Het is alweer even geleden, maar ik heb Annabel Langbein ècht in het echt ontmoet!!!!
Je weet wel, Annabel Langbein, de Nieuw Zeelandse TV-kok, bekend van 24Kitchen. Enthousiast, au naturel en vol liefde voor pure producten.
Heb ik eigenlijk nog nooit gedaan, als een echte groupie achter mijn idool aan, maar toen ik vorig jaar te laat ontdekte dat ze in Nederland was nam ik mij voor de volgende keer beter op te letten.
Dus meldde ik mij aan voor haar facebookpagina en wonder ooh wonder, dit jaar kwam ze alweer! (boekpromotie)
Deze keer niet in de randstad, maar in Amersfoort of all places.
Geen belemmering voor een realtime groupie natuurlijk.
Dus stapte ik ruim op tijd in de trein, miste de beoogde bus, nam vervolgens de verkeerde bus, vergat uit te checken, moest ook nog een pokke eind lopen, dus: te laat....
Gelukkig geen probleem, er was toch een soort Drents/NZ's kwartiertje.
En daar was ze, precies zo als op de TV, uitgebreid kletsend, lachend en gebarend. De (favourite) neighbour nextdoor.
ze stond maar niet stil |
Na haar introductie (door Kip en Ei), kookte Annabel de recepten waar we die avond zelf mee zouden werken. Onder veel gelach, drukke gebaren, improviserend en met smeuïge verhalen maakte ze een paar recepten uit haar kookboek Simple Pleasures.
Dat de verhalen niet geheel spontaan in haar opkwamen bleek toen ik op internet in meerdere interviews dezelfde voorbeelden tegenkwam.
Auw, toch niet zo 'naturel' dus.
Als fan zag ik dat moeiteloos door de vingers, het ging om het enthousiasme waarmee het uitgedragen werd. Je kunt je levensstory tenslotte niet elke keer vernieuwen.
Zo vertelde ze hoe ze als tiener een jaar in the wild geleefd had, buidelratten stropend en open vuur kokend, gewoon the basic stuff. Dat ze tijdens haar cursus aan de Culinary Institute in New York, waar ze een flat deelde met Daniele Delpeuch (oud-kokkin Mitterand, personage van eetfilm No reservations) echt leerde koken from scratch. En dat ze eigenlijk een afgestudeerd horticulturiste (commerciele tuinbouw) is.
Teruglezend is haar levensverhaal echt heel interessant, ze buitelde van het ene avontuur in het andere. Nu al jaren samen met haar man eigenaar van hun eigen mediabedrijf, alle tv-programma's en kookboeken zijn in eigen beheer. Lekker onafhankelijk.
Haar man Ted was ook aanwezig, lang, slank, rustig. Ik heb ook even met hem een praatje gemaakt. Hij vertelde dat ze tijdens de NZ wintermaanden samen de wereld rondtrokken. Van oorsprong was hij boer, maar nu geheel betrokken bij het familiebedrijf, living the good life.
speciaal voor mij geposeerd |
Na Annabels uitleg en proefrondje moesten we zelf aan de bak.
Best bijzonder om te koken met mensen die je helemaal niet kent, ik werd o.a. gekoppeld aan een aardige jongedame uit Leiden.
Samen bakten we de pruimencakejes terwijl de rest van ons groepje (4 anderen) de overige componenten verzorgden.
Ondertussen dartelde Annabel langs, tips en tricks uitdelend. Ik heb haar nog opgebiecht dat ik plannen had gehad voor een huisgebakken kadootje, maar tijdelijk niet over een oven beschikte. Had ze erg gewaardeerd, was wel nieuwsgierig naar mijn black bean brownie!!
Toen iedereen uitgekookt was werd er gezellig samen gegeten, alles smaakte heerlijk!
Zeker met de wijnen van de NZ Villa Maria Estate, ik heb al uitgebreid gespeurd naar de verkoopadressen van de pinot noir van die avond!!!
nog de laatste tips |
Tot mijn schaamte had ik, als groupie, geen enkel kookboek van haar, meestal schreef ik aansprekende recepten over van de tv-programma's.
Een gesigneerd kookboek is natuurlijk een ander verhaal...
"Dear Gerry Very best wishes to a wonderful cook! Enjoy!" |
De laatste bus was natuurlijk al eeuwen vertrokken dus wandelde ik al nagenietend door nachtelijk, gelukkig droog, Amersfoort naar het station.
Het was een goed avondje geweest.
Na haar Hollands avontuur reisde Annabel met hubby nog weken door Europa, op Facebook verhalend van de ene na andere heerlijke bestemming.
Griekenland, Turkije en zeker Frankrijk waar ze ook haar oude huisgenootje weer ontmoette. Foto's van haar tochtjes door de Provence/Côte d'azur brachten mij in vervoering en vakantiestemming, bedenkend dat wij daar een paar weken later zelf zouden lopen!!!!
PS. Ik had de link naar deze blogpost doorgestuurd naar Annabel's office, gewoon voor de leuk.
Na een paar dagen kreeg ik van haar (of secretaresse) de volgende reactie:
Dear Gerry
Thanks so much h for sending through your blog - I think google translate did a good job for me to understand - my dutch is almost non existent !
I am still thinking about those back bean brownies!
Hope you've got your oven up and running
Keep up that great cooking !
Best regards
Annabel
Cool hè? It's fun to be a groupie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten