Yogi Bear?

Het is alweer een paar dagen geleden dat ik heb geblogd. We zaten namelijk in Yellowstone Park en daar heb je absoluut geen internet/wifi! Zelfs maar heel beperkt mobiele telefoondekking. Ik voel mij wel een beetje een junkie, maar ik heb vond het niet leuk om zo afgesloten te zijn. Er gebeurt elke dag wel zoveel dat ik wel 3 blog/dag kan schrijven!
Yellowstone was een leuk park. We hadden eigenlijk een camping in het noordelijk deel ingedachten, maar omdat we best laat aankwamen besloten we maar de 1e mogelijke camping te pakken: Lewis Lake. Prima plek, onder de bomen, wel veel muggen.  Nou zijn muggen altijd dol op mij. Op een gegeven moment vroeg een onbekende dame bij een bezienswaardigheid waar ik die muggenbeten opgelopen had want dan ging zij daar niet naar toe! Toen had ze de dikste nog niet eens gezien!

Wij hebben het park van onder tot boven bekeken. Weer veel miles dus. Het park is beroemd om zijn geisers, bijv. Old Faithful. Deze spuit gemiddeld elke 93 minuten en dan max 5 min, 30-55 meter hoog. Bijzonder natuurfenomeen.

Yellowstone Park was natuurlijk DE plek voor mijn Dutch Oven. Nog niet helemaal op de officiele manier (op een rooster boven de kooltjes ipv in de kooltjes), maar de chili was heerlijk! Toen ik naar het toilet liep (huisje met wc pot op gat in de grond) bood iemand mij zijn teveel aan rijst aan. Kijk dat vind ik nu leuk, ik heb dus rijst geswapt voor chili. De volgende dag zei hij dat het awsome was (Amerikanen kunnen altijd zo heerlijk overdrijven).

We zijn ook een paar keer uit eten geweest, mooie entourage in oude cabins, maar het eten was echt een beetje gaarkeuken en best duur met z'n 6'en.
De parkwinkel hadden maar beperkt aanbod dus wij hebben rijst met aangeklede soepsaus (was best lekker) en dat soort campfood.
Wij hebben veel herten en bizons gezien, maar geen beren. Hoewel.......?
Midden in de nacht liet iemand het alarm van zijn auto heel vaak afgaan. Zeer irritant. Toen hoorden wij: can anyone hear me? Onze buren reageerden en toen bleek dat hij dacht dat er een beer rond zijn tent scharrelde! Dan zit je toch wel rechtop in je (kwetsbare) tent. Ik was klaar om naar de auto te sprinten, maar mijn man blijft altijd cool. De buren gingen met hun koplampen op de tent schijnen en meerdere buren gingen rondjes rijden over de camping. Uiteindelijk ging iedereen maar weer slapen. Bleek de volgende dag dat het waarschijnlijk een snurkende buurman was geweest!!!! Wat een joke!
Nog een vistochtje gehad zonder vangst en toen was het alweer voorbij.
Na 3 nachtjes zijn wij weer verder getrokken richting Salt Lake city, voor een KOA camping met douches en zwembad. Dit was onderhand ook wel nodig. Ik denk dat de beren onze mensengeur al bijna niet meer zouden herkennen.