Vallen, opstaan en weer doorgaan......

 

Mijn blog wordt zwaar verwaarloosd, ik gun mij gewoon geen tijd. Niet dat er niets gebeurt, misschien juist wel teveel!
O.a. was mijn husband vorige week op reis, ik schiet dan direct in de luie(re) huisvrouw-stand. Beetje uitslapen (de kids hadden bijna geen school meer) en dan een beetje aanrommelen tot ik moest werken. Laat naar bed (nèt later dan de kids, nog even momentje voor mijzelf) Soort pré-vakantie.
De timing kon slechter, zijn afwezigheid heeft mij véél voetbal gescheeld.
En dan heb ik het niet over de NL-wedstrijden, nee, àlle voor/na-beschouwingen en àlle wedstrijden!
 

Bij het brocante-stukje in de krant hoorde nog een advertentie. Ook weer iets dat ik nog nooit gedaan had. Na wat (veel) gepuzzel was ik erg tevreden. De advertentie-mevrouw raadde mij de tomaten af (geen link naar gebak), maar zoals altijd ben ik eigenwijs. Ik word vrolijk van mijn tomaten. Weer veel reactie gehad in de winkel, geen aanvragen.
Er staat wel iets heel spannends op stapel, maar daar kan ik pas volgende week meer over vertellen.......!
Het heeft mij erg bezig gehouden, mentaal en fysiek.

Ook heb ik enige tijd terug voor studentes van mijn werk taart gebakken.
De 1 was geslaagd (hoera) en de ander wilde een kadootje voor haar jarige vader (ook hoera).
Ik merkte wel dat voor een ander bakken toch echt wel meer stress geeft dan voor jezelf. Je wilt alles perfect hebben en je kunt zelf niet eens proeven!
Voor Wies maakte ik de kastanje-chocoladetaart en een mini-appeltaartje.
Beide een groot succes, ik ontving een lieve recensie:

'Wat een goddelijke taarten heb jij voor ons gemaakt! Iedereen was zo enthousiast, ze waren top!'

taart met breukvlak!!!

De taart voor Daphne was een ander verhaal.
Op de dag vd haringveiling had ik 's ochtends de laatste hand gelegd aan de bestelde vruchtentaart: kokosbanketbakkersroom op een blonde zandkoekbodem, bedekt met meringueschuim en verse zomervruchten.
Ik was uiterst tevreden, had de taart ook al aan mijn buuf getoond.
Op het laatst besloot ik nog wat foto's te maken, maar was niet tevreden over de lelijke roze palletjes van de transportdoos. Even de taart overtillen naar een mooi taartstandaard.
Tuurlijk, ik til 'm 5 cm op en de taart zegt "KRAK" !!!!!!!!!!!!!
Zó in 2 à 3 stukken!!!!!!!
Snel weer neergelegd en in vorm teruggeduwd.
De taart zag er nog steeds best goed uit. Misschien was het aansnijden wel een probleempje. Een sorry-briefje erbij gelegd en korting gegeven. (ze zou 'm afhalen als ik al weg was)
Ik voelde mij erg vervelend. Wat anders te doen, ik moest naar de Haringparty! Ik kon niet meer overnieuw beginnen. Wel fijn dat ze een bekende was. (ook nog een vriendinnetje van Ilja)
Gelukkig bleek de taart lekker te zijn geweest, wel best zoet.
Voor de leuk had ik banketbakkersroom met rijst-kokosmelk gemaakt. De lichte kokossmaak past goed bij zomerfruit, door de natuurlijke suikers hoef je ook niet veel suiker toe te voegen èn het is lactosevrij (mits je geen slagroom toevoegt!)
Een blijvertje.

Kokos-banketbakkersroom

400 gr rijst-kokosmelk (Provamel)
100 gr slagroom/ 1/2 zakje kokoscreme (Conimex)
125 gr suiker of 2 el (minder zoet)
5 dooiers
30 gr maïzena
1 tl vanille-extract

Verwarm de rijst-kokosmelk met de kokoscreme/slagroom in een steelpannetje tot licht kokend.
Roer ondertussen de eierdooiers los met de suiker, de maïzena en vanille-extract.
Zodra de melk kookt giet je al roerend een beetje bij het eiermengsel (50 ml of zo) en dan alles weer terug in het pannetje. Op gematigd vuur min. 3 min. zachtjes door laten koken, voortdurend roeren!
Evt. door een fijne zeef overschenken in een ondiepe schaal. Afdekken met huishoudfolie (direct op de vla) en afkoelen tot lauw. Bewaren in de koelkast.
Indien de pudding te stijf is geworden kan het voor gebruik even met de mixer los geklopt worden.
Lekker op een taartbodem of als tompoucevulling