De Kerstvakantie zit er weer op, de kids zijn weer gewoon naar school.
Lekker dat gewone ritme (hoewel zij daar anders over denken...).
Het is buiten heerlijk weer, > 10 C en een lekker zonnetje. Warmste 6 januari ooit gemeten (sinds 19..) 't Lijkt wel lente, dat geeft de burger moed!
De natuur doet ook mee, veel knoppen aan de bomen en mijn rozen hebben zelfs nog bloemen!
Dit is een mooi bruggetje naar iets waar ik al langer over wilde bloggen: het suikeren van rozenblaadjes.
In onze voortuin staan een paar mooie oude rozen.
Door mijn husband beschermd en vertroeteld. Beetje stokkig omdat we nooit genoeg durven te snoeien, maar elk jaar komen er weer de prachtigste rozen uit.
Deze zomer had ik daar een paar close-up's van gemaakt. De kleur is op de foto wel wat vertekend (zijn roder), maar het resultaat is toch best wel prachtig.
Tegen kerst had de NRC een glossy-bijlage over Jotam Ottolenghi.
Als eyecatcher kerstdessert beschreef hij een pavlova met rozenwater en gedroogde rozenblaadjes.
De krant is blijkbaar goed gelezen want wij kregen in de winkel opeens veel vraag naar rozenwater en rozenblaadjes.
Rozenwater hadden we beperkt in huis, rozenblaadjes bleken bij diverse leveranciers onbestelbaar.
Teveel Ottolenghi-liefhebbers waarschijnlijk. Diverse klanten heb ik toen maar de suggestie aan de hand gedaan om zelf een roos in de tuin te gaan zoeken en drogen.
Moest ik het natuurlijk wel ook even zelf uitproberen.
Het voelde wel slecht om zo'n knop af te knippen, maar het doel heiligt de middelen!
Op het net kwam ik tegen dat je de blaadjes op wat bakpapier op de verwarming kon drogen, lage stand magnetron en lauwe oven.
Uit een soort tijdsgebrek heb ik alleen de laatste 2 uit geprobeerd, zonder veel succes!
De mooie roze blaadjes werden donker paars dor en smaakten papierig met een bittere nasmaak. Zonde van je pavlova!
Binnenkort toch maar eens de verwarming uitproberen.
-dopen in/bestrijken met eiwit (en paar druppels water) en dan met suiker bestrooien
- in een suikerstroopje dompelen en dan drogen.
Dit laatste schijnt vrij moeilijk te zijn, ik ging dus voor het eerste.
Natuurlijk wel met 3 soorten suiker (pietje precies): poedersuiker, kristalsuiker en fijne tafelsuiker.
Wat mij betreft is het laatste de beste keus, poedersuiker plakt teveel, geen roos meer te zien en kristalsuiker is te grof.
Door het blaadje met een kwastje te bestrijken krijg je een zo dun mogelijk laagje eiwit. Bestrooien met suiker of door een bakje halen. Laten drogen op bakpapier. Na 10 min. voorzichtig loshalen en omdraaien.
Meerder keren suikeren schijnt ook een goed resultaat te geven, maar voor mij was 1x wel genoeg.
De smaak was prima, voornamelijk suiker met een toontje bloemaroma.
Echt leuk voor op een taart of toetje!
Waarschijnlijk een paar dagen houdbaar.
Let bij het kopen van gedroogde rozenblaadjes wel op dat ze voor consumptie geschikt zijn en niet geparfumeerd of zo. (voor potpourrie)
Je eigen rozen natuurlijk ook niet bespuiten!
Mogelijke internetsites: pit-pit.com (foto lijkt toch wel op mijn gedroogde expl.) en jacob-hooy.nl
De rozen in volle glorie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten