Net na de feestdagen hadden we zin om er een paar daagjes tussenuit te gaan, ik twijfelde tussen Frankrijk en Duitsland. Uiteindelijk kozen we voor ons buurland, Frankrijk zie ik toch liever met een zonnetje en ik had zin in Duitse boerenkost, om preciezer te zijn zuurkool!
Toen wij ooit in Dusseldorf waren heb ik zulke lekkere zuurkool gegeten, ik had de idiote hoop dat dat overal in Duitsland zo zou zijn.
We kozen voor Bremen, niet te groot, oude Hanzestad (=pittoresk) en ook niet onbelangrijk: dicht bij de grens. We hadden namelijk geen winterbanden en dat is in Duitsland verplicht als er winterse omstandigheden zijn.
We boekten zeer kort vt voren zodat we de weersomstandigheden goed konden inschatten, overdag 5-7 graden, moest kunnen.
Toch kneep ik 'm wel en was blij toen we weer netjes in Nl waren (hoewel iemand in een parkeergarage via onze auto had geparkeerd. Netjes een briefje achtergelaten, maar op onze oude wagen konden we geen nieuw krasje ontdekken!)
lees ik later dat je beide ezelpoten vast moet houden en een wens kunt doen, kans gemist! |
De stad is de broers ook zeer erkentelijk,
je struikelt over beelden, souvenirs, logo's en andere verwijzingen.
Maar Bremen is zoveel meer! (ahum)
Nee, echt.
Een leuke kleingrote stad met gelukkig nog veel oude, sfeerverhogende gebouwen en wijken (ondanks oorlogsbombardementen)
Op het raadsplein gingen we een taartje eten bij een bekende Konditorei, over de stad zijn 3 filialen. Gelukkig was dit een kleine want ik kan nooit kiezen uit het schmeckliche Angebot.
hé, die kennen we |
De bekendste wijk is Schnoor, sprookjesachtige pakhuizen wat vroeger de touwmakers(slager)wijk was. Nu vol artistieke winkeltjes, eethuisjes etc.
Leuk, Leuk.
Voor ons 1e avondeten had ik daar een restaurantje met typisch Duitse keuken uitgezocht, Becks im Schnoor, op zuurkooljacht!
Bleken ze alleen braunkohl/grünkohl=boerenkool te hebben.
Mijn vraag naar zuurkool werd zelfs vreemd gevonden, het was nu immers grünkohlseizoen…
Niet als stamppot, maar 3 uur doorgestoofd als losse groente met vette gebakken aardappelen, spek en Noord-Duitse worst.
Overal zijn va januari speciale Kohl menukaarten.
Ja, boerenkool eten we thuis ook wel dus maar een schnitzel met patatjes gegeten. Nou, sla dit restaurant maar over: smakeloos eten, snotgekookte broccoli, levenloze andere saus dan vermeld op het menu.
Eenmalig en wij waren niet de enige.
Daarentegen zou ik een andere keer nog wel eens mijn hoofd om de hoek willen steken bij Teestübchen im Schnoor, wat een snoeperig pandje.
Allemaal kleine eetwinkeltjes onder 1 dak, zag er leuk uit, maar we zaten nog vol vd taart.
Goethe theater |
Meer jaren 1900 stijl, vol oude klassieke gebouwen, mooie oude huizen, leuke hipperige winkeltjes + eettentjes.
Het was al later in de middag, we hebben een beetje rondgesjouwd, maar later zag ik op internet nog huizen met geweldig mooie grafitti. Leuk voor een ander keertje.
kauf dich glücklich |
deed m'n best, helemaal in luv, maar ze waren te smal |
zwitsrse salade, soort boterhamworst, uien, emmentaler, tomaat, augurken |
Nog steeds op zoek naar de zuurkool had ik een Beiers restaurant gevonden die het op de kaart had staan, Paulaner an der Schlachte. Compleet met serveersters in dirndl.
Het alcoholvrije Paulaner Hefe-weissbier scheen ook lekker te zijn (ook bij AH)
Münchener schinkenhaxe met kartoffelknödel, bruinbiersaus und sauerkraut |
Echt zuidelijke kost, nu wel lekkere schnitzel, tot het bot gare varkenspoot met eindelijk ook zuurkool. Natuurlijk niet zo lekker als in Dusseldorf, jammer genoeg ook geen aardappelpuree, maar vage knödel (soort ongare macaronistructuur zonder smaak)
buiten kon je grote weinvaten privé zitten |
wij waren gewoon decent hoor |
Voor thuis scoorden we nog wat vd Pinkel en Knipp en hielden de volgende dag een proeverij met boerenkoolstamppot, hm, viel niet echt in de smaak, daar hoeven we niet voor terug...
Do ist der Bahnhof (Kooten en de Bie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten