donderdag 23 november 2017

De hele mikmak


Druk als een klein baasje, zo voel ik mij soms.
Het wordt een beetje afgezaagd, maar het bloggen schiet er dan toch echt bij in.
Hoewel ik mijzelf nergens toe wil pushen is het toch ook wel jammer want er zitten echt wel blogwaardige momentjes tussen en nu ben ik veel in's en out's al weer vergeten.

Een kleine poging:

begin vd maand werd De Boekproeverij eindelijk geopend, het koffie/theehoekje in de lokale boekhandel.
Aan mij de schone taak om meerdere bananencakes (recept Yvette van Boven) te bakken en uit te delen als proefstukjes.
Ik betwijfel echter of mijn bakresultaat gaat bijdragen aan de boekverkoop, mijn eigen bananencake is veel lekkerder!

 
Diezelfde dag gingen we op verjaardag bij familie in Den Haag, kado's niet gewenst, dan maar taart!
Aangezien een nichtje vegan eet bakte ik een vegan chocotaart.
Natuurlijk wat kleine aanpassingen op het oorspronkelijke recept, gelukkig lukte de cake wonderwel. Na nog wat aanpassingen zal ik er over bloggen, nu alleen een vluchtige foto (vergeten om terplekke een aangesneden stukje te fotograferen)
Mijn schoonzus had haar tijd goed besteed met het maken van een overvloed aan sushi, jammie!!!


Zoet he? De tijd gaat snel

Eerder vierde Sacha haar 18e verjaardag, een feestelijke dag met ook een onverwachts rouwrandje. Ik vond ons konijn Blackie dood in zijn hok, dat was wel even slikken ook al weet ik wel dat hij met 12 jaar mega oud is geworden!
Nog maar even een stuntelig filmpje uit de oude doos ter nagedachtenis...





Bijna elke avond denk tijdens het koken nog aan 'm: een koolstronkje, bloemkoolblaadjes, appelklokhuis etc.


Na onze verbouwing 2 jaar geleden hadden we nog steeds 2 tuindeuren in de schuur staan, kon ze maar niet weggooien.
Een facebookadvertentie leverde een liefhebber op, in ruil verblijde zij mij met een joekel van een pompoen.
Hoewel, verblijden?
Niemand hier vindt pompoen lekker, laat staan 11 kg!
Dit bracht mij op het lumineuze filantropische domme idee om gratis pompoensoep aan te bieden op dezelfde lokale facebookpagina.
Veel positieve reacties op het gebaar, maar weinig toehappers. Zelfs gratis vindt blijkbaar bijna niemand pompoen te hachelen..
Gelukkig vond iedereen die 't wel durfde 'm heerlijk. Lef wordt beloond.
Ik had nog aardig wat lege plek in mijn vriezer, kunnen we nog lang nagenieten.

Tussendoor was het ook nog St. Maarten, ik had al een tijdje een traktatie op het oog en 'm nu maar eens uitgevoerd: eikeltjes van mini-zoentjes met een mini-stroopwafel. Beetje onhandig omdat het direct opgegeten moest worden, daar zag echter geen kind een probleem in. De hele mikmak zó in de mond (excl prikker)

Dit jaar was de aanloop best redelijk groot, gelukkig maar want bij ons gaat iedereen alleen voor de zoen van BUYS.



viel de zon precies op m'n werkplekje, goed voorteken

De allergrootste activiteit deze periode was echter de catering voor mijn 2e 50jarige. Deze keer een verjaardagsmaaltijd voor 28 personen.
Niet hoogdravend culinair, maar gewoon smakelijk en gezellig.
Na wat overleg kozen we voor een Indiaas hoofdmaaltijd: lamscurry, aardappel-bloemkoolcurry, witte kool-komkommer-mango salade, basmatirijst en papadums.
Als voorgerecht sharing tapasplankjes met oostblok geinspireerde hapjes: mini glaasje knolselderij-bloemkoolsoep, makreelmousse, augurkje, zure rode biet met dille, rucola, everzwijnpaté, gerookte ham, katenspek, rucola, geroosterde paprika met ui, druiven en rogge zuurdesembrood. Lekker stapelen met mosterddressing of hartige pruimenjam. (dit alles door ons hoteluitstapje naar de Achterhoek, later meer).
Caramelflannetjes met gebakken appel/rozijn, slagroom en bastognekoekkruimels als toetje klonk toen ook als een goed idee.
 
 
 
Het ging goed deze keer, minder 'erg' dan verwacht. Grote dank aan Ilja voor haar hulp ter plekke.
Koken is het probleem niet, gewoon wat vaker hetzelfde werk, maar logistiek is het knelpunt.
Hoe warm je 'le moment' rijst op voor 28 personen, soep, èn 2 braadsleeën bloemkoolcurry èn je lamscurry, bak je papadums èn waar laat je alles?
Ook het voorafje bleek nog onhandig, we (Ilja) stelden de plankjes pas op lokatie samen. Gelukkig was er nog een werkbank in het tuinhuis.
Stond het voorgerecht op tafel, sjeesten we door met de hoofdmaaltijdactiviteiten, dàt geserveerd moesten er 28 puddinkjes uit hun vormpje gekeerd worden etc.etc.
2 handen zijn gewoon niet genoeg!
MAARRR, iedereen was enthousiast over het eten, de smaken en de ideeën.
Daar doe je het voor!
 
enige foto vh diner, helemaal vergeten
Als klap op de vuurpijl vierde Ilja vorige week haar 20e verjaardag met een high tea.
Alles door haarzelf bereid, ik heb alleen de tafel gestyled.
De appel en de boom etc.
 
 
 
 
Zo terugkijkend mag ik tijdgebrek best wel als excuus opvoeren, toch?
Of geen puf?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten