Als vanzelf

 

 

Soms gaat alles vanzelf, komt 't gewoon op je pad.
Lijkt het, vaak is het gewoon een vervolg op eerder genomen actie, maar het voelt als zomaar...

Regelmatig informeren klanten hoe het staat met mijn taartbakkerij, gewoon om een praatje te maken denk ik, net als over het weer.
Eerlijk zeg ik dan dat het meestal niet heel veel voorstelt, maar dat dat ook niet mijn bedoeling is. Gewoon zoals het op mijn pad komt is het goed, ben niet zo commercieel, meer dienstverlenend.
Krijg soms de indruk dat klanten mij een plezier willen doen met hun bestelling terwijl ik juist hèn een plezier wil doen. Double pleasure?

"Wie goed doet, goed ontmoet" blijkt telkens weer, opeens is het druk op mijn paadje.
Zo werd ik gevraagd om de seizoensafsluiting van een verhalengroep over Castricum (mannetje of 30) op te luisteren met taart en een verhaaltje. Geen idee wat dat gaat inhouden, maar dat zien we dan wel weer. Cross that bridge etc.
 Een lokale boekhandel testte een beetje het water: of ik misschien va het najaar iets met bakken voor de winkel wilde doen. Voor mij nog niet helemaal duidelijk in welke vorm, maar 't idee ligt er!

Ook moet ik binnenkort wederom bakken voor een klant die graag zijn mede-koorleden op taart trakteert. Krijg ik misschien weer de dagen daarna opeens allemaal complimentjes uit onverwachtse hoeken, verborgen zangtalenten......
Hij dacht aan iets appeligs (vorig jaar carrotcake) en nu zit ik thuis een beetje te broeden op wat ideetjes.
Iets dat gemakkelijk uitdeelt (zonder bordjes/vorkjes/vallende stukjes) en ook niet de standaard appeltaart is.
Als beginnetje gewoon maar eens wat ideeën gecombineerd met een bestaand recept, thuis wilden ze best proefkonijn zijn, vanzelf.....
In tegenstelling tot mijn gezinsleden was ik niet helemaal tevreden over het resultaat (te zoet). 'Dan ga je 'm vast nog een keertje maken?', werd er gretig geïnformeerd.
Vanzelfsprekend.

Appel-cheesecake
300 gr bloem
50 gr amandelmeel
150 gr roomboter, koud, geraspt
150 gr suiker
snuf zout

paar lepels appelmoes (misschien beter weglaten)

500 gr volle kwark
50 gr boter, gesmolten
100 gr suiker?
1 zakje vanillesuiker
3 eieren
pakje griesmeel-kookpudding amandel (Oetker)
(beetje cognac)

5 appels (jonagold/ goudrenetten), geraspt
2 tl kaneel
hand rozijnen

2 kleine handen havervlokken
1 hand amandelschilfers

Zet de oven op 175C (uitloop naar 200C), bekleed een bakvorm (20x30?) met bakpapier en vet evt. vrije plekjes in met boter

Maak het deeg door de ingrediënten snel door elkaar te kneden tot een losvast deeg. (niet te lang doorkneden)
Verdeel 2/3e vh deeg als laag over de bodem vd bakvom, 1 cm?
Zet de rest vh deeg in de koelkast.
Bak de bodem 10 min. in de oven tot lichtgeel, haal uit de oven.
Meng de ingrediënten vd kwarkvulling doorelkaar tot een lekkere massa.
Pak het overgebleven deeg uit de koelkast, meng met de havervlokken en amandelschilfers met de vingertoppen tot een kruimelig deeg.
Smeer de appelmoes over de iets afgekoelde bodem, strijk er voorzichtig de kwarkvulling over.
Verdeel het appelmengsel luchtig en bedek met de kruimellaag.
Bak zeker 60 min. in de oven tot de bovenkant een mooie bruine kleur heeft.
Laat afkoelen tot koud (paar uur?)
Eet smakelijk.


1 stukje over, eenzaam en alleen, voor mij?

Natuurlijk ben ik in de tussentijd mijn blaadje met aanpassingen kwijt. Onuitstaanbaar, heb nu een beetje uit mijn hoofd gegokt. (nog een reden om 'm weer te maken)
De taart was lekker (volgens sommige overlekker), maar ik miste een beetje de frisheid van appel. Misschien meer appel, citroensap/rasp door de kwark, minder suiker?
De combi met amandelgries was een lekker toetsje zonder te overheersen.
De taart zag er prima uit, maar toen ik eenmaal de onderkant bekeek bleek de bodem verre van gaar. Op hoop van zege omgekeerd weer in de oven gegooid, voor zeker nog 15-20 min, risico.
In het recept heb ik de bodem als voorgebakken beschreven, hopelijk does that the trick!