Ciao a tutti

Dit gaat een hele lange blogpost worden! We zijn weer thuis na een hele fijne vakantie. Ik weet bijna niet waar ik moet beginnen, in 2 weken maak je best veel mee! In ons 1e huis zaten we helemaal buiten bereik van alle internet/telefoon dus bloggen was geen optie. Gaf ook best wel rust dus de 2e week heb ik het maar voortgezet. 2 weken geïsoleerd van wereldnieuws betekent wel dat wij nu alle oude kranten aan het lezen zijn en mijn man alle 'Mart Smeets-en'aan het kijken is op 'Uitzending gemist'. Nou, daar had ik niet veel aan gemist, ik ben niet zo'n sportfan.

vakantie!!!

Hoe was Toscane? HEET, HEET, HEET!!!!!!! Ik heb mij voorgenomen nooit meer juli/aug naar Italië te gaan. Het was elke dag 35-40 C. 's nachts misschien afgekoeld tot 25 C. Te warm om ook maar iets te doen, veel gelezen dus, zeker 5 Engelstalige (anders ga ik te snel) flutromans.
We hadden een fijn, very basic boerenhuis, met lekker dikke muren zodat het in huis wel OK bleef. Iedere avond te laat naar bed, iedere ochtend te laat eruit.
Alles in harmonie. De kids kunnen altijd goed met elkaar over weg en hebben ontzettend veel spelletjes gedaan, gezwommen en aangerommeld.
Wij brachten onze tijd lummelend, lezend, kokend en wijn proevend door.
2x hebben we ons bij elkaar geraapt en een uitstapje gemaakt. 1x met de trein naar Florence (30 km). Mooie Duomo en fijne marktjes. (leuk geel linnen rokje gescoord, ultieme zomerdracht).

Ons 2e uitstapje was naar La Viallla. Ik had mij hier iets teveel op verheugd. Het viel mij tegen. We hadden een Nederlandstalige rondleiding van een erg enthousiaste Belgische, maar het maakte allemaal een vrij industriële indruk. Allemaal transportbanden waar pastasaus ingepakt werd. Verder was er niet veel te zien, koekjes werden die dag niet gebakken, de schaapskudde stond heel ver weg en kaas werd alleen heel 's ochtends vroeg gemaakt ivm de warmte. Na een bezoek aan hun nieuwste wijnkelder (met proeverijtje van onrijpe wijn) was het tijd voor onze geboekte simpele lunch. In de tuin van het zeer afgelegen gelokaliseerd museumpje (hoef je echt niet naar toe) hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Wel misten we enige toelichting over de gebruikte producten, wat wij een commercieel gemiste kans vonden. Proeven doet kopen, toch?
Voor een uitgebreidere lunch kon je aanschuiven aan lange tafels en dat zag er heel gezellig uit (wel vooruit reserveren). Ook waren er her en der kleine zitjes waar je iets kon eten. Zag er allemaal heel Toscaans uit. Uiteindelijk scoorden we olijfolie en wijn en skipten Siena. De kids wilden naar het zwembad.

Het zwembad was een groot succes. Centraal gelegen op het terrein, maar voor ons zeker 1 km lopen (steil omhoog). De kids vertrokken dan ook echt alsof ze op expeditie gingen en zagen we ze pas weer als wij ook om een uurtje of 5 nog even kwamen zonnen.



'onze' varkens voeren

Ons landgoed was ook een werkend boerenbedrijf, naast druiventeelt voor de Pominowijn liepen er ook heel speciale varkens rond: de zwart-witte Sinta Senese. Vooral bekend vanwege de goede smaak (van het vlees dan) omdat ze zelf hun kostje bij elkaar scharrelen en lekker in de modder kunnen wroeten. Naast ons huis liep zo'n stel rond, afgeschermd van ons door een hek. De kinderen vonden het natuurlijk erg leuk ze etensrestjes te voeren, vooral aan de biggetjes!

Wilde Westen

Ook liep er een kudde paarden vrij rond. De 1e avond hadden we een bijna mystieke ontmoeting met hen. We zaten op ons terras lekker van ons wijntje te genieten toen we donker getrappel hoorden. Voor we het wisten kwam er een kudde paarden naar beneden gedenderd, recht op ons af. Net voor het huis bogen ze gelukkig af naar links en hebben vervolgens een uurtje achter het huis gestaan. Daarna draafden ze onder het terras langs naar lager gelegen weiden. Heel apart. Ik was er van overtuigd dat dit elke avond op hetzelfde tijdstip zou plaats vinden, maar dat was niet waar. Wel hebben we ze bijna elke nacht een keertje langs horen komen. Heel bijzonder!

Bijna iedere avond hebben we zelf gekookt, vinden we allemaal leuk. Eerst op expeditie naar de supermarkt (van ons huis via kronkelend onverhard pad  omhoog tot centrale deel en daarna nog 20 min. haarspeldbochten afdalen). We dachten dus minstens 2 dagen vooruit.
We hielden het altijd in Italiaanse sferen: oa bruschetta's, paddestoelenrisotto, spaghetti carbonara, saltimbocca, cantuccini, zelf verzonnen ricottataart en natuurlijk PIZZA!!!
Dit laatste was natuurlijk het culinaire hoogtepunt vd vakantie, helemaal door de kids gemaakt.

We wisten dat we een houtoven hadden, maar vonden het er toch wel erg onbruikbaar/aangetast uitzien. De kids (vooral de jongens) hielden echter vol, ze waren op een missie, er moest pizza gebakken worden. Het werd hun ding. Ze hebben zelf takken gesprokkeld, deeg gemaakt, bestellingen opgenomen (fantasienamen bedacht), alle ingrediënten gesneden en vervolgens fantastische pizza gebakken. Zo zie je maar weer, afgestompte cynische volwassenen.

Ik heb mijn steentje bijgedragen met de cantuccini (te groot succes voor een foto) en de ricottataart. Het was wel een beetje natte vinger werk, we hadden geen weegschaal en maatbeker. Het ultieme koken, op gevoel en inschatting. Gelukkig beide keren een succes, ga ik zeker thuis nogmaals doen, nu wel met hulpmiddelen, kijken of het net zo goed gaat.
Jammer genoeg was de week snel om en moesten we afscheid nemen van elkaar. De anderen gingen naar huis en wij trokken verder naar ons 2e huis.
Het was weer geweldig geweest, misschien iets te afgelegen maar prima voor ons weekje.

Ons 2e huis was een jaren 60 villa, uitermate sfeervol en verzorgd ingericht met grote tuin. Aardige Florentijnse eigenaren die ook nog een woordje Engels spraken (is echt uitzondering). Het weer was iets aangenamer, maar we hadden een ander groot probleem: muggen!!!!
De 1e avond waren we ons daar niet helemaal bewust van en zijn levend opgegeten. Toen begrepen we ook alle horren voor ramen/deuren en de klamboe's boven de bedden. Desondanks volgden vele onaangename slaaparme nachten. (Ook mede dankzij de kerkklokken achter ons huis.)
Nu houden muggen van mij en ik reageer redelijk allergisch. Op een gegeven moment had ik zoveel opgezette stijve plekken (ø 15 cm) op mijn benen dat het voelde of ze ingezwachteld waren. In een farmacie heb ik maar gewoon mijn rok een stukje opgetild en was snel een cortison-zalfje rijker. Dit hielp enigszins, als ik maar direct smeerde op een nieuwe beet.

olijven schieten!!!

Deze week hebben we iets cultureler gedaan met bezoekjes aan Pisa, Siena en het strand. (mooi strand trouwens bij Follonica)
Waarschijnlijk ben ik een grote zeur, maar echt heerlijk gegeten heb ik nergens tijdens deze vakantie. Waarschijnlijk net niet de goede tentjes gehad, vaak te toeristische plekken of lag mijn verwachting verkeerd. Als je een leuke plek zocht zag je die nergens en later struikelde je er over. De omgeving was trouwens spectaculair met wijnranken, olijfboomgaarden en rustieke stenen huizen. Hoewel ik zo'n huisje natuurlijk graag had willen hebben ben ik toch echt wel een verstokte Frankrijk-fan. Dichterbij, vaak minder warm en ik kan de mensen tenminste verstaan of de krant lezen! Dat mis ik wel op vakantie, non-communicatie met je omgeving. Dat is natuurlijk oplosbaar door Italiaans te leren, maar ik ben happy met mijn Frans. 

Birthday boy

De laatste dag was onze jongste, Antal, jarig. Vakantietraditie. 11 jaar. Beetje karige verjaardag, weinig kadootjes, taart als ontbijt daarna op zoek naar een leuk lunchadres (moeilijk) en speels zwembad (onmogelijk). Later bleek dat we gewoon naar een camping hadden moeten gaan.


We besloten die avond al naar huis te gaan ivm het verkeer en omdat 's nachts rijden goed bevallen was. Met een tussenstop bij de Mc Donalds (ook traditie) hebben we aan 1 stuk doorgereden (op tankpauzes na, ik reed maar een uurtje). Beetje onverantwoord misschien, maar het ging perfect en voorspoedig.
Het was fijn om weer thuis te zijn, waar het nog steeds schoon en opgeruimd was. Lekker boodschappen gedaan. Die avond zelfs hutspot gegeten, iedereen was de pasta/pizza een beetje zat. Burgerlijk he?
Home sweet home!

Toscaans landschap

gesprokkeld ovenhout

zó te koop in elke supermarkt

bijna kunst

jammer genoeg waren de vijgen nog niet rijp!