazzel gehad, ander keertje)


Bij verjaardag hoort taart dus ik sloeg nog maar snel aan het bakken: courgette-brownie en rabarberkruimeltaart. Ook maakte ik een couscoussalade, een buuf verderop is namelijk op dezelfde dag jarig en werd dit jaar 50.
Ultiem feestbeest, extra zuur dat ze nu geen megagroot feest kon geven.
Ze is dol op mijn couscoussalade, ik maakte dus een mooi verwenpakketje met ook een lekker stuk brownie. 't Feest komt later vast nog wel een x.














Als avondeten dacht ik aan BBQ (hoewel niet perse mijn favoriet), lekker gemakkelijk voor meer mensen.
Mij werd echter te verstaan gegeven dat dat niet ging gebeuren, everything was taken care of....


Toen de Utrecht afvaardiging arriveerde bleek Sacha alsnog meegekomen te zijn, SURPRISE!!!
Leuk, leuk.
Al snel werd ik flink verwend met leuke post, bossen bloemen, kamerplant en tuinplanten.
Ben nu ook courgette, paprika en peperplantjes rijker, dat wordt eten uit eigen tuin!
Natuurlijk ontbrak een nieuw kookboek niet, ik kreeg het basis kookboek van Ottolenghi, genoeg te doen...

mijn nieuwe kookboek

Als verrassing was bedacht dat ik op mijn verjaardag niets aan het eten hoefde te doen, ik kon heerlijk in het zonnetje mijn nieuwe boek in kijken en relaxen terwijl ondertussen in de keuken allemaal culinaire hoogstandjes werden bereid.

 

druk verkeer in de keuken

het feestmenu

Marnix verzorgde feestvreugd verhogende borrelhapjes, extra lekker in het mooie zonnetje.

jammie, pasta vongole

echt Ottolenghi recept

 

Als toetje hadden we lekkere  chocolade eclairs van Antal, jammer genoeg geen smakelijke foto's (te snel opgegeten?)

 



op naar de 35!

Conclusie: jarig zijn in corona tijd is anders, maar zeker niet slechter!!!!

Queen of the House



Dat was 'm dan: Woningsdag 2020!
Buitengewoon bijzonder. Zeker de afgelopen 10 jaar stond ik op deze dag van de vroege uurtjes op de lokale Koningsdagmarkt in een paar uur heel veel taartjes te verkopen.
Ieder jaar een megasucces.
Maarrr: ook megadruk met zeker 3 dagen nonstop bakken, heel ongeorganiseerd vaak tot in de late uurtjes.
Na Koningsdag was ik dan ook compleet gevloerd.

Mixed feelings dus: jammer dat het dit jaar niet kan (hou van tradities), maar het scheelt ook wel een hele hoop werk zo'n Woningsdag…
Heb nog heel even serieus overwogen taart va huis aan te bieden, als afhaal.
Geen idee of dat überhaupt zou mogen (lokale noodverordening), maar sowieso ook al snel zelf verworpen.
Misschien zou ik er nog steeds megaveel werk van hebben, terwijl een groot deel van de verkoop/kontaktcharme toch zou wegvallen.
Heb nog wel even voor de grap contact gezocht met de mensen waar ik altijd op de stoep mocht staan, of ze vooral een plekje voor mij wilden veiligstellen. Voor jou altijd, zeiden ze. Aah. Zou bijna taart gaan brengen.

Nu dus een uiterst relaxte dag gehad.
Thuis de Queen uitgehangen, zou er bijna aan kunnen wennen:
lekker uitgeslapen, Nederlandse 3kleur fruitig ontbijtje, toen naar de bakker voor een oranje tompouce...eh, stop...
Eindeloze rij!
Onverrichter zake terug naar huis. (hadden nog een pak zelfmaak tompoucen, guily pleasure).
Op intelligente theevisite bij buurtjes verderop en vervolgens lekker gerommeld in de tuin met ter afsluiting een relaxed drankje in de zon.
Allemaal heel koninklijk. (werd alleen niet aldoor op mijn wenken bediend)

Ik had natuurlijk toch best een typische Oranjetaart kunnen bakken, maar Coronakilo's vermijden blijft toch wel een idee. (hoewel we niet naar het strand kunnen). Ook had ik al net de 1e rabarbertaart vh jaar gebakken waar ik bijna als enige doorheen moet eten.
Geen extra taart dus.
In de supermarkt had ik mooie oranje snackpaprikaatjes gespot, leuk om als hartig hapje te vullen.
Meestal met geitenkaas, maar nu eens als tuna melt.
Beetje vreemd, warme tonijn uit blik, maar met de juiste kruiden wel lekker!
Extra lekker met een beetje peperkick, spicy tuna melt.
Ook heel goed passend voor Woningsdag, niet zoet, maar hartig.
Dit jaar is alles gewoon een beetje anders!!!

 

Tuna Melt snackpaprika's

doosje gekleurde snackpaprika's
1 grote sjalot, gesnipperd
1/2 zacht blokje Mon Chou/ 1 grote schep Philadelphia
1 el mayonaise
1 blik tonijn op olie, afgegoten
handje peterselie, gesnipperd
1 teentje knoflook, geperst
1 snufje oregano
(1 rood pepertje, gesnipperd)
1 kneep ketchup
1 grote hand geraspte kaas
peper/zout

Verwarm de oven op 200C.
Snij de paprika's in de lengte doormidden zodat er 2 bootjes ontstaan.
Verwijder voorzichtig de zaadlijsten, laat het kroontje zitten.
Leg de bootjes in een ovenschaal en verwarm ze 10 min.
Maak de vulling door de ingrediënten door elkaar te roeren.
Vul de bootjes en plaats nog 10-15 min. in de oven tot de paprika beetgaar is.
Eet lauwwarm of koud.

Gewoon bijzonder

 

De Paasdagen liggen natuurlijk al weer geruime tijd achter ons, maar erover bloggen mag natuurlijk altijd nog, vind ik.
In deze coronatijd loopt alles natuurlijk nèt een beetje anders. Ik was heel nieuwsgierig hoe het de broodverkoop bij ons in de winkel zou verlopen: veel mensen gaan normaal buiten de deur ergens lunchen in (grote) familiekring. Zouden ze nu dat niet kon thuis extra groot uitpakken? Restaurantje spelen? Of juist een beetje coronadepri bij alles op de rem trappen?
Zelf leuke broodjes en taart bakken werd enigszins bemoeilijkt door de stokkende aanvoer van meel en gist..
Tegen mijn verwachting in bleek onze verkoop van gewoon brood niet anders te zijn geweest als op een gewoon weekend. Mensen kochten dus niet perse luxere dingen.
Zo zie je maar, de mensch is onvoorspelbaar....
Bij ons bleek op korte termijn dat Ilja toch samen met haar vriend 'even' (bijna 90 km enkel) kwam aanfietsen voor een paasbrunch. Megagezellig natuurlijk, vond het al niets dat ik maar voor 4 moest rommelen.
Omdat de vriend een zeer kwetsbaar familielid heeft hielden ze zich netjes aan de 1.5 meter afstand, gelukkig konden we met het mooie voorjaarsweer lekker buiten op de ruimte zitten.

 

Genoeg excuus om aan het bakken te slaan.
Had al een tijdje wat projectjes op de rol staan en maakte een citroen-kokoscheesecake, ricotta-citroen-amandeltaart en sneeuwstermuffins met advocaatcreme.
Nachtwerk natuurlijk.

't zag er mooi uit, maar er was eigenlijk niets dat ik weer zou willen maken. Nou ja, met wat kleine aanpassingen de cheescake. De bodem werd pas na een paar dagen lekker, maar de vulling had een hele goede textuur zonder zwaar te zijn.
De ricottataart was net een mislukte cake qua klefheid en de muffins waren ook niet luchtig genoeg.
Gelukkig zijn er buitenshuis altijd genoeg afzetmogelijkheden: Ilja kreeg een halve cheesecake mee (kreeg later appjes dat ze ontbeten had met cheesecake) en mijn oudbuurtjes hebben van de beetje opgepimpte ricottataart gesmuld als toetje. Opgelost.

Wat wèl heel goed lukte en in de smaak viel was een spinazie-feta-filodeegtaart bij het avondeten.
Ik had niet altijd goede ervaring met filodeeg, maar wilde het toch maar weer eens proberen.

Lang gezocht naar koelverse, maar moest uiteindelijk toch weer voor de diepvriesvorm gaan.
Bladerdeeg zou voor mijn gevoel te rijk en vet zijn, nou, uiteindelijk smeer je toch aardig wat boter op de filodeegvellen.
Daar moet je het dus niet om willen, wel voor de luchtige knapperigheid.
Met een beetje mixen en matchen ontstond er een heerlijke bijgerecht voor onze paasmaaltijd (lamskoteletjes met gemixte groene bonen).
Zeker een blijvertje!

spinazie-fetataart

1 zak spinazie, 400 gr
1 grote prei, wit en groen gesnipperd
olijfolie
1 grote of 2 tenen knoflook, geperst
2 eieren
2 a 3 grote scheppen ricotta 
evt scheut yoghurt
evt. 2 a 3 gekookte aardappelen in plakjes, in stukjes
zout (feta is al zout)
veel peper
1 tl dille, gesneden of gedroogde
pluk munt, gesnipperd 
pluk peterselie, gesnipperd 
1 pakje goede feta, verkruimeld (schapenfeta, EKOPLAZA)
ruime hand pijnboompitjes
2 a 3 el roomboter/margarine
1 doos filodeeg, diepvries/koelvers
 
20 cm springvorm
 

Ontdooi ruim vt voren 1 portie filodeeg (zitten meestal 2 per verpakking)
Verwarm de oven tot 200C.
Verwarm een beetje olie in een ruime koekenpan, roerbak 3/4e zak spinazie tot de blaadjes zacht zijn.

Duw in een vergiet zoveel mogelijk vocht uit de gare spinazie, evt. wat fijner snijden.
Roerbak de prei in wat olie samen met de knoflook tot beetgaar, laat afkoelen.
Roer 2 eieren los met de ricotta, kruiden en pijnboompitjes.
Meng er de afgekoelde groente, stukjes aardappel en verkruimelde feta doorheen. tot een redelijk dikke massa.

Smelt de boter tot vloeibaar. Snij de portie deeg in de lengte door midden zodat er langwerpige repen ontstaan. Trek de vellen van elkaar, vrij elastisch. Dek af, filodeeg droogt snel uit.
Vet de bakvorm in met boter, smeer elke te gebruiken deegvel ook ruim in met boter vlak voor gebruik. Drapeer de vellen filodeeg over de bakvorm waarbij de helft over de rand moet hangen. Vul het midden op met stukken filodeeg, evt 2e laag op bodem.
Vul de vorm met de spinaziemassa en vouw de overhangende deegdelen terug over de taart. Besmeer de bovenkant ook met boter.

Bak de taart ong. 20 min. tot krokant en mooi bruin. Dek de bovenkant-midden af met wat bakpapier/folie als het te donker gaat kleuren.
Direct eten of afgekoeld.
Lekker om voor het eten nog even op te piepen in een hete oven zonder bakvorm zodat het deeg weer lekker krokant wordt.
 

Soort van applaus

Omdat ik altijd alleen maar de 1e dagen vd week werk heb ik natuurlijk best wel veel vrije tijd. Dit kun je vullen met opruimen, poetsen en ander natuurlijk belangrijk huishoudelijk werk, maar meestal ga ik bij dat soort gedachten snel op de bank zitten.
Iets waar ik wel altijd blij van word is bakken, koekjes, taart etc., the issue daarmee is echter dat ik wel wil bakken, maar niet opeten!
Binnenkort begint toch nog steeds een keer het bikiniseizoen!
Nu vindt de rest vh gezin het zeker geen punt om mij van dit probleem te verlossen, maar ik weet dat ik dan toch ook mee ga eten.
What to do?
Iets voor iemand anders bakken dus!

Als vorm van bedankje aan het zorgende personeel en andere werkers in de vitale beroepen (supermarkten!) werd er vorige week om 8 uur 's avonds in het hele land gezamenlijk geapplaudisseerd. Ik ben daar niet zo van, vind het toch wel een beetje populistische social media gemakkelijkheid. Zo van, ik heb iets gedaan, vinkje, en daarmee is voor velen de kous af. Beetje eigengeilerij.
Toch heb ik eigenlijk iets gelijksoortigs gedaan met een twist.

buurman op de huisartsenpost in het ziekenhuis

Opeens bedacht ik dat mijn buurtjes verderop allebei huisarts zijn met een gezin, eigen praktijk en ook diensten in het ziekenhuis.
Vast mega stressvolle tijd.
Ik kon mooi iets lekkers en voedzaams bakken, zodat zij en hun medewerkers even nieuwe energie konden opdoen...
Goed voor hen, goed voor mij.
Zo gezegd, zo gedaan.
Alles wat maar enigszins voedzaam leek heb ik gemixt tot een cakebeslag. Jammer genoeg wel weinig noten, buurman kan alleen tegen cashewnoten.
De muffins lukten wonderwel en zagen er lekker uit.
Licht gezoet met honing en zonder lactose (als we toch bezig zijn), niet uiterste decadentie, maar een proefexemplaar leverde tevreden resultaat.
Voedzaam stond voorop!

 

 

ontbijtmuffins (2x12)

 

5 eieren

3 zééér rijpe bananen

70 gr honing

300 gr volkoren tarwemeel

50 gr boekweitmeel/amandelmeel

1 zakje bakpoeder

2 el kaneel

50 gr geraspte kokos

sap v 2 sinaasappels

125 gr geraspte courgette (met schil)

200 ml neutrale olie

3 appels in cm blokjes (ongeschild)

100 gr rozijnen

evt 10-20 gr lijnzaad

50 gr havermout

 

extra:

knijpflesje honing

havermout

kokos

 

Verwarm de oven tot 175C.

Pureer de bananen met een staafmixer. Mix de eieren en de olie erbij met de mixer, daarna kan het meel en de kaneel erbij.

Schep met de hand de rest vd ingrediënten erdoor tot een redelijk stevig beslag.

Vet de holletjes van een muffintray in met boter en bestuif met bloem.

Verdeel het beslag over de holletjes, ong. 2 grote el/vormpje.

Knijp een beetje honing op het midden van elke muffin en bestrooi met beetje havermout en kokos. Zou ook met amandelschaafsel kunnen.

Bak de muffins 20-25 min. tot ze er van boven gezellig bruin uitzien (evt. roteren na 20 min.) en een metalen pennetje er droog uitkomt.

Laat 5 min. in het blik afkoelen. Friemel met het steeltje van een theelepeltje de muffins los van hun holletje en leg ze op een rooster om helemaal af te koelen.

Je zou er nu ook nog gesmolten chocolade over kunnen drizzelen, mooi/lekker, wel minder gezond!

 

Vanwege de Corona alles maar individueel verpakt (blijft ook langer vers) en in een doos afgeleverd bij de verbaasde buurman. Beetje klungelig, zonder voorbereidde speech.

Niet lang daarna kreeg ik een verheugd appje vd buuf waarin ze bedankte voor mijn gebaar.
De volgende dag nog een zeer positieve recensie, iedereen had heerlijk gesmuld vd muffins.
Mijn 'soort van applaus' was in goede aarde gevallen...., vinkje!

Bijzondere tijden

Eigenlijk zat ik al een tijdje te broeden op een blogpost over een recente baksessie, maar nu moet ik natuurlijk eerst wel over het coronavirus schrijven.
Nee, gelukkig heb ik geen corona (wel al langdurig aanwezige keelpijn), maar de hele situatie heeft natuurlijk wel een grote impact op ons aller dagelijks leven.

Sowieso werk ik natuurlijk in een supermarkt (Ekoplaza) en word dus direct geconfronteerd met het afwijkende aankoopgedrag van de meeste consumenten.
Toevallig hoefde ik niet te werken op de 1e chaotische dagen, en ik denk dat het met ons publiek nog mega meeviel, maar het blijft een vreemd gezicht al die lege schappen.
Leeg, deels omdat produkten toch niet leverbaar zijn, deels omdat de aanvoer de vraag niet kan bijhouden, en deels omdat het personeel door de drukte in de winkel simpelweg geen tijd heeft om aangeleverde nieuwe voorraad in de schappen te vullen. Met ook nog aardig wat ziekmeldingen.
WCpapier(!), melen en gist (iedereen gaat zelf brood bakken?), eieren allemaal niet leverbaar. Extreme broodverkoop alsof iedereen opeens massaal aan het brooddieet doet...
Lastig om op in te spelen, de vriezers zullen toch wel een keertje vol raken.
Vooralsnog maar extra afbak op voorraad zodat we kunnen bijbakken als de broodplanken leegraken.

Zelf zitten we thuis aardig in de voorraden, niet persé my doing, mijn husband is megagoed in overheadvoorraadbeheer. Ik denk ongeveer pas bij het laatste velletje aan nieuw WCpapier, maar dat wordt hier altijd netjes op peil gehouden. Als hij langere tijd op reis is, gaat het dan ook direct fout met vuilniszakken, afwasmiddel etc.
Zelf ben ik meer vd levensmiddelen, hoewel, voornamelijk van wèl verzamelen maar niet gebruiken van allerlei zaken. Mijn kasten puilen uit van culinaire vakantiesouveniers, kruidenmengsels, pasta's, conserven, noten en droogwaren. Om vervolgens voor het koken gewoon weer alles opnieuw te kopen...
Deze dagen brengen dus direct weer een goed voornemen aan het licht: alles uit de kasten uitstallen in dozen met de verplichting per avondmaaltijd iets te gebruiken! We zullen zien.

Het feit dat mijn husband kortere dagen werkt en dus best vroeg thuis komt, heeft ook invloed op mijn kookgedrag.
Ik ben normaal toch wel een paar x per week van de empty-the-fridge kookstijl, hij bedenkt gewoon waar hij zin in heeft en gaat daarvoor graag alsnog naar de supermarkt.
Omdat mijn koelkast volliep met ongebruikte restjes en beetjes heb ik gisteren toch wel mijn veto uitgesproken en mijn voet dwars gezet: we aten bami (restje pasta met bits/pieces groente overschot) èn wraps met bonenstoof waar ook mooi allerlei restanten in verwerkt konden worden. En gewoon lekker!
Er gloort wel licht aan de horizon: mijn kids druppelen langzaamaan deze kant uit, zoveel weken op hun studentenkamer zitten is geen verleidelijk uitzicht en (ook niet onbelangrijk) bij papa/mams is het natuurlijk helemaal gratis. (kostbewust opgevoed)
Kan ik weer lekker koken voor 6 man. (wel meer WCpapier nodig)

Ook hebben we de lokale middenstand al een keer gesteund met de aankoop van pizza's, bezorgd en wel. Voelde heel decadent, hadden we nog nooit gedaan!
Ik zag dat ook de groothandels voor particulieren waren opengesteld, erg verleidelijk. Niet om megavoorraden in te slaan, maar om te kijken wat voor delicatessen en restaurantachtig aanbod er nu ook voor ons te koop is.
Toch de verleiding weerstaan, het is immers de bedoeling dat je zoveel mogelijk binnen blijft en niet extra aan de boemel gaat.
Lijkt mij ook erg confronterend voor iedereen die zijn zaak tijdelijk heeft moeten sluiten terwijl je op straat al die winkelende mensen ziet alsof het vakantie is.
Er heeft bij ons al een heel leuk restaurant zijn deuren definitief gesloten, dit was de nekslag na al zwakkere tijden.

zelfs onze magnolia ziet er dit jaar een beetje depri uit....

Ons geplande familieweekend Centerparcs eind maart gaat ook niet door …...(ruimte voor schoonfamiliegrappen), verschoven naar eind september.

Laatste bijzonderheid is toch wel dat wij nu eigenlijk in Vietnam hadden zullen zitten. Zóveel zin in, maar al vrij op tijd ingezien dat de hele coronasituatie toch een behoorlijke grauwsluier op onze mooie reis zou werpen. Vietnam grenst tenslotte in het noorden aan China en de 1e geïnfecteerden waren al gespot.
Naast het risico om ziek te worden had ik heel asociaal ook helemaal geen zin om mogelijk mondkapjes te moeten dragen of zelfs maar omringd te worden met mondkapjesdragers. En hoe zat het met bezoek aan al die leuke lokale markten etc.?
Gelukkig had ik nog geen accommodaties geboekt en konden we onze tickets nog gemakkelijk annuleren. Ook nog geen vaccinaties of visumkosten gemaakt.
Jammer, jammer, met al mijn gedegen spitwerk had ik het gevoel dat ik er al een hele tijd zat. Zulke leuke dingen gezien, mega-enthousiast!
We hebben het doorgeschoven naar volgend voorjaar (de beste reistijd voor heel Vietnam). Wat in het vat zit, verzuurt niet. Toch?

En, oja, Koningsdag is toch ook wel erg onzeker. Had al wel vrij gevraagd etc.
Natuurlijk kan ik op kortere termijn op de laatste ontwikkelingen inspringen (duurt nog 1,5 maand), maar het idee is toch best wel verwarrend.
Mijn culinaire hoogtepunt vh jaar kàn vervallen, niet 3 dagen ongans bakken en dan voor minstens het 10e jaar in korte tijd alles leegverkopen.
Zal wel slikken worden.

Maar goed, dit alles zijn rampen aan deze kant vh graf, zoals ze bij mij thuis altijd zeiden (Gronings gezegde?)
Voor veel mensen is het echt heel ingrijpend (financieel) of zelfs levensbedreigend.
Voor heel Nederland/wereld misschien ook een kans op resetten, even een stapje terug uit de dagelijkse rat-race. Tijd voor de basis, simplicity en elkaar!

Zo gingen we toch nog maar even uitwaaien op het strand:


eng zeemonster aan het strand bij Wijk aan Zee
(aangespoeld hout met aanhangende mosselen)
 

Voorzichtig allemaal, denk gezond, eet gezond en blijf gezond!!!