Tijd voor Gerry

Hèhè, eindelijk gun ik mij tijd om te bloggen over mijn tv-optreden (poehpoeh).
Eerst was ik natuurlijk vol van alle belevenissen en later werd mijn tijd ingevuld met Pasen en huiselijke beslommeringen.
Toch zou het wel úber blasé zijn om zoiets ongeblogd te laten. Dit maken we tenslotte niet elke dag mee!
Alweer 2 weken geleden meldde ik mij zenuwachtig bij studio 23, opnamestudio van Omroep Max.
Voor mijn doen was ik uitzonderlijk vroeg (echt vroeg hoor), maar ik wilde het zekere voor het onzekere. Ik zou toch zeker niet dit optreden missen door bijv. een file.

Gelukkig mocht ik al naar binnen, er was voor mij zelfs een eigen kleedkamer!
Direct maar eens een foto (proberen te) gemaakt. Ik gebruik mijn dinosaurus-mobiel eigenlijk nooit, laat staan als fotocamera.
Toen naar de opnamestudio. Ik ontlaadde al mijn keukenspulletjes en ingrediënten bij de, ja, wat eigenlijk? Werkeiland, tafel?
Er was alleen een inductie-kookplaat, geen kraan, geen pannen of bestek.
Alles werd toen wel een beetje hectisch, iedereen begon tegelijk tegen mij te praten, de regisseur over de opname, de floor-assistente nam het studiogesprekje nog even door, er was een fotograaf, mensen plukten aan mijn spullen en vroegen wat ik nodig had aan keukengerei.
ik kreeg het warmer en warmer.
Dacht zelfs eventjes aan vluchten.
Gelukkig bleken we nog lang de tijd te hebben.

Redelijk snel mocht ik naar de make up (!). Omdat ik mijn ogen zelf al had opgemaakt (dom dom) deed ze vooral een egaliseer en anti-glim behandeling.
Voelde toch wel bijzonder.
De rest van de tijd bracht ik door met kletsen met vrienden vd tafelgasten. Altijd leuk, een klein babbeltje.
En o ja, mijn avondeten nuttigen ( Twix uit de kleedkamer)

Toen was het opeens tijd, het programma ging beginnen!
Met de overige gasten en presentatrice betraden wij de kleine opnameruimte waar het opgetrommelde publiek al zat te wachten (mannetje of 30).
Ik nam plaats achter mijn werkstation en het programma begon.
Veel vroeger dan ik had verwacht richtte de presentatrice zich opeens tot mij.
Overrompeld vergat ik wat ik allemaal zou gaan zeggen, ik beantwoorde gewoon haar vragen. Gelukkig zei ik bijna geen domme dingen, het ging eigenlijk heel spontaan.
Ik was namelijk ook helemaal niet meer zenuwachtig. 
Omdat ik maar 1 pan met water had kon ik geen eieren verven met biet of rode koolwater.
Daardoor verviel ook de optie om gepelde eieren in dat water te laten verkleuren.
Exit veel werk!
Ik hoefde dus eigenlijk alleen maar de eieren met bloemen te doen, piece of cake. Zeker omdat ik van huis al goed gelukte exemplaren had meegenomen.

Wie dut me wat?

screenshot gemaakt door mijn schoonzus

Redelijk relaxed bewerkte ik mijn eitjes en ondertussen volgde ik ook nog het studiogesprek. (o.a. met schrijfster Esther Verhoef)
Als alternatief voor de paardenbloemen had ik madeliefjes gekocht, verder werkte ik met forsythia, rijst en groene blaadjes. Als ik merkte dat ik in beeld kwam sloegen de zenuwen toch weer even toe, met trillende vingers probeerde ik de bloemetjes te laten kleven aan de bevochtigde eieren.
Lukte niet altijd.
Omdat ik tijdens de gehele opname aan het werk wilde zijn en eigenlijk maar weinig werk had, heb ik zelfs pakketjes 2x ingepakt.
Het uitpakken vd ei-pakketjes was spannend, het blijven toch een soort verrassingseieren. Hm, niet mijn beste resultaten ooit, maar gelukkig had ik mijn reserve eieren.
Aan het eind vh programma kreeg ik de cue om de resultaten aan de tafel te presenteren, wilde een tafelgast opeens een ei mee om op te eten!
Zeg ik met mijn domme hoofd dat het misschien wel een blauwe dooier heeft, snapte niemand iets van. Beetje warrig einde vh programma.

En toen was het afgelopen. Mensen uit het publiek (60/70+) kwamen naar mij toe met vragen. Schiet ik direct in mijn winkeljuffrouw-stand.
Achteraf zei de floor-assistente dat er nog nooit zoveel publiek bij het werkeiland had gestaan. Was aansprekend geweest blijkbaar.
Na een snelle afterborrel (jus) vertrok ik opgelucht huiswaarts.
Mèt een boek van Esther Verhoef, samen uitgezocht. (ze gaf van elk boek een kleine samenvatting)
Echt leuk, bewaar 'm nog even tot een vakantie.

Thuis hadden de kids mij gekeken, mijn husband wachtte op mij om samen te kijken.
Heel vreemd om jezelf zo te zien, ook wel beetje tante tut.
Toch was ik overall best tevreden, had slechter gekund.

Ondertussen heb ik veel reacties gehad, van buren, familie, kennissen en zeker ook veel klanten. Zelfs vandaag nog tijdens de boodschappen.
Toch wel een wonder dat er blijkbaar mensen naar dit (beetje oubollige) programma kijken.
De reacties zijn eigenlijk allemaal lovend, het meeste commentaar heb ik gehad op de blauwe eieren. Blijkbaar weet niet iedereen dat dat komt door te lang koken en het niet schrikken in koud water (had ik niet).
Er waren zelfs kookklunzen die dachten dat het ei verrot was.
Tuurlijk, ik neem verrotte eieren mee naar de tv.
Ik moet toch echt iets doen aan mijn reputatie!
Roeren met een schaar bevreemdde sommigen ook, vond ik zelf een prima alternatief voor de ontbrekende lepel.
De schaar gebruikte ik ook om de hete pakketjes uit de pan te vissen, koken is improviseren.
(het was ook geen echt eten waar ik in roerde maar ingepakte eieren in schil)

Het was een leuke belevenis, leerzaam en spannend.
Je wordt er niet rijk van (alleen een flesje wijn en niet eens een reiskostenvergoeding), maar sommige ervaringen zijn sowieso onbetaalbaar!


Aflevering kijken in de herhaling: http://tijdvoormax.omroepmax.nl/uitzending/tijd-voor-max-hallo-nederland-donderdag-2-april-2015/( na +/- 15 minuten, wat tussendoorshots en bij de afsluiting)