Copyright of 'right to copy'?

Eerder deze week las ik een interessante blogpost van David Lebovitz.
Deze Amerikaanse columnist/publicist schrijft aansprekende colums over zijn eetervaringen (veelal in Parijs, mijn favoriete stad), aangekleed met mooie foto's en fantastische recepten (ook vaak macarons!).
In deze blogpost probeerde hij, van uit zijn eigen ervaring als blogger, tips te geven voor to Do's en Not to Do's voor het hebben/houden van een goed blog. Het is even een worsteling, zo'n pagina's lang verhaal in het Engels, maar er zaten zeker veel interessante, bruikbare punten tussen.
Sommigen waren eye-openers, maar met één had ik toch een beetje moeite: volgens hem moet je altijd toestemming vragen voor je een recept plaatst! (oja, uitroeptekens zijn not-done).
Aan de ene kant begrijp ik het wel: iemand heeft er hard voor gewerkt en een ander gaat er even gemakkelijk mee aan de haal. Maar werkt dat niet zo met alle recepten?
Zelfs al zou je 'zelf' een recept verzinnen, het is toch meestal wel geinspireerd op iets dat je gelezen hebt. (vaak weet je echt niet meer van wie of wat het was). Alleen echte grote chefs zoals Jonnie Boer zullen echt zelf iets verzinnen en ook zij zullen onbewust beinvloed worden door wat er in de culinaire wereld om hen heen gebeurd.
Als je een recept echt rechtsreeks copieert vindt ik het wel een must dat je de bron er bij schrijft.
Zowieso lijkt het mij geen haalbare kaart: alleen op deze post kreeg hij al 240 reacties, hoe zou hij ooit alle wereldwijde aanvragen tot publicatie kunnen beantwoorden? Laat staan bekende chefs als Nigella Lawson of Jamie Oliver.

Gek genoeg heb ik een minder sterke mening over het copieren van foto's. Voor mij zijn foto's meer iets eigens. Een foto is het resultaat van hard werken en creativiteit. Een soort kunstwerkje. Het zou mijn eigen eer te na om een foto te plaatsen die ik niet zelf gemaakt had, het zou een beetje als cheaten voelen want mijn kookresultaat zal dan wel niet zo perfect zijn geweest.
Voor mij moet je dus van andermans foto's afblijven. (Ik zou trouwens best wel gevleid zijn als iemand mijn huis-tuin-keuken foto's uberhaupt zou willen.)
Ik ben zowieso heel principieel: ik heb alleen recepten op mijn blog die ik eerst zelf heb uitgeprobeerd.  Er moet een verhaaltje en een redelijk geslaagde foto bij. Zo streng zijn voor mijzelf is soms best lastig, ik zou veel meer recepten willen plaatsen, maar dan werd dit blog gewoon een doorgeefluik zonder eigen toegevoegde waarde.

Ik vind het trouwens wel amusant dat men het in China (copyland bij uitstek), helemaal lijkt te hebben omgedraaid: bescherming van copyright wordt daar vaak geïnterpreteerd als 'right to copy', het is maar waar je de klemtoon legt!

Soms vraag ik trouwens wel heel netjes om toestemming. Laatst bijvoorbeeld bij :

Deze leuke website heeft echt fantastische ideeën en suggesties om de lunch aantrekkelijker te maken. Zeker voor kinderen en vooral voor overblijf-lunchboxen.
Uitermate creatief, misschien niet altijd haalbaar voor een door-de-weekse dag, maar ik zou bijna wensen dat mijn nog kinderen kleiner waren.
Naast leuk zijn ze vaak ook gezond en dat is in deze tijd van het obesitasprobleem natuurlijk erg belangerijk.
Sommige ideeën kun je trouwens ook makkelijk vertalen naar een leuke verjaardagstractatie.
Doe er uw voordeel mee!