Broodnodig

De middelste zijn van mij!

Vorige week was het eindelijk zover: ik ging een cursus broodbakken bij Levine volgen!
Levine, ook bekend als 'Arden' heeft een blog die bijna geheel in het teken van broodbakken staat. Toevallig bestaat haar blog vandaag 6 jaar, je kunt dus wel indenken hoeveel recepten er ondertussen op staan.
Nou heb ik zelf niet veel/geen ervaring met broodbakken (alleen pizza), maar ben er wel altijd door gefascineerd. Het is een echt ambacht met tips/tricks, precisie maar ook gevoel. Niet iets om zo even aan te schuiven.
Toch lijkt het mij supercool (ouderwets hè?) om eigengebakken brood te serveren. Ik ben zelf geen grote broodeter, maar de uitdaging zit 'm in het zelluf doen. Nergens te koop. 
Donderdagochtend toog ik vroeg met de trein naar Voorburg (2x overstappen!).
Omdat ik best wat tijd over had besloot ik aan te bellen bij een oud-collega van mijn reisburo in Den Haag (cheffin zeiden wij altijd) en bij toeval was ze ook nog thuis. Na de 1e verrassing hebben we gezellig thee gedronken. 
Ik moest vooral op de terugweg nogmaals langs komen want dan was haar man ook thuis (we hadden elkaar denk ik minstens 5 jaar niet gezien).
Via kruipdoor/sluipdoor weggetjes kwam ik bij Levine's huis. 
Even later kwamen ook de andere cursisten, Theo (55+) en een zwangere dame waar ik de naam niet meer van weet.
Na wat geklets over en weer begonnen we met het echte werk.
Van Levine kregen we een hele stapel A4'tjes met achtergrondinfo en recepten.

Het brood vd dag was een Frans landbrood. Hierbij gebruikten we ook een  poolish (soort voordeeg) die Levine al vooruit gemaakt had.
Het deeg werd gekneed in een zware keukenmachine. Dat vond ik een beetje jammer want ik had juist gehoopt te leren voelen wanneer het deeg klaar was. 
Met de hand kneden zou minstens 20 min duren, hoewel je de gemengde ingredienten ook 20 min weg kon zetten en dan maar 10 min. hoefde te kneden. We vormden een bal van het deeg en lieten het de 1e keer rijzen. Tussendoor moesten we het nog extra vouwen. Voor de 2e rijs gingen we het brood vormen: de lucht eruit slaan en licht opbollen, 20 min wachten en dan strak vormen tot een boule of batard, weer rijzen. (nu 45 min. tot dubbele volume)
Vervolgens  stortten we de deegbollen op onze werkplaats. We mochten de broden versieren met ondiepe snedes en bakten de broden af op een hete steen in de voorverwarmde oven. (waar ook waterbakje in stond) 
Na iets meer dan een 1/2 uur waren de broden gaar en klaar.
Ze waren prachtig! Op een rek lieten we ze uitwasemen en je hoorde ze echt knisperen.

Tussendoor hadden we geluncht met huisgemaakt brood en lekker beleg. Het brood was heerlijk, vooral een donkere zuurdesem. Vol, knapperig, luchtig en zeker niet zuur.

Na de lunch maakten we ook nog lichtbruine deeg met lijnzaad. Dit vormden we naar voorbeeld tot mooie vlechtbroodjes en een bloembrood.
Ondertussen werd gepoogd ons de bakkersformule toe te lichten.  Deze houdt in dat elk recept een bepaalde verhouding moet hebben tussen meel/water/gist. Met een foute verhouding kun je nooit een goed brood bakken. 
Het verwarrende was echter dat er meerder formules zouden bestaan, begreep ik althans. Ik hou het maar bij de recepten van Levine denk ik, already tested.
Voldaan en met een tas vol heerlijk brood (en rijsmandje) vertrokken we  aan het eind vd middag.

Zoals beloofd wipte ik nog even bij mijn oud-collega aan. Ik had grote plannen om te stadten in Den Haag, maar ik ben nooit meer verder gekomen dan Voorburg.
Na een wijntje vroegen ze of ik bleef eten en dat was toch wel erg aantrekkelijk. Na een prima pasta (vroeger kookte hij nooit!) kwam ik wel iets later thuis dan gedacht.
Thuis vonden ze de broden erg mooi en lekker. Van de laatste sneden maakten we lekkere tosti's en de kapjes gingen naar het konijn.
Je ziet, geen kruimel verspild!

lekker met ui/oregano of banaan/ui (kids)