vrijdag 20 maart 2020

Bijzondere tijden



Eigenlijk zat ik al een tijdje te broeden op een blogpost over een recente baksessie, maar nu moet ik natuurlijk eerst wel over het coronavirus schrijven.
Nee, gelukkig heb ik geen corona (wel al langdurig aanwezige keelpijn), maar de hele situatie heeft natuurlijk wel een grote impact op ons aller dagelijks leven.

Sowieso werk ik natuurlijk in een supermarkt (Ekoplaza) en word dus direct geconfronteerd met het afwijkende aankoopgedrag van de meeste consumenten.
Toevallig hoefde ik niet te werken op de 1e chaotische dagen, en ik denk dat het met ons publiek nog mega meeviel, maar het blijft een vreemd gezicht al die lege schappen.
Leeg, deels omdat produkten toch niet leverbaar zijn, deels omdat de aanvoer de vraag niet kan bijhouden, en deels omdat het personeel door de drukte in de winkel simpelweg geen tijd heeft om aangeleverde nieuwe voorraad in de schappen te vullen. Met ook nog aardig wat ziekmeldingen.
WCpapier(!), melen en gist (iedereen gaat zelf brood bakken?), eieren allemaal niet leverbaar. Extreme broodverkoop alsof iedereen opeens massaal aan het brooddieet doet...
Lastig om op in te spelen, de vriezers zullen toch wel een keertje vol raken.
Vooralsnog maar extra afbak op voorraad zodat we kunnen bijbakken als de broodplanken leegraken.

Zelf zitten we thuis aardig in de voorraden, niet persé my doing, mijn husband is megagoed in overheadvoorraadbeheer. Ik denk ongeveer pas bij het laatste velletje aan nieuw WCpapier, maar dat wordt hier altijd netjes op peil gehouden. Als hij langere tijd op reis is, gaat het dan ook direct fout met vuilniszakken, afwasmiddel etc.
Zelf ben ik meer vd levensmiddelen, hoewel, voornamelijk van wèl verzamelen maar niet gebruiken van allerlei zaken. Mijn kasten puilen uit van culinaire vakantiesouveniers, kruidenmengsels, pasta's, conserven, noten en droogwaren. Om vervolgens voor het koken gewoon weer alles opnieuw te kopen...
Deze dagen brengen dus direct weer een goed voornemen aan het licht: alles uit de kasten uitstallen in dozen met de verplichting per avondmaaltijd iets te gebruiken! We zullen zien.

Het feit dat mijn husband kortere dagen werkt en dus best vroeg thuis komt, heeft ook invloed op mijn kookgedrag.
Ik ben normaal toch wel een paar x per week van de empty-the-fridge kookstijl, hij bedenkt gewoon waar hij zin in heeft en gaat daarvoor graag alsnog naar de supermarkt.
Omdat mijn koelkast volliep met ongebruikte restjes en beetjes heb ik gisteren toch wel mijn veto uitgesproken en mijn voet dwars gezet: we aten bami (restje pasta met bits/pieces groente overschot) èn wraps met bonenstoof waar ook mooi allerlei restanten in verwerkt konden worden. En gewoon lekker!
Er gloort wel licht aan de horizon: mijn kids druppelen langzaamaan deze kant uit, zoveel weken op hun studentenkamer zitten is geen verleidelijk uitzicht en (ook niet onbelangrijk) bij papa/mams is het natuurlijk helemaal gratis. (kostbewust opgevoed)
Kan ik weer lekker koken voor 6 man. (wel meer WCpapier nodig)

Ook hebben we de lokale middenstand al een keer gesteund met de aankoop van pizza's, bezorgd en wel. Voelde heel decadent, hadden we nog nooit gedaan!
Ik zag dat ook de groothandels voor particulieren waren opengesteld, erg verleidelijk. Niet om megavoorraden in te slaan, maar om te kijken wat voor delicatessen en restaurantachtig aanbod er nu ook voor ons te koop is.
Toch de verleiding weerstaan, het is immers de bedoeling dat je zoveel mogelijk binnen blijft en niet extra aan de boemel gaat.
Lijkt mij ook erg confronterend voor iedereen die zijn zaak tijdelijk heeft moeten sluiten terwijl je op straat al die winkelende mensen ziet alsof het vakantie is.
Er heeft bij ons al een heel leuk restaurant zijn deuren definitief gesloten, dit was de nekslag na al zwakkere tijden.

zelfs onze magnolia ziet er dit jaar een beetje depri uit....
Ons geplande familieweekend Centerparcs eind maart gaat ook niet door …...(ruimte voor schoonfamiliegrappen), verschoven naar eind september.

Laatste bijzonderheid is toch wel dat wij nu eigenlijk in Vietnam hadden zullen zitten. Zóveel zin in, maar al vrij op tijd ingezien dat de hele coronasituatie toch een behoorlijke grauwsluier op onze mooie reis zou werpen. Vietnam grenst tenslotte in het noorden aan China en de 1e geïnfecteerden waren al gespot.
Naast het risico om ziek te worden had ik heel asociaal ook helemaal geen zin om mogelijk mondkapjes te moeten dragen of zelfs maar omringd te worden met mondkapjesdragers. En hoe zat het met bezoek aan al die leuke lokale markten etc.?
Gelukkig had ik nog geen accommodaties geboekt en konden we onze tickets nog gemakkelijk annuleren. Ook nog geen vaccinaties of visumkosten gemaakt.
Jammer, jammer, met al mijn gedegen spitwerk had ik het gevoel dat ik er al een hele tijd zat. Zulke leuke dingen gezien, mega-enthousiast!
We hebben het doorgeschoven naar volgend voorjaar (de beste reistijd voor heel Vietnam). Wat in het vat zit, verzuurt niet. Toch?

En, oja, Koningsdag is toch ook wel erg onzeker. Had al wel vrij gevraagd etc.
Natuurlijk kan ik op kortere termijn op de laatste ontwikkelingen inspringen (duurt nog 1,5 maand), maar het idee is toch best wel verwarrend.
Mijn culinaire hoogtepunt vh jaar kàn vervallen, niet 3 dagen ongans bakken en dan voor minstens het 10e jaar in korte tijd alles leegverkopen.
Zal wel slikken worden.

Maar goed, dit alles zijn rampen aan deze kant vh graf, zoals ze bij mij thuis altijd zeiden (Gronings gezegde?)
Voor veel mensen is het echt heel ingrijpend (financieel) of zelfs levensbedreigend.
Voor heel Nederland/wereld misschien ook een kans op resetten, even een stapje terug uit de dagelijkse rat-race. Tijd voor de basis, simplicity en elkaar!

Zo gingen we toch nog maar even uitwaaien op het strand:

eng zeemonster aan het strand bij Wijk aan Zee
(aangespoeld hout met aanhangende mosselen)
 

Voorzichtig allemaal, denk gezond, eet gezond en blijf gezond!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten