vrijdag 28 januari 2011

Actie......Reactie!

Mijn banner voor bloglijsten

Ik had best een actief weekje. Vooruit, blog actief. Bloggen is leuk maar het is ook wel fijn te weten dat er ook mensen zijn die het lezen. Anders voelt het soms wel een beetje zinloos. Vrienden en kennissen zijn niet genoeg, ik wil meer lezers bereiken. Ik had mij al aangesloten bij Foodrank en Etenbloggers (lijsten met foodbloggers) maar besloot deze week nog een stapje verder te gaan: ik heb me aangesloten bij 2 Amerikaanse blogplatforms: Tastespotting en Foodie blogroll.
Tastespotting is een fantastische fotodisplay van gerechten waar dan individuele blogs achterzitten. Elke inzending wordt eerst gekeurd op foto en inhoud. Vooral het niveau van de foto's is erg hoog. Ik wacht dus nog maar even met mijn inzendingen. Eerst meer oefenen.
Een broertje of zusje moet Foodgawker zijn. Bijna tweeling. Zij hebben echter ook nog leuke variaties: dwellinggawker (over interieur) en craftgawker (over huisvlijt etc) en zelfs weddinggawker (alles met trouwen). Uren surfplezier.

Foodie blogroll (10.000 aangesloten blogs) zet elke dag 5 at random gekozen blogs op iedere aangesloten blog. Ik stond daar gisteren als nieuwkomer ook tussen en had bijzondere bezoekers, oa. Algerije en zelfs de Filipijnen. Ook een nieuwe volgster, uit Spanje!
Ik schaam mij trouwens dood voor de vertaling van Google Translate. Per woord is het wel aardig maar de totale zinnen zijn krom of missen de essentie. Jammer.

Een andere activiteit was het bedenken van een visitekaartje. Ik vind het gewoon leuk dat ik zoiets weg kan geven of bij een supermarkt neer kan zetten. Om ook de niet-fooddies te bereiken. Ook kan het een start zijn van mijn kookactiviteiten bij mensen thuis. Ik heb al langer het idee om mensen te helpen met koken. In hun eigen keuken omdat mijn keuken te klein is en omdat mensen misschien meer op hun gemak zijn op eigen terrein. Ook bij bijv. ouderen die niet meer goed voor zichzelf koken. Samen de vriezer vol koken.

Nu bestaan er allemaal websites waar je zelf je visitekaartje kunt ontwerpen en bestellen. Nu heb ik me voor dit blog al aardig in de computer verdiept maar verder ben ik een computernitwit. Ik dacht slim te zijn en in Word iets te maken en dan over te zetten. Dat had dus Powerpoint horen te zijn, bleek later. Mijn man zat voor zijn werk in culinair Lyon en toen ik hem om advies wilde vragen bleek hij uit eten te zijn in Brasserie Nord (van de Bocuse-tak) en zijn probleem vd de dag was geloof ik welk toetje hij zou kiezen!
Je hebt luxepaarden en werkpaarden......
Het visitekaartje is dus nog in ontwikkeling!


Mijn uitbeelding van de Franse Revolutie

PS. Als de kat (mijn man) van huis is, eten wij altijd erg gemakkelijk. Niet blogwaardig dus. Ook geen foto, maar over katten gesproken (eigenlijk muis):
mijn oudste (VWO2) moest laatst een werkstuk maken over de Franse Revolutie. Geschiedenis is zijn slechtste vak dus ik heb hem erg achter zijn vodden gezeten. Mijn enige (ja, echt waar) bijdrage was deze foto als voorkant. Ik vond 'm zelf best leuk. Nederlands kaasvlaggetje omgeturned tot Franse driekleur en het kaasmes als guillotine. Ik vraag elke dag of hij zijn cijfer al weet, het was ook een beetje mijn werkstuk!
 

maandag 24 januari 2011

Junior Masterchef



Mijn man en ik zijn al jaren trouwe kijkers van Masterchef. Op de BBC dan wel. Ik houd van het no nonsence commentaar en de zintuigelijke omschrijvingen bij het proeven. Heerlijk een paar weken lang 4 avonden per week aan de buis gekluisterd.
Je hebt Professional en Celebrity Masterchef maar mijn voorkeur gaat uit naar de amateurafleveringen. Het is echt heel leuk om te zien hoe mensen in hun rol groeien. Mijn topper tot nu toe was Emily. Tenger typje die de raarste fratsen uithaalde. Combinaties verzon waar de jury op papier van gruwde maar later van smulde.
Haar creativiteit! Mij is de bietensaptagliatelle bijgebleven. Jammer genoeg won ze dat jaar niet omdat de jury toch meer ging voor zekerheid. Voor mij was zij de winnaar.
Ik kijk zowieso graag naar kookprogramma's. Alles wat los en vast zit. Veel BBC, ook België en natuurlijk alle Nederlandse zenders. Je zou er makkelijk een dagbesteding van kunnen maken. Ik verheug me nu al op m'n pensioen!


Tegenwoordig kijken we met de hele familie. Mijn kinderen vinden het ook erg leuk (hebben ook geen keuze). Natuurlijk de Masterchef herhalingen op Nl maar op het moment zitten we in o.a.Masterchef Australia. 
Ik vind de Engelse presentatoren leuker maar het is een prima programma. Vorige week lieten ze in een Masterclass een rode vruchten frangipanetaart zien.
Mijn jongste wilde deze direct gaan maken. ( ik denk niet dat hij het echt heel lekker gaat vinden maar ik wel dus ik heb hem maar niet wijzer gemaakt.) Snel schreef ik met het programma mee, achterop een rondslingerend papiertje. Nadat we de ingrediënten verzameld hadden wilden we het recept er weer bij pakken, maar zoals te verwachten was in ons huishouden: we konden het niet meer vinden.
Nu zijn we natuurlijk niet voor 1 gat te vangen: even speuren op het Internet!
En ja hoor, een officiële site mét recepten. Ik weet nu al wie er gewonnen heeft maar ik zal niets verklappen. Ook een blog (ook fantastische blogs in Australië natuurlijk) waar iemand er kleine tartelettes van had gemaakt. Ik checkte nog even bij mijn jongste maar hij wist heel zeker dat hij het origineel wilde maken want hij wist nog goed dat die er zo lekker uitzag: goudkleurig van boven met stippen van rood fruit. Nou, dan moet het toch een lekkere taart zijn!

Antal's taart

Antal's taart

Shortcrust pastry (zoet korstdeeg) dubbele hoeveelheid
375 gr bloem (patent hadden wij)
50 gr poedersuiker
200gr boter
1 ei
bloem voor bestuiven

Frangipane (amandelvulling)
125 gr boter, in blokjes
125gr poedersuiker
2 eieren
1 eigeel
125gr amandelmeel (natuurwinkel/Turkse supermarkt)
25 ml donkere rum/cointreau

Kopje aardbeienjam
1 doosje blauwe bessen
1 doosje frambozen
1 doosje aardbeien


De oven voorverwarmen op 180C. Een gekartelde taartvorm met losse bodem (offc 18 cm, wij hadden 22cm ofzo) invetten (o.a. ook te koop bij Xenos volgens mij) en een bakpapiertje op de bodem leggen. Voor het deeg doe je de bloem, poedersuiker en boterblokjes in een keukenmachine. (of in delen in je staafmixerbakje). Met korte pulsen mixen tot het eruit ziet als grof broodkruim. Voeg het ei toe en mix weer tot het deeg een bal vormt. Stop het verpakt in plastic minimaal 1 uur in de koelkast.

Bebloem je werkvlak. Na dat uur rol je de helft van het deeg zonder veel krachtzetting uit tot een ronde lap van 3-4 mm dikte.
De andere helft van het deeg schijn je max. 4 weken in de vriezer te kunnen bewaren. Paar dagen in de koelkast kan ook.
Leg de lap deeg met behulp van je deegroller voorzichtig in je taartvorm en duw zacht aan bij de rand. Als je de deegroller over de rand rolt snij je de rand mooi af. Weer 15 min. laten rusten in de koelkast. ( hierdoor krimpt het deeg minder in de hete oven).

Voor je frangipane mix je de boter en suiker tot een bleke creme. Voeg 1 voor 1 de eieren en het eigeel toe. Per keer kloppen tot het opgenomen is in de mix.
Vouw de amandelmeel en de drank (wij hadden Cointreau) in de mix.
Haal de taartvorm uit de koelkast. Kwast de bodem in met de helft van de aardbeienjam en verdeel de frangipane er bovenop. Stooi de helft van het fruit over de taart en duw het daarna licht in het deeg.
Bak 30-35 min. tot hij overal mooi gekleurd is en gaar. Naar keuze kun je de rest van de jam over de taart smeren. Lekker met slagroom of geklopte creme fraiche. Overgebleven vruchtjes ernaast.




Ik zag trouwens dat ze ook een Masterchef Junior hadden gehad, deelnemertjes rond 12 jaar en jonger.
Toekomstmuziek voor mijn kids? Wij treffen alvast onze voorbereidingen. 'We'll be prepared!

PS. Ook Antal vond de taart lekker! Hij is niet overmatig zoet, wij hadden geen jam op de bovenkant. De korst is lekker zanderig, crispy en vol van smaak. Fijne taart.

Ik ben echter wel weer een paar grijze haren rijker: hij heeft 'm 99% zelf gemaakt terwijl ik ondertussen aan het experimenteren was met een gezonde mueslikoek en er mijn ene dochter met een vriendinnetje chocolademuffins en de ander zandkoekjes aan het bakken was. Zorgvuldig recepten lezen kunnen ze allemaal niet. Heel leuk al die kokende kids maar soms is de chaos en de puinhoop iets teveel van het goede. Wij trekken onze aanmelding in!

PS2 In juni 2011 is Junior Masterchef ook op de Nl-se TV uitgezonden, zie mijn blog: http://gewoonlekkergewoon.blogspot.com/2011/07/jong-geleerd-jong-gedaan.html

woensdag 19 januari 2011

Koken met de Dutch Oven


Toen ik nog op het reisburo werkte (P.K, Pre-kids) hebben wij heel veel gereisd. Soms wel 5 keer ver in een jaar. De hele wereld over. Tegenwoordig blijft het bij dagdromen en de veelvoudige verzuchting dat ik een enkeltje Timboektoe ga boeken! De laatste verre reis was 2 jaar geleden naar Canada. Normaal gesproken gaan we naar Frankrijk, mijn favoriete vakantieland.
Mijn man is nog steeds de reiziger. Nu voor zijn werk. Bij vlagen is hij veel weg. Voornamelijk naar China en India. Door al dit gereis spaart hij veel punten bij de KLM. Dè mogelijkheid om met z'n 6'en nog enigzins betaalbaar op reis te gaan. Hoewel mijn hart ligt in het Verre Oosten of Midden-Amerika (ik hou van kleur/geur/cultuur/mensen) is het uiteindelijk de USA geworden. Deze zomer gaan we dus 4 weken de hort op.
Startend in Texas gaan we schuin omhoog naar Colorado, Wyoming, Utah, Arizona, Nevada en tenslotte CALIFORNIA!
Langs alle hoogtepunten. Net Japanners.

Net als in Canada proberen we het low budget te houden en gaan we voornamelijk kamperen. We nemen zelf onze grote tent, slaapzakken, matjes en natuurlijk de kookspulletjes mee. 
Ter plekke duwen we alles in onze ruime huurauto en gaan we miles maken. 
Ik neem mij voor om vóór de reis al een beetje recepten te verzamelen zodat we die 4 weken nog een beetje gevarieerd kunnen eten met z´n 6´en uit 2 kleine pannetjes. In Canada hadden we bij elke kampeerplek een barbecueplek ( oud wiel van een vrachtauto). Hierdoor hadden we in ieder geval een 3e pit.  Ook was er altijd een grote picknicktafel. Wel zo comfortabel want we hadden geen stoelen/tafel mee.
Het boodschappen doen was echter zo prijzig dat we uiteindelijk steeds vaker uiteten gingen. Het niveau daalt dan echter snel af naar junkfood en dat houd ik niet lang vol. Ik wil mijn eigen eten!

vakantie utopie!

Nu kwam ik, surfend langs Amerikaanse blogs, iets tegen dat me echt geweldig lijkt: The Dutch Oven (ook wel DO).

Alleen al de naam vind ik geweldig, daar moet je als Nederlander toch iets mee. Er zijn verschillende verhalen over de herkomst van de naam. Eén uitleg zou zijn dat de Nederlanders in de 18e eeuw een speciale procédé gebruikten bij het maken van hun gietijzeren pannen. Door hun mal van zand kregen de pannen een gladde buitenkant, wat in die tijd ongewoon was.
Het andere, romantische, verhaal wil dat de pannen zo heten omdat geëmigreerde Nederlanders, pioniers, met hun huifkarren door de VS trokken en deze kookpannen bij zich hadden. Ze kookten hun potje boven open vuur. Een andere naam is dan ook chuckwagon pot. (huifkarpot).
Het zijn eigenlijk een soort casserole potten met meestal 3 kleine pootjes zodat ze op de kolen konden staan. Naast handvaten hebben de meeste pot's ook een stevig metalen hengsel om aan op te tillen/hangen.
Zelf zou ik het liefst een hangende pot willen. (aan een soort 3-poot). 
Fijn voor onze heksensoep.

Naar goed Amerikaans gebruik zijn er clubs van Dutch Oven liefhebbers, bijv. de I.D.O.S (International Dutch Oven Society) met sub-clubs per staat. Hun sites geven veel recepten en tips over gebruik. Zo eenvoudig schijnt het namelijk nog niet te zijn. Een nieuwe pan moet eerst ingebrand worden (geseasoned) en je moet leren de temperatuur te beheersen.
Als brandstof worden briketten gebruikt. Voor extra hoge temperaturen worden deze briketten ook op het platte deksel gelegd.
Als je de temperatuurkunst beheerst schijn je er zelfs broden en taarten in te kunnen bakken.

Afhankelijk van het merk, formaat (en de kwaliteit?) zijn de pannen best wel prijzig. 50-100 $, nog zonder accessoires. De gietijzeren pannen zijn natuurlijk loeizwaar, wat niet zo handig is als je met het vliegtuig reist. Maar we zullen met onze andere nieuwe kilo's beperken (culinaire souvenirs en outlet kleding) want de pot moet natuurlijk mee naar huis. Ik zie mij al bij een tuinfeest, als een soort opperheks, op het terras in de pot roeren!

PS: lees hoe onze USA vakantie geweest is in de receptenindex bij reisverhalen


Dutch Oven

zaterdag 15 januari 2011

serendipity, pompoentapenade!

Ik vind dat zo'n mooi woord: serendipity. In goed Nederlands zelfs serendipiteit. Ik kende het woord alleen als titel van een romantische film, maar wist niet wat het eigenlijk betekende.
De film (2001) gaat over 2 mensen die elkaar vluchtig ontmoeten in New York, elkaar uit het oog verliezen maar jaren later door een hoop toevalligheden mekaar weer ontmoeten. Happily ever after!

Eigenlijk betekent het dat je tijdens je zoektocht naar iets, ondertussen iets anders ontdekt dat veel beter is! Ontdekking door toeval. Vindt vaak plaats in de wetenschap. Op deze manier is bijv. de peniciline ontdekt. Einde les.

Ik begin hier over omdat ik al heel lang zelf ravioli met pompoen-salie vulling wilde maken. Gisteren had ik een halve pompoen liggen en besloot dat het nu maar moest gebeuren. Naar een recept van Jamie Oliver roosterde ik de parten pompoen in de oven. Ik gebruikte iets andere kruiden omdat ik een italiaanse sfeer wilde vast houden. Officieel was het een recept met alleen maar ricotta maar ik had nog zachte geitenkaas liggen en vond dat goed bij de pompoen passen. Zo ook een restje munt. Ondertussen leek het al helemaal niet meer op Jamie. Ik bleek later ook nog de parmenzaanse kaas vergeten te zijn. MAAR......., gepureerd deed het mij opeens heel erg aan een lekkere dip denken.
Omdat ik de schil aan de pompoen had laten zitten kreeg de puree nog een beetje stuctuur en werd de smaak nootig.
SerenDIPity: op weg naar een lasagne de ontdekking van de pompoen-tapenade/hummus!




Pompoentapenade

1/2 kleine pompoen, in parten
gedroogde salie en oregano
50 gr zachte geitenkaas (bettine blanc)
3 eetl. ricotta
chilipoeder
zout
beetje olijfolie
evt. een scheutje slagroom/sojaroom
paar blaadjes verse salie
paar blaadjes verse munt

Leg de parten pompoen in een ovenvaste schaal. Strooi er een beetje gedroogde salie, oregano, zout en chilipoeder over. Sprenkel er wat olijfolie over en smeer alles uit.
20-30 min in de oven, onder de grill.
Doe de gegrilde pompoen samen met alle overige ingredienten in een kom en zet de staafmixer er op. Als je het iets dunner wil maken kun je evt. wat slagroom toevoegen.

Dit lijkt mij een lekkere dip voor bijv. pitabrood.
Omdat ik het als raviolivulling wilde gebruiken, heb ik het vrij dik gehouden. Ik wist niet hoe de ricotta zich zou houden, qua vloeibaarheid. Het werd uiteindelijk pompoenlasagne, plan 3 dus. Daar later meer over!

zaterdag 8 januari 2011

Rollade met DE saus !!!!!

Studentenkost (nee, geen kots).




Mijn man woonde tijdens zijn studie Mijnbouwkunde in een studentenhuis in Delft. Ik heb daar vele weekenden doorgebracht.
Het was een echt studentenhuis op z'n ranzigst. De plee(sorry, WC) werd eigenlijk nooit gepoetst (behalve soms door mij, en ik hou al niet van poetsen) dus je kon goed zien wanneer er een feestje was geweest. (uitscheiding van lichaamssappen in diverse vormen). Er woonden 4 heren, hoewel dat natuurlijk niet het juiste woord was. Gelukkig was mijn man nog enigszins fatsoenlijk: hij verschoonde toch meestal zijn beddengoed als ik kwam.
Huishoudelijke taken stonden natuurlijk op een zeer laag pitje. Zo ook het koken. Er waren huisgenoten die het presteerden de hele week macaroni met ham/kaas te eten. Uit dezelfde pan en waarschijnlijk ook nog wel met het zelfde bord en vork. Of de hele week hutspot. Of iets dat je niet helemaal meer kon definiëren. Mijn man was natuurlijk een positieve uitzondering: hij kookte toch bijna wel iedere dag en waste dan zijn ene pan af.
Ik woonde deels nog thuis en voor mij was het een leuke uitdaging om af en toe iets culinairs te proberen.  Ik(18) verzamelde toen al recepten in een schriftje en we hebben leuke dingen gekookt. (nadat we eerst de keuken en pannen hadden ontsmet.)
Sommige studievrienden hadden recepten van thuis meegekregen als back-up in moeilijke tijden. Na een beetje customizen zijn daar gerechten uit voortgekomen die nu nog regelmatig bij ons op tafel staan.
Dat zijn ook echt mijn man's recepten, en dat laat ik graag zo, hoewel ik het natuurlijk eigenlijk beter kan.
Voorbeelden: - papa's lasagne (met kwark/kaas-                                    mengsel ipv  bechamelsaus), nr 1. bij de kids,
                   - goulash
                   - tortellini met prei/ham/roomsaus
                   - rollade met DE saus
                            
Het laatste gerecht heet bij ons thuis dus echt zo, en het is zo'n voorbeeld van een combinatie waar je zelf nooit opgekomen was en dat ook heel vies klinkt maar die iedereen lekker vindt. (nou ja behalve mijn oudste die het zonde vindt van de rollade).



 
Het is en soort babi pangangsaus waarbij zoet (stroop), zuur(tomatenketchup) en pittig(sambal) samen een lekker geheel maken. Het allerlekkerst is een half-om-half rollade, sudderrundvlees met een hart van varkenshaas, zodat je veel smaak aan de saus geeft en een mals hart over houdt.
In Drenthe en Groningen is dat volgens mij een bekende combinatie maar hier (Noord-Holland) stond onze slager echt met z'n oren te klapperen. Schouderkarbonade of zelfs varkenslappen zou ook kunnen, een varkensfiletrollade wordt echter te droog. De saus brandt snel aan dus een sudderplaatje is zeker niet overbodig.

Naschrift 14/1: volgens mijn man kan ik zeer goed overdrijven en was het echt niet zo erg!

Rollade met DE saus

varkensschouderrollade van 800-1000 gr.
1 grote ui/2 kleintjes, gesnipperd
bakboter
gelijke hoeveelheid stroop( echte stroop, geen knijpfles) en ketchup, ongv een theekopje elk
3 of meer tl sambal
1 el gemengde Provençaalse kruiden of 2 tl majoraan en 1 tl rozemarijn, beetje tijm
2 laurierblaadjes
snufje neutrale vleeskruiden
zout
diepe vleespan met deksel

Braad de rollade goed aan in ruim boter, zeker meer dan 50 gr. Dit is de basis vd saus.  Als de rollade goed aangebakken is heeft de saus een diepere smaak.
Haal de rollade uit de pan en zet opzij. Bak de uisnippers in het achtergebleven bakvet tot ze zacht en bruin zijn.
Giet de ketchup en de stroop tegelijk in de pan zodat je ongeveer dezelfde hoeveelheid krijgt. Wees niet te bang voor de stroop. Voeg de sambal toe en alle kruiden. Stop de rollade weer in de pan.
Op een laag vuurtje met de deksel op de pan laten sudderen. Meestal ongv. 30 min/500 gr. Regelmatig omkeren.
Houdt de saus erg goed in de gaten ivm met aanbranden. Evt een scheutje water toevoegen. Door toevoeging van zout wordt de saus voller, meer sambal natuurlijk pittiger en door meer ketchup minder zoet. Het is een persoonlijke balans.
Serveren met rijst en frisse salade of gekookte aardappelen en sperzieboontjes.




Naschrift: dit recept is sinds zijn publicatie als meer dan 11.000 keer bekeken!
Heel bijzonder.
Nog nooit enig commentaar/vraag of reactie op gehad. Ook heel bijzonder....

donderdag 6 januari 2011

Beter een goede buur dan een verre vriend!

Op heterdaad.


Soms wordt een onderwerp voor je blog je gewoon in je schoot geworpen! Vandaag bleek weer dat een beetje sociale controle geen kwaad kan. (of was het gewoon bemoeizucht?).
Ik hoorde een vreemd geluid bij mijn achterdeur maar zag niemand. Even later zag ik een verdacht uitziende persoon van onze gezamelijke oprit weglopen. Omdat er bij ons in de buurt de laatste jaren veel wordt ingebroken belde ik de politie zodat eventuele inbraken bij buren voorkomen konden worden. 10 minuten later was het raak. Op heterdaad door een buurman in zijn huis betrapt. 
Samen met toegesnelde andere buren  kon hij op straat worden vastgehouden tot hij door de reeds gealarmeerde politie werd ingerekend. Teamwork!
Waarschijnlijk staat hij vanavond/morgen alweer op straat maar voor het buurtgevoel was het een goede dag.



We doen wel vaker goede dingen met de buurt: afgelopen September hebben we met een groot deel vd straat meegedaan aan de nationale Burendag. Die dag gingen we geen boeven vangen maar wel veel andere leuke dingen. Een aantal zeer actieve buurvrouwen hadden een heel dagprogramma opgezet met voor ieder wat wils: taartenbakwedstrijd als opening zodat we daarna feestelijk een taartje konden eten, fotospeurtocht vd huizen, exposities van kunstende buurtjes, boekenruilbeurs, knutselen voor de kids, gezamelijke barbeque, kareokewedstrijd, Bingo met duizenden prijsjes, the works. Oud en jong genoten!
Voor mij was de taartbakwedstrijd natuurlijk het hoogtepunt. Zeker toen ik ook nog won!!!!!!!!!
Omdat ik voelde dat ik toch een naam hoog moest houden was ik een paar dagen eerder diverse taarten gaan proefbakken. Ik kwam alleen tijd te kort en het winnende exemplaar zat er nog niet bij. Op de dag vd wedstrijd besloot ik een taart te gaan maken die ik dus nog niet eerder gebakken had. Een soort key lime pie.
Niet zo slim. Ik vond hem zwaar mislukt: de bodem was soggy door het vocht van de vulling, de schuimlaag schoof alle kanten op en was bovendien de eerste keer verbrand. Gelukkig kon ik er een laagje afpellen en toen nogmaals onder de grill kleuren. Het was een plaatje maar ik was oprecht verbaasd toen ik als winnaar uitgeroepen werd. Volgens onze Engelse buurvrouw, de jury, was het echter 'een superb lemon-meringue pie'. Met een kookwinkel-kadobon kon ik toen echt gaan feesten. Mijn reputatie was gered.

Lemon/lime merengue pie
(verbeterde versie)

200 gr volkorenbiscuitjes, grof gekruimeld
75 gr gesmolten boter
1/2 tl kaneel
evt een tl honing
4 grote grote eieren (gesplitst)
1 blik gezoete gecondenseerde melk ( Friese Vlag, 400 gr)
50 ml verse citroensap, 50 ml verse limoensap
beetje amandelmeel(natuurwinkel)
snufje zout
best veel poedersuiker, 50 gr ofzo
2 el maizena
3 el kokend water

Verwarm de oven voor op 175 C
Beboter een taartvorm, geen springvorm ivm lekken (had ik ook moeten doen), van 20 cm O
Meng de kruimels met de gesmolten boter, de evt. honing en kaneel.
Druk dit mengsel stevig aan tot een gladde bodem. Bak de bodem 10 min. in het midden vd oven. Laat afkoelen.
Klop de 4 eierdooiers met de mixer schuimig en licht van kleur. Voeg de gecondenseerde melk toe en mix alles goed. Voeg beide soorten citrussap met kleine scheutjes toe, ondertussen goed mixend tot het een mooie vla is. Zet de taartbodem weer in de oven, beetje naar voren getrokken en giet de vulling er in. Bak de taart 15-20 min. tot de vulling redelijk stevig is.
Laat de taart iets afkoelen, strooi er het amandelmeel over, als plakmiddel voor de schuimlaag.
Klop de 4 eiwitten met het zout stijf. Meng er beetje bij beetje de poedersuiker en de maizena doorheen en vervolgens drup voor drup het kokende water. Schep het geheel met pieken op de taart (of maak mooie patronen met een slagroomspuit) en laat HEEL kort onder de grill kleuren.


Opmerkingen/verbeteringen:  
misschien is een soort lichte zanddeegbodem een goed alternatief. Lekker een beetje crunch tussen de vla en het schuim.
Als je sterk gezoete koekjes gebruikt moet je zeker geen honing toevoegen.
De schuimlaag is een beetje marshmallow-achtig. Voor mij moest het niet te zoet zijn, het is meer een decoratie. Oorspronkelijk stond er 100 gr. in het recept. Voor mij teveel. Zeker met zoete koekjes.
De vlavulling is erg makkelijk te bereiden en zou ik ook best ongekookt willen eten als onderdeel van een groter toetje. Er zitten dan alleen wel rauwe eierdooiers in. 

zondag 2 januari 2011

Back to basics!



Gelukkig Nieuwjaar allemaal!!!

Ons jaar eindigde en begon niet zo goed. In een week tijd was ons hele kwartet ziek! Allemaal spugen, spugen, spugen.
De dames konden zelfs mee doen aan het WK synchroon-spugen.
Vooral voor onze oudste was het sneu: hij is zo dol op oliebollen maar omdat hij precies op Oud/Nieuw ziek was, heeft hij geen enkele oliebol van dichtbij gezien.
Wij zijn zelf tot nu toe de dans ontsprongen maar hebben al wel een tijd een soort baksteengevoel op de maag. Onze koelkast puilt uit met lekkers maar we hebben nergens zin in. Zeker niet aan al die feestelijke liflafferijen, misschien is het weer tijd voor een eerlijke maaltijd van aardappels/groente/vlees (excuses aan de vega's). Back to basics!
Vanavond dus hutspot, voor mij een husseltje van groente en rijst zonder ui/knoflook/kruiden ivm de eerder genoemde baksteen.

Ik denk dat iedereen wel weet hoe je hutspot klaar moet maken. Ik geef dus niet echt een recept, gewoon een goede aardappel, gesnipperde ui en lekker veel wortel samen koken. (sommigen vinden gebakken ui lekkerder)
Stampen met melk, boter, nootmuskaat, zout, maggi en veel peper.
Het enige bijzondere is eigenlijk dat ik hier graag pindasaus bij eet.
Niet zomaar eentje natuurlijk maar de enige echte. (zie ik maak geen reclame- nov 2010)
De zoete smaak v wortel past heel goed bij de pikante satesmaak. Ook shoarmavlees is een leuke twist, met een beetje water erdoor heb je direct een lekkere jus.
Eet smakelijk dus, ik sla nog even een keertje over!