To love or hate!

Hè, hè, eindelijk lekker weer. Soms bijna te warm. Gisteren alle bikinivoorbereidingen gedaan maar ik hield het maar 10 min. uit in de zon. Veel te warm. Vandaag is beter en ben ik lekker vrij (door overwerken) en heb zin om naar het strand te gaan. Alle buufs zijn echter wel aan het werk en alleen is ook wel lekker, maar voelt nog meer als spijbelen. Spijbelen van het huishouden, de kids en het bloggen. Dus uit plichtsbesef zit ik nu braaf thuis, doe mijn klusjes en beloof mijzelf mòrgen naar het strand te gaan! Het avondeten heb ik al geminimaliseerd. We zouden verantwoord kip/sla en aardappeltjes eten (1e voor iedereen acceptabele maaltijd deze week), maar mijn man gaat als bedrijfsuitje zeilen en we eten nu dus tosti's (oud brood opmaken), stokbrood met lekkers, mozzarella/tomaat/basilicumspiesjes en fruisalade. Lekker gemakkelijk.
Wel moet ik vandaag de karbo's voor de BBQ van morgen alvast marineren want er MOET natuurlijk geBBQ'ed worden. (ter compensatie aten we deze week al een paar keer vega).

Eerder deze week heb ik een taart gebakken waar ik een dubbel gevoel bij heb, of eigenlijk niet: ik vond 'm bijna vies! Bitter. Of netjes gezegd: voor mensen met een acquired taste. Omdat ik het toch zonde vond 'm zo weg te pletteren heb ik voorzichtig, met de nodige kanttekeningen, een paar stukjes bij diverse buren uitgedeeld. En wat denk je, zij vonden het allemaal zalig! Mijn Engelse buurvrouw kan ik begrijpen, Engelsen houden van bittere marmelade en daar deed de taart mij aan denken, maar ook mijn Hollandse buren vond het perfect. Navraag leerde wel dat zij ook hielden van sinaasappel-chocoladesnoepjes terwijl ik die vroeger bij mijn oma altijd dapper wegslikte. Zo zie je maar, smaken verschillen.
Het is een supersimpel recept, sinaasappelen koken, pureren en dan alle ingrediënten mixen. Easy does it. Glutenvrij. Officieel moest er cacao in, maar ik was bang voor een vage beige kleur. Ik had nog een mengsel van gesmolten pure chocolade en room staan en besloot een marmer-variant te maken. Het was een goed besluit. Nu had de taart tenminste ook nog een sinaasappelkleur.
De taart wordt milder na een paar dagen, nu lust ik 'm bijna (na 5 dagen) en blijft lekker vochtig. Vanwege het amandelmeel doet het een beetje denken aan vochtige, rulle marsepein.
Met een bolletje kaneelijs en room is het waarschijnlijk een top zomerdessert, waar je natuurlijk ivm de bikini niet teveel van moet/kunt eten.

Sinaasappelchocoladetaart

2 hele sinaasappelen 
4 grote eieren
250 gr gemalen amandelen (amandelmeel)
200 gr suiker (ik deed nog wat extra witte basterd) of 150 kokosbloesemsuiker
50-75 gr gesmolten pure chocolade
1 tl bakpoeder

Kook de sinaasappelen met schil en al 1 1/2 uur in water.  Af en toe omkeren als ze niet helemaal onder staan.
Laat afkoelen en verwijder eventuele pitten. Verwarm de oven op 175C. Pureer de sinaasappelen. Voeg alle andere ingrediënten toe en meng goed. Als je wilt marmeren meng je 1/3 of 1/2 vh beslag met de gesmolten chocolade (evt. wel wat extra bloem/maizena toevoegen). Giet het beslag in een met bakpapier beklede springvorm (of doe eetlepels beslag om en om in de vorm voor de kleurverdeling en maak daarna zigzag bewegingen met een sateprikker voor mooie marmering) en bak de taart 40 min.
De buitenrand kan iets donker worden dus bak niet te lang. Laat helemaal afkoelen en wacht minstens een dag.
Kleine bakvorm (18-20 cm), voor grotere vorm recept 2x

Bron: NRC, Marjoleine de Vos