dinsdag 1 maart 2011

Speling der natuur.

Hart van goud?

Waarschijnlijk hebben jullie het allemaal wel eens meegemaakt, maar als ik zo'n perfect hart tegenkom tussen de aardappelen dan moet ik daar even bij stil staan. Een klein wondertje toch, deze speling van de natuur? Die kan ik toch niet zomaar in de pan gooien?
Dit weekend begon eigenlijk met veel niet-aardappel experimenten: na mijn macaron succes werd ik overmoedig. Ik wilde al heel lang zelf lempers (met kip gevulde kleefrijstrrolletjes) en surinaamse broodjes bakkeljauw maken. Toen we laatst weer eens in Den Haag waren heb ik alle ingredienten bij elkaar gesprokkeld in de toko. Ik word daar altijd heel hebberig en nieuwsgierig.  Het liefst zou ik alle huisvrouwen (?) naar huis volgen om te zien wat ze met hun aankopen gaan koken. Ik ken 3/4 van de producten niet eens. Een hele onontgonnen kookwereld ligt open!
Om een lang verhaal kort te maken: ik ben weer een illusie armer. Geen totaal succes. En ondertussen had ik zoveel uit de losse pols aan de oorspronkelijke recepten veranderd dat het geen zin heeft die hier te beschrijven.
Blijft 'under construction.'

Het weekend eindigde wel met een succes, en wel een aardappelsucces!
Mijn jongste wilde al een tijdje graag eens eend eten.
Misschien een beetje bijzonder voor een 9-jarige, maar voor mij is dat iets wat we moeten koesteren en stimuleren.
Hij had geloof ik al wel eens Peking eend gehad op de Wallen maar nu werd het een soort Canard à l'orange op z'n Nederlands. 
Losjes gebasseerd op een recept kwam er een redelijke sinaasappelsaus uit. Vergezeld van in ontbijtspek gewikkelde Haricots Verts, aardappelpuree en gebakken  polentakorst-aardappeltjes. Het leek wel Kerst.
Om de proeverij compleet te maken hadden we wilde en tamme eendenborst.
In de media hoor je veel over nep-wilde eenden maar toen ik op een schothagelkorreltje kauwde was het duidelijk: wij hadden de real stuff! 
Voor mij  was de ster echter de aardappelpuree.
Ik had er namelijk voor het eerst ook knolselderij doorheen gedaan. LEKKERR!
Ongeveer een 1/4 knolselderij (volgende keer meer?) op 2 kg aardappelen.
Samen opgezet met een bodempje water en een goede scheut slagroom.
Toen het gaar was kon ik er met extra boter, zout, peper en nootmuskaat een heerlijke romige, beetje naar bloemkool smakende puree van maken.
De kinderen vonden het ook lekker en mijn man zelfs lekkerder dan gewone puree.
Een nieuw succesnummer: een AARDAPPELsucces!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten