Aan tafel!

THUYS in het

Vanwege de verjaardag van mijn kennis hadden de overige dames een etentje georganiseerd en ik mocht mee!
We gingen table d'hôte'en bij Thuys, het restaurant van museum Het Dolhuys in Haarlem.
Gezellig samen in de trein, ik met een net afgebakken energiekoek (soort van-alles-wat-koek). Rennen en vliegen, zoals altijd.
De koek ging er in als ...., we konden de extra energie ook goed gebruiken want we mochten eerst een rondje maken door het museum.

Het museum is een echte aanrader! (ook wel iets beklemmend)
Dolhuys is de oude benaming voor 'psychiatrische ziekenhuis' en daar gaat het museum dus ook over.
Vanuit verschillende oogpunten wordt de geschiedenis van de psychiatrie belicht.
Regelmatig wisselende tentoonstelling werpen een blik op een gelukkig voor mij onbekend terrein.
Zo was er nu een fotoreportage over uitgewoonde, leeg achtergebleven instellingen in de VS.
Bevroren beelden met jaren '50 taferelen en afgebladerde muren. Zo mooi gezien, elke foto had iets magisch, verheven tot kunst.
Jammer genoeg vertrekt de collectie op 14 april naar Rome. (ideetje meivakantie?)
Een grote zaal met voorwerpen uit het dagelijks leven van vroegere patiënten maakte ook veel indruk. Origineel vormgegeven audiotoer met behulp van stethoscopen. Bij elk voorwerp kon je daarmee luisteren naar een persoonlijk verhaal van patiënt/psychiater.
Natuurlijk heb ik ook per computer persoonlijkheidtestjes gedaan, geen mededelingen over de uitkomst...!
Voor pubers is er een speciale afdeling over het puberbrein/verslaving/autisme etc. (op afspraak).
Het museum (2005) is gevestigd in het voormalig leprozen-pest en dolhuys, een mooi oud gebouw aan het water en heeft meerdere prijzen ontvangen, o.a voor Design.
Ik ga zeker nog een keer (met gezin?) want ik heb lang niet alles gezien.
We kwamen namelijk om te eten!

Naast de gewone openstelling biedt het museumcafe op vrijdagavond een table d'hôte, een 4 gangen-verrassingsmenu voor € 29,50, op afspraak.
De uitbaatster, Sabien Bosman, heeft ruime ervaring op culinair gebied.
Zo heeft ze een echte table d'hôtes gehad in de Ardeche, runde 10 jaar het café-restaurant van fotografiemuseum 'Foam' in Amsterdam en heeft ze met haar man ook nog een cateringbedrijf, Staal catering!!!
De sfeer zat er direct goed in, de tafel gezellig gedekt met gemixt servies en geruite theedoeken als servet.

Sabien liet ter introductie even de kookboeken zien waar de inspiratie voor het menu uit kwam. Behalve 'Plenty' (hèt boek van Yotam Ottolenghi) ook 'Moro' (Sam&Sam Clark).
Dat boek heb ik zelf, 5 jaar terug, van mijn broer gekregen. Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik er nog nooit iets uit gekookt heb, sprak mij indertijd toch niet zo aan.
Wat kan je idee veranderen, toen ik er gisteren in bladerde zag ik verschillende dingen die ik zo wilde maken. Tijdsgeest enzo.







Het eten was heerlijk, voor mij voelde het meer als 3 gangen, maar goed.
In table d'hôte-stijl uitgeserveerd als meerdere schalen per tafel waarvan je jezelf/anderen kon bedienen, net als 'thuys'.



copyright Ying, disgenote

Slim menu, alles kan goed voorbereid worden.We begonnen met een mezze, tapenades van zwarte en oranje peen, koriander hummus en groene olijven, gezellig.
Gevolgd door een klein glaasje doperwten/munt-soep.
Het hoofdgerecht was mijn favoriet, de signature-dish van Yotam: geroosterde aubergine met karnemelk-knoflooksaus en granaatappelpitjes, ge-upgraded met lamsgehakt. Overheerlijk. Vergezeld van tabouleh van bulgurtarwe en een frisse 3 kleuren-bietensalade.
Bijna alle schalen eindigden bij mij (!).
Gelukkig kon het toetje er nog bij: chocolade taart.

Rollend/tollend/dollend vertrokken we richting de trein (om de hoek), het was een zeer geslaagde avond geweest!